met de fiets Chaque homme doit inventer son chemin.
Jean-Paul Sartre
29-07-2010
St-Emilion
Hallo iedereeen
Hier schrijft familie Decoster-Vandenberghe vanuit de wijnstreken ondertussen al.. We zitten aan 1000 kilometer !!!!! wat een enorm getal . We rijden nu volop tussen de wijngaarden, echt mooi om eens te zien. De vakantie is al een training geweest voor de nog zwaardere bergen die er nu aan komen. We beginnen bijna aan de Pyreneën, nog zo'n 300 kilometer fietsen eerst. De campings vallen goed mee, behalve twee dagen geleden, we zaten helemaal alleen op een camping vol mierennesten!! Om 5.30 uur sochtends werden Katrijn en Nele wakker tussen 1000en mieren, dat was wel eventjes flippen!! na een grote evacuatie van zo'n 3 uur konden we dan vertrekken voor een zware dag, in heeeeeel erg warme temperaturen, dat was natuurlijk heeel lastig na zo'n korte nacht( voor Katrijn & Nele) Ziezo, zonnige groetjes uit St-Emilion!
Nog twee pakketjes briefjes gearriveerd vandaag. Hieronder volgt de inhoud:
DAG 6
Mézieres, Chartres 72,45 km
Het gaat goed vandaag om te fietsen. Het is frisser. De uitgestrekte graanvelden maken stilletjes aan plaats voor hier en daar maïsvelden en beperkt ook wat boomgaarden. Heel veel paardenmanèges. 's Middags gaan eten in een brasserie in Maintenon. In de namiddag hebben Nele en Katrijn helemaal alleen gereden naar Chartres. Ze zijn erin geslaagd de camping te reserveren voor 4 personen. Een goede camping. iets goedkoper dan de vorige. 's Avonds frietjes gegeten, gewassen in een echte wasmachine en alles in de droogkast. Wat een luxe! Heel goed geslapen. Jammer dat Paulus wat rugpijn heeft.
DAG 7
Chartres, Chateaudun 71,39 km
De kathedraal bezocht. Een gratis rondleiding gekregen door een vrijwilliger omdat we pelgrim zijn. Het fietsen gaat beter en beter. Het parcours is ook ietsje vlakker. We rijden van het ene gezellige dorpje naar het andere. In Bonneville was het heel gezellig. Zonnig, maar een terrasje in de schaduw. Zalig! Nog steeds geen internetcafé. We zullen nog wat geduld moeten hebben om de blog te zien en erin te schrijven. Vanavond slapen we op een heel goedkope camping in Chateaudun (8,90 euro). Heel vriendelijke uitbater en mensen op de camping gaan eten, telefoontje naar Sarah en dan grote stortbui. Alles nat!
DAG 8
Chateaudun, Chateau-Renault 79 km "De dag van de jassen aan en uit"
Rustige rit. IN de office du tourisme eventjes de kans gekregen om op de blog te schrijven. Leuk om alle reacties te zien. 's Middags gepicknickt. Nele en Katrijn hebben helemaal alleen de inkopen gedaan. Twee baguettes, boursin, tomaten en kalkoenham. Lekker. Nu zitten we op een terrasje in Vendôme. Gezellig. Ze hebben Belgische bieren, ook Orval. We hebben heel goed gereden. De conditie wordt beter en beter. Vannacht heeft het de hele nacht geregend. De kleren onder de rekker willen niet drogen. Het regent een paar druppels, dan weer niet. Zo blijven we bezig om de jassen aan en af te doen. Nele en Katrijn zijn gaan 'shoppen'. Kopen kunnen ze niet want ze moeten alles dragen. Dus kijken maar en goesting krijgen om te kopen. Nele heeft dus toch gekocht: een armband. In een mooi Afrikaans winkeltje, echt iets voor jou! Verwacht maar iets in de brievenbus binnenkort. Greetz Nele x
DAG 9
Chateau-Renault, Vergné 60,60 km
Dag Sarah,
