In juli 2000 schiet Rezkar Atroshi zijn 19-jarig nichtje Pela een kogel door het hoofd. Het meisje sterft onmiddellijk. Rezkar wordt samen met zijn broers Shivan en Agid, de vader van Pela, berecht in Irak. Ze worden veroordeeld, maar omdat de familie-eer in het spel was, krijgen de drie opschorting van straf en mogen ze als vrije mannen de rechtbank verlaten. Agid was begin jaren '90 naar Zweden gevlucht. Als Koerd ontvluchtte hij samen met zijn familie de repressie van het Saddam-regime na de eerste golfoorlog. Hij kreeg asiel in Zweden en vestigde zich in een buitenwijk van Stockholm. De Zweedse televisie zette de gebeurtenissen op een rij die leidden tot de eremoord.
Pela is 14 jaar wanneer ze met haar familie in Zweden komt wonen. Ze past zich snel aan aan het leven in Zweden maar heeft het moeilijk met de strenge regels die haar vader haar oplegt. "Hij hing onze uurschema's op aan de koelkast", vertelt Pela's jongere zus Breen. "We moesten onmiddellijk na school naar huis komen. Hij wilde absoluut niet dat de naam van de familie bezoedeld werd." Wanneer Pela een relatie begint met een jongen, een Koerd overigens, krijgt ze hoog oplopende ruzies met haar vader. Daarop loopt ze van huis weg. Weken later - haar relatie is afgelopen - keert ze naar huis terug en smeekt haar vader om vergiffenis. Die wil dat ze naar Koerdistan terugkeert om er te trouwen.
Pela's jongere zus, Breen, reist mee. "Pela was heel mooi", vertelt ze, "en er waren veel mannen geïnteresseerd in haar." Maar het draait helemaal anders uit. Agid en zijn broers hebben beslist dat Pela moet sterven om de familie-eer te redden. Ze wordt voor de ogen van haar moeder en jongere zus doodgeschoten. De rechtbank in Koerdistan spreekt de mannen de facto vrij voor de moord. De mannen vinden zelf dat ze enkel hun plicht hebben gedaan. Maar Breen zal stappen ondernemen bij het Zweedse gerecht om haar ooms en haar vader de straf te geven die ze volgens haar verdienen.
"Hier werd in één klap 18 jaar van mijn leven weggevaagd. Er blijven zelfs geen foto's meer over. Hoe moet ik mijn twee jongere broertjes ooit het verschil leren tussen goed en kwaad, na wat er hier gebeurd is?" Kenza Isnasni moet even slikken bij de herinnering aan die ene nacht, die alles verwoestte. Schaarbeek, bijna een jaar geleden. Iets voor vier uur 's morgens forceert een man de voordeur van de familie Isnasni, een Belgisch gezin van Marokkaanse oorsprong. De indringer is hun buurman, Hendrik Vyt (79), die bekend staat als herrieschopper en notoir racist. Hij heeft een geweer in de hand en zonder uitleg schiet Vyt de twee ouders dood. Daarna vuurt hij op de twee jongste kinderen, respectievelijk tien en zeven jaar oud. Hij sticht nog brand in de kamer, dan vlucht hij terug naar zijn eigen appartement.
Kenza Isnasni ontsnapt ternauwernood aan de slachting. Ze schreeuwt om hulp en via een balkon kan een andere buurman haar redden. Met een zeldzame moed redt diezelfde man, Gérard Buyck, ook de twee gewonde kinderen. "Ik had nog nooit kogelwonden gezien. En bij god, ik hoop ze nooit meer opnieuw te moeten zien," getuigt Rita Francois, de buurvrouw. "Toen mijn man de kinderen hier binnen bracht, wou ik de eerste hulp bieden. Ik trok het T-shirtje van de jongste omhoog en daar zag ik een gat waar ik mijn hele vuist in kon steken. Vlees, spieren, botten… alles was weg. Verschrikkelijk gewoon!"
