Hier vind je mijn verhaal terug, het verhaal over het schattigste border collie pupje dat ooit deze aardbol betreden heeft. En dat schattige border collie pupje ben ik, Cosmo
Wel om mijn verhaal te beginnen, moeten we helemaal terug naar de elfste maart van het voortreffelijke jaar 2007. Het was een zondag, en ik werd geboren, samen met 10 andere broertjes en zusjes. Hoewel ik toch mag zeggen, dat ik veruit het schattigste exemplaar ervan was.
Nu aangezien ik niet zoveel meer weet van die bewuste elfste maart, gaan we maar direct door naar 22 april.
Het was een warme zondagmorgen, mijn broertjes en ik waren wat aant ravotte in de tuin, toen er opeens bezoek door de poort kwam. Daar stonden ineens 4 gekke mensen, en het werd me al vrij snel duidelijk dat ze één van ons kwamen kiezen. Nou, maar voor wie zoude ze komen ? Ik zag dat er oogjes op mij gericht waren, en dat er wel wat naar mij gewezen werdt... . Opeens tilde Jean Pierre (onze fokker) mij op, en belande ik in de armen van een meisje . Maar ik was lang niet de enige die in iemands armen beland was. Enkele van men broertjes lagen in de armen van die andere mensen. Ik besefte dat de concurrentie hard was en besloot mijn schattigste blik op te zetten .... En jawel hoor !! het lukte, ik keek naar haar... zij keek naar mij EN KEBANG ik wist dat we vriendjes voor het leven zouden zijn !!
Dus ik zou een nieuwe thuis krijgen !! We begonnen aan de autorit naar mijn nieuwe thuis, mijn nieuw baasje hield me op haar schoot. Ik zag dat ze vanalles bij zich had: een paar doeken, plastik zakjes, wat keukenrol... . Nou dat rare kind dacht toch zeker niet dat IK ziek ging worden in de auto . Voor de rest van de rit keek ik naar buiten de nieuwe wereld tegemoet.
Na een twintigtal minuutjes rijden kwam ik dan aan bij men nieuwe thuis. Eindelijk had ik een ganse tuin voor men eigen, men eigen mandje, men eigen eetbakje, én men eigen super deluxe speeltjes !! De eerste dagen bij men nieuwe thuis bestonden vooral uit veel slapen, eten en spelen.
's Avonds rond een uur of elf, nam baasje me mee naar haar kamer en gingen we samen slapen. Ik had daar een hele leuke, zachte mand staan met allemaal hondenpootjes op. Baasje zette me dan in die mand, zei "we gaan slapen" en deed het licht uit. "Slapen ?" dacht ik, mh daar heb ik niet echt zin in. Met men kleine pootjes klauterde ik uit de mand en hup ik belande op de grond. Blijkbaar had ik een beetje veel lawaai gemaakt, want baasje deed het licht terug aan, pakte mij op en zette me in men mand. "Nu gaan we slapen" zei ze, en deed het licht terug uit. Blijkbaar was ze nogal gesteld op haar nachtrust, maar ik zou geen cosmo zijn moest ik geen ongelooflijke plaagkont zijn, dus hup ik terug uit men mand. Maar deze keer reageerde baasje niet, ze deed zelfs het licht niet terug aan. Nouja daar zat ik schoon op die koude grond... Ik besloot dan maar wat onder haar bed te gaan liggen.... . Tot opeens, een tweetal uur later, het licht terug aan ging en baasje met een nog al redelijke slaperige kop opstond. Ze pakte me op en we gingen naar buiten. Daar stonden we dan buiten. " Komaan", zei ze, "piesje doen piesje". "Piesje doen ?? " dacht ik bij mijn eigen, "neem mij terug mee na boven !!, gek mens" in plaats van hier wat in de kou te staan! Zo ging het om de 2uur, nou soms deed ik dan maar een piesje om haar content te stellen, soms zelfs iets meer dan een piesje. Tegen het einde van de week, moesten we 's nachts niet meer opstaan en kon ik lekker tot de ochtend uitslapen !!!
En uitslapen was een bezigheid die baasje precies graag deed. Nou ik anders niet. 's Morgens om 6u stond ik paraar !! Maar... baasje was nog niet wakker Hoe kon dat nou ? Een nieuwe dag, zoveel leuke dingen te beleven !! en dat mens lag daar te slapen !! Dat kon niet zijn ! Ik besloot dus om haar wakker te maken Sportief als ik was, begon ik tegen haar matras op te springen, ze moest én ze zou wakker worden !! Soms sprong ik zelfs al zo goed dat ik op haar bed belandde ! Ik begon toen aan haar oor te sabbele, waarop ik meestal een gemopper hoorde... Baasje vondt het precies niet zo fijn om 's morgens om 6u door mij gewerkt te worden...
Zo ging het een paar dagen lang, tot op ene avond baasje zich klaar maakte om te gaan slapen. Maar ze vergat iets belangrijk mee naar boven te nemen !! Namelijk "MIJ !" Ik zat daar in de veranda, mijn mandje stond er ook. Stoer zoals ik was, ben ik maar niet beginnen janken (zoals sommige flauwe soortgenoten dat wel doen) en heb ik fijn geslapen tot de ochtend...