Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
Aan de tijd die ik hier heb verbracht beleefde ik veel plezier en heb ik ook een pák bijgeleerd, maar op den duur kwamen steeds dezelfde thema's weer naar voren. Nu ben ik nog steeds hoopvol ingesteld naar de toekomst toe, en zou graag optimistisch verder denken... maar dáár wringt het schoentje zodanig dat ik niet meer echt achter deze site kan staan. Daarom toch even laten weten dat ik overgeschakeld ben naar een andere Blog, nl. Aqua~Funatic. Daar kan ik mij voor de volle 100% achter zetten omdat het enkel met de pure natuur te maken heeft. Weliswaar in een kunstmatige sfeer, maar als het goed wordt aangepakt kan men Fauna & Flora (die sowieso reeds uit hun natuurlijke milieu zijn weggeplukt) een klein paradijsje bieden. Bovendien kan ik hiermee mijn eigen gedachten ordenen en volledig tot rust komen.
Als het alleen aan mij zou liggen blijft deze Blog gewoon staan... alleen al uit nostalgie, en de links die in de zijkolommen staan zijn dikwijls nog zeer handig als men specifiek iets wil weten. Misschien komt er wel eens een tijd waar dingen daadwerkelijk ten goede worden uitgevoerd en waar de tijd voorbij is van veel blabla en weinig daadkracht.. Bij deze wil ik ook graag de lezers van dit dagboek hartelijk bedanken, het ga u goed
Eergisteren verzamelde ik menselijke weetjes die soms aan het bizarre aanleunen. Het menselijk-logische gevolg zijn opmerkelijke feiten vanuit het dierenrijk .. waar het mensdom dikwijls zo respectloos mee omgaat. Hopelijk bekijkt de lezer deze medebewoners na het lezen van dit artikel de dieren als dat wat ze werkelijk zijn; nl. zo intelligent als ze voor hun soort nodig achten na ettelijke miljoenen jaren van evolutie, wat véle malen langer is dan de homo sapiens. Zo bekeken staan ze zelfs bóven ons. Een dier heeft bijvoorbeeld geen jas nodig om zich tegen de kou te beschermen, of ook geen vuur om hun voedsel op te warmen, wat maar een paar vergelijkingen zijn van een lange reeks andere feiten.
Wist je bijv. dat vogels geen aangeboren talent hebben om mooi te zingen? Zoals mensenbaby's beginnen met brabbelen doen ook vogels dat en hebben een leraar nodig om hun zangkwaliteiten te verbeteren. Wanneer ze eenmaal een eigen geluid hebben ontwikkeld gebruiken ze dit om hun territorium af te bakenen of een soortgenoot te verleiden. Kleine verschillen in de melodie onderscheidt de ene zangvogel van de andere. En het kost ze dan ook veel moeite om hun eigen sound hun hele leven vast te houden. Met andere woorden: vogels zijn slim of leren hoe dan ook van situaties op een manier die van een zelfbeeld spreekt. Kijk maar eens naar de papegaai: de communicatieve vaardigheden van de papegaai komen overeen met die van een tweejarig kind. Op het gebied van rekenen en herkennen van kleuren en vormen valt zelfs een vergelijking te maken met een kind van vijf á zes jaar. De allerslimste papegaai, de 29-jarige Alex, kan zeven verschillende kleuren benoemen, vijf vormen onderscheiden en tot vijf tellen. Hij herkent, vraagt of weigert zo'n 1000 verschillende voorwerpen en doet ook veel meer dan napraten.
Het is niet zo gek dat dieren een zelfbeeld blijken te hebben, maar 't is wel iets waar u en ik maar weinig bij stilstaan. Zo blijken vissen ook een logisch redenerend vermogen te bezitten. Als u ooit wel eens in een fysiek gevecht bent verwikkeld dan zult u vast wel weten dat u niet de grootste dreiging gaat uitzoeken. Als u de keuze heeft tussen een teddybeer en een grizzly dan is de kans groot dan teddy's vel verkocht wordt. De cichlide denkt daar hetzelfde over. "Deze resultaten tonen aan dat vissen wel degelijk redeneren om te bepalen waar ze zich bevinden op de sociale ladder. En dat nog wel alleen door naar andere mannetjes te kijken," aldus deskundige Russel Fernald.
Zelfbeeld herkennen?