Onze fietstocht zit er bijna op. Paulus, Nele en Katrijn zijn boodschappen aan het doen. Ik hou de wacht bij de fietsen. Vandaag was min of meer een rustdag. We hebben uitgeslapen, de was gedaan met wasmachine en droogkast voor slecht 2 euro. Gisteren zijn we mosselen met frieten gaan eten. Nele en Katrijn hebben gegeten gezellig met z'n tweetjes bij de tent. Toen we na het eten binnen wilden in de camping stonden we voor een gesloten poort. Wat nu gedaan? Nergens een bel of een telefoonnummer te bespeuren. Gelukkig waren er twee mensen die naar buiten wilden en ook niet konden. Zij zijn de sleutel gaan vragen bij "vaste" bewoners van de camping. Nele en Katrijn waren al ongerust waar we zo lang bleven. Zoals gezegd vandaag een rustige rit naar Tours. Het landschap verandert. De graanvelden maken plaats voor zonnebloemvelden en wijngaarden. We zijn Tours binnengereden langs een hangbrug over de Loire. Mooi. De nodige kiekjes gemaakt, want voor ons is Tours een eerste mijlpaal. Ons eerste boekje is uitgereden. Paulus heeft het plechtig gesloten en maandag gaat het richting Avelgem via de post samen met... We zijn een dagschotel gaan eten, hebben de kathedraal St.-Gatien bezocht, N&K de kans gegeven om op facebook te gaan en wij hebben de blog bekeken. Leuk om te lezen hoeveel berichtjes en bemoedigende woorden erin staan! Vanavond zullen we eens precies uitrekenen hoeveel km van de route we al afgelegd hebben. De km om de camping te bereiken mogen we niet meetellen. We vermoeden dat we nog op schema zitten. Hoe gaat het Sarah? Ben je al aan het leren? We denken heel veel aan jou en vroeg of laat krijg je ook wel de kans om dergelijke uitdaging aan te gaan. Denk aan de plooimeter van Bernard. En het kunstwerk. Krijgt het al vorm? Ik ben benieuwd om te zien.
Liefs
Mama en co.
DAG 10
Vergné "De dag van de huwelijksverjaardag. feest van St.-Jakobus"
Dag Sarah,
Vandaag zijn we 29 jaar getrouwd. Het is bovendien de feestdag van St.-Jacob. Die valt dit jaar op een zondag. Vandaar het Heilig Jaar. Dit heeft als gevolg dat heel veel pelgrims traditiegetrouw naar Compostela trekken en dit jaar zijn we erbij. Wat een geluk 's morgens wakker worden zonder wekker. Geen zorgen, aan niets moeten denken. Ons leven is heel eenvoudig: opstaan, bagage maken, eten, fietsen. Zalig. N&K hebben het soms wat moeilijk met die eenvoud. Zeker als we een grote stad naderen. De verleiding is dan heel groot om dingen te kopen. Helaas kan dat niet, want alles wat ze kopen moeten ze zelf dragen en met de oversteek van de Pyreneeën voor ogen is het niet aangewezen extra bagage mee te nemen. Paulus is naar de bakker. De koffie is klaar. We kunnen straks ontbijten. En dan gaat de tocht verder naar... We zien wel wat de dag ons brengt.
Het is weer een tijdje stil geweest. Internet blijft een probleem. Ik breng voor de tweede keer verontschuldigingen over....
Maar niet getreurd, vandaag bereikte het reeds aangekondigde postpakketje de Doornstraat 9. De inhoud was plezant en interessant: twee St.-Jacobs fietsroute boekjes van Clemens Sweerman, 11 zware roeste piquetten (met begeleidende tekst: "De piketten
hebben we over en ze wegen enorm veel, dus sturen weze mee op!! Voor dat de Pyreneeën naderen X.), een zakje met een cadeautje voor mij en een armband die Nele kocht en op een brocantemarktje en last but not least; briefjes door Nele. De briejes zal ik zo dadelijk uittypen. Zo krijgt u ook een beeld hoe Nele (en wss Katrijn ook een beetje) de reis erva(a)r(t)en. De tocht vlot goed, nog bijna niets van slecht weer gehad, buiten een nachtelijke vlaag. Het eerste boekje is al gefietst, geen accidenten, geen ruzies (behalve het ochtendhumeur van Nele volgens Katrijn . Nele en Katrijn hebben gisteren voor het eerst een hele dag alleen gefietst. Over de middag kwamen ze mama en papa wel tegen in hetzelfde dorpje om te eten. Die formule valt blijkbaar erg goed mee. De jeugdige benen fietsen vlugger en ze vinden soms vlugger de weg...Nele heeft haar al 3 dagen niet kunnen/willen wassen omdat de sanitaire voorzieningen erbarmelijk waren. Vuile douches met beesten. Eergisteren een marginale camping (meer weet ik er ook niet van) en gisteren een desolate camping. Helemaal alleen...
