Ingrid en Eveline volgen 'Finnish Lessons for European Schools'
27-01-2016
Toch nog veel vragen!
Deze voormiddag kregen we een uitleg binnen en over de "universities of applied sciences (= UAS)". De naam alleen al getuigt van waardering... De bachelor opleiding zoals wij die kennen (cfr studiegebieden VIVES bv.) is in het Finse onderwijssysteem de UAS (poytechnic) bachelor's degrees (210/240 STP). Wie wil verder studeren, kan naar een Polytechnic master's degrees gaan, maar moet wel eerst minimum 3jaar werkervaring opdoen. Bachelors die als leerkracht aan de slag willen gaan binnen het beroepsonderwijs (the vocational institutions), moeten ook minimum 3 jaar werkervaring opdoen en volgen dan nog een pedagogisch didactische opleiding, bestaande uit 60/90 studiepunten. Ze noemen dit wel een master's degree. Dit is ook wat ik leerde uit mijn gesprekken met een leerkracht die boekhouding gaf in de vocational school die ik bezocht (voor zover ik zijn verhaal correct verstaan heb). Ook hier opnieuw: mogen starten in het hoger onderwijs is gekoppeld aan slagen voor maturiteitsexamens, wie niet slaagt wegens tekorten of omdat het aantal plaatsen beperkt is, mag wel naar de "open universiteit" (isniet gratis, in vergelijking met elk ander onderwijsaanbod) gaan. En ook hier hoorden we dat de verhouding tussen het aantal plaatsen in de verschillende opleidingen en het aantal geïnteresseerden varieert van 1op 5 tot 1 op 20!
Deze namiddag werden we onderladen met een 2uur durend persoonlijk verhaal van een 'special needs teacher'. Zij bracht een getuigenis over de visie achter inclusief onderwijs, heel herkenbaar maar toch met nuanceverschillen. Speciale scholen, zoals scholen voor buitengewoon onderwijs zijn zeldzaam in Finland. Toch heb ik in de praktijk geen inclusie gezien en ook heel weinig diversiteit (we hebben wel geen enkele lagere school bezocht). Afgelopen dagen hoorde ik dat leerlingen met specifieke noden opgevangen worden binnen de school, maar wel waar nodig in aparte groepen met aparte leerkrachten. De dame die nu aan het woord was, pleitte vooral voor hulp en ondersteuning in de klas zelf en het versterken van leerkrachten in hun kijken naar 'problemen'. We noemen het geen problemen, wel specifieke zorgvragen en waar mogelijk dient de leerkracht via aangepaste didactiek aan die zorgvragen te voldoen... De verantwoordelijkheid van de leerling zelf is hier ook heel cruciaal. Ik herken daarin volledig ons zorgbeleid zoals we al enkele jaren proberen uit te werken en te vertalen naar de praktijk. Alleen werd er niet duidelijk geantwoord hoeveel ondersteuning leerkrachten zelf krijgen om deze visie in praktijk zoveel mogelijk waar te maken. Dat er een nieuwe manier van kijken is, is redelijk helder (afstappen van het deficiet denken), anderzijds zit ik gewrongen met de vraag hoe ze dit binnen hun selectieve systeem waar maken... Ik hoorde (mijn interpretatie tussen de regels) dat leerlingen vooral moeten leren aanvaarden en creatief omgaan met hun beperkingen, zodat ze gelukkig kunnen leven in de maatschappij die ook niet makkelijk is, waar ook regels en beperkingen zijn. Aanvaarden dat je niet alles kan in het leven, maar ook de opdracht van de maatschappij om alle kwaliteiten gelijkwaardig te waarderen... Nog een feit waar ik mee zit... Waar gisteren de voordelen van het 5-periodensysteem in de verf werden gezet, hoorden we nu dat dit volgend jaar fundamenteel verandert (vanuit de overheid opgelegd)... Men gaat naar een leerjaarsysteem, zodat leerkrachten meer met elkaar moeten overleggen en niet meer alleen voor hun leerstofpakketje verantwoordelijk zijn. Zo zou de druk om na 7 lesweken te moeten presteren voor een test, meer gespreid worden, kan men langere tijd iets opvolgen. Deze verandering brengt veel ongerustheid en vragen onder de leerkrachten nu, die een ander systeem gewoon zijn... Dus allemaal herkenbare gevoelens! Morgen nog een aftoetsmoment in de groep... Ben benieuwd of de bedenkingen en vragen die bij mij leven ook gedeeld worden.
Reacties op bericht (5)
29-01-2016
Verder benieuwd naar jullie verhalen
Dag Eveline en Ingrid
Ondertussen zijn jullie opnieuw op Belgische bodem en hebben jullie hopelijk volop kunnen genieten van de ervaringen, indrukken die jullie opdeden én het gezelschap. Hopelijk verliep de terugreis vlot (zonder reisziekte, Eveline).
