Terug op mijn appartementje na opnieuw een driedaagse cruise. Deze keer niet naar Tallinn, maar naar Helsinki te Finland. Deze keer nog een meer imposant schip dan onze vorige trip. Zo maar eventjes 13 verdiepingen hoog. Zoals elke andere student sliepen we natuurlijk weer in de goedkoopste cabines. Deze keer lagen deze niet boven zeeniveau zoals op de boot naar Tallinn. Neen, onze cabine lag onder zeeniveau en zelfs onder het niveau waar de auto's binnenrijden, net aan de motoren. Klinkt misschien niet zo aangenaam, maar uiteindelijk was de cabine erg te vergelijken met deze die we hadden op de vorige cruise en veel lawaai van de motoren hadden we niet, dus slapeloze nachten zijn er niet geweest. We hadden twee cabines naast elkaar. In elke cabine sliepen we met z'n vieren. Enorm tof om met z'n achten dit te doen. De nachtrust daarentegen verkort hierdoor wel, want de feestjes op de boot duren ook langer als je met zo'n bende bent .
De eerste avond was het al zover! De jongens wouden absoluut eens naar de karaoke. Spijtig genoeg konden ze door de immense massa in de karaoke niet aan bod komen. Spijtig genoeg, zeg je? Ja toch wel, ik had hen graag eens horen zingen uit volle borst . Na de karaoke wouden we de show gaan bezichtigen, maar hiervoor waren we te laat doordat we de uren verkeerd begrepen hadden. In Finland is het immers een uur later en de boot gebruikt zowel Zweedse tijd en Finse tijd, wat wel eens tot verwarring kan zorgen blijkbaar .
Zaterdag brachten we een dagje door in Helsinki. Klinkt misschien enorm interessant de naam, maar uiteindelijk valt er niet zoveel te zien. Enkele kathedralen, marktjes, winkelstraten... en dat zal het zowat zijn?! Ondanks het tegenvallen van de stad hebben we er toch wel een enorm toffe dag van gemaakt, sommigen met een enorme kater van de vorige nacht ! Stephanie, een jeugdvriendin van me, is in opleiding als vroedvrouw en studeerde de afgelopen 3 maanden in Helsinki als Erasmusstudente. Terwijl ik dit blogbericht aan het typen ben, is ze reeds terug in België. Ik had echter het geluk om haar zaterdag nog te kunnen ontmoeten in Helsinki, want ze vertrok pas terug richting België op zondag 13 april, een dagje later dus. Het doet toch wel raar om iemand die je al zolang kent, te ontmoeten in Finland. Voelde zelfs een beetje irreëel aan .
Terug op de boot ging ik samen met Sofie en Lieselot, naar de sauna op de boot voor slechts 7 euro . Mooi meegenomen zou ik zeggen! Zeker als je weet dat je in een jacuzzi kon zitten met zicht op de zee, het voorsteven en de zonsondergang. Klinkt toch wel zotjes hé? Na de sauna maakten we ons klaar om naar de show te gaan kijken. Deze keer waren we wel op tijd! Het was een totaal andere show als die dat we zagen in Tallinn. Het was Indische muziek, met Indische dansers die ongelofelijk slecht playbackten . Al bij al nog een leuke show! Na de show zakten we natuurlijk opnieuw af naar de disco waar er opnieuw wat afgedansd werd...
Opnieuw een geslaagde boottrip!
Toen we opnieuw aankwamen in Stockholm, was het de bedoeling om hier nog het één en het ander te bezoeken, maar spijtig genoeg viel bij onze aankomst de regen met bakken uit de lucht. Geen weer dus om even Stockholm te doorkruisen. Hopelijk volgende keer meer geluk!
Eerst en vooral dit: Weet je wie er jarig is? 'k Denk dat het onze Shari is! Vrolijk, vrolijk, hop sa sa! Klap eens in je handen, tra la la! Klap eens in je handen, tra la la! Dit is dus een liedje speciaal voor Sharitje!! Ze is vandaag jarig en dit kon ik niet ongemerkt voorbij laten gaan ;-). Een heeeeeeeeeel gelukkige verjaardag!!!
Nog een 18 dagen te gaan, lees ik net op mijn blog... Toch handig dat deze in mijn plaats kan aftellen. Aftellen is het wel ondertussen!
Maandagavond na het uitzwaaien van mijn mama, broertje en Marc, had ik nog een gesprek met mijn mentor van mijn stageschool Lilla Sätra. Eeen laatste evaluerend gesprek over mijn stage. Alles was enorm positief! Ik heb een prachtig certificaat meegekregen om in België te gebruiken tijdens sollicitatiegesprekken. Leuk om eens te lezen hoe ze hier over me denken als leerkracht! Dit geeft je toch wel een enorme boost om verder te gaan! Hier besef ik pas echt dat ik de juiste studiekeuze gemaakt heb! In België voelde ik me echt goed bij wat ik deed, maar hier wordt je pas echt geapprecieerd als kleuterleidster en dat voelt nog zoveel beter! Iedereen kan hier zag hoe ik groeide als leerkracht tijdens mijn stage en ik hoop dat dit ookz al opgemerkt worden in België...
Dinsdag werd een rustige dag. Ik ging samen met andere Erasmusstudenten kijken in het reisbureau welke uitstapjes we nog zouden kunnen doen. De uiteindelijke reisbestemming wordt een cruise naar Helsinki, deze keer voor 236 kronen. Je merkt dat de prijzen beginnen te stijgen nu de paasvakantie erop zit, maar dan nog valt deze prijs enorm goed mee om toch maar even naar Helsinki te gaan! We vertrekken met z'n achten (Ik, Pablo, Sofie, Lieselot, Robbie, Cristoph, David en Eduardo) richting Stockholm morgenmiddag om daar opnieuw de boot te nemen. Zondagochtend meren we terug aan in Stockholm rond 10u. Verslag volgt zeker!
Gisteren begon de harde realiteit terug! In actie schieten voor de projecten die in België nog op ons liggen te wachten! Met volle moed eraan beginnen is moeilijk, maar het lukt wel stapje na stapje . 's Avonds alweer een universiteitsfeestje. Aangezien deze slechts tot 1u duren, is het alsof je gewoon in Gent op het gemak nog iets gaat drinken als slaapmutsje. Al zien de Zweedse studenten dit niet zo, want zelfs op een feestje dat slechts maximum 3u duurt, slagen ze erin zich poepeloere zat te drinken, echt ongelofelijk!