Hoe valt eigenlijk te zeggen of mens of dier een zelfbeeld heeft? Eén van de mogelijke signalen is zelfherkenning. Als u in een reflecterend object kijkt, men neme een spiegel, en u heeft geen flauw idee wie die dame of kerel is die zo dom staat te kijken, dan is de kans groot dat het matig met uw zelfbeeld is gesteld. Aziatische olifanten zouden het in dat geval stukken beter doen. De mastodonten weten zichzelf namelijk prima te herkennen, blijkt uit een onderzoek op drie olifantenwijfjes uit de Bronx zoo van New York. Een PDF van de studie vindt u via deze link.
Vanzelfsprekend zijn het niet alleen olifanten die tekenen van een zelfbeeld vertonen. Ook Dolfijnen, mensapen (het kon uw buurman zijn) en andere onderzochte vissen vertonen hetzelfde patroon. Zelfbeeld hebben, dus begrip van de omgeving, betekent ook communicatie. De huisdierenliefhebber zal weten dat katten, honden of vogels met elkaar 'praten'. Het gaat natuurlijk om (voor ons) onverstaanbare klanken, maar dat maakt het niet minder een taal.
Maar er zijn ook dieren die nóg dichter bij de mens staan, zoals de chimpansee. De gemiddelde gezonde mens zal zich vast wel bewust zijn van het feit dat er best gekeken wordt vooraleer de weg over te steken. Niet bewust zijn van het potentiele gevaar van een auto, of niet eens weten wat een auto is, zorgt voor bloederige complicaties. Niets aan de hand voor chimpansees want zij steken net zoals wij behoedzaam de weg over. Waar een kat soms in oogverblindende statische paniek slaat bij het zien aankomen van een straks te dichtbije fietser, bus of auto, zal een chimpansee meer rekening houden met de dreiging. Chimpansees steken niet zomaar een weg over. Meestal loopt het tweede of derde mannetje in rang voorop en kijkt eerst om zich heen. Bij grotere wegen staat een troep chimps langer te wachten dan bij een kleine weg. Het alfamannetje (het leidende mannetje) komt vaak achteraan, vooral bij een brede weg. Het onderzoek is gebaseerd op 28 observaties van chimpanseegroepen.
In de Antwerpse Zoo en Dierenpark Planckendael kampen momenteel chimpansees en bonobos om de titel van de slimste aap ter wereld, en dat kun je HIER volgen.
Doof, blind en stom?
Horen, zien en zwijgen mag dan zo'n wijsheid zijn die regelmatig met 3 aapjes wordt uitgebeeld; de apen zelf zijn er al even goed in als wij mensen. Ook bij apen zijn er bijvoorbeeld wijven met haar op de borsten. In 2006 is voor het eerst groepsverwantschap onder vrouwelijke chimpansees vastgesteld. Als een vrouwtje uit de groep onheus werd behandeld door een mannetje kwamen de andere vrouwen te hulp om de man af te troeven. Voor menig man die een vrouw heeft met veel vriendinnen zal dit niet vreemd in de oren klinken. Agressief zijn de harige dames ook al want een andere studie wijst uit dat zij wapens hebben uitgevonden. Volgens het onderzoek hadden ze die als eerste nodig en gebruikten ze de bast van bomen. In tegenstelling tot mannenetjesapen, die hun prooi gewoon doodkloppen met de blote vuist, misten de vrouwen die kracht en was hersenwerk noodzakelijk. "Het was bekend dat chimpansees soms stenen of stokjes als hulpmiddelen gebruiken maar niet dat ze wapens met de kennelijke bedoeling te doden benutten. De mens moet oorspronkelijk onder dezelfde omstandigheden hebben geleefd als deze groep apen in de Senegalese regio Fongoli," alsdus het bericht op Nu.nl. Als je meer wilt weten over de intelligentie van chimpansees kun je een kijkje nemen op de website van het Jane Goodall-institute. Deze dame deed 45 jaar lang onderzoek naar chimpansees en is wellicht een soort missing link.
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden van hoe intelligent dieren wel zijn, daarvoor hoeven ze niet eens te vermenselijken, ze doen naar mijn bescheiden gedacht daarmee zelfs afbreuk aan hun eigen zijn. Ik heb persoonlijk meermaals mogen vaststellen dat dieren voor mensen een regelrecht geschenk van God (ander woord voor Moeder Natuur) zijn; ze begrijpen je zonder woorden. Hun taal dewelke eigenlijk universeel is, is simpelweg RESPECT, wat zelfs bijv. door eender welke vogel die in een willekeurige boom zit te fluiten duidelijk ontvankelijk is. Met een beetje inlevingsvermogen is dat in feite door iedereen te begrijpen.
