Van 28 februari tot en met 6 maart 2011 ben ik een week in Jeruzalem geweest samen met me vriendin. Het was grandioos, het voelt echt als thuis komen.Het was voor mij de derde keer dat iker was voor me vriendin was het de eerste keer. We hebben erg genoten.De eerste dag dat we er waren hebben we de klaagmuur bezocht,dat was voor mij een bijzonder moment omdat ik nu als een joodse man daar bij de muur stond te bidden.Ik kreeg er een erg warm gevoel van. Tussen al die joodse mensen en ik ben dan een van hun.En zo ervaarde ik het ook.
Het is ook een droom van mijn  dat ik er ooit zou willen wonen.Maar dat gaat nooit gebeuren omdat me kinderen hier zijn en ik er voor de rest niemand ken maar als ik 30 jaar jonger was geweest dan had ik de stap zeker gemaakt. Nu moet ik het van de vakanties hebben. Alleen al het feit dat ik daar met me keppel op straat kan lopen.Iets wat ik hier niet zo snel zou doen.Dat heeft meerdere redenen,een ervan is dat ik niet wil dat me kinderen er op aan gesproken worden.Ik ben joods geworden en me kinderen hebben daar niet voor gekozen dus als ik met een keppel bij mijn door de buurt zou lopen dan denken de mensen automatisch dat me kinderen ook joods zijn. Toen me vriendin en ik door de joodse wijk van Jeruzalem liepen, was dat zo heerlijk uren kon ik daar verblijven en rondlopen.Wou er niet meer weg,gek he! Ook me vriendin heeft genoten,zij is niet joods maar door mijn er wel in geinteresseerd.Ze heeft een heel ander beeld gekregen door mijn over de joden. Ik.. ben haar ook erg dankbaar dat ik de ruimte krijg om mijn geloof te belijden.

28-04-2011 om 19:10 geschreven door chaim