Zaterdag 30maart. Rit 1:
Eksel-Eksel: 120km
De ploeg werd voor de verandering geleid door Patrick Laurez. Het bleek een
nerveuze wedstrijd te worden met veel draaien en keren met enkele valpartijen
als gevolg. Van onze zijde sloegen Maxim en Matthias samen tegen de grond na
een poging om voorin het peloton post te vatten. Beide renners raakten achterop
en mochten het klassement vergeten.
Anders Agsvang (Team Roskilde Denemarken) kon als enige het peloton ontlopen
en won verdienstelijk de wedstrijd. In de laatste ronde kende Ivar nog af te
rekenen met een lekke band maar kon toch nog in het peloton aankomen.
Voor de pelotonspurt om de 2de plaats kwamen John-Ross als 37ste
binnen, Cil 40ste, Ivar 90ste en Wouter 92ste.
Maxim kwam als één de laatsten op de 169ste binnen maar kon de
verdere ritten blijven aanvangen. Matthias staakte zonder aangeven van de
afgevaardigden de strijd en was daardoor niet meer startgerecht de komende
dagen..
Zondag 31 maart. Rit 2: Borlo: 10km
tijdrit.
Een koude winderige tijdrit op een pittige omloop stond op het programma.
Als 1ste teamrenner mocht Maxim de spits afbijten in een discipline
die niet op zijn nog tengere lijf geschreven staat. Hij werd 155ste
op 2:34 van winnaar Mathias Krigbaum (Team Roskilde). Van de andere 4 renners
hadden we meer verwachtingen maar niemand kon verrassen. Uiteindelijk werd
Wouter 62ste op 1:17, Ivar 77ste op 1:25, John-Ross 87ste
op 1:32 en Cil 91ste op 1:35. Winnaar Krigbaum legde de 10km af in
13:11 (45,5km/h).
Maandag 1 april. Rit 3:
Borlo-Borlo: 117km.
Deze rit werd verreden over een rit in lijn van 75km richting Wallonië waar
3 stevige beklimmingen voor de wielen werden geschoven. Wesley was ditmaal de
ploegleider die zijn troepen door de strijd mocht loodsen. Na het afleggen van
de grote ronde volgden nog 4 plaatselijke ronden van 10,5km. Vanaf de start was
vooral de wind de grote hindernis wat zorgde dat de poort achteraan open stond.
Onze renners waren zich bewust van het gevaar en konden goed standhouden
richting de eerste van drie kort op elkaar volgende beklimmingen. Cil verzeilde
in een gelost groepje en verzette nog bergen werk om vooraan terug aansluiting
te vinden maar net voor het binnenrijden van de plaatselijke ronden brak de
veer in hun groep. Tijdens die beklimmingen vormde zich een kopgroep van 5
renners die 1min voorsprong kregen. Het peloton, met nog zon 90tal renners
waarvan nog 4 attente renners van de onze, leek alles onder controle te houden.
Maar vooraan waren het de 2 Denen van Team Roskilde die er deftig de pees op
legden. Ze gooiden hun 3 metgezellen overboord en maakten er een indrukwekkende
vertoning van. Op 2 ronden van het einde kende John-Ross nog af te rekenen met
een kapot achterwiel en we konden hem niet meer terugbrengen. Winnaar werd Mats
Pedersen (Team Roskilde). Het peloton werd op 3min achterstand gedegradeerd tot
het spurten voor het 3de plaats en hier werden Wouter en Maxim
verdienstelijk 13de en 15de. Ivar werd nog opgehouden in
een valpartij en kwam als 64ste binnen. John-Ross en Cil bolden als
91steen 93ste binnen. Na een indrukwekkende vertoning van
het Deense Team Roskilde die dan ook het ploegenklassement wonnen werd ons team
11de op 32 ploegen.
In het eindklassement werd Wouter 45ste, Ivar 51ste,
John-Ross 78ste, Cil 86ste en Maxim 98ste
Eindbeoordeling
Cil volgens mij: eerste rit, goed resultaat aangezien er werd uitgereden in het
peleton, spijtig, niks ondernomen, voortdurend achteraan gereden. Enkel in
laatste ronde opgeschoven.
tweede rit, tijdrijt: hier veel meer
van verwacht, geen afgestelde fiets ter beschikking, zou toch veel beter moeten
kunnen.
laatste rit: voelt zich niet goed, geen goeie benen, weeral achteraan, terwijl
vooraan rijden veel minder lastig is dan achteraan te bengelen en telkens
moeten terugkomen.
eindresultaat 86ste, zeer zwak zou toch minimum top 40 moeten zijn, trouwens
heel slechte prestaties van iedereen in de ploeg, alhoewel in de laatste rit
Maxim en Wouter mijn complimenten krijgen.
Bijlagen: 2013ZUIDLIMBURGUITSLAG3.pdf (138.3 KB)
|