Dag drie loopt stilaan aan zijn einde, dus tijd voor een nieuw dag-verslag.
Deze ochtend kunnen uitslapen, en ontbeten in het Ibis Styles hotel. Toch wel net dat ietsje beter. Mjammie.
Veel kilometers stonden er vandaag niet gepland. Enkel het weer leek aanvankelijk niet z'n beste kant te tonen: motregen.
We trokken ons er niet zoveel van aan, want veel kan je daar toch niet aan veranderen. Rond 11 uur bestijgen we onze trouwe tweewieler en zoeken onze weg langs kleine maar prachtige en rustige wegjes. Kleine dorpjes verscholen zich tussen de uitgestrekte zonnebloemenvelden, maar we wisten ze toch maar lekker te vinden. De weergoden stonden als 1 blok achter ons en trakteerden ons op een zonovergoten vervolg voor de rest van de dag.
Rond de middag kwamen we aan bij ons volgend hotelletje. Klein, oud maar super gezellig, en mooi en verzorgd ingericht. Airco moet voor ons serieus overuren kloppen, want die weergoden kenden geen genade.
Aan het onthaal kregen we een uitleg van jewelste over waar je hier zoals kan eten, in welke prijklassen, en wat je zo kan verwachten voor je geld. Tof! Tenminste als je een beter geheugen hebt, want tegen de avond waren we alles vergeten. Lap!
Enfin, maar we zijn nog niet zo ver. Over de middag toch lekker gesnacked in Brasserie Du Coin.. Salade Italiënne voor mijn Hilde, voor mezelf geconfijte 'gésiers' verwerkt in een slaatje. Geen idee wat het is, maar was wel lekker. Misschien kan het thuisfront als reactie eens doorgeven wat 'gésiers' eigenlijk feitenlijk wel is.
In de namiddag nog eens wat rondgereden in de buurt van Château Montgeoffroy.
Tegen de avond dus maar gaan zoeken naar een gezellig terrasje, dat we vonden op de markt.
Nog een kleine wandeling langs een rivier waarvan ons Hildeken steeds zegt dat het de Seine is, maar lieve mensen, het is dus wel degelijk de Loire. Pas moyens om die wissel uit haar hoofd te krijgen. :)
Deze ochtend opgestaan rond half negen. Ontbijtje ala Ibis, zijnde een bescheiden maar degelijk.
Rond klokslag 10:20u zetten we de reis verder richting Angers. Een 96-tal kilometers (deels achter een vreselijk stinkende vuilkar), peanuts in vergelijking met gisteren. De oortjes waren blij.
Netjes langs de Loire aan een gezapig tempo, lekker weertje met wel hier en daar een drupje, maar waar bleven de châteaux?
Rond de middag hielden we even een stop (de dorstigen moesten gelaafd worden) in het dorpje Saint-Florent-le-Vieil. Ideaal om een bureau de toerisme te bezoeken, en wat meer te weten te komen van die châteaux. Hilde voelde zich al helemaal in haar nopjes, had wat medelijden met het meisje achter de balie die alleen stond, en besloot de handen uit de mouwen te steken en dat kind een handje toe te steken. In een wip lagen alle folders terug op de juiste plaats, netjes op stapeltjes. Ik kon haar nog net bedwingen of de folders van 2012 zagen het daglicht niet meer.
Met een traantje in de oogjes verlieten we, beladen met folders en flyers, het etablissement richting terrasje.
Blijkbaar begonnen de châteux pas vanaf dat dorpje zich te profileren. Een overvloed van mogelijkheden stelde ons voor een heus dilemma: welk krijgt de eer een bezoekje van ons te mogen krijgen. Na een hele poos besloten we verder te rijden richting hotel. Een Ibis, maar dan in stijl (Styles). Toch wel een klasse meer dan een budget.
Eens daar aangekomen, besloten we toch maar om wijselijk niet meer naar een châteaux te rijden aangezien het al wat later werd. We hielden het bij een toertje in de stad, en om het toch enigszins een beetje educatief te houden, bezochten we het kasteel van Angers zelf (was eigenlijk eerder een burcht).
De avond werd afgesloten met een lekkere maaltijd nabij het hotel: bavette d'aloyay en carpaccio, beiden met gebakken aardappeltjes en slaatje, en ls dessert een chocomouse en een café gourmand.
Hier zijn we dan met ons eerste verslagje van onze reis. Deze ochtend liep de wekker af om 7 uur, wat ons toch wel net iets te vroeg uit viel dus draaiden we ons nog eens om en sliepen tot de tweede maal dat de wekker afliep. Opstaan ging dan vlot. Ons klaar maken nam ook niet veel tijd in beslag. De moto vullen met de koffers viel heel goed mee. De ervaring van een paar reizen zit er al goed in (geen vaatwas en droogkast) zodat we zelfs nog plaats over hadden in onze bagageruimte. Om 20 over 8 konden we onze reis (744km!) aanvangen. Alles bleek aanvankelijk goed mee te vallen. Het weer was top, geen files, ... Maar toch ging het rijden niet zo vlot. Om de één of andere reden hadden we na vier uur rijden nog maar zo'n 250 km afgelegd, wat ons toch eerder aan de lage kant leek. 'Misschien eens naar de tweede Vitesse schakelen' hoor ik al enkelen denken, maar daar lag het niet aan. De reden bleek al duidelijk: de nationale routes gaan nu eenmaal wat trager dan de snelwegen. Voordeel is dat je dan natuurlijk geen péage moet betalen, zo vrekkig als we zijn. :).
Andere bedenking die we onderweg maakten: ons Frans is toch ni meer dat. Tijdens een tankbeurt een babbeltje geslaan met een Nederlander, dat ging vlot. Maar toen een fransman (zo eentje met een korte broek, T-shirt en een vreselijk gemaakte glimlach) ons vroeg of we in die stortbui zaten (niet dus want toen waren we bezig met een sanitaire stop) wisten we beiden gelijk niet goed wat zeggen. 'Non, nous étions là dedans (in plaats van à l'intérieur) en dat we de regen erbij nemen (Il faut le prendre avec.), meer schoot er ons niet te binnen. Het zal hem wel duidelijk geweest zijn dat er met ons niet te klappen valt, want zijn glimlach verdween, alsook hijzelf vervolgde zijn weg naar 'là dedans'. Enfin, na toch een hele reeks tussenstops, blauwe oren (amai, zo een hele dag een helm op, pijnlijk!) en pijnlijke knieën en 10 uur later, kwamen we aan in ons hotelletje. Veel gezien hebben we nog niet, maar we hebben al goed gelachen. Kamer is sober maar heel net. Het avondeten smaakte dubbel zo goed na een dagje toeren: chiffonade van rauwe ham en slaatje met roquefort als voorgerechtjes, Spaanse rijst met kip en zalm als hoofdgerechten en chocoladetaart met frambozen en kaasbordje als nagerechten en als afsluiter een goei sjat kaffee. Meer moet dat niet zijn! Nu dus de blog gemaakt. Hopelijk lukt het om de foto's erbij te zetten, maar eerst een dikverdiende douche.
Big Bisoux uit La Douce France, Hilde en Christophe
Hier volgt het verslag, dag per dag, van onze motorreis van 1 week langs de Loire met zijn châteaux. Hopelijk kunnen we dagelijks een verslagje maken met enkel leuke ervaringen en fraaie zichten.
Het is zeker niet verboden om een berichtje van het thuisfront na te laten hier op onze blog. Voor ons is het ook elke dag uitkijken naar een berichtje van wie ons volgt.
