ondertussen..4 maanden later (ik heb alleszins niet het gevoel dat ik hier al 4 maanden ben)..heb ik de afgelopen 4 weken niet mijn beste tijd gehad..niet te wijten aan Barcelona maar waarschijnlijk gewoon erfelijke afwijkingen..bon, gevallen met de fiets..op mijn gezicht!! mijn mond helemaal open en mijn kin blauw..even de feiten op een rijtje: was iets gaan drinken met vrienden, neem de fiets naar huis in de late nacht, wil een klein bochtje maken met de fiets en op dat moment breekt de ketting dr de versnelling..gezien ik mijn stuur vast heb val ik dus doodgewoon op mijn gezicht..mijn lip helemaal open en ja, een lip bloed nogal hard..ik had nu wel iets gedronken, mr zelfs niet veel, ok, was wel zeer moe..mijn handen vol bloed alsof ik iemand vermoord had..ik was een beetje in shock..moe en wat gedronken in combinatie met de shock was het alsof ik de hele nacht gedronken had..probeerde mijn fiets te herstellen maar dat lukte niet en had nog een lange weg te gaan + ondertussen het bloed met een zakdoek proberen te stulpen (is dat het juiste woord? begin mijn talen wat te mixen)....woon met de fiets 20 minuten van het echte centrum wat ik ok vind (dan heb ik mijn fietstochtje langs de zee)..soit, aangekomen aan de haven te voet zet ik me moe op een bank met al dat bloed en beetje hulpeloos met tranen in mijn ogen gezien mijn huis nog veraf was en mijn fiets kapot..gelukkig kwamen er dan 2 jongens voorbij die mijn fiets gerepareerd hebben..echt heel vriendelijk..dus al bij al goed thuisgekomen..mr bon, wat een gezicht! alsof dat niet genoeg was kreeg ik een week later een zware verkoudheid..en alsof dat dan helemaal nog niet genoeg was kreeg ik plots enorme pijn vanaf mijn keel tot mijn oor aan één kant..ik dacht: was is dit nu weer? ik kon echt niet gaan werken..als ik iets at moest ik naar de diepvriezer lopen om, tja een stuk tonijn erop te leggen (had niet zo'n ding dat als ijs dient noch ijs)..de ergste pijn dat ik ooit heb meegemaakt..ik vermoedde al dat het om een zenuw in mijn tand ging gezien die al gevoelig was, maar had de tandarts in belgië nog gevraagd om die eruit te halen..mr ze zei zei dat het nog niet nodig was hoewel ik aandrong..bon, naar de catsalut (de dokter hier, mr dan gelukkig gratis) dus op maandag bij de spoedtandarts (na eerst bij een privetandarts te zijn geweest die me niet wou verderhelpen gezien ik geen eerste consultatie gehad had..is de gewoonte hier)..die zeiden me onmiddellijk een radiografie (scan?) te laten maken..om het ietwat kort te houden: ik ben dus zowat 9u onderweg geweest na de tandarts, radiografie, terug naar tandarts (die me antibiotica heeft gegeven, mr de zenuw er ook nog niet wilde uithalen..ik begin onderhand te geloven dat tandartsen niet graag zenuwen trekken)..en 's avonds naar de dokter voor papieren voor het werk die me dan ondertussen de 3de medicatie heeft gegeven, want de rest hielp allemaal niet..en kreeg enkel 1 dag meer ziekte verlof..geen medelijden hier, hoor..!..en dan ben je langer onderweg dan dat je aan het werken bent! + terwijl ik 8u per dag aan de telefoon moet zitten, maar, allee, de pijnstillers deden hun werk ondertussen is gelukkig die pijn bedaard, maar die zenuw moet er volgens mij nog altijd uit want die tand is nog altijd gevoelig..moet nu een afspraak met de tandarts maken dat veel geld kost gezien de tandarts niet vergoed wordt, maar mijn mond moest eerst genezen..dus deze week moet ik bellen naar de tandarts..ik ken ondertussen een nederlandse die ik had proberen te contacteren maar die in verlof was..dan dacht ik dat het nu wel genoeg geweest was tot ik maandagmorgen opstond met een enorm pijnlijke zweer op mijn neus (krijg tegenwoordig dingen die ik nog niet gehad heb)..oh ja, na eerst vorige week 2 rode mondhoeken te hebben gehad..waar die vandaan kwamen is me ook een vraagteken??..die zijn nu weg gelukkig (na nog meer zalfjes) is die puist (zweer) ook snel verdwenen..laat ik hopen dat ik het nu wel heb gehad..ondertussen ben ik op zoek naar een appartement want ik voel me hier net op een camping..moet echt ALLES uit de keuken halen..ten eerste geen plaats, ten tweede maakt ze alles kapot..mijn nieuwe koffiekan, een paar kookpotten en/of deksels en zelfs mijn brillendoos..en kan je je voorstellen de combinatie: slaap op een opblaasbare matras, mijn sofa is een strandstoel en dan met mijn plastieken baddeke de afwas gaan doen..en ik die graag kookt..we geven de moed niet op: ik moet en zal een appartement vinden..nog anderhalve week werken en dan heb ik 10 dagen vrij..genoeg om rond te zoeken en langs te gaan..allee, tot zover de gekwetste die ondertussen aan de beterhand is..en ondertussen gelukkig wel hele lieve collega's heb waar ik me een breuk mee lach...en zij waarschijnlijk met mij en mijn lotgevallen..bss, daisy alias grietje
beetje laat, mr lukte nt om de blog te gebruiken..probeer nu elke week wat te schrijven, mr hier dus het begin van een nieuw leventje:
hallo allemaal,
na een lange lijdensweg (wat begon bij papieraanvragen in Beligië) ben ik dan eindelijk toegekomen in BCN en vandaag (na de tweede nacht van maar 3u slaap) zijn mijn papieren eindelijk in orde gekomen.