Zonet mijn 'hoogebezoek' (mama, broer en Marc) afgezet aan het station en uitgewuifd. Best wel lastig opnieuw, afscheid nemen is nooit plezant maar uiteindelijk ben ik hier 'nog maar' drie weken. Het begint te korten! Het gevoel is tegenstrijdig: aan de ene kant wil ik opnieuw mijn dierbaarste vriendjes een dikkkkeee knufffeeelll geven, maar aan de andere kant ga ik het hier enorm missen!
Wat stond er allemaal op het programma de voorbije dagen?
Vrijdag: Ze kwamen in Gävle aan rond 17 u. We zetten de bagage af in onze kamers en vertrokken naar de stad om eens heerlijk te gaan eten! Toch wel leuk om eens niet zelf te moeten koken voor enkele dagen . Aangezien er wel wat bij te kletsen viel, bleven we geruime tijd rustig zitten in dit restaurantje . Na het lekkere eten brachten we 'de oudjes' (grapje hé mamsie ;-) ) naar huis en ging ik met mijn broer samen met de overige erasmusers een stapje zetten in de Goya, onze favoriete discotheek op vrijdagavond aangezien inkom dan gratis is voor studenten voor middernacht.
Zaterdag: Vroeg uit de veren, namelijk om 7u (Ja, dat is vroeg na een avondje uitzitten, maar wie kan uitgaan moet ook kunnen opstaan . Toch maar een domme uitdrukking ze ). We namen om 9u de trein naar Stockholm, waar we een hele dag vertoefden. Eerst en vooral wat de omgeving verkennen en vervolgens naar het Vasa museum (zie verder een beetje uitleg ). Naast het Vasa museum bezochten we ook het oude gedeelte van Stockholm met het koninklijk paleis. De terugreis verliep minder vlot terug naar Gävle, maar uiteindelijk toch thuis geraakt, na 4u bussen en treinen .
Beetje informatie over het Vasamuseum: The Vasamuseet in Stockholm is one of Sweden's major tourist attractions, and with good reason: The museum houses the Vasa, a wooden warship that sank in Stockholm Harbor during her maiden voyage in 1628 The Vasa was built during the 30 Years' War of 1618-1648, when Sweden had lost a dozen ships and needed vessels to support King Gustav II Adolph's military campaign in the Baltic. The ship was the largest in the history of the Swedish fleet, with an extra cannon deck that the king himself had ordered during the Vasa's construction. On August 10, 1628, the vessel departed from her mooring in front of the royal palace with some 130 crewmen and wives on board. As she sailed slowly through the islands that separate Stockholm from the open sea, a wind caught the sails, and the top-heavy ship unexpectedly hove to port. Water poured through the open cannon ports, and the ship sank in the 105-foot (32-meter) channel. Although most of the crew and passengers escaped, some (including the ship's cat) went down with the Vasa. Sporadic salvage attempts took place over the next 50 years, but the ship was all but forgotten by the end of the 18th Century.
Zondag: Eerst en vooral bezochten we het treinmuseum in Gävle waar de volledige geschiedenis van Zweedse treinen staat uitgestald met enkele prachtige levensechte delen van stokoude locomotieven. Vervolgens ging onze trip verder met de trein (toepasselijk na het bezoeken van een treinmuseum) richting Falun, waar de welbekende kopermijnen zich bevinden die ooit voor zo even 2/3 van hun productie exporteerde naar Europa! Enorm leuk om te zien en om even af te dalen in de mijnen. We moesten een enorm flaterende oranje helm en regenjas aantrekken en onze broekspijpen oprollen. Wat zagen we er modieus uit! (Ja, er zijn foto's van alleen moet ik hierop nog even wachten aangezien deze met een ander toestel werden getrokken! Hopelijk moet ik jullie niet al te lang in spanning houden hiervoor ) Natuurlijk gingen we 's avonds opnieuw een hapje eten, hmmm. Neen, ik mis het koken niet! Voor meer informatie over de kopermijnen in Falun, check volgende site: http://nl.wikipedia.org/wiki/Mijngebied_van_de_grote_Koperberg
Maandag: Vandaag werd een dagje in Gävle. Eerst en vooral gingen we Gamla Gävle bezoeken, het oude gedeelte in Gävle. Vervolgens gingen we de winkeltjes afschuimen en als allerlaatste stopplaats bezochten we de universiteit van Gävle waar ik mijn cursussen volgde.
Alles bij elkaar: zeker een geslaagd bezoekje met overaanbod van cultuur . Toch ongelofelijk dat er enkelen me komen bezoeken zijn! Ik weet dat dit niet vanzelfsprekend is, zeker voor sommigen die maar al te graag eens waren langsgekomen! Super hoeveel steun ik krijg van de thuisblijvers en bezoekers! Mercikes hé allemaal! ;-).
Zoennnie ;-)
Deel van de foto's reeds te bewonderen op de fotopagina!
Ondertussen zijn er opnieuw enkele bezoekjes de revue gepasseerd! Vorige week kwam de zus van Lieselot, Sofie genaamd ons opzoeken. Vervolgens kwam, nadat haar zus opnieuw thuis was, haar vriendje Michiel haar verwarmen. Ook Voor Sofie was er hoogbezoek van haar vriendje Rob, met wie we de cruise gemaakt hebben. Bakje vol dus de laatste weken. Het hoogbezoek komt echter morgen langs! Mijn broertje (Laurent) samen met de mama en haar vriend (Marc). Ik kijk er enorm naar uit, want zoals enkelen weten was mijn mama op reis toen ik vertrok, dus ons afscheid lag reeds enkele weken voor mijn vertrek naar Zweden. Dus het bezoek is meer dan welkom!! Tof dat ook Marc meekomt! Het wordt zeker en vast een gezellige bedoening zo! Dan natuurlijk ook niet te vergeten mijn broer! Ik mis hem toch ze, vooral onze gezellige babbels! Het beloven toffe dagen te worden met een druk programma! Verslagen hiervan zullen wel volgen . En ik zal hen er ook wel van kunnen overtuigen om net zoals mijn eerste bezoekers een eigen verslagje online te zetten!
Via deze weg wil ik ook nog eens een heeeeeeeeeeel gelukkige 25ste verjaardag willen wensen aan mijn loele, meer bekend als 'Tom' mijn beste maatje . Zijn verjaardag was op 1 april, wat velen niet zal verwonderen .
