ikke mee met De Lustige Vrienden uit Gelinden.

Uiteraard keken die gasten in het begin nogal op toen ze zo'n rare kwiet met een scharminkelige koersfiets zagen mee vertrekken richting Brustem.  Maar het moet gezegd dat ik direct in de groep opgenomen werd. 

Vooral het enige vrouwelijke lid van de groep, Kristine, ontfermde zich over mij.  Omdat ik nog nooit in een groep gereden had gaf ze mij enkele tips en goede raad.

Dat warm onthaal gaf me wel vertrouwen om ook de week daarop mee te fietsen met de groep. Kon ik ook wel gebruiken omdat de rit van de week daarna enkele zware hellingen in petto had.

Ik was ook blij dat ik die eerste rit overleefd heb, zeker aangezien ik voordien nog maar enkele tripjes gedaan had, waarvan de langste 77 kilometer.

Omdat het tempo in de groep toch vrij hoog lag besloot ik dan ook om wat intensiever te gaan trainen.  Gezien het rittenboekje van de club worden de ritten alleen maar langer, en heuvelachtiger.  

Als ik met die groep ging blijven meerijden wou ik toch in de eerste plaats meekunnen, en indien mogelijk ook nog vlotjes !

Dus hup, stoempen maar !