Vandaag gestopt in carara NP. De gids die we vonden (Freddie) was een dure vogel, maar hij deliverde. Al snel zagen we de Scarlett Macau, de papegaai die in Costa rica huist. - Zie foto - Op dezelfde tak kwam zijn liefje knuffelen, want ara's blijven samen voor het leven.
Naast reptielen (bv de jesus christ lizard, die met zijn achterpoten over het water kan lopen) en paddestoelen (bv de angel wings) zagen we tevens een northern white bat (een witte vleermuis) - zie foto - hangend aan de onderzijde van een blad.
Tijdens een leuke wandeling off-trail vonden we slingeraapjes in de bomen (spider monkey) en daarna een groep kapucijnaapjes. Verassend dichtbij.
Onderweg naar het park zagen we tevens massa krokodillen waarna Liesbeth prompt op de foto ging met de 'policia'.
Vroeg in de morgen quetzal gespot in avocadoboom in indrukwekkende cloud forest. Na een snelle maar gezonde snack regenwoud ingetrokken voor deathrides en tarzanswing tussen en boven de gigantische bomen. Tenslotte nog even uitgerust in jacuzzi om nu op zoek te gaan naar overheerlijke taco!
Dankzij de lokale gids hebben we veel dieren gezien.
Een luiaard (sloth) die een wandelingetje aan het doen was, een slapende tucan, een slapende quetzal, manaquin, oilbird (bruin) en vele andere slapende vogels, een glimworm, een stekelvarken (porqupine), een qingpin (honeybear) een soort katachtige stinkdier met slingerstaart, een tarantula, wandelende tak, een veelkleurig vliegend insect, een groene pijlgifslang (lora/iora?) en vele hummingbats.
Gisteren genoten van hot springs (termas calientas) en smoothies (batidas). Na ontbijt staat wandeling naar Arenal Volcan op programma die momenteel verscholen zit achter dampgordijn.
Hopelijk niet opnieuw een onweer zoals gisteren. Toen hebben we wijselijk het zwembad verlaten uit schrik van de bliksem (rayo).
Een onverwacht hevig onweer leidde tot wat twijfel. Maar zo snel het opkwam, zo snel vertrok de bliksem weer.
Uiteindelijk een leuke tocht van 13km gemaakt op de rio san Carlos. (Slechts twee vriendelijke kaaimannen tegengekomen.)
Insecten van je afschudden, is hier een constante bezigheid.
Na een week hier, zal je - net als een koe - de strijd opgeven en je je niet meer storen aan de insecten.
Ondertussen pronostikeren we over het aantal muggenbeten we morgenochtend zullen tellen.
Na een lange tocht door de brousse, aardewegen met meer putten dan weg, arriveerden we in het donker in pedacito de cielo (a little bit of heaven).
Hemels mooi is het hier inderdaad. Een houten hutje temidden het bos, met zicht vanop ons terras (met schommelstoel) op de rio san Carlos. Prachtig, maar even heet als in een sauna. Benieuwd of we de slaap makkelijk zullen kunnen vatten...
Ondanks onze maatregelen om vroeg in het poas volcano np te arriveren, was de vulkaankrator in de wolken gehuld. Daardoor was er niets te zien. Met niets bedoel ik dus werkelijk niets, zelfs geen contouren.
Gelukkig toch een leuke wandeling waarbij we vergezeld werden door een eekhoorntje.
Ziezo, ingecheckt. 14.8kg
(Verliep gelukkig veel vlotter dan van die noord-afrikaantjes voor ons die een beetje overgewicht hebben; eerst wat uithalen om onder de 32 kg te geraken en dan nog honderden bijbetalen, omdat 32 nog steeds meer is dan de max 25.)
Vandaag gestopt in carara NP. De gids die we vonden (Freddie) was een dure vogel, maar hij deliverde. Al snel zagen we de Scarlett Macau, de papegaai die in Costa rica huist. - Zie foto - Op dezelfde tak kwam zijn liefje knuffelen, want ara's blijven samen voor het leven.
