Hallo allemaal ik heb de boek uitgelezen meer dan een week geleden en toen ik het hier postte (een uur lang getypt) was het allemaal verdwenen. "De site was tijdelijk niet beschikbaar" al mijn werk verdwenen.Dus nu doe ik het opnieuw. Dus toen Sarah meegenomen was met haar ouders dichtbij de zee om samen een "gezellig weekendje aan zee" te gaan doen kon ze niet stoppen met aan Matthieu te denken. Ze wou hem echt zien dus verzon ze een smoes dat ze een spreekopdracht moest maken met een klasgenoot.Maar haar moeder wou haar niet buiten laten omdat de weerman had voorspelt op een zware storm in de namiddag dus ze moest tot de volgende ochtend wachten.Sarah wou niet wachten maar meteen vertrekken en uiteindelijk kon haar vader haar vervoeren. In de auto zei vader dat ze hem de weg moest zeggen. En ze keken elkaars ogen aan en direct wist Sarah dat papa haar begrijpt waar ze wou gaan. "Op 1 voorwaarde dat je geen domme dingen doet" zei papa.Dus ze reden naar Matthieus huis in de hevige regenstorm.Voordat Sarah uitstapte zei ze tegen papa dat hij 5minuutjes moest wachten voor het geval ze terug naar auto komt. Ze sloeg de deur open en snel rende naar de deur van de appartement ze belde aan,maar zag dat de deur openstond dus ging ze binnen. Toen ze binnen was stonk het naar zure kots ze keek naar een kamer en zag een meisje die heel erg bleek uitzag in een jongenspyjama.Dus meteen dacht ze dat Matthieu haar had bedrogen.Ze voelde triest en woest tegelijk en rende terug naar buiten.Tot ze Matthieu zag binnenkomen met boodschappen in zijn armen.Matthieu was zo blij om haar te zien,maar Sarah rende hem voorbij en schreeuwde "Waarom heb je me bedrogen?!" En rende de hevige regenbui in, Matthieu rende achter haar aan en schreeuwde "Het is niet wat je denkt". Maar hij zag haar in een auto instappen die daarna wegreed.In de auto vroeg vader wat er aan de hand was. Sarah zei" Niks!We gaan nu terug naar huis". Sarah keek in de achteruitspiegel hoe zielig Matthieu daar in het midden van de straat staat met zijn boodschappen in zijn armen in de hevige regen.De hele rit was het stil. Bij het avondmaal had ze geen zin om te eten ze bleef in haar kamer tot ze iemand hoorde naar boven stapte,ze dacht dat het mama was, maar het was papa met een telefoon er was blijkbaar iemand die Sarah wou spreken. Ze nam het op "Hallo". "Sarh ik wil je dringend spreken!" kwam een stem uit de andere kant.Het was Matthieu en ze wou afhaken, maar Matthieu zei om niet te haken want hij wil haar iets belangrijks zeggen en vroeg haar om nu meteen samen af te spreken "Face to Face"."Ik zal op je wachten bij de jeugdcafe" zei Matthieu en haakte. Sarah twijfelde,maar wou toch gaan , ze schreef een brief voor haar ouders dat ze bij Matthieu was en legde het op de tafel.Ze stapte in de donkere avond en ging de jeugdcafe binnen."Je bent toch gekomen!" schreeuwde een stem van blijdschap achter haar. Daar stond Matthieu. Ze praten over wie die meisje was dat ze zag. En na de hele uitleg zei Sarah dat het eigenlijk haar fout was dat ze niet opdaagde.Maar Matthieu zei dat hij niets voor die ander voelt alleen voor Sarah en dat hij haar dit wel meteen gaat bewijzen om de ander buitenhuis te gooien. Ze gingen naar de appartement en hij stuurde de ander meisje zo de appartement uit. "Veel plezier samen!" schreeuwde de ander meisje met een boze stem.Sarah was niet zeker of ze dit wou. Ze hebben dan samen geslapen , er is niks gebeurt.Toen ze wakker werd hoorde ze een geklop aan deur ze schrok toen ze naar de wekker keek "Half 11!" was het "Wat als het papa is?!" Matthieu ging de deur open doen hij zag een man met dunne schouders en brede heupen een peer vormig lichaam dacht hij.Vader was teleurgesteld dat ze zo weggelopen was,want mama was ongerust.En na uitpraten wou Sarah niet naar huis en niet hier bij Matthieu blijven ze wou ergens anders zijn. Dus papa zei dat hij op haar in de auto zou wachten. Toen ze nog aan het denken was hoode ze plots een lawaai alsof er een accident was. Ze rende met Matthieu naar beneden en zag dat haar vader op de grond lag midden van de straat.Ze loopte naar hem.Er waren 2 voorbijgangers die lijkbleek waren met een klein hondje, de chauffeur was ook lijkbleek en vroeg of de man nog heel was. Sarahs vader was nog heel alleen wat rugpijn.De man en vrouw die van zijkant zagen zeiden dat hij beter moet kijken wanneer hij oversteekt en niet naar de grond. Toen iedereen wegstapte stapte vader de auto in en Sarah stapte ook in de auto en vader vroeg "En wat met Mathhieu? Ga je hem zomaar achterlaten?"."Nee" zei Sarah "Hij is als een trouwe hond voor mij dus ik weet hij zal op mij wachten" En zo reden Sarah en haar vader weg.Einde. Persoonlijk vond ik dit een raar verhaal ,niet mijn stijl en niet zo spannend als ik verwacht.