Maar dus, over het algemeen is het een succes-story tot nog toe. En nu tijd voor de briefjes van Nele.
DAG 10 (25/06/2010)
Dag Sarah,
'k heb je juist gebeld en 'khad beloofd om een briefje te schrijven! Hier is mijn briefje. Het was de eerste 2 dagen lastig rijden, veel wind, regen en ik kwam echt gek van miljoenen irritante donderbeestjes. De 2e nacht was trouwens echt niet te doen van de koude! 'kwas bijna doodgevroren denk ik,...nee nee grapje zooooo erg was het nu ook weer niet, maar toch wel héél koud. Daarop volgden 3 snikhete dagen!! We waren direct verbrand. Wat wel stom is, is dat je schoenen en fietshandschoenen in uw voeten en handen gebruind staan. Ook lijkt het alsof ik een skibril heb!! En mijn neus is verbrand! De bergen zijn verschrikkelijk!! Echt, ik HAAT ze. 't is wel leuk als je een mgegalastige en lange berg hebt kunnen opfietsten, dat geeft je een goed gevoel!! De tent opzetten en afbreken vind ik een dagelijkse sleur. Dat is echt stom dat dat moet gebeuren. 'k mis ook mijn vrienden superhard en mijn bed, voral mijn bed want nu sta ik 's ochtends op met pijn in mijn nek, maar dat kan ook zijn van op mijn hoofd te vallen op Chirokamp...(Nele viel 3 dagen voor vertrek op haar hoofd op Chriokamp: lichte hersenschudding) De eerste dagen deden de zitbobbeltjes aan mijn poep pijn, maar na 6 à 7 dagen was dat gelukkig over... ONs eten is er, 'kga stoppen met schrijven, TOT LATER MY SISTER! Laat het u ook smaken bij Roeland en Kathleen (hmmm kgeniet er nog van! dank dank, veel dank, en 't overschotje is bijna op intss!)
1 uur later... 't eten was superlekker, 't dee deugd na een voormiddag fietsten! De frietjes in België zijn toch wel lekkerder!! Goed, waar was ik, de bergen worden dus steeds lastiger en langer!! De mooie kerken, kathedralen en landschappen maken al die mindere dingen goed! Man, pap en Katrijn hebben een beetje problemen met mijn
ochtendhumeur, maar persoonlijk vind ik niet dat het aan mij ligt... 'kga hier afronden want we moeten vandaag ongeveer 85 km doen zodat we wat reserve hebben voor in de Pyreneeën! TOT VANAVOND?
Dag Sarah, her ben ik terug!! We zijn vandaag 25 juli, het feest voor de Pelgrims en mam en pap zijn zoveel jaar getrouwd, kweet nie precies hoeveel... Dus hadden Katrijn en ik het prachtige idee om ze eens alleen te laten fietsen, speciaal voor hun trouwverjaardag. Dus vertrokken we deze middag vroeger uit het restaurant en het was juist mijn dag om kaart te lezen. De eerste straat die we inreden was al verkeerd!! Uiteindelijk hebben we dan toch de juiste weg gevonden dankzij die andere Compostelagangers. We hebben ze ingehaald en zo hebben ze toch nog alleen kunnen fietsten! 'k moe trouwens nog goe nieuws melden!! Houdt u vast, Sarah, ge gaat verschieten!! => zo de geschiedenis van dorpje tot dorpje is echt nog interessant!! In ieder dorp is er wel iets belangrijks uit de geschiedenis gebeurd. Na al die jaren nie in geschiedenis geïnteresseerd geweest te zijn, begint het mij te interesseren (Mannens zou het eens moeten horen ) We zijn rond 18u30 toegekomen op de camping. We hebben vandaag 90 km gedaan, een topdag!! In totaal hebben we 763 km. 'k vin da nog een zot getal!! 'kbender nie goe van zo ver van huis! Met de fiets dan nog wel...We zijn op een camping met een megazot meer!! Echt, nie normaal, maar 'k ben echt zooooo uitgeput dat 'k de energie niet heb om erin te springen? En 't zijn ier zo douches en kheb zeker 15 min achter 't licht gezocht, en 'kvinnet niet en 'kzeg ja, 'kga dan maar in't donker douchen, enja, kdoe mijn deur toe en alst int slot viel schoot het licht aan!!! ZOT EH
Zo, kga mijn brief hier afronden, kga vroeg slapen! Morgenochtend beginnen we de dag met een klim van 8 % dus kzal uitgerust moeten zijn. Dag Sarah, tot de volgende brief!! En duimen maar voor die STOMME Pyreneeën.
