arión de los Condes - > León (Voorziene afstand: 87,6 km).
lst
e deel: Carión de los Condes -) EI Burgos Ranero
De dag begint
bewolkt, het is fris en er waait een stevige wind. De zon komt er pas tegen de middag door.
Het landschap
is zacht glooiend en eentonig. Het pad loopt eindeloos rechtdoor, vaak parallel met de hoofdweg. Dit is zonder twijfel de saaiste rit van de Camino. Gelukkig is het pad goed bereidbaar, het bestaat hoofdzakelijk uit grind en dolomiet. Op de hoofdweg is praktisch geen verkeer, de auto's die ons passeren zijn op één hand te tellen.
N
a anderhalf uur fietsen (~30 km) bereiken we Sahagun, het eerste noemenswaardige dorp. We nemen enkele foto's. Robert, Andre en Roger zijn gewillige modellen en poseren graag voor het metalen standbeeld van een pelgrim aan de plaatselijke Albergue.
%%%fFOTO1%%%
Foto 1 :Sahagun, poserend aan het standbeeld, terwijl 2 pelgrims uitrusten en wachten aan de ingang van de Albergue. %%%FOTO2%%%
%%%FOT3%%% Foto 2/3: De pelgrims gebruiken het Camino pad, de schaapherder de hoofdweg!
We zet
ten onze tocht verder, maar er valt niets te beleven. Het weinige dat we te zien krijgen zijn enkele pelgrims en een schaapherder. Niet verwonderlijk dat een groot aantal pelgrims deze streek mijdt. Het grappige is dat de pelgrims, te voet of met de fiets, het Camino pad volgen, terwijl de schaapherder met zijn schapen en honden de hoofdweg neemt. Dit is niet echt een probleem, er is toch praktisch geen verkeer op de hoofdweg.
Eddy, onze chauf
feur, wacht ons op in EI Burgo Ranero, waar we het middagmaal gebruiken in de schaduw van de motorhome.
Het vlakke parcours en de gunstige wind staan borg
voor een snelle rit.
D
e cijfers van het 1 ste deel: Vertrek en aankomst: 9u25' -> 12u20' Afstand: 59,77 km Effectieve fietstJjd: 2u40'
42,2 kmlu 22
,4 kmlu
Mi
jn armen zijn sinds gisteren zwaar verbrand, waardoor ik verplicht ben deze af te schermen van de zon. Ik zal de komende dagen, ondanks de warmte, met lange mouwen moeten fietsen.
> Villafranca del Bierzo (Voorziene afstand: 83,1 km).
Het is vandaag minder koud dan gisteren, de zon is vroeg van de partij.
We hebben besloten om de geasfalteerde weg te volgen. Ons hoofddoel is Santiago bereiken, en de tocht over de Pyreneeën heeft ons angst en ontzag ingeboezemd. Bovendien wordt Pol vandaag 60 jaar jong en hij wil ons vanavond trakteren op een barbecue
.
%%%FOTO1%%%
Voor de start ontmoeten we een sympathieke Nieuw-Zeelander. Hij staat voor de refugio en speelt een deuntje op
zijn accordeon.
Als hij verneemt dat Pol jarig
is begint hij onmiddellijk "Happy Birtday to youH te spelen. Zijn bagage heeft hij op een steekwagen geladen, die hij met riemen aan zijn middel en schouders bevestigt en zo vooruittrekt. Hierdoor heeft hij beide handen vrij en kan hij onderweg
ongehinderd musiceren. Iedereen is vindingrijk op zijn manier.
Het is ruim 9 uur als we vert
rekken richting "Cruz de Ferro", het hoogste punt van de Camino (1504 meter). Pol rijdt met ons mee. Er moet een hoogteverschil van "'630 meter overwonnen worden. Vanaf de start tot "Cruz de Ferro" (~29 km) gaat de weg in stijgende lijn. De eerst 20 km zijn niet te steil en worden zonder problemen overbrugd. De geasfalteerde weg loopt meestal parallel aan de Camino, waardoor we de pelgrims die het Camino-pad volgen regelmatig naast ons zien opduiken. Het is ondertussen heel warm geworden. Net voor de top ligt het dorp Foncebadón. Het is vrijwel verlaten en het merendeel van de gebouwen is tot ruïnes herschapen. Als de weg steiler en lastiger wordt is Roger niet meer te houden. Hij bereikt afgetekend als eerste de top.
Op de top ligt een reusachtige hoop stenen, gedurende eeuwen meegebracht door pelgrims. In het midden steekt een boomstam circa 8 meter boven de stenen uit. Boven op de boomstam is een ijzeren kruis bevestigd
. Deze plaats heeft een grote symbolische waarde. Het is traditie dat de pelgrims voor zichzelf, familie of vrienden een of meerdere steen(tjes) meenemen van huis en op de reusachtige hoop leggen. Deze steen(tjes) symboliseren de last die de pelgrim met zich meedraagt, en waarvan hij zich door zijn pelgrimstocht bevrijdt.
