Dit is van iets later datzelfde jaar (2000). Aleen de rozen staan mij echt aan. Het gebladerte kon veel gevarieerder. En er moest meer schaduw tussen de bladeren zitten, maar het geheel heeft op het eerste gezicht wel iets.
Dit was nog eens winter. We zullen de gebarsten waterleiding maar gauw vergeten en ons concentreren op de prachtige beelden die de vrieskou heeft opgeleverd.
Dit weekend is er de eindtentoonstelling van Kiezen voor Kunst. Elke deelnemer stelt drie werken tentoon waaruit er één zal gekozen worden om verder te gaan voor de provinciale tentoonstelling, volgend voorjaar. Met deze drie werken neem ikzelf deel. Beste bezoeker, naar welk van de drie gaat ùw voorkeur ?
Dit is een aquarelletje gemaakt in een boek. Niet zomaar ééntje, noem het een Kunstverzamelboek, want dat is het wel. Er staan bekende namen in, de meesten reeds overleden. De persoon die mij verzocht om iets in dit boek te schilderen is een verwoed kunstliefhebber. In 1969 is hij ermee gestart. Het spreekt voor zich dat ik meer dan vereerd was om tussen die anderen te mogen staan. Nadeel was wel dat het papier niet echt geschikt was om met waterverf te werken, maar ik heb mijn best gedaan.
Doordat allerlei zaken mijn aandacht opeisen heb ik de laatste tijd geen nieuwe dingen meer kunnen maken. Daarom plaats ik hier dan maar wat foto's van de plaatsen waar ik mijn inspiratie haal. Rex en Ficelle gaan dan natuurlijk mee om mij te beschermen tegen de "gevaren"... Op een mooie herfsdag zoals gisteren zou het zonde zijn om er niet op uit te trekken. De kleuren beginnen stilaan ook wat uitbundiger te worden en de zon zit lager, wat dan weer interessante contrasten oplevert.
Mijn dochter in haar dagelijkse biotoop. Zij is nl één van de weinige kraanvrouwen in België.:- Wat mij betreft is dit ook (een) kunst. Ik rij graag met haar mee alleen al om de gezichten te zien van de mensen als ze haar tegenkomen op de weg. Zo heb ik eens letterlijk een man zien in de gracht vallen omdat hij niet keek waar hij liep... gelukkig stond er geen water in.
Overweldigend groen, je waant je in een andere wereld. Dit was augustus vorig jaar en het was een uitdaging om de sfeer over te zetten op papier. Sommigenn houden er van anderen vinden het te druk.
Lieve Jef Mooie en slimme hond, waarom moest jij zo plots van ons weg ? We hadden een prachtige namiddag samen en door een samenloop van omstandigheden kwam je onder de wielen van een tractor terecht. Denk maar niet Jefke dat we schreeuwden om je op je kop te geven, maar we moesten machteloos toekijken hoe het leven uit je wegsijpelde. Je was veel te trouw lieve Jef, en dat heeft je dood betekent.
Zes mooie jaren hebben we samen gehad, massa's herinneringen ... Je bazinnetje Caroline, jij en Ficelleke waren een team !!
Al vier dagen moeten we je vrolijke snoet missen, moeten we afrekenen met een leegte... Ficelleke verwachtte in het begin nog dat je zou komen opdagen om mee te blaffen en mee ruzie te maken. Het eten smaakt haar niet half meer, nu ze het jouwe niet kan afpakken. Ficelleke moet nu alleen spelen. Je bazinnetje moet nu met een hondje minder vooruit.
Het was nog véél te vroeg om afscheid te nemen Jefke, het verdriet zal slijten, maar we zullen je NOOIT vergeten !!! Slaapwel trouwe kameraad.
Ik ben Christine
Ik ben een vrouw en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/06/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Aquarellen maken, wandelen, tuinieren, natuur, lezen, creatief bezig zijn....
Ik wil graag mijn werk aan jullie voorstellen. Reacties worden zeer op prijs gesteld. Welkom op mijn blog.
gelukkig stond er geen water in.
Ficelleke moet nu alleen spelen.
Je bazinnetje moet nu met een hondje minder vooruit.
