De ontembare pen Woorden in je wijnglas, gepofte zinnen door je haar en onverteerbare tekst op de nachtkast
10-01-2013
55 fiction - Gelei ...
Vuurrood was het goedje. Bloedmooi en glazig. Een aromatisch paradijs van opgengespatte vruchten, gemacereerd onder de gloeiende zon. Dampend steeg de sirene op uit haar bewelmende brij. Slingerde haar zoete adem naar het zwarte gelaat van de hommel. En hij, hij liet zich dronken voeren. Plantte een eerste fluwelen pootje in haar brijig lijf
