Helemaal alleen en in elkaar gedoken zit ze op haar kamer stilletjes te huilen. Cilla weet zich geen raad meer. Sinds haar moeder een nieuwe vriend heeft, gaat het helemaal bergaf bij haar thuis. Luc is nog erger dan al die anderen. Cilla snapt maar niet waarom hij het zo leuk vindt om haar broers en zussen te pesten, pijn te doen en zo veel meer. Ze haat hem! Maar hoe dan ook, hier zit ze weer helemaal alleen. Het lijkt alsof niemand haar begrijpt en misschien is dat ook wel zo. Met haar moeder kan ze niet praten, ze lijkt vaak het verstand van een kind te hebben. En zelfs als ze dat niet had, moeit Luc zich altijd! Haar zussen voelen zich ook al niet zo goed in hun vel, de meeste zijn zelfs nog te klein om het te begrijpen. En tenslotte, haar vriendje: hij kan er zelf niet veel aan doen, maar zijn leven lijkt perfect en dus probeert hij problemen weg te lachen als hij ermee geconfronteerd wordt. Cilla heeft niet het gevoel dat hij niet luistert, integendeel, hij probeert het gewoon van zich te scheiden omdat hij er anders misschien niet mee kan omgaan. Terug naar de kamer, haar gedachten dwalen weer af. Ze probeert te overdenken wat zich zopas weer heeft afgespeeld. Deze keer was het Amber! Ze waren vandaag met de hele familie naar Bellewaerde geweest. Nu ja, Cilla kon niet mee, maar de hele familie dus. Omdat ze later thuis zouden zijn werd er besloten geen warme maaltijd meer klaar te maken maar boterhammen te eten. Amber is amper zes jaar en bijgevolg nog niet zo slim als haar andere zussen en broers. Toch is ze al heel zelfstandig en dus besluit ze zelf chocomelk in te gieten. Onhandig als ze nog is, morst Amber chocomelk over zichzelf en de bus en ze begint aan de bus te likken. Luc springt onmiddelijk uit de zetel en begint tot grote ergernis van bijna iedereen tegen Amber te roepen. Ze moet onmiddelijk de bus naar de keuken brengen en mag er niet meer van nemen. Amber begrijpt hieruit dat ze de nieuwe bus weg moet zetten en dus eerst de oude opdrinken. Wanneer ze de oude bus uit de ijskast wil halen, komt Luc opnieuw tevoorschijn en een nieuwe uitbarsting volgt. Amber huilt en wordt naar haar kamer gestuurd door Luc. Cilla probeert haar te verdedigen, evenals Marieke. Het helpt, of zo lijkt het toch. Mama zegt dat Amber beneden mag blijven en dat ze rustig kan vertellen wat gebeurt is. Amber blijft en mama beslist dat ze een klein beetje chocomelk mag nemen uit de oude bus en weer komt Luc tevoorschijn. Hij roept dat ze helemaal niets krijgt en mama knikt gewoon ja. Ja? Zoals toen, toen Cilla's vader er nog was, toen knikte ze ook altijd ja. Waarom doet ze dat toch altijd? Cilla snapt het niet, maar hoe meer ze erover nadenkt, hoe verwarder alles in haar hoofd wordt. Dit is gewoon niet eerlijk. En nadat Cilla ziet dat Luc aan de kraan drinkt in plaats van met een glas is de maat vol. Ze besluit Amber te helpen en smokkelt stiekem een glaasje chocomelk mee naar boven. Ze spreekt af met Cedric dat hij Amber zal instoppen en dan snel met haar zal langs gaan op Cilla's kamer om de chocomelk te gaan uitdrinken. Amber kleedt zich heel snel om en haast zich Cilla's kamer binnen. Zorgvuldig wissen ze samen elk spoor. Nadat Amber in bed ligt, vertrekt Cilla naar haar pepe. Ze voelt zich niet echt gemakkelijk maar ze denkt niet dat het zal uitkomen. Dat was buiten Luc gerekend. Zodra Cilla de deur achter zich toezwaait, haast de hoegenaamd slapende Luc zich de trap op. Hij vertelt Amber dat hij wel