we hebben de avond voor we in rotorua zijn vertrokken nog een voorstelling bijgewoond van het maori volk dat hier woont in nieuw zeeland dit zijn mensen met een eigen cultuur, eigen taal,... die hier in nieuw zeeland al woonden toen de eerste europese mensen arriveerden Hun cultuur heeft een eigen stijl, zoals hard schreeuwen, hun tong uitsteken, grote ogen opzetten,... zoals het rugby team van nieuw zeeland ook altijd doet voor de wedstrijd, om hun tegenstander te imponeren zie fotos deze stam heeft meestal ook tatoeages over hun lichaam, op gezicht, met een eigen culturele betekenis van de tatoeage
En helaas, zoals jullie al lazen uit het vorige verslag, was het weer veel te slecht in het tongariro park, waardoor we de wandeling niet konden/mochten doen het is een klim van 1 km omhoog, uiteindelijk in totaal 19 km wandelen, maar het zat onderaan de berg al volledig dicht, de wolken hingen laag, overal mist,... bovendien zou het in de namiddag zeer fel gaan waaien, en vermits de wandeling 7 uur ongeveer duurt, was het zeker niet aan te raden om te vertrekken
we hebben dan toch maar een klein stukje gedaan van de wandeling, iets meer dan 3 km, maar uiteindelijk door de dichte mist, opkomende wind, en het begon zelfs te regenen, zijn we maar terug gedraaid helaas, want de wandeling geeft zeer mooie uitzichten, omdat het ook vulkanisch gebied is, maar onze veiligheid gaat voor...
we zijn dan doorgereden naar wai-o-tapu dit is ook een nationaal park op vulkanisch gebied, waar het ook erg ruikt naar de zwavel, rotte eieren je hebt er ook meren die borrelen van het kokend water, modderpoelen die dampen, ... door de inwerking van de zwavel krijgen de meren hier ook een zeer aparte kleur niet meer helder blauw, maar fluoscerend groen-geel, tot oranje-bruin, grijs,... zie fotos
ook is er een geiser, die elke dag om 10.15u ongeveer smorgens water met stoom spuit , zie foto dit komt door de druk onder de grond, die teveel wordt, door de hitte maar... we moeten er wel bij vertellen dat er biologische zeep in de geiser wordt gegooid, waardoor dit fenomeen niet meer natuurlijk is
we zijn daarna doorgereden richting wellington dit was een trip van dik 300 km rijden we zijn een 100 km voor wellington gestopt in een dorpje, om een camping te zoeken het was zes uur savonds, en tijd om de rit te staken, om de dag nadien verder te rijden
we zitten nu in wellington een kleine stad, waar we morgen de boot gaan nemen naar het zuidereiland we hebben vandaag wellington bezocht, een museum bezocht van stad en zijn cultuur
en morgen om 2 u in de namiddag hebben we de boot, een tocht van drie uur weer een nieuw avontuur in het zuidereiland!
