De auto was de mijne vandaag. Alleen deed hij tuut tuut, en dat verschillende keren, en enkel op de autostrade. Diesel was er nog genoeg , ik checkte of de handrem goed los was. Maar het mysterie bleef. Na het werk ging ik de strijk afleveren bij ma en bleef er wat nakaarten. Vandaag had ze toch uiteindelijk een nieuwe gips gekregen. En nu maar weer wachten op het volgende onderzoek, binnen 14 dagen. Daarna richting carrefour gereden om nog wat boodschappen te doen en dan vlug naar huis. En weer tuut tuut, enkel op de autostrade, ik had al door dat het enkel was als ik voorbij stak. Weer vanalles gecontroleerd en ja, toen ik bijna thuis was zag ik een lampje branden bij een mij onbekend knopje. Er begon mij iets te dagen. Zou het kunnen dat het een soort waarschuwing was als ik de maximum snelheid overging? Zat dit in onze auto? Nog nooit van gehoord. Maar ja hoor, na uitleg aan de man des huizes bleek het inderdaad dit te zijn. Mysterie opgelost. M begon direct aan het eten, lekkere pasta met champignons en scampi en boursinsaus. Toch veel lekkerder dan die eiwittoestanden hoor. Maar ja, minder goed voor de lijn waarschijnlijk. Na de afwas nog wat geregel aan het verrassingsfeest voor de 18de verjaardag van A en al een beetje speurwerk voor de komende zomervakantiereis. Afgesloten met het nalezen van de blog van een koppeltje die ik min of meer ken, ze zijn op langeduurreis in Azië en het is steeds fijn hun reisperikelen te lezen.Misschien tot morgen, want dan is het Valentijn en misschien zijn er wel andere dingen te doen dan een blogje te schrijven :)
12-02-2013
Berekoud
Brr, k Kreeg mr niet warm vanmorgen, niet toen ik uit de warme douche kwam, niet toen ik aan de ontbijttafel zat en zeker niet in bus en trein. Enfin, uiteindelijk pas na de middag was ik op temperatuur. Rond 15 u begon het serieus druk te worden in de bureau, ik bleef ietsje langer om mijn collega, die tot 18 u moest werken, wat te helpen. Ik hielp zelfs de echtgenote van een BV, een voetballer van eerste klasse, verder. Ze was in gezelschap van een begeleider van de voetbalclub en een tolk. Veel kon ik niet doen, enkel hen verder op weg helpen en hen naar de juiste instanties doorverwijzen. De bus sloot netjes aan op de trein en het eten was al bijna klaar toen ik thuiskwam.Ik had pannenkoeken mee voor de kids, vastenavond é, al hadden ze daar nog nooit van gehoord, de koeken smaakten toch. Daarna ben ik de badkamer ingedoken, haarkleuring, ontharen, enz, Dat neemt toch een beetje tijd in beslag. Nog een smoothie gemaakt met mango en kiwi, zo toch nog een beetje fruit binnen
11-02-2013
De winter blijft regeren
Alweer een laagje sneeuw deze morgen, niet al te veel maar toch goed voor zo'n vier centimeter. De banen waren gelukkig redelijk geruimd. M stond ook vroeg om R naar Zeebrugge te voeren. En hij was dan ook heel vroeg op zijn werk, ongeveer een uurtje te vroeg. Toch makkelijk als je zoals ik glijtijden hebt, het maakt het toch een beetje makkelijker en minder stressvol. De werkdag ging eigelijk vlotjes voorbij. Deze namiddag maakte ik even een wandelingetje naar de sociale dienst omdat R ticketten wou voor het voetbal aan een verminderde prijs. Maar het was gezelliger warm binnen hoor. We waren maar met drie deze namiddag, maar het werd toch een leuke koffiepauze. Om kwart vijf de trein terug genomen en dan afspraak aan de auto van M. Hij ging dan direct terug richting Oostende om de auto van R naar de garage terug te brengen en hij liep terug naar huis, goed voor zo'n 10 km. En dat direct in de koude sneeuwvlaag. Ondertussen zorgde ik voor het eten, zodat we toen hij thuiskwam direct aan tafel konden. Na de afwas en de was opplooien, voor de buis in de zetel.
