Na die eerste kus was het wel duidelijk dat dit liefde op het eerste gezicht was .

Na de fuif namen we uitgebreid afscheid en beloofden mekaar van snel weer af te spreken .

Het duurde dan ook niet lang , de volgende dag was het al van dat . We konden gewoonweg al niet meer zonder elkaar .

We spraken elke dag wel af met elkaar en door een duur bleef ik slapen en leefde ik meer bij Els dan bij mijn ouders .

Na een 10-tal maanden samen besloten we beiden om te gaan samenwonen .

Na amper een jaartje in dat huis gewoond te hebben , wilden we verhuizen omdat de huisbaas niets wilde doen aan een vochtprobleem in de woning .

We verhuisden naar een studiootje omdat we toch nog onder ons twee waren . Maar dat liet niet zo lang op zich wachten , want in Januari 2002 kregen

we samen ons eerste kindje ! Een flinke zoon die ondertussen al een puber van 12 jaar is .

Er zat toen weer niet veel op dan nog maar eens te verhuizen , de huisbazin stond geen kinderen toe in de studio's .

We hadden de tijd van ons leven , wel eventjes wennen aan het gevoel papa en mama te zijn .

Alles ging goed tot ons zoontje de leeftijd van 18 maanden had . We hebben de schrik van ons leven gehad !

Ons zoontje begon te braken en te braken tot uiteindelijk hij alleen nog gal overgaf , het was juist een lappen popje toen ik hem oppakte .

Hij was zo slapjes , we moesten meteen naar spoed !

Daar zeiden ze ons na vele pijnlijke testen voor ons zoontje dat we er maar net op tijd bij waren want dat hij een bacteriële hersenvliesontsteking had .

Het was echt kantje/boordje of we hadden ons zoontje kwijt !

Ze zeggen dan dat een ongeluk nooit alleen komt , wel bij ons was dit dan ook het geval dat alles samenkwam !

- zoontje hersenvliesontsteking

- Els haar werk kwijt

- Els haar papa overleden

- Els in verwachting van ons dochtertje

Dit gebeurde allemaal in een tijdspanne van twee weken , waarin het laatste wel een geluk is .

Door de zwangerschap van ons dochtertje heeft Els al de rest beter kunnen verwerken .

Iedereen die in contact was geweest met ons zoontje moest antibiotica nemen om zelf geen hersenvliesontsteking te krijgen ,

hierdoor kregen we onverwacht te horen dat er een tweede kindje op komst was en al geluk dat ze dat vroegen aan ons of Els soms in verwachting kon zijn ,

want wij waren eigenlijk wel bezig voor een tweede kindje en daardoor mocht Els die antibiotica niet nemen maar moest zij iets anders innemen om de baby

niet in gevaar te brengen !

In Mei 2004 was het dan zover , onze dochter werd geboren !

We waren een gelukkig gezinnetje met een koningswens ( eerst zoontje dan dochtertje ) .

Het vervolg hierop is een verhaal op zich over wat we allemaal doorstaan hebben met onze dochter en daarvoor wil ik extra tijd maken .

WORDT VERVOLGD !