Dat is de voorlopige conclusie van 3 experts op het gebied van complexe sociale systemen, na bestudering van het gedrag van spelers in het internetspel Pardus. In dit spel, dat wereldwijd zon 380.000 spelers telt, kan men op een aantal manieren met elkaar omgaan. De onderzoekers bekeken positief en negatief onderling gedrag van spelers, waaronder communicatie, handel, het aangaan of verbreken van vriendschappen, aanvallen en straffen.
Spelers bleken positieve handelingen vaak met positieve, en negatieve handelingen vaak met negatieve handelingen te beantwoorden. Helaas was negatief gedrag veel besmettelijker. Mensen die eerder negatief handelden, bleven dat gedrag in veel gevallen herhalen, zodat negatief gedrag zich veel sneller door de gemeenschap kon voorplanten.
De internetgemeenschap in Pardus beschikte echter over een effectieve manier om dit negatieve gedrag de kop in te drukken. Spelers die vaak negatief uit de hoek kwamen, kenden over het algemeen namelijk kortere virtuele levens. Dit komt vermoedelijk omdat anderen jacht maken op vervelende spelers en omdat die spelers minder goed in staat zijn een virtuele sociale kring op te bouwen.
Het resultaat is dat de gemeenschap in Pardus, ondanks de aanstekelijkheid van negatief gedrag, over het algemeen meer positief dan negatief handelt. En volgens de onderzoekers is dat een teken van de goedheid van de mens.
De Mens (http://nl.wiktionary.org/wiki/mens) of (wetenschappelijke naam) Homo sapiens (Latijn: verstandige of wijze mens) is een tweevoetige primatensoort uit de familie Hominidae (http://nl.wikipedia.org/wiki/Hominidae). Onderzoek naar DNA wijst erop dat de moderne mens ongeveer 200.000 jaar geleden in Afrika ontstaan is als soort. De mens heeft zeer goed ontwikkelde hersenen, waarmee hij in staat is tot abstract nadenken, taal, introspectie, probleemoplossing en emotie. Dankzij zijn intelligentie en rechtopstaande houding, waardoor de armen vrij zijn om voorwerpen op te pakken en te bewerken, is de mens veel meer dan andere soorten in staat gereedschappen te gebruiken. De mens is over de hele wereld verspreid en op alle continenten, behalve op Antarctica komen er grote populaties voor. Vandaag de dag bevolken wij de aardbol met 6,975,502,722 eenheden! Er is slechts een nog levende ondersoort: Homo sapiens sapiens.
Alsof dit nog niet genoeg is om ons 'speciaal' te voelen (of zelfs 'rare beestjes'), zijn er ook andere weetjes die dit extra benadrukken:
De meeste mensen doen hun rechtersok eerst aan.
Wij knipperen ongeveer 84 000 000 keer met onze ogen per jaar.
De gemiddelde Amerikaan eet een halve ton kaas in zijn leven.
De doorsnee persoon eet 430 insecten per jaar.
Een doorsnee 4-jarig kind stelt 400 vragen per dag.
Genoeg rode bieten eten, zorgt voor een rode urine kleur.
Zowel Napoleon en Hitler hadden één testikel tekort.
Mannen produceren 1000 spermacellen per seconde, 86 miljoen elke dag.
Elke second worden er 3 babies geboren.
De snelste spier in ons lichaam: ons ooglid.
98.4 van onze DNA is identiek aan die van de chimpansee en 70 procent identiek met die van de slak.
Het dijbeen is sterker dan gewapend beton.
1 000 000 000 000 000 (een miljoen miljard) neutrinos van de zon zijn door je lijf geraasd terwijl je deze zin las.
En nu je dit hier leest, zijn ze al voorbij de maan.
Er zijn met zekerheid nog veel meer wonderlijke weetjes die ons zelf als mens verbazen, moet je niet vragen hoe het met de dieren is gesteld.. want dieren zijn precies als mensen, met dezelfde mensen-wensen, en dezelfde mensenstreken, dat staat allemaal in de krant ;)
Wat je hoort is de opname van krekels. Er zijn twee geluidssporen; een is in normale snelheid weergegeven, de andere is een vertraagde versie. Krekels hebben een snellere levensloop dan mensen. De geluiden van de insecten worden daarom weergegeven op 'menselijke snelheid'. Wat je hoort zijn enkel de geluiden dewelke de krekels produceren. Geen enkel menselijk instrument werd hieraan toegevoegd.
