Foei foei, nu moet ik al heel diep gaan nadenken… wat heb ik 2 weken geleden gedaan?

’s Woensdags was er een feestje bij Celso thuis, was wel plezant! Maar omdat donderdag een kliniekdag was, en ik dus om 7uur s morgens moest vertrekken heeft het voor mij niet al te lang geduurd, hoe voorbeeldig
’s Vrijdags hadden we een dagje vrij owv een of andere proffenvergadering!
’s Morgens was Tere al vroeg bij mij, we gingen visumpaperassen regelen. Zij heeft zo wat heel Santiago met mij afgereden. Eerst naar de Policia de Investigaciones, daar moesten we niet zo lang wachten, daarna naar de gemeente hier in de onze wijk. Daar hebben we 45 minuten aangeschoven om daarna tot de vaststelling te komen dat we de verkeerde rij hadden gekozen. De juiste rij was echter veel te lang, dus besloten we dat ik daarvoor een andere keer zou teruggaan. Daarna zijn we nog een nieuwe kliniekbloes voor mij gaan kopen.
’s Zaterdags ben ik met Leo Santiago gaan verkennen. Eerst wat door Santiago gewandeld, daarna hebben we Cerro Santa Lucia beklommen, prachtig uitzicht, en opvallend veel kerken te bespeuren.
Vervolgens zijn we naar Plaza de Armas gegaan, daar was een harmonieorkest aan het spelen, (oooh wat mis ik mijn saxofoon!) We zijn daar ook naar een museum geweest, mooi! Daarna zijn we gaan eten in la Fuente Alemana, mmmm lekker, een broodje met varkensvlees, in sliertjes, in de aard van kebab, palta (guacomole) en zuurkool. MMMMMMM!!! Daarna zijn we even naar Leo zijn thuis geweest om vervolgens door te gaan naar de Cerro San Cristobal. Die zijn we ook helemaal opgewandeld, het laatste deeltje hebben we met de kabelbaan gedaan. Bovenaan stond een gigantisch Maria-beeld ons op te wachten, wat een beloning. Ik denk dat dit zowat de zaterdag was…
Zondag ben ik met Leo naar het museum de bellas artes geweest, ook heel mooi. Echt veel gelachen met een straatartiest, een soort clown die auto’s en voorbijgangers tegenhield
Daarna een gewone kliniekweek!
Vorige vrijdag hebben we een Colombiaans feest gehad, ter gelegenheid van María Angélica haar verjaardag! Amai, wat feest! Iedereen in exotische outfit! Hugo heeft gekookt mmm lekker!
Ik laat jullie volgende keer nog weten wat, want het was Colombiaans, en ik herinner het mij niet zo goed, het spaans is niet altijd gemakkelijk De klanken ken ik, maar de schrijfwijze niet
Zaterdag ben ik met Leo voor een weekendje naar zee vertrokken. We zijn met de bus gegaan. De bestemming was Algarrobo. Hoewel ik natuurlijk een beetje geslapen heb tijdens de busrit (typisch), heb ik ook wel veel van de landschappen genoten. Uitgezonderd de hevige verkiezingspropaganda was het heel rustig. Het was ahw een carnavalstoet die door de straten trok, maar het duurde toch niet al te lang, allemaal aan het claxonneren en muziek aan het afspelen.
Ik zal trouwens blij zijn als die grote borden met lelijke foto’s van straat zijn, het wordt tijd dat er gestemd wordt! Ze staan echt overal, overal, de een nog lelijker dan de ander.. achja ’ t is wel lachen. Vooral de slogans: “Chileno de Corazon” bv. En de attributen die er bij betrokken worden… Een politicus-dokter staat in witte schort en met stethoscoop op de foto. Ook sommige kinderen moeten met volle goesting mee op de foto. Voila, dat was het dan denk ik!
Morgen weer naar de kliniek in San Bernardo. Er wordt hier goed voor mij gezorgd, ik word altijd afgehaald ’s morgens rond een uur of 7, en dan rijden we met z’n 5 door naar San Bernardo. ’s Avonds ben ik rond een uur of 7 – 8 thuis. Als ik met openbaar vervoer (lees: bus-metro-trein) zou moeten gaan, dan zou ik nog veel langer onderweg zijn. Vorige week chocolade van een patiënt gekregen

De foto’s volgen!

Saludos,

Michelle

25-10-2008 om 02:10 geschreven door Michelle