10-02-2013
Zondag
Vanmorgen lekker lang blijven liggen. Het was ontbijtzwemmen ingericht door de zwemclub van A. Voor ons betekent dat ontbijt zonder zwemmen. De kids vertrokken wat vroeger en sprongen eerst het water in. Wij gingen een uurtje later om dan samen te kunnen ontbijten.Voor de prijs van 3 euro kun je niet sukkelen: onbeperkt broodjes met toespijs en /of boterkoeken, koffie, thee, fruitsap, chocomelk,...Iedereen at zijn buikje rond. Terug thuis heb ik de strijk aangevat, totdat M terug was van J af te zetten aan de scouts. Dan gingen we samen nr memétje. Maar de vogel was gaan vliegen. Ondertussen probeerden we daar nog wat pc-problemen opgelost te krijgen. D nam de pc over vanuit zijn huis, de problemen met de cd-driver en de webcam waren vlug opgelost, maar de printer was een ander paar mouwen. Niet dus.Ondertussen was memé ook thuisgekomen. Ze was naar een mosselsouper geweest. We praatten nog wat na en rond 17 u waren we terug thuis. Nog klein beetje strijk gedaan en daarna J gaan halen bij de scouts terwijl M het voetbal volgde via de pc. In de scouts was er eerst nog een infomoment over het komende paaskamp. Dus pas rond 19 u thuis, het eten was bijna klaar (stoofvlees met aardappelen en appelmoes en witte boontjes in tomatensaus).Wat lang aan tafel blijven zitten, dan afwas en wat kuieren in de zetel. Het weekend zit er weer bijna op.
09-02-2013
I'm back
Het nieuwe tussenstukje van de lader is toegekomen. D had het besteld via e-bay en zo kwam het toch een stuk goedkoper uit dan als je het in de winkel bestelde. En nu maar hopen dat het probleem hierbij is opgelost.
De voorbije week was er eentje zoals het meestal was. Niets speciaals te melden. Het blijft nog steeds bitterkoud buiten. Tijdens de italiaanse les was er onverwachts weer een luistertest. Dat vind ik steeds het moeilijkste. Die Italianen kunnen echt niet traag praten é, gelukkig kunnen we de tekst een aantal keer beluisteren. Die eerste keer zit iedereen echt elkaar aan te kijken, en we denken allemaal t zelfde, oh holy shit :) A kreeg deze week ook de punten van zijn examens; hij heeft drie herexamens. Moet te doen zijn om die op te halen, maar het blijft natuurlijk zonde van de mooie vakantietijd die je moet spenderen aan blokken. En hopelijk komen er in juni geen bij natuurlijk. Gistermorgen wat langer blijven in bed leggen. En de living eens goed aangepakt, kasten uitgekuist en zo. 's Avonds was het 'american night', (what s in a name), we aten hamburgers en frietjes en we speelden gezelschapspelletjes. De kids wonnen Pictionary en ik won Uno. Vanmorgen moest ik werken, ik stond rond 7u15 op en begon om half negen. Het was redelijk druk, maar dat is niet erg, zo gaat de tijd sneller. Daarna eerst naar ma en pa. Ik had gisteren 2 pullkes gevonden voor ma. Met haar plaaster kan ze bijna niet in een pull met lange mouwen. En dat is inderdaad niet gemakkelijk te vinden. Maar ik was content dat ik toch een vestje vond, en een poncho. Ik werd zoals altijd goed ontvangen, en kreeg een schotelje scampi. Daarna nog een babbel en rond 14 u was ik thuis. Tijd voor een tukje :) We zijn nog even naar Kruidvat geweest, even wat nieuwe vitamientjes halen en een nieuw haarkleurtje. 's Avonds waren we ingeschreven voor een winterbbq bij de scouts van J. Gelukkig konden we lekker warm binnen zitten en het eten was ook lekker en meer dan genoeg. Rond 22 u waren we thuis. En was het tijd om de verhalen van R aan te horen, die vandaag was gaan paintballen met zijn broer. En daarbij ook nog eens problemen had met zijn auto, waarmee hij eigenlijk net naar de garage was geweest. Nog even voor de buis en de dag zit er weer op.