Terug van een zalig uitstapje naar Tallin. De cruise was echt enorm de moeite! We vertrokken donderdag namiddag met de trein naar Stockholm. In Stockholm wachtte ons een magnifiek cruiseschip waarmee we naar Tallin voeren. Enkelen hadden ons gewaarschuwd voor de deiningen die we gingen voelen op de boot, maar dit viel al bij al heel goed mee. De tweede nacht waren de deiningen van de golven veel merkbaarder dan de eerste nacht, maar niemand is bezweken onder zeeziekte dus dat was al positief!
Ik sliep samen me Sofie en haar vriend in een cabine en Eduardo deelde een cabine met zijn vriendin. Bij het vertrek uit de haven van Stockholm genoten we van de prachtige zonsondergang.
Donderdagavond kwamen we samen in onze cabine om iets te drinken, vervolgens gingen we naar een show die gratis wordt aangeboden op de boot. Best wel grappig om eens mee te maken, gelukkig was het geen show à la 'Nicole en Hugo' . Achter de show gingen we naar de disco op de boot. Het deed nog eens deugd om langer dan 2u een feestje te bouwen, alhoewel het wel piekte toen onze wekker afliep de volgende dag om 8u omdat we dan aanmeerden in Tallin.
Tallin op zich is een heel grijze, overbevolkte stad waar industrie zegenviert. Buiten het geïndustrialiseerde Tallin heb je midden van de hoofdstad, dicht bij de haven het oude Tallin wat echt de moeite waard is om te zien! Het grootste deel van de dag brachten we dan ook in dit gedeelte door. Een ommuurde oude stad, die totaal niet te vergelijken is met het industrie gedeelte. Je kan de stad een beetje vergelijken met Brugge. Prachtige oude gebouwen, kleine straatjes, gezellige winkeltjes, souveniershops en kleine restaurantjes. 's Middags aten we slechts voor 4 euro een volledige warme maaltijd, dat was eens iets anders dan in het dure Zweden.
Vrijdagavond namen we de boot terug naar Stockholm. Alvorens we opnieuw naar de show gingen kijken (deze keer een ode aan ABBA), gingen we een kijkje nemen in de taxfreeshop die duidelijke veel goedkopere alcohol aanbood dan bij ons hier in Gävle. Zoals je al kon raden namen we natuurlijk enkele flessen mee om onze avondjes hier goedkoper door te brengen . Het werd een veel rustigere avond dan donderdag aangezien iedereen moe was van de korte nachtrust en het sightseeing in Tallin.
Vrijdagochtend liep de wekker opnieuw vroeg af. Rond 9u namen we alweer afscheid van ons cruiseschip. Tijd om Stockholm eens te gaan verkennen. Eveneens een enorm prachtige stad, maar tot in tegenstelling van Tallin, niet doenbaar in één dag. Stockholm moet je echt op voorhand goed voorbereiden. Je weet best al op voorhand welke delen van de stad je wilt zien en welke musea je graag zou bezoeken, want met doelloos rondwandelen, kom je nergens.
In stockholm bezochten we onder andere het koninklijk paleis en het 'Moderna Musee'. Het koninklijk paleis bevindt zich op één van de vele eilandjes waaruit Stockholm bestaat en wordt omgeven door stadswachters die geen kik geven, behalve als je aan een kanon durft te komen zoals Sofie die onder haar voeten kreeg omdat ze het kanon aanraakte bij het nemen van een foto . Vervolgens namen we een kijkje in het 'Moderna Musee' die zich eveneens bevindt op een klein eilandje. Er was een tijdelijke tentoonstelling van Andy Warhol. Echt de moeite om eens te gaan bezichtigen. Eerder zag ik al eens een reportage van Warhol op televisie, maar om zijn werken en beelden eens in het echt te bewonderen, is toch totaal anders. Een enorm indrukwekkende verschijning en een tentoonstelling om aan te raden. Ze loop nog tot en met 4 mei, dus moest je in die tijd eens Stockholm passeren, vergeet dan zeker niet om hier eens een tussenstop te maken .
Zaterdagavond namen we de trein terug. Uitgeput kwamen we in Gävle aan. We verwachten een rustige avond, maar dit was buiten de overige Erasmusstudenten gerekend. Er was namelijk een afscheidsfeest van een zeker Olof, een Zweed waarmee enkele Erasmusstudenten elke maandagavond gaan voetballen. Hij vertrekt morgen naar Stockholm, waar hij een baan vond. Hij nodigde ons allemaal uit op zijn appartement in Gävle city om iets te komen drinken en eten en vervolgens een hip hop concert bij te wonen in een plaatselijke club van een welbekende Zweedse hip hop groep 'Petter'. Het werd een enorm toffe avond, maar toch was ik blij om eindelijk mijn bedje te zien!
Zoals je merkt waren de voorbije dagen goed volgestouwd met de ene activiteit na de andere! Ik heb er wel enorm van genoten! Ik hoop dat ik nog enkele uitstappen zal kunnen doen gedurende de laatste maand, want het begint te korten! Ik kan nu al zeggen dat ik het hier enorm ga missen!
Vi ses!
zoenn
Foto's te bezichtigen op mijn fotopagina!! Ik waarschuw jullie nu al... het zijn er een pak .
Ik heb opnieuw mijn best gedaan om een heleboel nieuwe foto's online te plaatsen, dus neem gerust nog eens een kijkje op mijn fotopagina! Sommige foto's heb ik wel in reeds bestaande albums geplaats, dus misschien vergt dit wat meer zoekwerk voor jullie, maar voor mij leek het logisch om sommige foto's in bestaande mappen te plaatsen . Je zoekt het maar uit! Hopelijk kunnen jullie dankzij mijn blog en fotopagina een beetje meegenieten van de tijd die ik hier doorbreng...
Jullie zullen me echter enkele dagen moeten missen op mijn blog. Deze namiddag vertrek ik namelijk naar Stockholm om daar vervolgens in te schepen op een cruiseschip. Samen met Sofie, Rob (vriendJE van Sofie), Eduardo en Maria (vriendin van Edu) ga ik op een drie daagse cruise naar Talin voor een waanzinnig laag bedrag van 166 kronen (ongeveer een 18 euro). De tocht begint vanavond in Stockholm. Vervolgens komen we vrijdagochtend aan in Talin. Daar brengen we dan de hele dag door om uiteindelijk 's avonds terug te keren naar Stockholm waar we terug aankomen zaterdagochtend. Als afsluiter zullen we zaterdag een citytrip houden door Stockholm... Zoals je ziet worden het drukke, maar enorm boeiende dagen!! Dat beloofd. Ik kijk er enorm naar uit en ik vertel jullie er zeker meer over wanneer ik terug ben!