Pas enkele uren later, rond 5.30u., bestormt de politie het gebouw. Ze vinden er de lijken van Mr. En Mvr.Isnasni, en ook die van hun moordenaar, Hendrik Vyt. Tijdens de begrafenisplechtigheid vraagt Kenza, de oudste dochter van de familie Isnasni, meer uitleg voor een emotionele menigte. "Jullie, de verantwoordelijken van dit land, van mijn gemeente, ik vraag jullie uitleg als burger, niet als slachtoffer. Want wat hier gebeurd is, gaat ons allemaal aan."
Maar vandaag hebben de overlevenden van de tragedie nog altijd even veel vragen als toen. Waarom kwam de politie zo laat tussen beide? De moordenaar, Hendrik Vyt, was gekend als een gewelddadige en agressieve oude man, die nauwe banden had met het Vlaams Blok. Waarom werd niks gedaan met de tientallen klachten die al tegen hem werden ingediend? Een ploeg van het reportagemagazine Faits Divers (RTBF) spreekt met Kenza Isnasni, met de burgemeester van Schaarbeek en met de buren. Bijna een jaar na de feiten maken zij de evaluatie op.
Dimitri ging stiekem in zijn bed liggen", zegt Josy De Valck. "Het leven zei hem niets meer, hij wou dood, zei hij. Ik schrok als moeder. Wat moesten we hiermee beginnen?" Josy's zoon is nu 16 en heeft al enkele keren zelfmoord willen plegen, de eerste keer toen ie nog maar zes jaar oud was. Hij wou zich verhangen. Dimitri is helaas geen alleenstaand geval. Maandag nog sprong in de buurt van Charleroi een 16-jarig meisje uit het raam op school. Het is al de derde tienerzelfmoord in ons land in een maand tijd. Eerder beroofden twee 12-jarige jongens zich van het leven. Jaarlijks plegen in ons land ongeveer 7 kinderen en 120 jongeren zelfmoord. Koppen-reporter Inge Becks had een openhartig gesprek met Dimitri en zijn moeder. Wat drijft kinderen en tieners tot zelfmoord?
"Mezelf verdrinken zou ik niet doen. Dat is een akelige dood", zegt Dimitri. "Je hebt allerlei manieren, maar als je klein bent ken je die nog niet allemaal. Als je ouder wordt heb je meer keuzes om er een einde aan te maken." Dimitri is hoogbegaafd, maar ze ontdekten dat pas op latere leeftijd. Al die tijd voelde hij zich vreemd en werd hij door de leerkrachten en leerlingen gepest. Pesten is één van de grootste oorzaken van zelfmoord bij kinderen en jongeren.
Vijftien percent van de lagere schoolkinderen heeft regelmatig zelfmoordgedachten. Elke week belt één jongere met de Kinder- en jongerentelefoon in Vlaanderen. "Jongeren bellen ons zowel voor als na een poging tot zelfdoding", zegt stafmedewerker Annelies Schulpen. "Het is al gebeurd dat iemand belt die al pillen heeft ingenomen. Die is dan bang en wil weten wat ie moet doen. We proberen dan te doen wat we kunnen en hopen dat ze de telefoon niet inleggen." De Kinder- en jongerentelefoon is maar bereikbaar tussen 16 en 20 uur. "Dat is veel te weinig, want 's avonds komen er veel oproepen binnen. Maar het is een kwestie van centen", zegt Annelies. "We krijgen te weinig subsidies."
Dezelfde problemen hoor je op de afdeling kinderpsychiatrie in het Middelheimziekenhuis. Door gebrek aan kinderpsychiaters en middelen is er voor kinderen tot 12 jaar al een wachtlijst tot in augustus. "Zoals bij iedereen die zelfmoord pleegt is de druk groot", zegt professor Deboutte. "En die druk komt niet noodzakelijk van de ouders, maar uit de vriendenkring. Anders dan 50 jaar geleden hebben ouders daar geen vat op. Kinderen hebben ook geen vangnetten meer van de buren, de grootouders." Dimitri beaamt dat: "Je moet beter en sneller geholpen worden. Want ik denk dat kinderen nog zwaardere depressies kunnen hebben dan volwassenen."
