Vandaag een rustdag.....een bloedhete rustdag.....meer dan 30°, stralend blauwe hemel, kortom een zalig, zonnige dag!
We hebben zelfs met 4 een balspel in 't zwembad gespeeld, moet je niet vragen hoe heet het was Nee, voor de kijklustigen onder ons, geen foto's van
De voorlaatste dag van een toch wel super-fantastische-zalige-mega-schitterende vakantie !
Met speciale dank aan Gerry die ons dit adreske kon aanbevelen en Patrik voor de hoogtechnologische computer-ipod-ipad-fototoestel hulp. Dikke merci van ons allemaal !
En de collega's voor de leuke berichtjes ! Last but not least: onze zonen zijn superflink geweest, 2 weken 2 jongens om apetrots op te zijn !
Ik zou hier kunnen blijven schrijven, zo enthousiast zijn we over deze vakantie ! Morgen nog genieten van een lekker ontbijt, de laatste zon nog meepakken en zéker mee de valies in, om dan 's avonds ons Belgenlandje weer te verwelkomen.
De laatste avond dat daar iets te doen was, zullen we daar maar eens gaan eten....we zagen plots veel mensen compleet wit van de bloem. Al was ik de enige van ons 4 die blij was dat we dat spektakel gemist hadden, ik had daar echt ni vroeger willen zijn ;-) Van een gezin Nederlanders kregen we wat tekst en uitleg. Blijkbaar moest je heelder zakken bloem over elkaar kappen, kan je je voorstellen??? betekent dus terug huiswaarts om te gaan douchen want zo kan je echt niet gaan eten! Al was dat dan op zich weer niet zo slecht geweest want hadden nog net 1 vrij tafeltje in een restaurant kunnen wegkapen voor mensen die het beleefd gingen vragen of er nog plaats was, tja, net niet meer dus maar dit werd afgestraft, ons eten was niet te freten, zogezegd zaten we dan in het beste resto'ke van de wijde omgeving zeiden die Nederlanders. Eerlijk als we zijn hebben we het wel gezegd als ze ons vroegen of het gesmaakt had. Tamara en ik hebben onze plat niet moeten betalen, enkel de kids. Commercieel talent: check ;-)
Na ons eten nog wel kunnen genieten van een geweldige stoet met knalluide kanonschoten.
Hoe schaar je een Italiaan op....en hoe trek je de flikken aan?
.......met plat haar in een haarspeld gedraaid begot !!!!!
Ik werd de mooiste vrouw genoemd die hij al gezien had en wou mijn Italian husband worden. Een "kapsel" hebt ge dus duidelijk ni nodig hé ;-)
We keerden terug van een uitstapje Pienza en werden door de politie aan de kant gezet. Tamara moest haar rijbewijs laten zien, volgens haar omdat ze er zooooo jong uitziet, volgens onze zonen omdat ze zo klein is. En ik, ik zal't in 't midden laten maar we lagen wel allemaal in een deuk ! Een meevaller was dat ze haar nieuwe chacos meehad en toch maar voor de zekerheid haar rijbewijs uit de vorige had gepakt...
Al had meneer de police het hier ook wel mogen komen checken ;-)
Flater : geen foto gepakt !
Godzijdank geen politie gezien als we van Chiusi terug kwamen. Na ons etentje daar was het pikdonker en ik had dus het lumineuze idee van de auto voor ons te volgen, dan zie je hoe die scherpe bochten gaan......
Braaf als ze is, Tamara op achtervolging......die gek reed echter 90 waar we 30 mochten. We hebben hem uiteindelijk laten gaan ;-)
's Avonds na het speedbootavontuur nog heel lekker en supergezellig gaan eten in Chiusi. Topadresje met heel vriendelijke bediening! (Osteria Etrusca noemt het resto'ke)
Wat een topdag! Het plan was per boot naar het natuureiland te varen. Welke boot was nog de vraag.
Laten overzetten leek ons een beetje saai, mss per kayak of trapboot ofzo? maar dat leek dan precies wat vermoeiend
Heb dan even aan de kapitein gevraagd waar we zelf een bootje ofzo konden huren en zo reden we nog 3 km verder naar Monte del Lago.
Daar moesten we zijn! Een motorboot was "very easy" volgens die Italiaan, ook al zeiden we "no experience" te hebben en checkte ik ook nog even of het niet kon omkieperen, safety first weet je wel...
Bon, met toch wel een klein bang hartje gingen we aan boord. Topsnelheid was 5 en al snel had ik door dat dat toch wel de max was.
Midlifecrisis of gewoon pure fun, wie zal 't zeggen
We gaan op restaurant en nemen mee...toch niet de restogids die we hier kregen met alle adressen in. Aan de hand daarvan ging het zelfs voor ons kinderspel worden, adreske intypen en resto'ke vinden. Nu dus op avontuur, niet wetende waarheen op zoek naar voedsel. Wat een wegen hebben wij gedaan, niet te doen! Uiteindelijk toch ergens geraakt, nog een plaatske op 't terras, jihaa ! De uitbaatster kwam zeggen dat we pas rond 20.30u konden eten en een menukaart hadden ze niet, zij zou de menu dan wel komen zeggen.....ondertussen bracht ze brood en Tamara, Renzo en Robin braken van zowat elk stuk brood een stuk af terwijl we hardop aan 't nadenken waren. Geen menukaart en enkel die bepaalde menu te verkrijgen, niet echt ons idee van gezellig een pizza'ke te gaan eten. Oplossing? we sturen Cindy naar binnen om het te gaan arrangeren. Heb mijn beste Engels met Italiaanse tongval boven gehaald, uitgelegd dat we o zo moe waren en enkel 1 gerechtje wilden eten op onze 1ste avond. De vrouw begreep het volkomen, gaf mij een kaartje met tel.nr om later tijdens ons verlof dan eens te reserveren en op de achterkant schreef ze dan nog dat we dan een gratis fles wijn zouden krijgen. Wat een brutaliteit (grapje voor de betere verstaanders onder ons).
Enfin, met een halfopgegeten broodmand zijn we dan terug vertrokken. Ons 1ste adreske waar we al ni meer kunnen terug komen
Daarna het avontuur verder gezet en heerlijke pasta en pizza kunnen eten! Blijkbaar hadden Tamara en ik wel een voorgerecht gekozen en kwam dat van de kids pas als wij gedaan hadden. Dat begrepen we nadien pas Al goed dat we niet gewacht hebben tot iedereen zijn eten had, stel je voor ;-)
Nee, voor de kijklustigen onder ons, geen foto's van 
