|
Soms wil ik
een hele dikkke muur om me heen
een muur die niet te doorbreken is
waar niemand door heen kan
Soms dan wil ik,
een heel groot slot op mijn hart,
een slot dat nooit nog iemand open krijgt,
in de hoop onbereikbaar te zijn,
onkwetsbaar,
onverwoestbaar.
Maar soms dan vind ik het fijn, dat er iemand
is die,met heel veel geduld, steen voor steen,
die dikke muur kan doorbreken,
tot ze bijna bij me kunnen komen.
Soms vind ik het fijn,
dat er iemand is die de moeite doet
om de sleutel te vinden tot mijn hart
in de hoop weer eventjes bereikbaar te zijn
eventjes mijn masker te kunnen afnemen
en geen schrik te moeten hebben
om mijn verdriet en onmacht te tonen
Het voelt goed te weten dat mijn
hart op slot kan,
maar dat er steeds iemand om me heen is
die de sleutel binnen handbereik heeft ..............
|
Groetjes van Yana