Uiteraard hebben wij ook onze steentjes meegebracht en leggen deze op de grote hoop, zoals duizenden pelgrims ons hebben voorgedaan!
(Voorziene afstand: 87,6 km). 1 ste deel: Carión de los Condes -} EI Burgos Ranero
De dag begint bewolkt, het is fris en er waait een stevige wind
. De zon komt er pas tegen de middag door.
Het landschap is zacht glooiend en eentonig. Het pad loopt eindeloos rechtdoor, vaak parallel met de hoofdweg. Dit is zonder twijfel de saaiste rit van de Camino. Gelukkig is het pad goed bereidbaar, het bestaat hoofdzakelijk uit grind en dolomiet
. Op de hoofdweg is praktisch geen verkeer, de auto's die ons passeren zijn op één hand te tellen.
Na anderhalf uur fietsen
(-30 km) bereiken we Sahagun, het eerste noemenswaardige dorp. We nemen enkele foto's. Robert, Andre en Roger zijn gewillige modellen en poseren graag voor het metalen standbeeld van een pelgrim aan de plaatselijke Albergue.
Foto 1
: Sahagun, poserend aan het standbeeld, terwijl 2 pelgrims uitrusten en wachten aan de
ingang van de Albergue.
Foto
2/3: De pelgrims gebruiken het Camino pad, de schaapherder de hoofdweg!
We zetten onze tocht verder, maar er valt niets te beleven. Het weinige dat we te zien krijgen zijn enkele pelgrims en een schaapherder. Niet verwonderlijk dat een groot aantal pelgrims deze streek mijdt. Het grappige is dat de pelgrims, te voet of met de fiets, het Camino pad volgen, terwijl de schaapherder met zijn schapen en honden de hoofdweg neemt. Dit is niet echt een probleem, er is toch praktisch geen verkeer op de hoofdweg.
Eddy, onze chauffeur, wacht ons op in EI Burgo Ranero, waar we het middagmaal gebruiken in de schaduw van de motorhome.
Het vlakke parcours en de gunstige wind staan borg voor een snelle rit.
De cijfers van het 1
ste deel: Vertrek en aankomst: 9u25' -> 12u20' Afstand: 59,77 km Effectieve fietstijd: 2u40'
42,2 kmi u 22
,4 kmlu
M
ijn armen zijn sinds gisteren zwaar verbrand, waardoor ik verplicht ben deze af te schermen van de zon. Ik zal de komende dagen, ondanks de warmte, met lange mouwen moeten fietsen.
Foto 1: Middagmalen in EI Burgos Ranero, in de schaduw van de motorhome. Foto 2: Mijn armen zijn zwaar verbrand door de zon, dit zal de komende dagen voor enig ongemak zorgen. Foto 3: We komen Pol met een toevallige gezel tegen in Mansilla de las Mulas.
We zetten onze tocht verder. In Mansilla de las Mulas komen we toevallig Pol tegen. Pol is in het gezelschap van een 70-jarige Nederlander. Deze man komt op zijn eentje met de fiets vanuit het Noorden van Nederland, en is eveneens op weg naar Santiago.
In dit dorpje staat een prachtig monument dat rustende pelgrims uitbeeld.
We steken de Rio Porma over. In het midden van de rivier staan enkele vissers te hengelen, en te hopen op een goede vangst.
Op het einde van de rit is er nog enige sensatie. Een gigantische heftruck die een enorme boomstam tilt, komt met hoge snelheid onze richting uit. De kolossale boomstam steekt langs beide zijden uit en bengelt net boven onze hoofden als de truck ons voorbij snelt.
Foto 1: Prachtig monument van rustende pelgrims in Mansilla de las Mulas. Foto 2: Visser(s) in de rio Porma.
Foto 4: Heftruck met boomstam kruist ons pad.
We rijden León binnen en zoeken meteen de refugio op. De ingang van de refugio is te smal en we kunnen onmogelijk met de motorhome op het terrein komen. Noodgedwongen parkeren we ons langs de kant van de weg, maar er slenteren groepjes jongeren rond de motorhome en voor het eerst voelen we ons niet veilig. We vrezen - al dan niet terecht- dat er morgenvroeg wel eens fietsen zouden kunnen ontbreken. Daarom trekken Robert en André naar het politiekantoor en ze vragen of wij op hun terrein mogen kamperen. Dat je als pelgrim iets meer tegoed hebt is geweten en wordt hierbij bewezen, ons verzoek wordt ingewilligd.
De ei jfers van de 6de rit:
Vertrek/aankomst: 9u25' -> 16u00'
A~t~~ 100 km
Effectieve fietstJjd: 4u35'
64,2 km/u 21,7 km/u
Na de douche kuieren we door de stad en bezichtigen we de talrijke monumenten en gebouwen. Tussendoor nuttigen we een dagschotel. We op het politiedomein.