04-02-2013
Pc J in bruikleen
Tja, nog steeds geen kabeltje voorhanden, dus eventjes de pc van J in bruikleen genomen.Het voorbije weekend werd vooral beheerst door mijn pijnlijke bil/heup. Dit heb ik al een tijdje, maar de pijn gaat op en neer. Een keer wel een keer niet, een keer een beetje pijn, een keer veel pijn. Pff, hoe beschrijf je dat é aan de dokter, en daarom werd het steeds uitgesteld. Maar dit weekend had ik dus wel heel veel last. En het trok ook naar mijn rug. Zondag dan toch korte wandeling gemaakt in Middelkerke, maar blij dat ik thuis was. Vanmorgen had ik cursus in Brugge, met de auto geweest en M was mee. Van daaruit liep hij terug naar huis, toch goed voor een 25 km. Om 13u was ik thuis, ja thuis want ik had een half dagje verlof genomen. Deze hebben we gevuld met boodschappen doen en eens naar de Dacia-garage geweest. We beginnen eens uit te kijken naar een andere auto, nee niks is nog zeker, de auto is gewoon wat klein als iedereen meegaat. Maar het is maar een verkennende ronde hoor. Deze avond toch naar de dokter geweest. Het is een man/vrouw praktijk, deze maal had ik de madam als dokter en ik moet zeggen dat ik haar liever heb. Ze heeft geluisterd, me serieus genomen en had tijd. Ze denkt dat het iets aan spieren moet zijn, het was in elk geval pijnlijk toen ze duwde. Dus er moet een afspraak gemaakt worden voor een mri, en ik moet ontstekingsremmers nemen. En dan zien wat er verder kan gebeuren é. Maar ik ben eindelijk geweest, en das al een grote stap.
01-02-2013
eventjes terug
De laptop is eventjes opgeladen, hopelijk vinden we morgen een nieuw tussenstukje voor de oplader. Vandaag superdagje : gaan eten in het 1ster restaurant Pure-C in Cadzand. Onbeschrijfelijk wat je daar op je bord krijgt. Om nu te zeggen wat ik juist gegeten heb, ik zou het niet kunnen zeggen. Bij de aperitief kregen we al overheerlijk amuses, wat een smaakbommen. We hadden gekozen voor het 6-gangen menu 'Puur genieten'. En het was genieten. Je kon niet echt zeggen dat er voorgerechten of hoofdgerechten waren. Er kwamen telkens kleine bordjes, meestal met vis, de laatste gang was met eendeborst en ook een stoofpotje van eend. Echt, het is niet voor elke week of maand maar voor iemand die van eten houdt is dit echt een superaanrader! Vanmorgen bezochten we ook nog even ma en pa. Ma was gisteren voor de 2 de keer geopereerd aan haar pols, er moest een pin bijgestoken worden. Ze had nu toch al ietsje minder pijn, laten we hopen dat we nu op de goed weg zijn. En 's avond gingen we naar memé om een andere pc te helpen installeren, dit nam iets meer tijd in beslag dan gedacht, maar enfin de meeste dingen zijn gelukt. Ondertussen is de pa van mijn collega ook begraven, het was dan toch vrij onverwacht heel snel geëindigd. Goed voor die man, want hij had blijkbaar ondraaglijke pijnen en wist toch dat hij niet meer te genezen was. Maar het blijft natuurlijk erg voor degenen die achterblijven. Mijn gewicht : - 1,5 kg. Ik tevreden! R had woensdag ll zijn tweede deel van de politieexamens, met psychologen en groepsgesprekken. Hij kan zelf niet goed inschatten hoe het gegaan is, laten we hopen voor hem dat er een volgend deel komt. Zo, nu sluit ik maar beter vlug weer af. Hopelijk kan ik hier morgen opnieuw op,en duimen dat we een nieuw kabeltje vinden.
28-01-2013
geen laptop meer
Eventje vlug een berichtje : geen stroom meer voor mijne laptop, hopelijk is enkel de draad kapot. Dus eventjes geen berichtjes meer.
Wordt vervolgd.
