Uit zwakte ga ik met vertrouwen
voor jou 't grote raam ontvouwen.
Eenvoudig zal de wind beginnen,
"de Tijd geneest, laat ons beminnen
langs de bergwand, bij de zon,
o strijder, dichter bij de bron!"
Want, de Poëzie, ze blijft geloven
dat jouw vuur nooit uit zal doven,
het warme hart dat hoopvol brandt
tot Gods verlangen is gestrand.
13-06-2013 om 00:00
geschreven door Gerard Hart 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
|