Groetjes, je zus, NELE, kmisje!! (Dit mag op de Blog!)
Nog een stickertje, slaapwel -x-
Nele
PS: Mama en papa delen een St;-Jacobs fietsroute boekje en Nele en Katrijn eveneens. Er zijn drie boekjes: 1 Haarlem-Tours (AF! en weer in Avelgem intss) 2 Tours-Pyreneeën 3 Pyreneeën-Santiago
we zijn nu in Tours, zo'n 650km gefietst. We hebben ons eerste boekje plechtig gesloten. We zullen het maandag opsturen naar Sarah, dan is dat al weer wat minder gewicht. De bergen worden steeds langer & lastiger. Ook de warmte draagt bij dat het niet simpel is. Gelukkig maken de mooie landschappen en kerken dat goed. Ook de tent opzetten gaat steeds vlotter en vlotter , je moet de routine van fietsen,eten,fietsen,tent opzetten,slapen,tent afbreken gewoon worden
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg warme groetjes uit Tours, Nele
we zijn nu een week onderweg. Ik wil jullie graag vertellen dat we het heel goed stellen. We hebben ondertussen een volle week gefietst en 524km afgelegd. Het gaat goed, maar wie zegt dat het traject tot in Tours volledig plat is, liegt. Het is helemaal niet vlak. Er zijn heel veel steile hellingen. Gelukkig is er na iedere bekliming een afdaling. Het landschap in het noorden van Frankrijk is heel mooi. Zo ver het oog reiken kan zie je graanvelden. Veel stadjes hebben we tot nog toe niet bezocht. Het grootste deel van onze tijd gaat in het maken van bagage, fietsen, eten en drinken. We hebben geluk met het weer. Bij het begin was het heel warm, te warm zelfs. Op bepaalde dagen dronken we 1l per uur. Water, wel te verstaan. We hebben een gezonde eetlust, slapen goed in de tent. De mensen die we ontmoeten zijn heel vriendelijk en behulpzaam. Zondag werden we uitgenodigd op een een huwelijksfeest. We kregen elk een lekkere frissen pint en bij het vertrek werden we door alle feestvierders uitgezwaaid. Een andere keer, toen we het heel lastig hadden door de beklimmingen en het warme weer; kregen we een daverend applaus toen we aankwamen op de camping. Het fietsen en trekken worden we gewoon. Elk heeft zijn eigen taak bij het maken van de bagage. Het gaat iedere dag vlotter en vlotter. Gisteren heeft het hard geregend. Gelukkig was het vandaag zonnig en met een half uurtje later te vertrekken hebben we alles kunnen. Ik hoop dat we vanaf nu regelmatig de kans zullen krijgen om op internet te gaan.
Ik bleef de vorige dagen net zo ignorant als jullie, maar wees
gerust, het volgende verslag van mama's hand zal jullie een ietwat
persoonlijker zicht op de tocht geven. Drie dagen stilte, dat doet toch wel
raar. Maar het was een bewijs van de uitdrukking: "geen nieuws, goed
nieuws".
Vooraleer
ik nauwgezet mama's kleine briefjes begin over te
typen wil ik mijn ouders' verontschuldigingen overbrengen inzake het NIET up to
date houden van deze blog. Ze hebben nog geen kans en tijd gehad dit te doen.
Mama beschrijft de noord-franse dorpjes als dingetjes uit de jaren stillekes.