25-01-2013
Thuis
Gisteravond zat het er echt niet meer in om hier nog even iets neer te pennen. Om kwart na tien was ik thuis, de Italiaanse test viel nog mee, een paar schoonheidsfoutjes en ook een paar dingen die ik in eerste instantie goed had, begon te twijfelen en verbeterde, en nadien bleek dat het eerste gedacht, het juiste was, zoals gewoonlijk. Op het werk verliep niet alles zo vlekkeloos. 't Mag beginnen stoppen nu al die ellende. Vorig jaar afgesloten met het overlijden van iemand's papa, dan schoonpa, een andere collega haar ma in het ziekenhuis, mijn ma pols gebroken. En gisteren dan kreeg An telefoon van het ziekenhuis dat ze direct moest komen want dat haar papa zo slecht was. En de kuisvrouw was gevallen en moest met de ambulance mee. Geen goeie vibes duidelijk. Gistermorgen -300 gr, vanmorgen - 100 gr. Vlug gaat het helaas niet, M is al vijf kilo kwijt in dezelfde tijd. En 't is niet dat ik zo anders of meer eet hoor. We kregen deze week wel een financiële meevaller en toen ik al lachend zei tegen M : een weekendje Londen?, reageerde hij niet zoals verwacht. Hij is namelijk gek van Londen. Maar de dag nadien kreeg ik toch de vraag : was het een grapje om naar Londen te gaan? Ik zei : banee zou ik durven daar een grapje overmaken. En nu is hij vertrokken hoor en zeker vandaag, want t is al in kannen en kruiken. We hebben gewoon geboekt. En gaan het eerste weekend van maart.!!!! Vanmorgen ben ik plasma gaan geven. Mijn bloeddruk stond wat laag, maar dat ben ik al wat gewoon. Verder ging de plasmagifte goed. A kwam me tegemoet aan t station en samen reden we nog naar oma. En dan naar huis terug. Deze namiddag nog wat gestofzuigd en gedweild en M ondertussen om boodschappen. 's Avonds was iedereen weer in huis, de hele bende samen. De kids aten macaroni met kaas en hesp en wij een kom soep en een brochette. En dan samen rond de buis.
23-01-2013
Wat beter
Redelijk goed geslapen. En - 600 gr op de weegschaal. Oef, veel beter voor de moraal. 'k Heb de indruk dat mijn verkoudheid wat beter is, in mijn hoofd wel te verstaan, ik denk dat het nu aan het zakken is.Vanmorgen nog een aantal zaken afgewerkt en verder mijn cursusmap eens bijgewerkt en de nieuwe nationaliteitswet eens van dichterbij bekeken. De nieuwe tekst bracht toch wat opheldering. Ik had mama deze voormiddag al eens aan de lijn, ze klonk goed al had ze nog wat kniezende pijn. Deze namiddag stond M om kwart na vier aan t werk en we zijn nog even ma gaan bezoeken die ondertussen weer thuis is. M was vanmorgen bij zijn ma geweest. Er kwam een man met haar praten in opdracht van de begrafenisondernemer, ivm alles wat verder nog geregeld moet worden. Echt goed zo'n hulp te hebben, wij weten tenslotte ook niet waaraan we allemaal moeten denken.En aangezien ze haar krantenabonnement ook moest verlengen en daarvoor recht had op een geschenk, zijn wij nu een nieuwe gps rijker. Wat goed van pas komt, want de onze heeft bijna de geest gegeven. Rond half zeven waren we thuis. Kippeblokjes gebakken met een kerriesausje van platte kaas en nog een broodje gebakken. Dan werd de Italiaanse cursus nog eens bovengehaald, benieuwd wat het zal geven morgen. Ik denk dat ik best nog even nakijk op de trein morgen. Straks nog een wasje insteken en ontbijttafel klaarzetten en naar bed.
22-01-2013
Ongelukje ma
Pff, niet zo leuk op de weegschaal deze morgen. Na één dag Dukan plus 400 gram !!! Vanmorgen met de auto naar t werk. Toen ik wilde de parkeerplaats inrijden, kwam ik eventjes vast te zitten in de opgehoopte sneeuw, maar door mijn vakkundige rijkunst (ahum) kon ik me toch goed zetten. Veel last gehad van mijn verkoudheid vandaag, maar af en toe een aspro maakt veel goed. Rond de middag een telefoontje van ma : ze was gevallen en had pols gebroken. Ze zat nog op spoed en zou later op de dag geopereerd worden, met als resultaat 3 pinnen erin. Toch even schrikken, vooral toen het zo lang duurde voor ze terug op haar kamer was. Konden wij weten dat ze haar zo lang hadden laten wachten omdat er een electriciteitspanne was. Enfin, rond acht uur belde ze zelf op. Er volgt natuurlijk nog een lange herstelperiode nu, maar dat zullen ongemakken zijn. Ik moest werken tot 18 u , redelijk mist op de baan maar toch half uurtje vroeger dan gewoonlijk thuis in vergelijking met de trein en bus. Mosselen gegeten, en verder niet veel gedaan.
