ik wilde deze update beginnen met een dank je wel aan iedereen die 1.dit leest en 2.ons heel veel steun bij onze beslissing. Ik denk dat ik zowel voor Ann als ik spreek als ik zeg dat we dit nooit konden volhouden zonder de steun van onze mannen (die al het gezaag moeten verdragen) en zonder de steun van familie,vrienden en collega's dit gezegd zijnde hoe gaat het nu verder met ons ... Morgen moeten we nog eens bloed gaan prikken.Ben benieuwd hoe de waarden zijn. Want de laatste paar dagen voel ik me zeer slap. Mijn heup doet nog altijd pijn,tijdens de operatie heb ik verkeerd gelegen en dat zal mijn heup geweten hebben. Ook de minste inspanning kost ons bakken energie,want veel energie uit soepkes en yoghurtjes kun je niet halen geloof me. Gewoon onze kindjes naar school afhalen,voor hen naar de bakkker gaan (want zij mogen/moeten dus wel blijven eten ;-) en nadien lig ik k.o. in de zetel. vanaf morgen mogen we puree eten woohoo,dus brand eens een kaarsje want ik moet mijn maag nog serieus overtuigen ...
wel ... ik ben dus al een kleine 10 kilo minder al het harde werk,al het afzien enzo .. nu heeft het eindelijk een beetje resultaat. want zoeens op een weegschaal gaan staan,iets wat we vroeger zouden vermeden hebben,doet eingenlijk eens deugd ! ookal hoor je nu meer en meer over de operatie,het word volgens mij toch zeer zwaar onderschat. begeleiding NA de operatie zou veel beter moeten kunnen. maar we geraken er wel,eerst voldoende op krachten komen,proberen niet van onze sies te draaien en nadien stillekes aan ons leven terug opnemen zoals vroeger als baby moeten we nu ook terug leren eten,ene stap met ne keer ;-)
morgen ga ik me wegen ... ik heb beslist velen onder jullie zouden denken,waarom weeg je je gewoon niet thuis ?? wel,simpel. ik heb geen weegschaal !! ik heb het jaren gevreesd en gemeden en nu kijk ik er toch naar uit om er eens op te gaan staan. al durf ik zelf niet kijken , dat gaat ann doen dus hoeveel denken jullie ? hoeveel kilootjes zouden eral af zijn .....
De operatie is nu een weekje achter de rug, en we voelen ons beter. Ik denk dat het ergste nu wel achter de rug is. Nu kunnen we ons vol op concentreren op het herstellen en een beetje energieker worden. Want nu zijn we als slappe vodden. De eerste 2 weken is het normaal een vloeibaar dieet, maar dat raak je snel beu en je wordt er niet bepaalt gelukkiger van. Alleen maar slap en bij het minste uitgeput en neervallen op de bank. Daarom zijn we aan het proberen om nu wat vaster voedsel te eten: beschuitjes soppen in soep lukt prima en af en toe iets meeeten van het warme midddagmaal lukt ook wel. Al zijn de hoeveelheden zeer maar dan ook zeer klein. Bruisende dranken lukken bij niet. Maar het resultaat van een weekje afzien mag er best zijn -6 kg.
iedere dag gaat het een klein beetje beter. ik kan terug op mijn zij slapen woohoo (dus slapen gaat al terug een beetje vlotter). maar weet je wat eigenlijk vandaag het moeilijkste leek ? hoeveel mensen je vragen tijdens het eten " ook een stukje " ... ---zucht --- nee ik mag niet en ik kan het ook niet -- " ah nee want gij zijt aan uw maag geopereerd --- en ja wat is mijn reaktie dan ? juist --- zucht ---
Vanacht redelijk goed geslapen maar nu veel pijn. Heb niet veel kunnen eten, half potje yoghurt en enkele slokjes water. Maar ja dat is ook de bedoeling hé. Deze middag ga ik mij aan een kommetje soep wagen, ben benieuwd wat ik er van ga binnen krijgen. Heb deze morgen de drang om op de weegschaal te gaan staan niet kunnen bedwingen en ja resultaat -2 kg. Allé is al een goed begin dat motiveert een beetje.
