Ergens ver weg van hier, ergens midden op de Stille oceaan, waar geen mens ooit voorbij kwam, lag er een eilandje. Het was niet groot en er was nooit ruzie. Daarom gaven de bewoners het eilandje de naam: het Vredeseiland. Maar op dat eiland woonden geen mensen, maar elfjes.
Een frisse zeebries vloog over de zee, over het strand en door de bomen van het eiland en de volle maan stond al hoog aan de hemel Midden op het eiland bevond zich het elfendorp. Het was Kerstmis, dus het was feest op het dorpsplein. Een grote, verlichte kerstboom op het plein en talloze lampjes en versieringen sierden het dorp. Pip, het jongste elfje, fladderde nadenkend rond. Hij zat al dagenlang met een vraag voor Fredo en wou hem nu eindelijk stellen. Fredo was de oudste en ook meest wijze elf van het eiland. Toen de kleine Pip hem gevonden had, zette hij zich naast hem. Fredo, ik heb al dagenlang een vraag voor u! Mag ik hem nu eindelijk stellen? Vroeg het elfje. Fredo keek de kleine efl aan en lachte. Stel maar kleintje! Antwoorde hij. Waarom is er in de rest van de wereld zoveel ruzie en hier niet? Fredo keek Pip aan met zijn grijsblauwe ogen. Goede vraag! Zeer goede vraag zelfs! Hij riep alle andere elfjes dat ze naar hem moesten luisteren. Wel Pip, luister dan goed, dan zal ik je vertellen waarom er hier geen ruzie is en elders wel. De ande-re elfjes waren bij hem komen zitten en luisterden aandachtig. Bij de mensen is er bijna altijd ruzie om eten en geld. Bijna iedereen denkt alleen aan zichzelf! In de arme landen in het zuiden gaan mensen dood van de honger of omdat ze geen medicijnen kunnen beta-len. In het zuid-oosten is er bijna dagelijks oorlog. In het Westen en het Oosten draait alles om geld. Dus, waarom zouden we ruzie hebben? Het is nergens goed voor. Onthoudt dat maar Pip! Je kunt beter delen en vrienden maken dan egoïstisch zijn en vijanden maken. De elfjes knikten en gingen verder met het feest. Bedankt Fredo! Ik zal het zeker onthouden! Terwijl de elfjes vrolijk en vredig verder feest vierden, woei de frisse zeebries langzaam verder en verder door de donkere nacht.