En zo gingen Romulus en Remus met veel vrienden en metgezellen bij Faustulus en zeiden hem: ,, Vandaag o Faustulus, willen we een nieuwe stad stichten. maar over de naam van onze nieuwe stad zijn we het onderons niet eens. Aan Remus bevalt eerder de naam Rema, maar aan Romulus bevalt eerder de naam Romula of Roma. Wees jij onze scheidsrechter: ,,We willen gehoorzamen aan jouw mening. Want we vertrouwen op jouw wijsheid. En daarop zie Faustulus:,, Ik ben verdrietig dat jullie het onder elkaar niet eens zijn, maar ik ben blij dat jullie vertrouwen op mijn oordeel en dat jullie willen gehoorzamen op mijn oordeel en dat jullie willen gehoorzamen aan mijn mening. maar wie ben ik? Faustulus, een arme herder. Ik ben niet de godin Fortuna of de god Juppiter optimus maximus. Het is beter jullie zaak aan de goden toe te vertrouwen. Dus ondervraag de goden dmv vochelwichelarij en gehoorezaam aan hun oordeel en mening. En jij Remus, ga naar de Aventinus en maak daar een tempel voor jezelf en observeer de vogels uit die tempel. Maar jij Romulus ga naar de Platinus en maak daar een tempel voor jezelf en observeer de vogels uit die tempel. Want de goden zijn gewoon hun mening bekend te maken door vochelwichelarij. Dus vertrokken de 2 broers, omdat Faustulus het hen had bevolen, met hun vrienden naar dezelfde plaats waar de Tiber hen als baby op het droge had achtergelaten en daar beklommen ze de nabije beren, de 1 de Aventinus, de ander de Platinus. Het voorteken kwam eerst (als eerste) naar Remus. Hij zag 6 gieren. Dadelijk meldde hij het al aan zijn broer, die op de andere heuvel de vogels observeerde, toen aan hem het dubbel aantal gieren zich toonden. Elk van beide is toen begroet als stichter van de stad, de 1 omdat hij de gieren eerst (als erst) had gezien, de ander omdat hij er meer had gezien. Uiteindelijk is Romulus als de winnaar uitgeroepen door Faustulus. En dat werd met moeite aanvaard door Remus. Dus wanneer Romulus de stad begon te bouwen met zijn vrienden, omringde hij die dadelijk met muren. Maar Remus sprong over de nieuwe musren om met het werk van zijn broer te spotten. Daarom stak Romulus woedend zijn broer neer met zijn zward, terwijl hij riep:,,Zo zal al wie over mijn muren probeert te springen in het vervolg omkomen. Maar later vertelden anderen dat erdoor de voortekens tumult en een gevecht is ontstaan en Remus daarin gesneuveld is. Wat er ook van zij, alleen Romulus bemachtigde het rijk en de gestichte stad is dnoemd naar de naam van de stichter. ____________________________________________________________________________________________________________________
Ik zou hier ook graag oplossingen van huistaken opzetten, zoals latijnse teksten, oplossingen van wiskunde.
Andere kunnen mij helpen door oplossingen van hun boek door te sturen. Vermeld dus wel welk boek en welke pagina.
Alvast bedankt!
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Hoi iedereen, welkom op mijn site. Hij is pas nieuw dus ik heb er nog heel wat werk aan, maar dat komt in orde hoor! Alvast veel plezier, en hij zal alleen nog maar plezanter worden in de toekomst!
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Elene, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Ikke.
Ik ben een vrouw en woon in Ternat (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 05/08/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ballet, muziek, tv, ....
kweetetal