Op de camping wordt alles nog op papier geschreven. Pc en Internet lijken daar
nog niet volledig hun intrede gedaan te hebben. Maar dat zou weldra verleden
tijd zijn. De uitgestrekte graanvelden lijken plaats geruimd te hebben voor
meer variëteiten in het landschap; maïsvelden, boomgaarden, manèges en
gezellige dorpjes.
Zet
u schrap, hier komt een verslag van 5 dagen:
DAG
1
Dag
Sarah,
Hoe
gaat het? Vandaag een dag met hindernissen. De start was heel leuk. Het geeft
een kick na al die maanden van voorbereiding te mogen starten. We zitten nu in
een pizzeria waar ze heel vriendelijk zijn. We mogen onze GSM laten opladen, leuk
hé? Zoals je weet is papa met nonkel Piet over en weer gereden voor het
arrangeren van z'n paspoort. Daardoor natuurlijk 3 uren verloren. Vandaar dat
we slechts 53 km afgelegd hebben. Het is moeilijker dan we dachten om de weg te
vinden. Met de combinatie van GPS en boekje lukt het wel. Nele en Katrijn zijn
heel flink. Ze nemen zelf verantwoordelijkheid. ONs gerief terugvinden bij de
tent is niet evident. Het vraagt veel discipline om ales op de juiste plaats te
steken na gebruik. We zijn nu aan het wachten op onze pizza. Honger dat we
hebben! De pizza's zijn super lekker. Papa heeft een salade gegeten. We hebben
nogal wat bekijks met onze trekkingsfietsen. Mensen vragen waar we naartoe
gaan. We zitten nu op de camping op een zeiltje langs het water. Papa leest de
krant, ik de libelle en Nele en Katrijn liggen in hun tentje de flair en de
joepie e lezen. Morgen trachten we 80 km te doen.
DAG
2
Dag
Sarah,
De
tweede dag. Het lijkt wel of we al dagen onderweg zijn. We zijn er volledig
uit. Vanmorgen zijn we om 6u opgestaan. Paulus heeft niet zo heel goed geslapen. Wij wel. De tent opgebroken, alles in de zakken en weg naar het dorp. We hebben geluk. Het is markt: verse chocoladekoeken, taartjes, baguettes, volkorenbrood, kaas, krieken, bananen en appels gekocht. We hebben genoten van ons ontbijt op ons plat gat aan de rand van de markt. De fietstocht verloopt goed. Al 20 km afgelegd en het is pas 11u. In [Mostaing?] hebben we onze stempels gehaald. De bediende is super vriendelijk. Ze heeft papa zelfs voorgesteld aan de burgemeester. Rechtover het gemeentehuis is er een volkscafeetje. Dat gaapt als een oven om een aperitiefje te drinken en wat verder te schrijven aan het briefje. Dag Sarah, ik mis u al! Tot de volgende. Nele schrijft hoor! 's Middags zijn we gaan eten in een restaurant in Cambrai. Katrijn had grote pech: met haar pink tussen de deur van de WC. Heel veel pijn. Gespoeld onder de koude kraan en naar de apotheker om pilletjes tegen de pijn en om te ontzwellen. Camping aan de Schelde. Niet zo gezellig. Luide "oempapa" muziek tot 00 u. Paulus heeft geen oog dicht gedaan. Het was bovendien ijskoud die nacht. Onze slaapzakken kunnen die lage temperaturen niet aan. De fietstocht was heel boeiend: voortdurend klimmen en dalen met mooie vergezichten op de graanvelden.
DAG
3 "De dag van het huwelijksfeest"
Deze
morgen hebben we de bron van de Schelde gezien. Niet te geloven hoe dit kleine
riviertje tegen Antwerpen aangezwollen is tot een reuzengrote rivier. Ons
nieuwe plan is s'middags te
picknicken. We hebben dit gedaan in de schaduw rond de kathedraal van Saint-Quentin. In
de namiddag, zoals de hele dag trouwens, vol klimmen en dalen. Wie had er ons
wijsgemaakt dat het tot Tours plat was? Nu het lukt. We voelen dat onze spieren
sterker en sterker worden. Het is een goede training. Kort na de middag werden
we binnengeroepen op een huwelijksfeets. We werder heel hartelijk ontvangen?