Luister... en beeld je in wat krekels en de grootste klassieke componisten gemeen hebben. Heeft u een idee? Zou het dezelfde goddelijke verbondenheid met het universum kunnen zijn?
Wereldwijd vindt er een grote verschuiving van individuele naar onbaatzuchtige waarden plaats. Dit blijkt uit onderzoek uitgevoerd in 16 landen waaronder Nederland en 24.000 mensen in opdracht van Letsheal.org, een non-profit organisatie, in samenwerking met onder andere Professor Dirk Salomons (Columbia University NY).
Aardiger zijn voor anderen en elkaar helpen, blijken we steeds belangrijker te vinden. Zelfs zo belangrijk dat 74% aangeeft dat andere mensen helpen t leven zin geeft.
We worden aardiger en willen meer voor anderen betekenen
Mensen zijn in het dagelijks leven hulpvaardig. Zo heeft 81% onlangs iemand voorgelaten in de rij, 65% is opgestaan om iemand te laten zitten in een drukke trein, en heeft 77% onlangs iemand de weg gewezen. Opmerkelijk feit is dat mensen die actief zijn op sociale media zoals LinkedIn, Facebook, Twitter en Hyves in het dagelijks leven bovengemiddeld socialer zijn. De top 3 van aardige landen is: 1) Mexico, 2) India en 3) Brazilië.
Naast de alledaagse vorm van aardig zijn, willen mensen graag echt van betekenis zijn voor anderen door ze actief bij te staan. Bijna 80% verwacht hier helemaal niets voor terug. De belangrijkste gebieden zijn: 1) gezondheid, 2) milieu en 3) rechten van het kind. De financiële crisis heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat 37% van de ondervraagden aangeeft dat dit gevoel de afgelopen 3 jaar sterker is geworden. Bijna 60% zou graag nog meer willen doen voor anderen, maar komen nu niet verder dan geld geven aan goede doelen.
Empatisch vermogen
De onderzoekers vonden geen aanwijzingen dat we afgestompt zouden zijn voor de nood van anderen. Het empatisch vermogen is in de verschillende landen hoog. 68% omschrijft zich zelfs als soft-hearted. Dat bijna 60% graag meer wil doen voor anderen, maar daar niet aan toe komt heeft veel meer praktische oorzaken. Het ontbreekt hen aan tijd, middelen, energie en inspiratie.
Fundamentele behoefte
Voor 74% is anderen helpen de manier om zin te geven aan het leven. Het onderzoek laat zien dat een zinnig leven leiden, en anderen helpen geen luxe behoefte is, maar een basale. 85% geeft aan dit belangrijk te vinden. Slechts 16% geeft aan NIET op zoek te zijn naar een manier om het leven zin te geven.
Maar liefst zestig werknemers van het afvalverwerkingsbedrijf Sita worden tijdens het vierdaags muziekfestival Rock Werchter ingeschakeld om de inkomzone van het festival proper te houden. De vrijwilligers werken samen met medewerkers van de festivalorganisatie om de afvalberg binnen de perken te houden. Vandaag werden ook voor, op en achter de festivalweide van Rock Werchter afvalcontainers geopend.
"De miljoenen lege bekertjes, flesjes en ander afval dat tijdens deze vierdaagse wordt ingezameld, wordt verwerkt en vervolgens gerecycleerd", aldus woordvoerster Katrien Denef van Sita Belgium. "Sita zorgt ervoor dat het afval dat zijn weg heeft gevonden naar de juiste container, na het festival worden gerecycleerd tot nieuwe grondstoffen. De recyclage van het ingezamelde papier en karton van Rock Werchter vorig jaar was goed voor zowat 360.000 papieren drinkbekers of ongeveer 72.000 kranten. Dat is ongeveer één krant per festivalganger op de eerste dag van Werchter."
Festivalgangers kunnen met hun leeg drankflesje ook het goede doel steunen. Voor elke petfles dat in de verzamelpunten aan de ingang van de weide wordt ingezameld, schenkt drankenproducent Coca-Cola vijf eurocent aan SOS Kinderdorpen. Hiermee zal het waterproject in het SOS Platform van Kara (Togo) opgestart worden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
24-06-2011
Geven en ontvangen
Er bestaat een wet in het universum die maar weinigen echt kennen en toepassen: wat in liefde gegeven wordt, keert veelvoudig in liefde terug. Deze wet is niet bedoeld om miljonair te worden. Maar wie hem begrijpt en toepast, zal in zijn leven nooit iets tekortkomen.