gezien heeft dat ze chocomelk gedronken heeft. Amber is doodsbang en geeft uiteindelijk toe. Cilla's opa is er niet en dus besluit ze naar huis terug te keren, waar haar moeder boos zit te wachten. Wanneer Luc binnenkomt scheldt hij haar uit. Geniepige leugenaar noemt hij haar. Heeft hij zichzelf wel al eens bezig gehoord? Heeft hij haar moeder wel al eens horen liegen? Hun levens hangen aan elkaar met leugens. Mama zegt dat ze heel boos is, dat Cilla niet had moet liegen, maar dat kan Cilla niet schelen. Ze wilde helemaal niet liegen, ze vond het alleen meer dan onrechtvaardig en sinds haar moeder met Luc is getrouwd kan je met haar al helemaal niet meer praten, dus dat had toch geen effect gehad. Cilla roept naar haar moeder dat ze beter eerst haar man zou opvoeden en dan de kinderen straffen voor iets wat ze helemaal niet gedaan hadden terwijl Luc het even later wel deed. Mama trekt het haar helemaal niet aan en schreeuwt terug dat Cilla het dan maar zelf aan Luc moet zeggen. Luc komt de kamer ingerend en haast zich naar Cilla, hij begint tegen haar te roepen en houdt zijn stinkende hoofd op enkele centimeters van haar gezicht. Cilla walgt, de geur is onverdraagbaar. Ze besluit haar armen voor haar gezicht te houden, zo kan ze zich beschermen tegen eventuele slagen en bovenal de stank. Wat is hij toch walgelijk! Hij roept tegen haar of ze hem nog eens zal slaan. Dat zou hij wel willen, dan kan hij naar de politie lopen en gaan vertellen dat zijn stiefdochter hem mishandelt. Dan kan hij haar eindelijk het huis uitwerken. Dan zal hij eindelijk de heer en meester zijn in dit huis. Maar Cilla slaat niet. Ze vecht tegen zichzelf. De woede hoopt zich op. Ze moet er uit. Ze moet weg. Ze wil slaan. Ze wil het zo heel graag doen, maar ze weet dat het niet kan. Ze roept dat hij van haar moet weg gaan. Ze wil dat hij vertrekt, hij maakt haar bang. Dan roept hij of hij aan haar fles eens mag likken. Ze zegt dat hij van haar moet afblijven en van haar gerief. Hij blijft maar schreeuwen en schreeuwen. Ze kan het niet meer uithouden. Ze loopt weg, naar haar kamer. Cilla heeft geen andere keuze. Als ze blijft staan zal ze op hem slaan. Ze houdt het echt niet meer uit. Het beest binnenin moet eruit. Wanneer ze op haar kamer zit, komt Luc naar boven. Hij gooit haar deur open en begint opnieuw te schreeuwen. Hij heeft gezorgd dat ze een lening kon krijgen voor haar auto nadat ze het ongeluk had gehad. Hij de heilige man, hij die alle problemen voor dit gezin heeft opgelost. Of dat is wat hij denkt dat hij betekend! Cilla heeft er genoeg van. Hij heeft enkel zijn handtekening gezet. Niets meer! Eén enkel krulletje met zijn naam erin. Ze haat hem. Wie denkt hij wel dat hij is. Iedere geleende euro heeft ze al zelf terug betaald. Ze heeft het moeilijk, maar ze zal de lening volledig zelf betalen. Dat heeft ze beloofd en dat zal ze doen ook. Waar haalt hij zich het recht. Cilla is buiten zichzelf van woede. Ze neemt een besluit dat misschien zwaar zal doorwegen op haar toekomst. Toch besluit ze het te doen. Ze neemt haar laptop bij zich en surft naar een veilingsite. Nadat ze zorgvuldig alle gegevens heeft ingegeven klikt ze op zoekertje plaatsen. En hop... daar staat hij te koop, al waar ze van droomde, haar vrijheid, haar weg naar werk, haar... haar alles! Met spijt in haar hart en ogen vol tranen leest ze de advertentie: Peugeot 206, metallic groen, bj1999, 130.000km, 3-deurs te koop eigenaar: Cilla Coppens, Oostakker.