Iedereen kwam tegen ons praten. We werden getrakteerd op een lekkere frisse
pint en de drinkpullen werden bijgevuld met gekoeld water. Toen we weggingen
werden we door alle feestvierders uitgewuifd. En dan maar verder rijden langs
een veel te drukke weg. Dus picknick op ons zeiltje op de grond. Toch wel
gezellig. De buurman heeft ons dan uiteindelijk z'n twee tuinstoelen uitgeleend
en hij gaf ons zonder dat we het vroegen after sun. Heel goed geslapen. Zin om
uit te slapen, toch om 8 u opgestaan.
DAG
4
We
zitten op schema. Onze achterstand is ingehaald. De dag begint mooi: met een
lange afdaling. Daarna langs de L'Oise naar Compiègne. De tocht verliep
vlot. Te vlot. mooi om waar te zijn. In Compiègne heeft Katrijn een lekke band. Paulus heeft die professioneel opgelapt. Bravo
Paul! De cursus fietsen herstellen werpt
zijn vruchten af. (DANK AAN KOEN!) Gepicknickt in het
park en dan terug fietsen? Het is snikheet. De banden kleven aan het wegdek. We
drinken water, water en nog eens water. We rijden van dorp tot dorp om bij te
tanken. Het landschap is prachtig: graanvelden zo ver het oog reiken kan. In
Callemont een super zware klim om het centrum te bereiken. Nele en Katrijn
hebben het gehaald. Paul en ik hebben moeten afstappen. Boven hebben we het
gevierd met lekkere ijsjes. Echte coupes deze keer. Moe maar voldaan bereiken
we na 87 km de camping. De beste: een natuurcamping. We krijgen plaats voor wel
20 tenten. Big problem: geen restaurant in de buurt. Weer geen avondeten.
Gelukkig dat Nele en Katrijn mee zijn: ze zijn in een naburig dorp pizza's gaan
halen. Een man op de camping heeft ons getrakteerd op frisse dranken. Nu zitten
de drie vrouwen naast elkaar op de bank briefjes te schrijven. We moeten er
echt tijd voor maken; anders komt het er niet van. Onze dagen zijn zo druk
gevuld met fietsen, bagage maken en voor eten zorgen. We hebben eveneens bijna
geen tijd om dingen te bezoeken.
DAG 5
Zuiderse
temperaturen. Niet te doen. De ene zware beklimming na de andere. We rijden op
de kleinste versnelling. De zon maakt het dubbel lastig. Vanmiddag gegeten in
een eenvoudig hotelletje. Lekker: meer dan genoeg. Nele, Katrijn en Paulus zijn
water aan het kopen. We drinken één liter per uur. Het was heel lastig. Toen we
aankwamen op de camping kregen we een daverend applaus van alle mensen die
hetzelfde traject volgen. Echt leuk en gezellig. Alle tentjes staan samen op
een graspleintje. Nele en Katrijn hebben een Hollands meisje van 15 leren
kennen. Veel groeten. We denken aan jou, mama, papa en de viskes.
Een korte briefing over dag 1,2 en 3 van de Compostella-reizigers door Sarah Decoster/ home alone.
DAG 1 Marchiennes 60 km (met korte terugkeer van Paulus naar het vertrouwde Avelgem ;-)) DAG 2 Honnecourt sur Escaut 60 km DAG 3 Noyon 86 km
Ik kan u alvast melden dat de fietstochten van respectievelijk 60, 60 en 86 km per dag vredig en gezapig verlopen, bovendien is het "schitterend weer" zoals mama mij aan de telefoon meldde. U merkt dat het aantal kilometers op dag 3 plots veel gestegen is, 2 fenomenen liggen hier aan de oorsprong. De eerste kunnen we onder de noemer "wennen aan de situatie" ofte "een goed dagritme vinden"noemen. Het vertrekuur blijft 9u30. De eet-pauze daarentegen is van 's middags naar 's avonds verplaatst. Over de middag werd er nl te veel tijd verloren. Gezien de minimale bagage heeft niemand "bezighoudinge" mee voor 's avonds waardoor die tijd nu goed wordt ingevuld met het rondeten van hongerige buikjes. Dag 2 Pizza, vandaag slechts een stokbrood met kaas, tomaten, jus d'orange en een fles wijn (bij gebrek aan een restaurantje in de buurt). De voeding is alvast gevarieerd. Het tweede fenomeen waardoor de beoogde 70 km per dag niet behaald werden, lag een beetje in handen van mijn vader. Hij dacht, ik ga naar "la douce France" en ik "je m'en fous" een beetje aan de verplichte Belgische administratie. Ik verklaar mij nader. Paulus paspoort vervalt binnenkort en nfin, met een vervallen pasport kan men niet vliegen zo blijkt. Dank aan nonkel Piet die het belang daarvan benadrukte en zo vriendelijk was Paulus met de auto terug van Doornik naar Avelgem te voeren om dat vlug in orde te brengen. U begrijpt, mijn verbazing was groot toen ik Paulus 3 uur na vertrek opeens weer aan de achterdeur zag staan .
