ondertussen is het al een paar dagen geleden maar ik ben dus goed aangekomen hier. Eerst naar Londen gevolgen, daar even moeten wachten. Maar ging allemaal vanzelf, gewoon de 'flight connections' bordjes volgen :) 

En dan de heeeeele lange vlucht die heel goed mee viel. Ik zat toch naast het raam wat ik dan toch wel leuk vond want ik zag bij het opstijgen Londen by night en dat was de moeite :) Daarna hadden een avondmaaltijd die best okee was. En toen ontdekte ik het schermpje in de stoel voor mij. Geweldig, super! Je kan er films mee bekijken, muziek luisteren, tv kijken, je vlucht mee opvolgen,... Tegen middernacht gingen de lichten uit en de raampjes toe en werd er geslapen. Buiten de pijnlijke benen en kont ging dat wel. Toen was het ochtend en kregen we nog gauw een ontbijt voor we landden en daar was ik dan! In Zuid-Afrika :)

Ik moest vrij lang wachten op mijn rugzak wat mij al deed panikeren dat hij er niet bij ging zijn, maar hij was er bij ;) Hup hup hup, naar buiten op zoek naar iemand met grijs haar. Gevonden, en hup op weg naar Bambelela (zo heet het terrein hier, geen idee hoe het anders te omschrijven want het is niet echt groot). Onderweg hielden we even halt bij een winkeltje. Bij het buitengaan stond er een securityman, die de rekening checkte om te zien of alles betaald was. Wat ik ook opmerkte onderweg, waren de muren die om iedereens tuin zijn gebouwd. Hogere muren natuurlijk om de mooiere huizen. En minder hoge om de andere en geen rond de sloppenhuisjes. Vanuit het vliegtuig zag ik veel mooie huizen met zwembaden. Maar onderweg kwamen we dus ook arme wijken tegen waar mensen in geïmproviseerde huizen moeten leven. Vreemd om arm en rijd zo naast elkaar te zien leven. Vandaar de muren dus. Tot nu toe heb ik ook de indruk dat vooral de blanken rijker zijn dan de zwarten. Langs de kant van de weg zie je trouwens veel mensen wandelen en tot nu toe heb ik nog geen enkele blanke zien wandelen! Ah ja en nog wel leuk om op te merken, mensen liften hier niet met hun duim omhoog maar met hun wijsvinger. Echt een grappig zicht :p

En na een twee uur en half gingen we eindelijk af de verharde wegen en reden op zandwegen verder, nog een heel stuk. En toen was ik er, in Bambelela :) Meteen werd ik voorgesteld aan alle mensen die we tegenkwamen toen ik mijn rugzak in het volunteerhouse ging leggen. Ik kreeg meteen een korte rondleiding. In feite heeft dat helemaal geen nut want je onthoudt er toch niks van op dat moment. En toen die gedaan was wist ik nog niet goed wat doen natuurlijk. Een beetje socializen overal, om iedereen te leren kennen. Voor de moment zitten we hier met een overgrote meerderheid aan meisjes, wat minder is :p ze klagen allemaal :) De vrijwilligers voor de moment zijn Katie (van Engeland), Fede (van Bordeaux), Sophie (van Parijs), Agathe (van Nice). Dan is er Holly (van Ierland), zij studeert hier om haar certificaat te halen om met dieren te mogen om gaan. Dat duurt een paar maanden. En dan de gene die hier nog langer zijn en blijven, en toch geen familie zijn, whatever, Nicolette, Craig, Belinde, Arne. En dan is er natuurlijk Silke (zij heeft dit project opgezet) en Rodney. En dan zijn er nog een paar mensen waar ik niet van weet hoe die hier zijn terecht gekomen. En dan is er nog een zwarte familie die komt helpen met eten maken voor de apen en voor ons (is daar veel verschil in? :p) Voila, we zijn hier dus met een heel troepje. De vrijwilligers, Nicolette en Holly is de groep waar ik de meeste tijd mee door breng. Helaas vertrekken de Franse meisje dit weekend, het zal dan wel stilletjes zijn. Maar volgend weekend komt er een nieuwe vrijwilliger. Helaas weer een meisje. We moeten op zoek naar een paar mannen :p Vorige week, voor ik hier was waren hier nog Mateo en Marnic. Die laatste is van België.

Goed maar dit zal wel genoeg leeswerk zijn voor mijn eerste blog ;)

Meer nieuws volgt later.

Vele groeten en hugs,

Charlie x