Alles verloopt vlot en we vatten de tocht aan vol goede moed. Het landschap blijft prachtig en we wandelen tussen de velden over glooiende wegen. Onderweg nog steeds schapen en zwarte varkens. Het is wel minder druk dan de eerste dagen en we komen meer en meer dezelfde koppels en mensen tegen. Met allen hebben we regelmatig contact. Na 15 km echter schiet er weer een pijnscheut in mijn linkerkuit en na wat te rusten kan ik verder pikkelen tot het volgende dorp. Daar echter is de kous af en de laatste 5 km moet ik noodgedwongen per taxi afleggen. Het is duidelijk dat voortgaan een marteling gaat worden en dat is niet de bedoeling. Morgen dus bus en vlieger en terug naar België. Blijkt na doktersonderzoek en scan dat ik een scheur heb in de binnenste linker kuitspier. Door dat dit een heel dunne spier is en de andere spieren niet geraakt zijn kon ik nog elke dag voort. Oorzaak van de blessure is meer dan waarschijnlijk de val van een losse trapladder aan een stapelbed, de derde dag. Geen nood, we zetten de tocht waarschijnlijk voort ergens in september. Tot dan.
Reacties op bericht (1)
29-04-2017
De aftocht
Mah zeg, da's wel balen!
Tja...niks aan te doen. Maar tijd genoeg om eens gaan spaghetti te gaan eten!