Ik breng jullie vandaag het heugelijke nieuws dat ik met glans geslaagd ben voor de cursus Zweeds. Voor mijn schriftelijk examen heb ik zomaar eventjes een B, wat in Zweden staat voor 'tussen 85 en 95 procent'. Geef toe... veel beter kon het niet hé . Het mondelinge examen was vandaag, daarvoor ben ik ook geslaagd! Het verliep best wel vlot, ik ben trots op mezelf . Om mijn kunnen even te demonstreren: Jag heter Céline. Jag kommer från Belgien. Jag är 21 år och jag är född den 18 (arton) september 1986 (nittonhundraåttiosex) Jag kom till Sverige och Gävle den 29 (tjugonio) januari. Jag studerar lärare. Jag talar flamländska, engelska och franska. Jag bor på Sätra i en lägenhet. Jag har en broder. Jag är intresserad av musik och att dans. Jag åker buss och promenerar till skolan. En een speciale aanvraag van mijn persoonlijke dokteres (S. Bruggeman): jag älskar dig
Vandaag ook mijn laatste les praktijk gehad. Ik ga Bengt (de lector) echt missen! Nog nooit heb ik zo een enthousiaste leerkracht gezien die op zo'n collegiale manier omgaat met zijn leerlingen. Hij beziet ons ook niet als studenten, wij zijn zijn collega's! Als Erasmusstudent wordt hier zo geapprecieerd. Ze dragen je hier echt op handen, vooral als je ook zelf je inbreng doet, je zegje doet en een duidelijke mening hebt die groeit samen met je eigen ik. Als je mij een beetje kent, weet je wel dat het me niet aan meningen en zegjes doen ontbreekt . Soms moet ik misschien zelfs wat meer zwijgen en mijn mening voor mezelf houden, maar het is soms moeilijk om mijn woorden er niet te laten uitfloepen . Makkelijker gezegd dan gedaan hoor . Binnenkort zal ik ook voor deze cursus mijn uitslag krijgen. Maar hiervoor verwacht ik niet echt problemen, want vandaag liet hij mij en Sofie reeds duidelijk verstaan hoe zeer hij ons apprecieert. Hij noemde ons een verlichting voor het onderwijs en dat we nog een hele mooie toekomst tegemoet gaan. Dit klinkt misschien nogal overdreven en grote woorden, maar je voelde dat hij dit echt meende. Je kan je neit voorstellen hoe deugd dat het doet om dit van zo iemand te horen. Ik heb enorm veel respect voor hem en ik hoop dat ik hem ooit nog eens mag ontmoeten! Bengt is iemand waaraan je nog jaren terugdenkt, iemand die je op je levenspad tegenkomt en duidelijk verandering bracht in je manier van leven en denken. Hij zal me nog lang bijblijven! Bij het afscheid gaf hij ons zelfs een dikke knuffel die overduidelijk gemeend was. Ik zie dit nog niet zo snel gebeuren in België met een lector...
Het moet niet altijd mezelf zijn die jullie verslag uitbrengt! Juist hé, Tom en Kevin?! Deze keer krijgen jullie een verslagje van Sowfie, mijn Erasmusgenootje lager onderwijs:
Goodday,
Een bewogen weekend achter de rug. Zaterdagmorgen was Gävle bedekt mit ein gröss sneetapeit t'Duurde niet lang of mijn venster werd bekogeld met sneeuwballen. Robbie en Christof waren zich blijkbaar aan het uitleven. Maar, Céline en ik lieten ons niet kennen! We deden onze warme kleren aan en we slopen naar buiten om wraak te nemen Zoveel sneeuw heb ik nog nooit gezien denk ik. Op enkele uren tijd lag er een sneeuwtapijt van een goeie 30 cm. We hebben zeker 2 uur sneeuwgevecht gehouden! (foto's binnenkort online.) S'avonds een warme douche, want twas nodig, ik denk dat ik van kop tot teen onder de sneeuw zat. We zijn in de zetel geploft en hebben naar Spiderman 3 gekeken, lekker warmpjes binnen, terwijl het buiten nog steeds aan het sneeuwen was. Het leek wel een mini-decascoopje . Zondag zijn we (ik en Céline) naar Valbo geweest, waar een groot shoppingcenter ligt en IKEA. We hebben daar wel het een en ander gevonden Dank u Zweden voor de H&M! We zijn terug gewandeld met onze nieuwe trendy zonnebril op (zo stoer als we zijn ahum, zeker als je veel te vroeg afstapt van de bus) We hebben nog een spelletje gespeeld at Pablo's place samen met German Power, alvorens we terug onder de wol kropen...
Haj då!!! XXX SOWFIE
Voila, tot zover het verslagje van Sowfie... Volgende keer ben ikzelf weer aan de beurt .
Warme knuffels uit het ijsssssssskoude Zweden. Minimumtemperatuur die we waarnomen deze nacht: MIN 16 graden... brrrrrr...
Zoals ik beloofd had, heb ik dinsdag staan kuisen tot ik er bij neer viel. Boodschappen dienden ook dringend gedaan te worden dus dat heb ik dan ook maar gedaan op dinsdag. Een enorm actieve dag werd het dus nog .
Woensdagavond hebben we ons nog eens gewaagd aan een universiteitsfuif. Vorige week maakten we voor de eerste keer kennis met deze fuiven. Eén woensdag in de maand vindt deze fuif plaats in het grote universiteitsrestaurant, de overige woensdagen wordt dit gehouden in een meer 'intiemere' sfeer. Een klein huisje, waar de gezelligheid zegevier, waar slechts een beperkt groepje mensen aanwezig is en het bier zoooooooo goedkoop is! Slechts 19 Kronen (een goeie 2 euro). Klinkt voor jullie misschien nog steeds duur, maar na enkele weken Zweden zouden ook jullie dit spotgoedkoop vinden! Geloof me .