Nadat Ruben me dinsdag uit brussel is komen ophalen (ben dan nog met een doos gevallen en mijn billen zien helemaal blauw), bleek dat zijn werk niet af was dus moest ik de dag daarna mee een bed gaan schilderen..je hebt er geen idee van hoe gestresst ik was..hoe absurd ook!!..ik verwacht onderweg te zijn naar barcelona en plots sta ik een bed te schilderen in Nederland..er hangt nog steeds verf in mijn haar want mijn staart is een beetje in de verf gevallen..enfin, die dag zijn we om 1u 's nachts gaan slapen en ben om 4u opgestaan, maar met hun getreuzel ('t is te zeggen zei zijn in vakantiemood maar ik moet wel een deadline halen) zijn we dan pas om 6u kunnen vertrekken..en ook niet met het busje (dus er staat nu nog gerief van mij bij Ruben). Na een file rond Parijs konden we eindelijk vlot doorrijden tot we plots een platte band hadden. Gelukkig voelde Ruben het en is onmiddellijk naar de pechstrook gereden..zo griezelig want de pechstroken in
Frankrijk zijn zeer smal..ruben was ook niet op zijn gemak en wij moesten uitkijken naar de camions of die niet te dicht kwamen..en je gelooft het niet..hij geeft ons de gevarendriehoek en tape..die was kapot dus moesten we het gebroken stuk daar op een afgaande helling in elkaar zitten prutsen (net een workshop)..gelukkig kwam er net een wagen van de wegveiligheid toe die bij ons gestopt is en vroeg of we alles hadden..ik heb hem gevraagd om daar te blijven staan tot we die band vervangen hadden wat hij ook gedaan heeft..dus wij verder met een band waar je maar 80 mee kan rijden en zo'n zware vracht erin..de man had gezegd dat we in de volgende grote stad moesten gaan zoeken achter een nieuwe band gezien het in een klein dorp waarschijnlijk niet eens te vinden is..50 km verder dus eraf in Vierzon..en na wat zoeken een bandengarage gevonden die de juiste banden in voorraad had..Ruben heeft dan voor de zekerheid de 2 achterste banden
vernieuwd..ondertussen was het al 14u30 en we hadden ongeveer 1/3 van de weg afgelegd..na zo lang onderweg..er kwam geen eind aan en Ruben begon ook moe te worden en zo zijn we constant achter camions blijven rijden..kortom we zijn pas in Barcelona toegekomen om 2u 's nachts..op naar mijn box (normaal gingen we daar spullen uithalen om bij Paula te droppen, maar Ruben was echt te moe wat achteraf bekeken wel te verstaan is)..dan naar het appartement van Casandra (waar ik nu 5 nachten blijf) met mijn bagage..het probleem is dat ze in het oude centrum woont en die straat niet bereikbaar is met de auto..Ruben kreeg het op zijn zenuwen en ik ook (op den duur begon hij me nog de schuld te geven dat ik slecht georganiseerd was terwijl ik alles mooi had uitgekiend maar bon dat is de stress en de moeheid waarschijnlijk of we verschillen hier dan toch wel erg van mening)..mocht hij op tijd vertrokken zijn hadden we genoeg tijd gehad om alles op het gemak te
doen..enfin, uiteindelijk zijn we een heel stuk te voet gegaan met mijn bagage en ben ik bij Casandra beland om 03u15..zo vlug mogelijk mijn bed in want ik had juist geteld 1 dag om al mijn papieren in orde te brengen..weer om 6u30 uit mijn bed dacht ik om eerst mijn fiets op te pompen..het meisje moest ook vroeg op en ging me wekken maar het regende hard dus zei ik haar dat ik zo goed als zeker niet met de fiets ging gaan..kon dan half uurtje langer slapen..dus ik te voet op weg naar het politiebureau om mijn werknummer aan te vragen..was daar om 8u15 (het gaat om 9u open) en ja er stond al 20 man voor mij..uiteindelijk ging het vlot maar kreeg ik gewoon een formulier mee waarmee ik eerst een bankrekening moest gaan openen..ik de eerste de beste bank in de buurt binnen gezien ik ook nog naar een andere dienst moest gaan en alles op een voormiddag geregeld moest worden..die banken in de buurt kennen dat echter al en zenden je verder..ik dus maar in 1