21-01-2013
Terug aan t werk
De banen lagen er deze morgen gelukkig heel wat beter bij. De bus was zelfs redelijk op tijd, helaas de trein niet. Die naar Kortrijk had een kwartier vertraging, een kwartier later op t werk dus. Iedereen kwam informeren hoe het met me was en ook andersom kwam ik de laatste nieuwtjes te weet van de voorbije week. De mails checken nam wat tijd in beslag, en er zat ook een mail in dat we geen verlofdagen meer kunnen krijgen voor het geven van bloed of plasma. Dju é, da scheelt toch zo'n dag of 10 op een jaar voor mij. Het wordt wat herschikken dus. Hoe later het op de dag werd, des te meer ik begin te niezen en te snotteren. Hopelijk krijg ik geen griep, die is wel in het land gesignaleerd. Voor ik op de trein stapte, heb ik mijn trein/bus abonnement nog verlengd, dat nam maar een paar minuutjes in beslag. Dus kon ik toch nog de trein van gewoonte nemen. Rond kwart voor zes was ik thuis, het Dukan-gehaktbroodje zat al in de oven. En het smaakte heerlijk. Deze morgen gestart met 63,9 kg op de weegschaal, ik zou al tevreden zijn moesten er 2 of 3 kilo afkunnen. We zien wel, maar dag 1 met fase 1 was alvast een succes. Helaas, M reed naar Roeselare om vla te halen bij de AH, en er was er geen. Anders was het natuurlijk helemaal een feest geweest.Nog wat was plooien, en wat rekeningen betalen om de dag af te sluiten met wat gesurf op internet en één oog op de televisie..
20-01-2013
Pff slechte dag
We zijn rond half tien opgestaan. Buiten was het lichtjes aan het sneeuwen en dat duurde de hele dag door, met als gevolg een dikke pak sneeuw bij en spekgladde wegen. Vandaag was het zo'n dag : zo'n dag waar eigenlijk alles misgaat, en eigenlijk had ik niks nodig om in tranen uit te barsten. Het bakje van het stroomstrijkijzer lekte opeens, ik maakte me er verschrikkelijk druk over. Het is precies of er ligt al de hele dag een enorme druk op mijn borst. Ik probeerde me te ontspannen met een muziekje van Marco, maar dit hielp me ook al niet verder. Voortdoen dan maar é. Strijken dan maar, met wat ducktape errond. Wat proberen Italiaans te studeren. Dukan broodjes gebakken: ja morgen beginnen we er weer aan. In de namiddag een tukje gedaan en tegen de avond nog eens langs bij memé. De rijweg lag echt slecht, veel vlugger dan 40 per uur kon je niet rijden. En we moesten A toch afhalen aan t station. Terug thuis pizza gegeten en nog eiersalade gemaakt. En rond half elf naar bed.
19-01-2013
Gisteren en vandaag
Gisteren was er dus om 9u30 begrafenis. Zoals gewoonlijk te vroeg, stonden we daar al om 9u maar we waren zeker niet de eerste. De plechtigheid is goed verlopen. Als je daar zo op de eerste rij zit, heb je totaal geen zicht op hoeveel volk er eigenlijk aanwezig is. M nam ook het woord, op vraag van ma. Hij had het even moeilijk, maar deed het toch prima, en bracht een eerbetoon aan het voorbije leven van pa. Ma had het vanzelfsprekend moeilijk, de kids hielden zich kranig. Ik kon het redelijk droog houden, alleen kreeg ik even een krakje toen ik totaal onverwacht Rita en Dirk voor me kreeg. Dit zijn mijn beste vrienden, al bijna 25 jaar denk ik, en waren er steeds voor mij in mooie en slechte dagen. Maar deze keer had ik hen eigenlijk niet verwacht, zoveel hebben ze M nu ook nog niet gezien. Echt straf van hen, ik krijg het nog moeilijk als ik eraan denk. Na de dienst kwamen de mensen maar komen uit die zaal, echt veel volk. Daarna gingen we naar een restaurantje. We dronken eerst nog een aperitiefje, ma vond nog de courage om een kort dankwoordje te zeggen. En dan was er een koffietafel , met broodjes en allerlei beleg. Er werd wat nagepraat en om 14 u werden we op de begraafplaats verwacht voor de asverstrooiing. De lijkwagen was een kwartiertje te laat. Ma kreeg het weer moeilijk, t was een confronterend moment natuurlijk. De meesten namen daarna afscheid, enkel de dichtste familie ging nog mee met ma naar huis. Het was zeker rond 18 u als we thuiskwamen. En dan kom je weer in de realiteit en moeten er boodschappen gedaan worden , eten gemaakt,... We probeerden er nog