Donderdag werd wasdag! Ook dit was dringend van doen! We gingen donderdag eveneens even naar de stad om nog eens een toertje te doen. De eerste keer dat we zoveel volk zagen in het centrum, we zagen zelfs fille voor de eerste keer! Blijkbaar wordt Pasen hier aanschouwd als een enorme gebeurtenis. Overal zie je mensen cadeautjes kopen, bomen die versiert zijn met pluimen in de meest onverwachte kleuren, kinderen die zich verkleden en van deur tot deur gaan... Pasen wordt ook wel bij ons gevierd met het zoeken naar paaseieren en dergelijke, maar zeker niet zo uitbundig als hier. Hier hecht men enorm veel belang aan de overgang van de seizoenen en Pasen valt nu eenmaal rond de overgang naar de lente. Vandaar dat dit feest meer aandacht geniet. 's Avonds gingen we nog een stapje zetten met bijna alle Erasmusstudenten. Opnieuw werd het de moeite, alleen de thuiskomst was voor mezelf minder prettig... Bij het afstappen van de bus slaagde ik erin om op een ijsplek te stappen. Gevolg: Ik gleed uit en viel met mijn onderrug tegen de borduur van de weg. Velen weten hoe het gesteld is met mijn rug... dus kan je ook raden dat dit geen deugd deed! Ik kon zelfs even niet meer lopen op mijn rechterbeen. Vandaag is de eerste dag dat ik weer enigszins normaal kan stappen. Ze hebben me hier wel goed verzorgd hoor!! Ik kan absoluut niet klagen . Eduardo en David droegen me van de bus naar mijn kamer en Pablo maakte eten voor me klaar . Ze zijn toch zo lief .
Vrijdagnamiddag gingen we met German Power (bijnaam voor Robbie en Christophe), Eduardo en zijn vriendin, Pablo, Jo, Sofie en ik een koffietje drinken in het centrum. Super grappig, want in tegenstelling tot donderdag, liep er vandaag opnieuw geen kat te besporen in het stad. Rare gewoontes hier in Zweden. Op gewone weekdagen zie je al bijna niemand buitenkomen en op feestdagen lijkt het alsof het verboden is om buiten te komen... Enorm gezellige namiddag!
De nacht van woensdag op donderdag begon het trouwens opnieuw te sneeuwen en... het is nog steeds aan het sneeuwen. Gevolg: ondertussen al een goeie 20 cm sneeuw en een gemiddelde temperatuur van MIN 5 graden. Het weer dat iedereen verwacht in Zweden!! Zoals ze in België zeggen dat de regen soms met bakken uit de lucht valt, kan men hier wel zeggen dat de sneeuw met bakken uit de lucht dwarrelt . By the way, weersvoorspellingen voor maandag: max MIN 2 graden, min MIN 11 graden...
Gisteren was een enorm zware dag. We hadden zo eventjes een presentatie examen van 9u in de ochtend tot 14u45 in de namiddag en vervolgens schirftelijk examen van Zweeds van 15u tot 17u... Een dag vol examens dus! De presentatie is heel vlot verlopen met mijn groepje, zelfs de Spaanse meisjes hebben enorm hun best gedaan om zo goed en verstaanbaar mogelijk Engels te spreken! Dan het examen Zweeds... Moelijk om hier nu al een uitspraak over te doen. Naar mijn gevoel heel vlot verlopen, maar een schrijffout is natuurlijk rap gemaakt en er volgt volgende week nog een mondeling gedeelte...
Ik ben vergeten vermelden dat ik vorige donderdag gaan bowlen ben!! Jaja, ook in Gävle hebben ze een bowlingbaan . En hou je vast... slechts 4 euro voor een uur en een half te spelen! Ongelofelijk hoe sommige dingen hier zoooooooooo duur zijn en dan zoiets als bowlen, wat in België toch nog aardig veel geld kost, is hier spotgoedkoop . Zweden, een land zooooooooo vreemd .
Gisterenavond hebben we gewoon op het gemak een fimpje bekeken. Ondanks dat enkele Canadese meisje aan onze deur kwamen bellen, volledig in het groen gekleed, om Sint Patricks day te vieren... We hebben (ondanks dat we toch even twijfelden) maar gepast, want na zo'n dagje als gisteren, zat er in niemand nog veel fut .
Vandaag wordt een dagje vol kuisen en boodschappen doen want... Mijn appartement is een puinhoop zoals mijn liefste mama het zou noemen (het valt dus eigenlijk wel nog mee, maar eens kuisen kan geen kwaad ) en mijn frigo en dievries zijn zo goed als leeg... De tol van examentijd... Tijd om in actie te schieten dus!!
Ik verlaat jullie niet zonder een nieuw citaat: 'LIEFDE IS ... SAMEN EEN MIKADOSTOKJE DELEN' (mikadostokje: zo een langwerpig biscuit koekje gedompeld in zeemzoete chocolade )
Een heel gelukkige 22ste verjaardag voor Lieselot, mijn Erasmusgenootje . Vandaag is het haar verjaardag, maar gisteren was het feestJE . Als verrassing hadden we haar kamer versierd. Met een smoes kregen we haar uiteindelijk even uit haar kamer zodat we onze gang konden gaan! Missie geslaagd! Cadeautjes konden er natuurlijk ook niet ontbreken en dat vonden blijkbaar ook de andere Erasmus studenten die Lieselot had uitgenodigd voor haar feestje gisteren. Leuk hoe men hier toch de moeite doet om iets origineels te kopen, ondanks dat we elkaar nu nog niet zolang kennen... Na de préparty bij Lieselot, gingen we allen naar de Goya, een discotheek. Als laatste verrassing vroegen we aan de DJ om om 12u een gelukkige verjaardag te wensen aan Lieselot. Het duurde een tijdje alvorens hij de naam onder de knie had, maar om 12u riep hij uit volle borst door de micro: HAPPY BIRTHDAY, lllllllliiiieeeessseeellllooooottt . Ze verschoot even als ze haar naam hoorde roepen door de Goya, maar natuurlijk vond ze het super leuk om midden in de belangstelling te staan van een discotheek met de spotlights op haar gericht en al .
Vandaag beetje moeite gehad om op te staan, maar maandag staan er twee examens te wachten, dus blokken geblazen :-S. Er zijn leukere dingen in het leven, maar ja...
Opnieuw alleen in mijn appartementje... Voelt wel raar aan hoor . Het was hier 'bakske vol', om het zachtjes uit te drukken . Genieten, echt puur genieten om mijn 'superelite' eens te kunnen tonen wat ik hier zoal doe en waar ik vooral rondhang. Ondertussen zijn ze al enkele dagen terug in België en zit ik hier opnieuw in de zalige rust (niet verkeerd bedoeld hé jongens ). Het afscheid viel me zwaar, maar ik besef maar al te goed hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen dat ik deze kans genomen heb! Het afscheid van Zweden zelf binnen een maand en een half zal me ook zwaar vallen, dat kan ik je nu al garanderen...