Als je iets geeft, laat je linkerhand dan niet weten wat je rechter doet. Jezus (Mt. 6:3)
Geven en ontvangen komen voort uit dezelfde bron. Zoals door de wortels en de kruin van een boom dezelfde levensenergie stroomt, zo stroomt door geven en ontvangen dezelfde energie als gever en ontvanger afwezig zijn. In zelfloos geven en ontvangen is geen sprake van een tekort of teveel. Er is slechts stromen en doorstromen. Het water dat de wortels van een boom geven aan stam, takken, bladeren en kruin hebben ze ontvangen van de regen, want niets staat op zichzelf. Zoals de golven in elkaar overvloeien tijdens eb en vloed, zo vloeien geven en ontvangen in elkaar over als er niemand is die geeft en als er niemand is die ontvangt. Wanneer geven niet onvoorwaardelijk is, wordt de stroom van energie verstoord.
In liefde iets geven doet het ik geleidelijk verdwijnen. Als we onze tijd, aandacht, zorg, energie, geld, iets van onze bezittingen, kennis of inzicht in liefde aan een ander geven, zal hetgeen gegeven is vroeg of laat in veelvoud naar ons terugkeren. Zoals de granaatappel talloze zaden bevat voor nieuwe vruchten, zo bevat de vrucht van geven talloze zaden die eens tot rijping komen. Iedere keer als we iets van harte geven, verdwijnt er een harde schil rondom het hart, gaat er meer liefde stromen vanuit de bron van het ware zijn. Geven maakt vrij van egoïsme. Op de juiste wijze ontvangen eveneens. Wanneer we niet durven te ontvangen als iemand ons in liefde iets geeft, worden we misschien gehinderd door trots, schaamte, eergevoel of andere gevoelens die het ik in stand houden. Ook zo wordt de stromende energie van geven en ontvangen verstoord. Leren ontvangen is vaak moeilijker dan leren geven. Ontvangen leert de hand immers net zozeer te openen als bij het geven.
Als we vrijgevig zijn, geven we onszelf vrij, maken we onszelf vrij van bezit, van vasthouden, van gehechtheid. Het is het loskomen van het oeroude hechten, pakken en grijpen. Vrijgevigheid is de kortste weg tot zelfloosheid, tot het zichtbaar worden van ons ware gelaat: liefde en mededogen. Als we onthecht kunnen geven en ontvangen, zijn geven en ontvangen verbonden met vreugde en dankbaarheid. Dan vormen ze twee bloesemende takken aan de boom van liefde. Wie vrij is van vasthouden, kan een ander mens inzicht in het leven geven. Dan kunnen wijsheid en mededogen opbloeien. Wanneer we zien dat alles één is, is er geen plaats voor twee, geen ruimte voor winst en verlies, voor geven en ontvangen. Bestaat de gedachte aan twee, dan is er een ik en een jij. Dan ontstaan lijden en smart. In eenheid is geen tussenruimte voor een ik. In tweeheid is zelfs de weidse hemel niet ruim genoeg om alle ballonnen van verlangen op te laten stijgen.
Wie zich dagelijks oefent in zelfloos geven, zal merken dat vreugde zijn metgezel zal zijn op zijn levenspad. Als we geven, laten we er dan nooit aanspraak op maken dat wij de gever zijn. Niets is van ons. In werkelijkheid bezitten we onszelf niet eens. Als we de gever willen zijn, nemen we iets in plaats van te geven. Dan verlangen we heimelijk iets terug en worden we de dief van het eigen geven. Een ander proberen te overtreffen met geven is de wieken van de molen van macht in beweging zetten. Met geven en ontvangen als een en dezelfde stroom van liefdesenergie heeft dit niets te maken. Elk gevoel van vreugde en dankbaarheid wordt erdoor vernietigd.
Dankjewel zeggen is heel iets anders dan dankbaarheid. Bedanken is aangeleerd en kan zonder enig gevoel van dankbaarheid plaatsvinden. Dankbaarheid overkomt je en vervult het hart met een vredige energie. Ze rijst spontaan op tijdens het aanschouwen van een zonsondergang, het zien van een boom, een bloem, de bergen, tijdens het luisteren naar een waarachtig mens of serene muziek, het ruiken van de lentegeur, een liefdevolle ontmoeting. Er staat geen denken tussen. Als de linkerhand niet weet dat de rechter geeft, als er geen dualiteit is in het geven, zal dankbaarheid het hart vervullen van zowel degene die ontvangt als van degene die geeft. Maar als er gegeven wordt uit berekening, wordt hetgeen gegeven wordt als een dor stuk hout dat afbreekt in de eigen hand. Wie kan dat in liefde ontvangen? Bij onvoorwaardelijk geven is het de liefde zelf die zich wegschenkt in ontelbare handen. Zal de linkerhand dan nog weet hebben van de rechterhand?