een mooie avond van te maken, maar je gedachten gaan toch steeds weer uit naar de voorbije dag. Rond elf uur gingen we naar bed, we sliepen beiden redelijk snel in, maar rond 3 uur deze nacht lagen we allebei weer wakker. Uiteindelijk sliepen we nog even tot ongeveer acht uur. We stonden op. Een tijdje geleden hadden we voor vandaag een saunadagje geboekt, nog een bongobon die ik gekregen had van mijn oud-collega's voor mijn mutatie. Het was een volledig wellness-arrangement. We besloten dit toch maar te laten doorgaan. Misschien konden we even onze zinnen verzetten? Volledig los kwamen we niet, maar het deed toch ontzettend deugd. We hadden onze keuze laten vallen op Asanti, in Destelbergen, omdat we daar precies toch een redelijk voorstel kregen. We mochten inderdaad de hele dag gebruik maken van alle sauna's, stoombad, bubbelbad, opgietsessies,... en kregen nog een rugpacking, scrubbing van de rug, shiatsu-nekmassage en een rugmassage met boter. Een mens kan daar toch van genieten hoor. 's Middags aten we er ook een kleinigheidje en rond 17u keerden we terug huiswaarts. 's Avonds gewoon voor de buis , Alleen krijg ik absoluut niet warm.
17-01-2013
't is een beetje op
En ik deed het weer, op de verkeerde knop duwen en dan is je tekst hier weg. En ik had al geen tuk om te schrijven. Vandaag was er kisting, ma had het zwaar. De kids zijn meegegaan en hielden zich kranig.'s Avonds toch naar de Italiaanse les geweest, mr het laatste uur was het moeilijk om te concentreren. Nu naar bed , morgen wordt een zware dag.
16-01-2013
Op stap met ma
Deze morgen hadden we afgesproken om ma op te halen bij haar thuis om half elf. Maar M was nog even terug in bed gekropen, nadat hij J had afgezet aan school. En hij moet direct weer in slaap gevallen zijn. Ik liet hem maar, de vermoeidheid komt er stilletjesaan uit. Hij had het trouwens gisteravond nog knap lastig. A zag het niet meer zitten met zijn examens en tja, een mens weet dan niet zo goed wat je moet doen om goed te doen : mee gaan in dat geklaag en negativiteit, eens hard toespreken en zeggen : komaan je moet er door. Hij heeft natuurlijk al niet veel over, hij houdt zich de hele tijd sterk voor anderen , maar het moet er eens uit é. Vandaag had hij het nog steeds lastig maar dat is normaal zeker. Enfin, we zijn een half uurtje later naar ma vertrokken. We moesten haar eerst nog even nr het stadhuis voeren om iets te regelen met K en dan was het al vlug tijd om J op te halen aan school. We gingen dan naar de Mc Donalds om iets te eten en daarna deden we wat winkels omdat ma nog een zwart jasje nodig had. Ze wilde ook nog bloemen kopen omdat ze zelf de rouwkrans wilt maken. En daarvoor zoekt ze rode rozen. We vonden enkele kleinere exemplaren in de Aldi en de Lidl, maar ze wilde ook nog grotere rozen. Het stuk die ze in gedachten heeft, wordt een stuk vol symboliek : 47 kleinere roosjes voor de 47 jaar die ze samen waren, 2 rozen voor haar en hem, 4 voor de kinderen met hun partner en 5 voor de kleinkinderen. Helaas vonden we geen rode rozen. We reden naar Gistel waar ze meestal gaat, maar geen rode rozen te vinden. We dronken eerst een tasje koffie bij ons thuis en vervolgens weer naar Oostende te rijden en twee, drie bloemenwinkels af te rijden. Nee, nergens rode rozen. Hopelijk vindt ze er morgen op de markt zoals ze plan is. Rond 17 u waren we thuis. Lekkere spaghettie gegeten en ook nog verse laken op bed gelegd. R, mijn jongste, is vanavond ook al thuisgekomen, hij kreeg een dag voor de begrafenis en nam nog een dag verlof bij zodat hij met militair vervoer terug kon rijden. Hij zit trouwens weer vol plannen om van dienst te veranderen bij het leger. Man, man, zo'n uiteenlopende carriereplannen. Hopelijk vindt hij gauw eens zijn echte ding. M zit nu vol spanning naar de bekerwedstrijd Anderlecht-Gent te kijken, hij is hevig Anderlecht-supporter. Jammer want wij (R en ik) zijn van Brugge en natuurlijk Club supporters :) Wat hier soms al eens tot discussies leidt. Ik blijf nog even op het web rondsurfen en kijk al uit naar het heerlijk warme bed.