Ondertussen heb ik mijn laatste stagedagen afgerond. Vandaag was de allerlaatste dag. Ongelofelijk hoe men ons zo dankbaar zijn dat we bij hen stage 'wouden' lopen. Ik ben hen net dankbaar dat ze ons wegwijs wouden maken in het Zweedse onderwijssysteem! Ondanks dat dit de officiële laatste stagedag was, ben ik van plan om nog enkele dagen te gaan. Ik heb ondertussen al een paar afspraken in mijn agenda staan van zaken die ik nog zeker eens wil te zien krijgen. Dus het officiële gedeelte zit erop, maar nu ik hier ben moet ik alle kansen grijpen die ik krijg. Ik zal ze zeker niet laten liggen. Ik hoop in de komende maand nog vele dingen te zien en dus ook op onderwijsgebied!
De examens naderen ook voor ons, spannend . Volgende maandag heb ik twee examens nl. een presentatie van een veldstudie die we maakten in groep samen met enkele Zweedse studenten en ook mijn schriftelijk examen Zweeds. Nog een week later heb ik mondeling examen Zweeds. Ik laat het jullie zeker weten hoe alles verlopen is!
Even ter verduidelijking: we hebben hier wasmachines en droogkasten om de was te doen! Ongelofelijk hoeveel mensen er denken dat we dit nog op één of andere Middeleeuwse manier zouden moeten doen . Als ook jij dit dacht... Geloof me, je bent niet alleen . Ik ben blij dat dit even opgeklaard is .
Nieuwtje van de dag: Er is een nieuwe uitdrukking in het leven geroepen: 'het geheugen van een vis hebben' (patentrechten: Sofie Hillemans). Betekenis: alles ongelofelijk snel vergeten, heel erg toepasselijk bij Sofie.
'Tot in den draai' om het even in mijn taaltje te zeggen .
Het eerste bezoekje zit er bijna op, nog slechts een paar uur te gaan... Ik heb er super van genoten, maar wat vonden ze er zelf van?
Verslag van Tom en Kevin:
We waren hier drie volle dagen aanwezig en ik heb me geen moment verveeld. Ondanks dat het maar drie dagen waren, was er alles aanwezig : cultuur (even rondlopen door het centrum), sport (snowboarden) en even proeven van het uitgangsleven (veel zat en extravagant volk). Ik kan eveneens bevestigen dat het reilen en zeilen in Zweden toch wel iets anders verloopt dan bij ons in België.
De mensen die we hier leren kennen hebben zijn echt heel tof. Ze zijn zeer sociaal en sympathiek. Wij zijn hier maar een korte tijd geweest en toch voelt het alsof het bijna echte vrienden zijn geworden.
Verder dan dat was het zeer interessant om de hogeschool van Gävle eens te gaan bekijken en de plaatsen waar Céline stage loopt.
Wij hebben hier echt een supertijd gehad en hebben er geen seconde spijt van gehad dat we gekomen zijn. Tom en ik willen ons Céline ook nog eens heel erg bedanken om zo goed voor ons te zorgen. We wensen haar verder nog een leuk verblijf hier in Zweden maar kijken toch enorm uit naar haar thuiskomst.
Bij deze een heel korte beschrijving van ons verblijf hier maar moeten nu wel door ;-) want ook in Zweden wacht de bus niet op ons
Grtz
Tom en Kevin
P.s.: alle fotos van de leuke momenten kunnen jullie bekijken op de fotopagina J
Dinsdagavond ben ik samen met enkele duitsers en de belgen natuurlijk, een ijshockey match gaan bijwonen. De arena is slechts 2 minuten stappen van ons appartementje. Super groot stadium gesponserd door Läkerol (die snoepjes die ze in België ook aan het promoten zijn, maar barslecht zijn ). Enorm tof om zo eens een match bij te wonen! Agressief, niet normaal!! Maar uiteindelijk best wel grappig om te zien . De foto's zijn te bewonderen binnekort op mijn fotopagina...
Nog meer nieuws: mijn eerste bezoek is toegekomen!!!Deze nacht om 13u30 vertrok ik samen met Jo (belgische jongen) te voet naar het station. Het leek wel een sprookje want het begon plots te sneeuwen! Ja ja de gelukzakken, ze hebben de sneeuw van elders meegebracht... Om 2 uur kwam de trein aangespoord, ongelofelijk om Tomke en Kevin nog eens te kunnen knuffelen!! Oh wat heb ik hun knuffels gemist . Om 4u lag ik uiteindelijk in mijn bedje en om 10u deze ochtend had ik al zweedse les, dus dit deed wel even zeer toen de wekker afliep!
De foto's van mijn avondje uit vorige donderdag zijn vanaf nu te bezichtigen op mijn fotopagina... Ik dien ook nog even iets recht te zetten: ik was alleen met 5 spaanse jongens, in plaats van 6 .
Ondertussen zijn ook Lieselot en Sofie terug van hun trip naar het hoge Noorden, Kiruna. Ze hebben er een enorm toffe tijd beleefd en ze vonden het spijtig dat ik er niet bij kon zijn. Het leven bestaat nu eenmaal uit keuzes maken, is het niet? Ik ben alleszins benieuwd om hun foto's te bewonderen!
Zaterdagavond werd een gezellige filmavond bij Eduardo. Neeeeen, het was geen tête-à-tête met Eduardo, we waren met een man of vijf en ik vertegenwoordigde opnieuw de vrouwen .
Gisteren en vandaag hoofdzakelijk voor school gewerkt. Inderdaad, dat moet ook gebeuren!
Ondertussen is het nog maar twee dagen niet meer tot mijn eerste bezoek eraan komt! Wordt vervolgd...
Donderdagochtend vertrokken Lieselot en Sofie naar Kiruna, gelegen in het hoge noorden van Zweden. Daar gaan ze onder andere het ijshotel bezoeken en meerijden met hutskies (honden die slede trekken, denk maar aan de kerstman ). Omwille van verschillende redenen heb ik gepasd voor deze uitstap. Ik ben benieuwd met welke verhalen ze terug zullen komen, want het is een uitstap die zeker de moeite waard is!
Niet getreurd, ik heb ook hier wel mij bezigheid zonder hen . Donderdag ben ik namelijk samen met Jo (belgische jongen) eens op zoek gegaan naar een goedkope supermarkt en natuurlijk hebben we die ook gevonden . Me niet onderschatten hé . De lidl!! Inderdaad ook hier hebben ze dit! Letterlijk de hemel als studente op kot. Enorm goedkoop! (dan wel ten opzichte van de zweedse normen natuurlijk) Ik heb eten gekocht voor 2 weken denk ik . Dan kwamen natuurlijk de problemen... Het was namelijk op een nogal redelijke afstand wandelen van ons appartement en zoals ik al zei had ik me nogal redelijk laten gaan qua aankopen . Gelukkig had ik een grote rugzak mee, maar dit voldeed echter niet. Naast de rugzak had ik namelijk nog drie plastic zakken vol met spullen! Maar nu moest ik hier natuurlijk nog mee thuis geraken! Oplossing? Een persoonlijke muilezel hebben zoals Jo . Hij was gelukkig zo lief om mee te helpen alles te dragen! Eind goed al goed dus en een overvolle ijskast en diepvriezer!
