|
Ik heb nu een relatie met een prachtige vrouw. Die mij in de
woelige periode van de echtscheiding en wat erna kwam, heeft doorgesleurd. Zij
is ook gescheiden en heeft een dochter van 12 jaar. Mijn dochter is nu 14 jaar
en mijn zoon 12 jaar. Dus toen we een nieuw samengesteld gezin werden zagen wij
geen graten in de vriendschap tussen onze kinderen. Tja, één jongen en twee
meisjes. De meisjes werden dikke vrienden, wat logisch is, en mijn zoon
probeerde. Het was een blij weerzien voor de meisjes telkenmale mijn kinderen
weer een week bij ons waren.
Mijn zoon heeft een psychisch probleem,welk pas na de breuk
op aandringen van de moeder werd vastgesteld. Nu beweer ik niet dat de
scheiding hiervan de hoofdreden is, al vind ik dat er toch mee rekening
gehouden moet worden.
In eerste instantie dacht de therapeute dat hij ADHD had. Ja
hij was heel actief maar elk kind is in deze fase van het leven actief en
ongeduldig. Gelukkig kreeg hij hiervoor geen medicatie want hij had een mildere
vorm van ADHD. Later, bij een andere therapeut veranderde dat in Autisme
Spectrum Stoornissen en nog wat later had de wetenschap iets nieuw gevonden en
werd dit onmiddellijk op mijn zoon vastgeniet NLD. Voor meer info verwijs ik
graag naar Mr. Google. Dus bottom-line hij heeft een combinatie van de drie.
Zucht. Hij gaat naar een normale school en behaald goede punten. Speelt veel
(héééél veel) met zijn PSP. En heeft overal vriendjes. Tja, ik zie dus niet
echt een probleem, wat niet wil zeggen dat ik hem niet goed opvolg.
Alle aandacht naar zoonlief, maar er waren ook nog de twee meisjes. (Thriller muziek erzelf bij denken).
16-10-2006 om 20:49
geschreven door dad 
|