slechte dag vandaag .. geen zin om te bloggen.alles doet pijn en voelt stram. mijn ontbijt deze morgen : half yoghurtje en half kopje thee mijn middagmaal .. fruitpocket YUM :)
hallo iedereen vandaag is het al een pak minder in enthousiasme.pijn,pijn,pijn,... ann is dus als eerste geopereerd en toen ze mij naar het ok brachten kwamen de anesthesist,de ok-verpleegkunde en de chirurg mij eens zeggen hoe het met ann gegaan is.die vonden het blijkbaar super dat we collega's waren. om medische redenen heb ik uiteindelijke de sleeve gekregen en ann de bypass. na een nachtje op paazaa (soort van intensieve-mid-care),nu terug op ons eigen kamer en heel mischien mogen we vanmiddag naar huis ... ons ontbijt deze morgen was een yoghurtje met een tas thee maar na een paar schepjes had ik al genoeg. nooit gedacht dat ik zo moeilijk zou doen over een klein potje yoghurt ..
Net wakker en tijd voor snel een berichtje. Ik heb een beetje kunnen slapen,Ann iets minder. Ze heeft mij beloofd dat ze de volgende nacht een geluidsfragmentje zal opnemen want ik blijk toch geen rustige slaper te zijn En blijkbaar liggen we nu ook nog eens op de geriatrie want 1 we zijn hier dus de jongste van t'verdiep en 2 sommige dementen hebben s'nachts beetje last gehad van wanen ...Nu wassen,ok-hemdje aan,ted-kousen aan en Xanax innemen !
we zijn er,allebei op ons kamertje en we besterven het van de zenuwen. operatiehemdje gekregen,zeer charmante ted-kousen, xanax voor morgen in te nemen,... gesprekje met de anesthesist gehad,met de chirurg. ecg gehad,bloed getrokken,... morgen word ann als eerste geopereerd om 8 uur,ik mag wachten tot 12 u :( avondmaal was slecht,zeeeerrrr slecht. maar we blijven gemotiveerd,morgen begint ons nieuw leven !!!
Ja het is maandag, de gevreesde maandag. De zenuwen beginnen nu hier ook toe te slaan, weet niet aan wat ik mij vandaag mag verwachten en dat maakt mij super nerveus. Het weekend is zeer snel verlopen, en eigenlijk ben ik in mijn hoofd plannen aan het maken voor het volgende weekend,precies of deze week niet zal bestaan. Ga nog vlug mijn valiesje maken en ja wat zal ik eten vanmiddag. Nu is het letterlijk het laatste middagmaal in dagen of zelfs weken. Ik denk dat het Mc Donalds zal worden, misschien wel de allerlaatste keer.
hallo allemaal, effe nen update ;) zenuwen,zenuwen,zenuwen ... mijn laatste werkdag zat er gisteren op.ann moet nog 2 dagen werken. alle laatste boodschappen doen,huisje op orde krijgen en mijn verkoudheid onder controle krijgen ... stress stress stress
Welkom op onze blog ! Nu kan het aftellen beginnen,maandag worden we verwacht in het Maria-Middelares Ziekenhuis in St-Niklaas. Voor al diegene die ons nog niet kennen .. Wij zijn Ann en Kathleen , collega's in een rusthuis in Gent. En alletwee ondergaan we dus een gastric bypass. We zijn allebei enorm zenuwachtig , voor het onbekende,voor de operatie , voor hetgeen na de operatie,... Maar alletwee ENORM gemotiveerd , klaar om dus tegen de zomer 2011 vollop te kunnen shoppen voor een nieuwe garderobe !! Om heel kort op alle vragen te antwoorden,ja we liggen op dezelfde kamer,ja we worden dezelfde dag geopereerd Dus tel mee met ons af,volg ons verhaal en onthou hetgeen we willen meegeven. Geniet van je leven,werk aan jezelf en wat de andere ook zeggen of doen niets van aantrekken. Nu is het aan ons , nu is het Ann en Kathleen tijd
(die al het