Nog wat info: het klimt al goed! ze komen veel dezelfde pelgrims tegen onderweg en op de camping, 's nachts is het ECHT koud! Ze werden al voorgesteld aan een plaatselijke burgemeester en uitgenodigd op een bruiloft en Nele en Katrijn zijn gaan zwemmen in de bron van de Schelde in Saint-Quintin.
Het is ongeveer een jaar geleden dat we beslist hebben om naar Compostela te fietsen. We hebben al een hele weg afgelegd. Alle voorbereidingen zijn achter de rug en nu is het zover: we kunnen beginnen aan de lange tocht. De fietsen zijn bepakt en gezakt. Onze maag is goed gevuld. We zijn er klaar voor!
De bagage is eindelijk gemaakt! Na veel wikken en wegen, letterlijk en figuurlijk, zijn we erin geslaagd zo'n 17 kg per fiets over te houden. Daarbij komt nog de dagelijkse mondvoorraad en het water dat we zullen drinken. Vrijdag a.s. vertrekken we om 9.30u bij ons thuis.
Gepakt en gezakt willen we de volledige weg afleggen met de fiets. Met trajecten van zo'n 70 km per dag moeten we erin slagen tijdig Compostela te bereiken. We zijn terug thuis op zaterdag 21 augustus om 18u in Charleroi. Katrien
Avelgem-Doornik 24km Doornik-Compiegne 188km Compiegne-Chartres 192 km Chartes-Tours 170km
Tours-Poitiers 116km Poitiers-Angoulème 124 km Angoulème-Cadillac 153 km Cadillac-Dax 157 km Dax-St-Jean Pied de Port 70 km
St-Jean Pied de Port-Puente de la Reina 103 km Peunte de la Reina-Belorado 157 km Belorado-Sahagun 196 km Sagagun-Villafranca del Bierzo 203km Villafranca del Bierzo-Santiago 208 km Katrien
Onze laatste training zit erop. Tijdens het weekend zijn we samen met Miep en Bernard gaan fietsen in de Ardennen. Gisteren hebben we een hoogteverschil van ongeveer 1000m overbrugd. Het was warm, heel warm, maar het is gelukt! Het geeft ons een goed gevoel. We zijn er helemaal klaar voor om te vertrekken. Nu nog wachten tot Nele en Katrijn terugkeren van het chirobivak. Katrien
Zondag was ons grote afscheidsfeest, het was een groot succes. Iedereen heeft zich alleszins gejeund. Zo hebben we toch op een waardige manier afscheid kunnen nemen van onze vrienden. We hadden veel geluk met het weer. Maar als het twee maanden 30 graden blijft zal het geen lachertje worden op reis. Zo, het feest was geslaagd, we kunnen vertrekken ! Nele
X.), een zakje met een cadeautje voor mij en een armband die Nele kocht en op een brocantemarktje en last but not least; briefjes door Nele. De briejes zal ik zo dadelijk uittypen. Zo krijgt u ook een beeld hoe Nele (en wss Katrijn ook een beetje) de reis erva(a)r(t)en. De tocht vlot goed, nog bijna niets van slecht weer gehad, buiten een nachtelijke vlaag. Het eerste boekje is al gefietst, geen accidenten, geen ruzies (behalve het ochtendhumeur van Nele volgens Katrijn 