15-01-2013
Rustige dag
Vanmorgen werd het land wakker onder een dik pak sneeuw. M moest J naar school voeren en had zelfs eventjes vastgezeten op de parkingplaats. Ik bleef wat langer in bed, maar nog steeds ben ik niet uitgeslapen. Vandaar deden we het even rustig aan. Eerst gingen we nog langs bij de politie om aangifte te doen van het ten onrechte gebruik maken van onze visa door iemand anders. Daarover hadden we een mail gekregen van visa zelf. Er waren 2 betalingen gedaan in Nederland. Visa heeft wel onze kaart geblokkeerd omdat ze blijkbaar iets verdachts vonden. Met het Pv van de politie zouden ze dan ons geld kunnen terugstorten. Hopelijk, het gaat immers om ongeveer 900 eur, toch niet niks. Daarna reden we door naar Brugge, even naar mijn ouders met de doodbrief en ondertussen een aperitiefje drinken en wat bijpraten. We reden ook nog even naar mijn werk , ook om de rouwbrief af te geven. En dan gingen we even wild shoppen in decathlon, alleen vonden we niet echt wat we zochten. Ik kocht een lichte trekkingbroek en M nog een looptenue en dat was het. Nog eens kijken in de Carrefour en in Sports direct, waar M ook een trekkingbroek vond. En dan terug naar huis voor het volledig donker werd. We hebben ook nog eens goed het huis aangepakt, zodat alles weer tiptop is. 's Avonds maakte ik Luikse salade klaar en daarna heb ik nog even gestreken. Verder chillen in de zetel en waarschijnlijk straks een tukske doen.
14-01-2013
Organisatie van de begrafenis
Nadat we J afzetten aan school, gingen we bij schoonma langs. De begrafenisondernemer zou bellen om verder af te spreken. Uiteindelijk werden we er om 10 u verwacht. Er werd van alles besproken, de dienst, de rouwkaarten, de herinneringskaartjes, de teksten,... Ook de kist moest gekozen worden. Ma kreeg het moeilijk toen ze de eerste proefdruk kreeg van de rouwbrief. Ja, zo zwart op wit de naam van je man zien staan, maakt het opeens wel heel erg echt. We konden ook pa voor het eerst gaan begroeten, hij lag mooi opgebaard in het kostuum dat ma gekozen had. Ik kreeg het ook moeilijk hoor bij het naar binnengaan. Pff. Ma kon ook kiezen om wat as apart te houden, om bvb thuis te bewaren, of ergens anders uit te strooien, of in een juweel te laten verwerken. Ze vond het idee van het juweel wel mooi, maar vond het toch een beetje veel geld. Stilzwijgend dachten we allemaal hetzelfde, en we zullen het haar later schenken, we weten wat ze het mooiste zou vinden. Dus... 's Middags zijn we samen een dagschotel gaan eten, in het restaurant waar de koffietafel is vrijdag. Ja , om de zaterdag de begrafenis te doen lukte het niet, het werd dus vrijdag, voor sommige mensen wel wat moeilijk maar we zien wel . R heeft al geregeld dat hij woensdagavond vervoer heeft uit DenH , D probeert morgen iets te regelen op zijn werk. A zal een examen later moeten inhalen, het ging vandaag ook niet zo schitterend, maar dat is wel een beetje te verstaan. De namiddag werd vooral gevuld met adressen schrijven en de kaarten insteken. Rond half vijf zijn we dan huiswaarts vertrokken. En hebben eerst nog een deel brieven rondbedeeld hier in de buurt. Nog even wat boodschappen en dan eindelijk thuis. En maar goed uit, het sneeuwt momenteel enorm veel, met dikke vlokken. De straten liggen al goed wit. Ik probeerde ook nog ticketten te boeken voor mijn ma en pa , naar mijn broer in Duitsland, maar die nmbs-site is iets wat telkens vastloopt. Frustrerend! Uiteindelijk, na zeker een uur ben ik er toch in geslaagd, alles geregeld te krijgen. Straks maar eens wat vroeger uit bed en we kunnen ook eens uitslapen. 't Zal deugd doen. Tot morgen