De koopdag was echter nog niet gedaan. We hadden namelijk gehoord van een zeker winkel 'Rustis'. Een winkel waar ze allerlei spullen verkopen om onder andere je kamer op te vrolijken. Deze was gelukkig op minder lange afstand van ons appartement. Ik kocht er een immens grote zweedse vlag (echt tof en slechts voor 8 euro ).
En neen neen, het winkelen is nog niet voorbij! Er is hier namelijk nog een supermarkt die veel goedkoper is dan de meeste andere, de naam luidt 'Willy's'. Deze kan je vergelijken met de Colruyt van bij ons... Hier zijn we echter gewoon een kijkje gaan nemen, want er kan niets meer bij in mijn kast . Maar altijd goed om weten waar deze winkels zich bevinden!
Donderdagavond ging ik alleen weg met 6 spaanse jongens (Jo was te moe, hopelijk lag het niet aan het muilezel spelen ). Super toffe avond! Vrijdagavond was opnieuw uitgaansavond, maar veel rustiger... We worden ook een dagje ouder hé .
Ik heb ondertussen ook nieuws gehad dat mijn eerste bezoekers er bijna aankomen! Tom (mijn beste maatje zoals de meeste wel weten) en Kevin komen me vanaf woensdag tot en met zondag vergezellen. Laurens komt achter op vrijdag. Ik kijk er enorm naar uit om ze terug te zien! Ik ben benieuwd, maar ik ben er van overtuigd dat het een reuze tof feestje wordt!
Nog meer goed nieuws... Ik heb nog enkele uitslagen gekregen van school, namelijk van milieu, pedagogie en OBO! Dit zijn slechts voorlopige uitslagen omdat er nog punten van taken dienen bijgeteld te worden, maar voorlopig ben hiervoor met glans geslaagd!! Nu komt de eindstreep wel heel dichtbij...
Knuffel, Célina... (Zo wordt ik hier voornamelijk genoemd door de spanjaarden )
Ongelofelijk, maar vandaag kwam ik tot het besef dat ik binnen twee dagen, hier gewoonweg al een maand ben! Voor sommige lijkt het een eeuwigheid, terwijl het voor mij lijkt voorbij gevlogen! Ik ontdek hier ook steeds nieuwe dingen in een totaal andere omgeving! Het feit dat het lijkt voorbij gevlogen, wil natuurlijk ook zeggen dat ik mij absoluut niet verveel hier en dat ik heir echt de tijd van mijn leven beleef! Een herinnering en ervaring die ik aan mijn kleinkinderen zal vertellen .
Gedaan met het melig zijn...
Gisteren ben ik nog maar eens een andere school gaan bezoeken. Deze keer echter een school met enkel Zweedse leerlingen, op enkele uitzonderingen na. Ik kan eigenlijk best begrijpen dat andere culturen zich minder aangetrokken voelen door deze school. Ze houden er immers een heel eigen visie aan over die echter wel met wetenschappelijk onderzoek zou ondersteund zijn: bijna alles speelt zich buiten af, zelfs als het hier min 20 graden is. Buitenlucht is namelijk erg gezond voor kinderen. (Ik kan me dit hier best wel voorstellen, maar of dit ook zo zou gelden in België? Daar stel ik toch zo mijn vragen bij!) Aanpalend aan de school is er een enorm bos, waar de kinderen het meeste van hun tijd in doorbrengen. Ze doen er allerlei activiteiten. Er worden er wiskunde oefingen gedaan, de kinderen klimmen in de bomen (zelfs zonder enig toezicht, ondanks dat er 3 leerkrachten zijn voor slechts 17 kleuters), ze springen in plassen water (ze hebben wel telkens een skipak aan met stevige schoenen, maar dit is iets wat in België heel veel stof zou doen opwaaien, vooral bij de ouders dan naar de leerkrachten toe), ze leggen letters met dennenappels, ze vissen met takken naar allerlei dingen in de rivier, ze zoeken naar elanden en eekhoorns enzovoort... Uiteindelijk spelen de kinderen hier vooral! Dus net zoals in de andere scholen, maar dan buiten . Zoals je ziet biedt dit bos enorm veel mogelijkheden, toch vraag ik me af of dit niet eentonig wordt na een bepaalde tijd... Een kleuterleid(s)ter dient creatief te zijn, maar haar/zijn creativiteit is niet bodemloos. Wie ondanks alles toch zijn kinderen naar zo'n school zou willen laten gaan, bedenk dan het volgende: een middagdutje doen de kinderen niet zoals bij ons in lekker verwarmde slaapzalen... Neen, natuurlijk niet! Ze slapen gewoon buiten, in een slaapzakje op een dun matrasje (evenwel onder een afdak) want buitenlucht is toch zoooo gezond . Is dit echter ook nog bij temperaturen zoals min 10? Het is maar hoe je het bekijkt hé . Nog steeds zo overtuigd om je kind hier school te laten lopen? Ik zie absoluut de voordelen van deze school in! Ik wil met deze tekst alleen maar aantonen waarom ik begrijp dat vele autochtonen niet voor deze school kiezen. Deze manier van aanpakken ligt immers ver van sommige andere culturen, waardoor ze minder aangetrokken worden door deze school.
