Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Daisy in Zuid-Afrika
26-01-2011
Nachtsafaries - nu echt :-)
Hoi hoi,
Onverwachts terug in Hoedspruit dus kan snel nog iets posten.Vorig weekend was een van de trustees hier samen met een vriend en diens zoon en schoonzoon; 2 volledig geschifte Zuid-Afrikanen. Op zaterdagavond gingen we op een game drive na zonsondergang. Jack en Fanny hadden al goed aan de wiskey gezeten en waren serieus in vorm J. We hebben heel hard glachen, maar dus niet veel dieren gezien. Wel ongelooflijk hoeveel sterren hier te zien zijn! Prachtig! Toen we aankwamen bij ons kamp merk ik ineens een baby nijlpaard op van en aantal weken oud (ik hanteerde de schijnwerper van de jeep). Zo schattig! Wie ik eerst niet had gezien was mama hippo. Ik merkte haar pas toen ze een schijnaanval deed op onze wagen :-s. OEPS!
De avond erna gingen we met dezelfde bende kamperen. Je zit dan midden in de wildernis met 1 geweer en een groot vuur voor 5 personen :-s. Je hoort dan alle dieren van heeeel dichtbij. We lagen naast de rivier en je hoort dan de nijlpaarden voorbijzwemmen en de leeuwen in de verte brullen. Was daar toch niet helemaal gerust in en heb dus heel lag wacht gehouden J. Het was een zeer regenachtige en onweerachtig nacht en we moesten regelmatig schuilen in de wagen. Uiteindelijk waren we om 4u allemaal kletsnat en besloten we terug te keren. Gelukkig had ik Wouter zijn legerponcho aan en bleef ik betrekkelijk droog. Dank u Wouter! Groetjes!
Hier ben ik weer voor een wekelijkse update. Heb weer een geweldige week achter de rug! Voor wie zich afvraagt wat ik hier moet doen, ziet een standaarddag er als volgt uit; de zon komt op om 5u en is onder om 19u. We beginnen om 7u met de ochtendmeeting (jawel, 7u!) daarna gaan Debbie en ik ontbijten. Elk dag betekent dit spek met eieren en toast of eieren met worst en toast, enfin amaai amaai mijne collesterol J.
Daarna gaan we op game drive of doen we camp of bush work. Op de middag eten we een gigantisch hamburger en daarna hebben we middag pauze tot 14u. Tot 17u is het dan weer game drive of camp of bush work afhankelijk van wat we in de voormiddag gedaan hebben. Camp work betekent werken aan de infrastructuur o.a. het gras afrijden op zn Afrikaans (moet ik jullie uitleggen als ik terug ben - geweldig efficient :-0), de challets schilderen en naambordjes maken voor in het kamp. Bush work betekent optekenen van de staat van de grassen, nagaan hoeveel bomen beschadigd werden door olifanten, schoonmaken van de drinkplaatsen voor de dieren enz... en een game drive is rondrijden me de jeep op zoek naar wild. Jullie zien het, het leven is heel zwaar hier ;-). De bedoeling is dat ik binnenkort zelf uitleg kan geven tijdens een game drive dus Debbie leert me heel veel over de planten en de dieren van de Lowveld.
s Avonds krijgen we dan weer een gigantisch maaltijd voorgescholteld en omdat onze kok Benjamin zelf geen vlees heeft, eet ik uit respect mijn bordje leeg. Ben ondertussen wel en serieuze bedunkadunk aan het krijgen ;-0.
vorige donderdag gingen we paardrijden bij Off Beat. Een fantastische ervaring! De wilde dieren zien en ruiken namelijk enkel de paarden en niet de mensen die er op zitten zodat je ze tot op enkele meter afstand kan naderen. Zo zagen we kudu, impala, zebra en girafvan super dichtbij. op de terugweg naar ons kamp zagen we ook voor het eerst en neushorenfamilie met baby van minder dan 1 jaar. Er wordt hier in Zuid-Afrika nog daglijks gestroopt dus het is heel bijzonder om een babytje te zien.
Manager Charles is terug dus er kan op impala gejaagd worden voor de vleesvoorziening van onze staff. Struwig mag jaarlijks 52 impalas schieten om deze reden en we hebben er deze week 2 geschoten ( vanwege de vakantie van Charles van de voorbije weken). Ik moet eerlijk toegeven dat ik daar toch een beetje misselijk van werd. Gelukkig is Charles een hele goeie schutter en doodt hij het dier meestal bij het eerste schot. We laden de dode dieren in onze jeep en brengen ze naar de Kompong (de vertrekken van het personeel).
Sinds Charls terug is, is de sfeer niet zo best in het kamp. Hij is niet erg geliefd en de mensen stoken elkaar op. Er worden ook politieke spelletjes gespeeld en gemanipuleerd en iedereen doet zijn beklag tegen mij natuurlijk wat ik zo stilaan behoorlijk beu begin te worden. Zonde eigenlijk! Zo zie je maar dat zelfs in een van de mooiste plekken op deze planeet, de mensen over dezelfde zaken zeuren als in ons klein Belgenlandje.