Dankbaarheid ontstaat als we ons niets meer willen toe-eigenen, als we volkomen in het nu kunnen zijn, volkomen tevreden met al wat is, en elke vorm van onwaarachtigheid verliezen. Dankbaarheid brengt het bewustzijn tot rust en vrede, omdat verlangen, grijpen, begeren en lijden op dat moment afwezig zijn. Het leven zelf komt in ons tot ontspanning. In een gebaar, een woord, een oogcontact. Dan viert heel het bestaan het leven. In een tijdloos nu.
Marcel Messing
Uit: Een land zonder pad. Stromend als water, Altamira-Becht, Haarlem 2007, 2de druk, p. 31-33
Nu is wetenschappelijk bewezen dat bomen vele aandoeningen verzachten, zoals bijvoorbeeld psychische aandoeningen, ADHD, concentratiestoornissen, depressies en hoofdpijn.
Je hoeft de boom niet zelf aan te raken om beter te worden, hetzelfde resultaat wordt namelijk verkregen wanneer je in de nabijheid van de boom bent, zo stelt auteur Matthew Silverstone in Blinded by Science.
Veel studies hebben reeds aangetoond dat de gezondheid en het welzijn van kinderen zowel psychologisch als fysiologisch significant verbeteren wanneer zij contact hebben met planten. De studies concluderen dat kinderen er zowel cognitief als emotioneel op vooruit gaan wanneer ze kunnen spelen in een groene omgeving.
Een uitgebreid rapport over de volksgezondheid onderzocht de associatie tussen groene ruimtes en de mentale gezondheid van mensen en concludeerde dat toegang tot de natuur significant kan bijdragen aan ons geestelijk vermogen en welzijn.
Wat is de oorzaak van deze significante effecten?
Tot nu toe werd altijd gedacht dat open groene ruimtes de oorzaak waren van dit effect. Matthew Silverstone toont op een wetenschappelijke manier aan dat het niets te maken heeft met de aanwezigheid van groen maar dat het gaat om de vibrationele eigenschappen van bomen en planten die zorgen voor de verbetering van onze gezondheid.
Hoe beïnvloeden bomen en planten onze fysiologie? Het heeft te maken met het feit dat alles om ons heen vibreert en dat verschillende vibraties biologisch gedrag beïnvloeden. Wanneer je een glas water drinkt dat behandeld is met een vibratie van 10 Hz verandert onmiddellijk de mate waarin je bloed stolt. Hetzelfde gebeurt bij bomen. Wanneer je een boom aanraakt beïnvloedt het vibrationele patroon van de boom de verschillende biologische processen in je lichaam.
Eén studie concludeerde: veilige, groene ruimtes zijn, als het gaat om de behandeling van sommige mentale aandoeningen, mogelijk net zo effectief als voorgeschreven medicijnen. Zou het niet mooi zijn om te horen dat doktoren sommige aandoeningen behandelen door een wandeling in het bos aan te raden in plaats van dat ze een serie pillen voorschrijven?
Stadsleven
In een nieuwe studie heeft professor Andreas Meyer-Lindenberg van de Universiteit van Heidelberg in Duitsland aangetoond dat hersengebieden die emoties en angsten reguleren overactief zijn bij stadsbewoners wanneer zij last hebben van stress.
Mensen die woonachtig zijn in steden hebben 21 procent meer kans op angststoornissen en 39 procent meer kans op stemmingswisselingen dan mensen die op het platteland wonen. Daarnaast komt schizofrenie twee keer zoveel voor in de stad als op het platteland.
De resultaten die gepubliceerd zijn in Nature tonen aan dat de amygdala van de deelnemers die momenteel in steden wonen overactief was onder stress. De amygdala is een sensor in het brein die actief wordt wanneer er gevaar dreigt en wordt daarom gerelateerd aan angsten en depressies.
Daarnaast bleek de cortex cingularis overactief bij participanten die geboren zijn in steden. De cortex cingularis is bijvoorbeeld belangrijk bij het controleren van emoties. Lindenberg denkt dat het onderzoek goed gebruikt kan worden bij het ontwerpen van toekomstige steden.
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