keer ver genoeg om geen tijd te verliezen..uiteindelijk kon ik er 1 openen in Banco Popular Español (de
prijzen blijken op het eerste zicht ok maar dat zal ik later wel eens bekijken)..ik terug naar de politie om in een andere rij aan te schuiven..na ongeveer een uur rechtstaan alweer is het mijn beurt maar nu blijkt dat de bank me de 6,80 euro vergeten te vragen is waarvoor ze dan een stempel op dat formulier moeten zetten..ik dus terug naar de bank..en terug naar het politiekantoor..weer aanschuiven voor meer dan een uur..gelukkig begon er een ongelooflijk grappige gast tegen me te babbelen die voor me in de rij stond..die had namelijk een formulier van residentie nodig omdat hij dinsdag naar afrika vertrok..ik zei als hij aan de beurt was..veel geluk..maar hij moet ook weer terug!!..uiteindelijk heb ik mijn wernummer gekregen..nu had ik welgeteld 20 min om me naar de sociale zekerheid te begeven wat gelukkig niet zo ver was..kom ik daar toe om 13u50 (het sluit om 14u) maar hadden ze een kopie nodig van dat blad van de politie..gelukkig kon ik daar in de
buurt snel kopiëren..ik daar naartoe gerend, maar ondertussen was de zon er al helemaal doorgekomen en begon het echt heet te worden..om 13u55 weer terug naar binnen en was ik bijna onmiddellijk aan de beurt..net 3 min voor sluitingstijd had ik mijn nummer voor sociale zekerheid..pff!! ondertussen had het interimkantoor al wel gebeld dat ik dinsdag ipv maandag moest beginnen omdat ze dacht dat 1
juli op een maandag viel..dus maandag kan ik me nog gaan inschrijven op het consulaat en om 4u 's middags moet ik dan mijn contract gaan tekenen..ondertussen was het siësta (de winkels sluiten hier tussen 14u en 16u)..ik had nog niets gegeten dus ben dan naar het strand gefietst, daar een broodje gegeten en me even op het strand gelegd (ben al helemaal aangebrand maar dat trekt wel weg en word bruin na een paar dagen)..daarna naar de stad om een spaanse prepaidkaart te kopen gezien mijn belgische leeg was en per slot Paula moest bellen voor de sleutels van haar appartement om mijn computer te verhuizen (zou maandag gebeuren)..het vorige nummer dat ik had vonden ze niet meer terug dus nu heb ik een nieuw nummer (687227047)..gelieve enkel te smsen als nodig gezien veel te duur en alles via email te verzenden..daarna viel ik zowat bijna in slaap op mijn fiets dus heb ik even een siësta van 2u gehouden..daarna wat koffie(mijn tweede dag begon op 1 dag) en
dan sleutels ophalen bij Paula..dan nog even tot aan de zee gefietst en een goedkope couscous gegeten in de buurt waar ik woon (heb hier niet echt gelegenheid om goed te koken bij Casandra en ook nog geen deftige boodschappen kunnen doen buiten koffie, melk en yoghurt)..en nu wat achter de computer gezien die siësta me wel deugd heeft gedaan en ik morgen laaaaang ga uitslapen en van het weekend ga genieten..het was vandaag 35 graden in de zon en ik zweet me te pletter..heb ik altijd de eerste dagen gezien ik dat nog niet gewoon ben..dat betert wel na een tijdje..soit..tot zover wat nieuws over de lange (bureaucratische) trip!!
hasta luego,
grietje