Vandaag ben ik eens mee geweest naar de stageschool van Sofie en Lieselot. Om aan de school te geraken moet je twee bussen nemen en ben je ongeveer drie kwartier onderweg. (Heel wat anders dus dan mijn effectieve stageschool, die hier op vijf minuutjes wandelen vandaan is.) De eerste bus hadden we echter gemist, we moesten wachten op een volgende. We dachten: geen paniek, de andere bus komt pas binnen ... minuten, voldoende tijd om deze nog te halen. Terwijl we echter deze bus uiteindelijk te pakken hadden, zagen we vanop deze bus, onze tweede bus rijden... De zenuwen begonnen te stijgen... De bus reed net voor ons, we zouden hem moeten nemen op het hoofdplein van Gävle. De tweede bus rijdt nog net door het oranje licht, wij staan voor het rood licht. De tweede bus stopt aan de halte waar wij moeten opstappen terwijl onze bus nog steeds voor het rood staat... Uiteindelijk wordt het groen, de tweede bus staat er nog maar sluit echter haar deuren... We springen van onze bus en rennen voor dood naar de tweede bus... We halen deze nog net!!! Gelukkig zijn de buschauffeurs hier net iets vriendelijker dan in Gent . Hier wachten ze namelijk op mensen die ze als idioten zien aanlopen in hun spiegel . De stagedag zelf was eens iets anders om te zien, maar uiteindelijk behoorlijk saai... Toch ben ik blij dat ik deze school ook eens gezien heb! Ondertussen heb ik toch al een aantal scholen gezien, wat mijn ervaring hier alleen maar rijker maakt!
Ondanks de afgelaste skitrip, hebben we toch genoten van ons dagje gisteren! Op het gemak namen we de bus richting Bönan, een idyllisch vissersdorpje. Enorm mooi, gezellig en fantasie overstijgend stadje. Vooral Lieselot haar gedachten dwaalden voortdurend af naar het skiën. Ze had er zo naar uitgekeken, dat ze uit woede een hele dag met haar skibril heeft rondgelopen in het vissersdorpje. Dit zorgde natuurlijk voor de nodige hilariteit . Van het één kwam het ander en ja ja... foto's konden natuurlijk niet ontbreken! Je vindt ze terug op mijn foto pagina! ;-)
Inderdaad... het skiën moet nog maar eens verlegd worden, maar uitstel is geen afstel! We hebben alleszins ook ons deel plezier gehad aan de zee!
Vol enthousiasme namen we gisteren de telefoon om de bus te reserveren naar een skieoord Kungsberget dat hier slechts 4,5 mijl vandaan is. Lieselot en Sofie zijn echte skifans en ook ik heb ooit in mijn jeugdige jaren eens op skilaten gestaan, dus we keken er enorm naar uit! Alles was in orde zeiden ze ons aan de telefoon. Om 9u werden we verwacht in Gävle centrum om er de bus te nemen richting Kungsberget.
Deze ochtend om 8u10 wordt er aan mijn deur gebeld. Het is Sofie die duidelijk niet goed gezind is. Je zou voor minder! Ze had net een telefoon gekregen van Kungsberget dat er te weinig reserveringen waren voor de bus, dus dat deze werd afgelast. Leuk nieuws is anders als je net op het punt staat om te vertrekken!! Je kan er immers enkel geraken met de auto of met deze bus, dus er is geen andere optie om er te geraken...
Wat een leuke en actieve dag ging worden is dus grandioos in het water gevallen. Ah ja... we zijn hier wel nog even dus de skilatten kunnen wel even wachten. Maar dit is toch wel een domper op ons enthousiasme .
Dan maar een dagje zee vandaag. Blijkbaar kunnen we met de bus tot in een gezellig oud vissersdorpje geraken. Ik ben benieuwd wat we daar te zien gaan krijgen . Ik laat het jullie alleszins wel weten!
By the way... Wie het zich nog afvroeg hoe het met de was geëindigd is... Alles heeft nog dezelfde maat en kleur van voor we het in de wasmachine staken, dus al bij al is dit goed afgelopen .
Dinsdag namen de kinderen van mijn klasje (5-6 jaar) samen met het eerste leerjaar deel aan een project ter voorbereiding op het uitwerken van grotere projecten in hun verdere schoolloopbaan. Het project handelde rond media en taal. De leerlingen werden verdeeld in kleine groepjes van ongeveer 5 kinderen. Elk groepje ging anders te werk. Mijn groepje werkte het project als volgt uit: Ze kozen twee liedjes. (taal) Ze brainstormden over mogelijke tekeningen die bij het liedje pasten. Ze gingen aan de slag met potlood, wasco en A4 tekenpapier. De nodige tekeningen voor de liedjes werden ingescand. (media) De liedjes werden opgenomen op de computer. Van de ingezongen tekst en de tekeningen werd een powerpointpresentatie gemaakt. Het uiteindelijke resultaat van de verschillende groepjes rond het project werd gisteren voor iedereen voorgesteld.
Woensdag stond ik op een andere school met 2 Spaanse erasmusstudenten. Het irritante was dat de persoon die ons op deze school begeleidde, Spaans sprak en het vertikte om Engels te spreken. De 2 Spaanse erasmusstudenten kunnen nauwelijks Engels waardoor ook zij bijna niets deftig konden vertalen. Resultaat: Ik voelde me ongelofelijk nutteloos, buitengesloten, teveel, minderwaardig... Met andere woorden: Ik voelde me zoals een immigrant zich vaak voelt bij ons geloof ik? Ik kwam erg teleurgesteld thuis, maar uiteindelijk was dit een goeie les voor mezelf als toekomstig leerkracht! Ik kreeg er echter wel een 'family room' te zien waar ze me wel aanspraken in het Engels (gelukkig, dit was het hoogtepunt van mijn dag!). Een enorm dankbaar initiatief. Deze school heeft enorm veel immigranten en vluchtelingen. De family room is er voor de ouders van deze kinderen. Om ook hen naar school te krijgen, om hen informatie te beiden over Zweden en zijn regelingen en wetgevingen en om hen de kans te geven hun sociaal netwerk uit te breiden door met andere ouders in contact te komen hier. Ik ga hier volgende week zeker nog eens langs voor meer informatie.
Vandaag was het Modersmaldag in mijn stageschool. Een dag waar enorm veel aandacht naartoe gaat. Het is een dag dat in teken staat van de moedertaal. Hierdoor trachten ze de kinderen respect bij te brengen voor de aanwezige culturen en leren ze elkaar ook beter kennen. De dag begon met een show, waarin elke cultuur een dans presenteerd die typisch is bij hen. Vervolgens kon je een tentoonstelling bijwonen waar verschillende ouders van verschillende culturen enkele specifieke attributen en dergelijke voorstelden. Enorm tof om bij te wonen! Op dit evenement was eveneens de lokale televisie aanwezig en ja ja... Ik ben er natuurlijk in geslaagd om in beeld te komen zonder het tijdig te beseffen waardoor ik vanavond zal schitteren in het lokale televisiejournaal! Wie weet wordt ik hier nog ontdekt en ben ik binnenkort te bewonderen in Hollywood .
. 
. Aangezien er wel wat bij te kletsen viel, bleven we geruime tijd rustig zitten in dit restaurantje 