13-01-2013
Dag pa
Vermoeid en met hoofdpijn gingen we gisteravond redelijk vroeg naar bed. Maar heel vlug kwam de slaap niet. Rond 1u20 kwam het telefoontje van ma : pa is aan het gaan nu. We springen allebei uit bed, en spoedden ons naar het ziekenhuis. Het sneeuwt buiten, vlug kan er niet gereden worden, maar toch staan we 20 minuutjes later aan het ziekenhuis. We vinden ma op de gang terug. Net toen ze de telefoon neerlegde , is pa overleden. Wat ging het ineens toch onverwachts vlug. Ma hield en houdt zich nog steeds kranig. Nadat de verpleegsters pa mooi hebben afgelegd, gaan we nog even groeten en dan moeten we zijn spullen pakken en naar huis. We blijven nog even napraten met ma, K en T blijven bij haar, wij keren rond 4 u terug naar huis. We kruipen in bed, maar hebben beiden berekoud, veel gaat er door ons hoofd, maar we blijven stillekes naast elkaar liggen. Uiteindelijk vallen we toch in slaap. Rond 8 u worden we wakker. A is ook op, om te studeren, we lichtten hem in, A is stil maar zegt niet veel. We proberen hem te motiveren om die dag toch te studeren. Maandag beginnen zijn examens. J komt ook beneden, en het wordt haar ook verteld van pepé. We hebben om 10 u afgesproken bij ma, ze had al contact gehad met de begrafenisondernemer, maar die doet niets vandaag (zondag). Morgen weten we meer en kunnen we plannen maken voor de begrafenis. We zoeken adressen, denken na over wie er een rouwbericht moet krijgen, wie mee gaat naar de koffietafel, enz. 's Middags eten we samen broodjes en in de namiddag komt er bezoek. M en ik gaan rond vier uur naar huis, we willen nog even bij de kinderen zijn, J is naar de scouts gevoerd door R. Ze heeft daar meer deugd van dan de hele dag bij ons te blijven en toch niets te kunnen doen. R moet vanavond nog naar Den H. vertrekken, wij eten een uurtje later een warme maaltijd, bijeengeprokkeld in het kleine delhaizetje bij het benzinestation. Het is pas half negen nu, maar ik voel nu al dat ik straks waarschijnlijk in slaap sukkel. Ik denk dat we straks beter slapen, we moeten niet meer liggen waken.
12-01-2013
Toch getrouwd
't Was een vermoeiende dag vandaag. Weinig slaap, om kwart na zeven op en J gevoerd naar de kapper waar ze om half negen werd verwacht. Wij gingen naar het huis van mijn schoonouders om de ouders van de bruid op te wachten en hen met een glaasje op te wachten. De ouders komen uit Canada maar zijn van oorsprong Russisch, maar al bij al viel het contact mee. De oldtimer van nonkel R kwam de bruid en het bruidsmeisje oppikken en toen vertrokken we naar het stadhuis. Daar werd het weer spannend want T had geen papieren bij, de getuige had geen ID kaart bij, enfin de trouw werd aangevat, was rap geklaard en werd gevolgd door een receptie op het stadhuis zelf. Er moest wat aangedrongen worden om de bende (vooral dan de maten van de bruidegom) daar weg te krijgen en op tijd in het restaurant, lees 'friture', te krijgen. Het was er helaas ijskoud, het eten was lekker, maar de bediening wat chaotisch. Daarna werd de straat nog overgestoken voor een tasje koffie. De vrienden van K waren in form en gingen er wat over, wij gingen nog eens naar het ziekenhuis naar pa. De situatie daar is niet veranderd. Niemand weet hoe lang hij daar nog in die toestand zal liggen. Vermoeiend , en vooral voor ma. Ze hield zich vandaag fantastisch goed, was bij het huwelijk van haar zoon en bij het eten. Anderen hielden de wacht in het ziekenhuis. Wij waren rond half acht thuis, moe en met hoofdpijn. Bij M geraakt het op. Maar we moeten verder é.