In het begin van de week heb ik met veel nieuwsgierigheid jullie blog gelezen ... maar wegens de drukte pas nu de tijd gevonden om de bijdragen en de reacties van de afgelopen dagen te lezen.
Ik kijk uit naar jullie boeiende verhalen ;)) Veel van wat jullie ervaren hebben/bedenkingen die jullie geformuleerd hebben, liggen in de lijn van de hervormingsvoorstellen/onderzoeken die momenteel gevoerd worden in het kader van de hervorming van het secundair onderwijs, de loopbaan van de leraar, de hervorming van de lerarenopleiding... Geert Devos van UGent is volop bezig met onderzoek naar de professionalisering van de leraar. Ik merk toch dat een aantal succesfactoren van het Finse systeem ook aan bod komen in zijn uitdagingen voor de 'effectieve' professionalisering van de loopbaan van de leraar https://steunpuntssl.be/Nieuws_en_activiteiten/Presentaties-studiedag-2-april-2015/presentatie-geert-devos
Tot morgen!
Stéphanie
29-01-2016 om 10:58
geschreven door Stéphanie
28-01-2016
Goede terugreis straks!
Ingrid en Eveline
Geniet van jullie laatste dag in Joensuu.
We kijken uit naar boeiende verhalen en mooie foto's de komende dagen en weken ;-)
Ik haal intussen ook nog eens mijn 'schriftje' van onder het stof van zoveel jaren geleden in Joensuu.
Tot eerstdaags, groetjes, Ann
28-01-2016 om 07:42
geschreven door Ann Derycke
Antwoorden
Geen probleem, hoor... ik kan me voorstellen dat vooral de klemtoon ligt op indrukken, en die zijn ook belangrijk. Geniet van de laatste uren (dag?) en dan veilig thuis!
28-01-2016 om 06:44
geschreven door Ann A.
27-01-2016
Vragen ja, antwoorden?
Dag Ann
waarschijnlijk zullen deze vragen nog niet direct beantwoord worden... We hebben geen lerarenopleiders gesproken. De collega's van VIVES zijn wel al naar de lerarenopleiding in Joensuu geweest, maar de getuigenissen van de lessen die ze bijgewoond hebben, klonken niet zo enthousiast.
Eigenlijk hebben we vooral een eerste algemene kennismaking gehad met het "secundair onderwijs". We hebben "indrukken" opgedaan, meer zou ik het nog niet noemen. Ik heb het gevoel dat, van zodra we iets meer naar het concrete gaan er weinig antwoorden komen of de tijd er niet is/was om dieper op een onderwerp in te gaan. Het feit dat we ook geen Fins verstaan (ik kan echt niets van die taal maken) is een belemmering om bv op inhoudelijk vlak het curriculum te bespreken en inhouden af te toetsen. Dit vraagt ook meer tijd en het kunnen spreken met de juiste persoon. Dat is ons wat betreft de lerarenopleiding zelf niet gelukt. Zo probeerde ik meer zicht te krijgen op de concrete inhoud van de ingangstest voor de lerarenopleiding, maar kreeg nog geen duidelijk antwoord... Daarvoor zijn de contacten te fragmentarisch geweest. Ik heb bv. een 5-tal minuten een stageles gezien (fysica) in de school. De stagiair was '5de jaarsstudent' en de mentor zat net zoals bij ons achteraan in de klas. Meer kon ik niet checken, want we moesten direct doorlopen.
maar wie weet... Morgen misschien nog een kansje... Probeer ik nog mee te nemen in de vragenronde!
27-01-2016 om 23:44
geschreven door Ingrid
Leraar worden
Wat je beschrijft, herken ik uit het 'Finnish Lessons'-boek waarin het 'lesgeven' beschreven staat als een topbaan en een gevolg van een academische lerarenopleiding. Bij het lezen van het boek had ik ook een aantal vragen bij de lerarenopleiding genoteerd - ... misschien kregen (krijgen) jullie antwoorden:
Hoe staan de Finnen tegenover het feit dat er maar acht Finse universiteiten zijn die een lerarenopleiding aanbieden (of klopt dit niet?) en dat er een gemeenschappelijk curriculum (bepaald door het Departement Teacher Education) is? --> dit is bij ons niet echt zo - elke lerarenopleiding kan bij ons toch zijn/haar curriculum bepalen (althans in het hoger onderwijs)?
Worden er bepaalde criteria gehanteerd voor het kiezen van 'stagescholen'? Is er een ruim aanbod of (identiek als bij ons) worden stagescholen overstelpt met 'stagiairs'? Worden er 'professionele eisen' gesteld aan de mentoren in de stagescholen? Welke?
Hoe wordt de startperiode van een nieuwe leraar georganiseerd? Is er ook een vorm van 'aanvangsbegeleiding' en zijn daarvoor ook middelen beschikbaar? Is er enige betrokkenheid van de academische lerarenopleiding in het levenlang professionaliseren van leraren?
Benieuwd naar eventuele ervaringsverhalen en/of antwoorden ...
CVO VIVO in Joensuu, Finland
