Vier seizoenen van een viswater

In de vijvers waarvan het water stilstaat, de zogenaamde stagnante wateren, kennen "thermische stratificatie". Thermische stratificatie is een mooi woord voor lagen water met verschillende temperaturen.

Dichtheid van water

Stratificatie is direct het gevolg van de dichtheid van water bij temperaturen die op dat moment heerst. De dichtheid van water bij verschillende temperaturen kan worden weergegeven in een grafiek. Wat we zien is dat de dichtheid van water het grootst is, dus ook het zwaarst is, bij 4 graden. Hierboven of hieronder is water lichter. Water van 4 graden zal dus altijd de onderste waterlaag zijn (daarom is het op de bodem ook altijd zo koud) Voor zout water, welk en andere samenstelling heeft ten opzichte van zoet water, is de dichtheid het grootst bij –1 graden. Als gevolg van deze eigenschap is een meer onder te verdelen naar de seizoenen.




Het Voorjaar


In het vroege voorjaar, na het verdwijnen van de ijslaag (als die er is geweest), zal de temperatuur van het water geleidelijk gaan oplopen. Bij een temperatuur van 4 graden zijn de dichtheidsverschillen tussen het water dat zich op de bodem van het meer en de oppervlakte bevindt, op dat moment erg klein. De wind kan bij geringe dichtheidsverschillen grip krijgen op het hele meer en en zo de hele waterkolom gaan mengen. Deze menging van waterkolom treedt op in het voorjaar en noemt men lentecirculatie. Deze lentecirculatie houdt stand totdat de temperatuur nog verder gaat toenemen en er weer verschillen in dichtheden ontstaan.




De Zomer

Tegen de zomer zal door het toenemen van de hoeveelheid zonnestraling het water opwarmen tot een graad of 18 . Het verschil in dichtheid wordt nu zo groot dat er als het ware 3 lagen water ontstaan.
Een warme bovenlaag, het epilimnion, een koude onderlaag, het hypolimnion, en een spronglaag. Deze spronglaag of thermocline, bevindt zich tussen de warme en de koude laag in. In de spronglaag neemt de temperatuur geleidelijk af tot 4 graden.
Door de aanwezigheid van een spronglaag wordt de koude onderlaag van de warme bovenlaag gescheiden van elkaar gescheiden. De spronglaag vormt als het ware een barri?®re, welk onderwater ook als een soort van nevel is waar te nemen. De wind zal daarom ook alleen maar de warme bovenlaag kunnen mengen. Het water in de koude onderlaag is een vrijwel onverstoorbare watermassa geworden. De toestand die nu is ontstaan noemt men zomerstagnatie.


De Herfst
In de herfst daalt de temperatuur, het water wordt kouder en de dichtheid van de bovenste waterlaag neemt geleidelijk weer toe. Dichtheden van de verschillende waterlagen worden langzaam maar zeker weer gelijk. Als gevolg hiervan zakt de spronglaag naar de bodem en de barri?®re wordt opgeheven. De wind kan nu het hele meer weer mengen. Deze toestand noemt men herfstcirculatie.
Tijdens deze periode treedt ook vaak een algenbloei op. Voedingsstoffen die in de zomer onbereikbaar waren geworden kunnen nu weer door de gehele waterkolom worden verspreidt en beschikbaar komen voor algen. Dat een spronglaag een werkelijke barri?®re vormt, blijkt dat sommige kleine organismen hier niet doorheen kunnen zwemmen. De spronglaag is soms ook te zien doordat er een dunne laag van zweefvuil en fijn stof op ligt.



De Winter

In de winter zal de buitentemperatuur gaan dalen en daarmee ook de watertemperatuur. Wanneer het gaat vriezen en de bovenste waterlaag ijs wordt, is er in de waterkolom een omgekeerde stratificatie waar te nemen.
Het koude water van 0 graden bevindt zich nu bovenop de warmere laag van 4 graden. Door de aanwezigheid van ijs op het water zorgt ervoor dat de wind geen grip kan krijgen op de waterkolom. De watermassa onder de ijslaag vormt een vrijwel bewegingsloos stabiel systeem. Deze toestand noemt men winterstagnatie en blijft deze toestand houden totdat de ijslaag weer verdwijnt





Tot slot

Afhankelijk van de breedtegraad kunnen er verschillende stratificatietypen voorkomen. In koelere gematigde streken, als Nederland en op grote hoogten in de subtropen, zal twee maal een circulatie voorkomen. Arctische gebieden, bergstreken en warme regio’s met een zeeklimaat, kennen maar 1 circulatie. Rond de evenaar is het water altijd in beweging of er is zelden of een onregelmatige waterbeweging. Behalve de klimaatzone waar men zich bevindt, is ook nog de hoogte, de vorm van het meer en de oppervlakte/volume verhouding van belang voor het bepalen van het stratificatietype van belang.

31-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

De Karper

De karper komt oorspronkelijk uit Centraal-Azië en heeft zich op natuurlijke wijze vanuit China naar het westen tot aan de Donau verspreid. De Romeinen kweekten reeds karpers en betrokken hun broedparen uit de Donau. Sinds de middeleeuwen is de karper door monniken gekweekt als voedsel tijdens de vasten. Zij hebben de vis in de rest van Europa geïntroduceerd. In Nederland en België wordt de karper massaal gekweekt en jaarlijks uitgezet ten behoeve van de hengelsport. Karpers zijn onder te verdelen in wilde en gekweekte karpers. De wildekarper; welke ook wel boerenkarper wordt genoemd, is slank en torpedovormig. De gekweekte heeft een hoge rug met een lange rugvin met ca. 25 vinstralen en een geelbruine kleur. Alle karpers hebben een bek die vrij ver uit stulpt, op 2 na hebben ze ook twee paar baarddraden aan de bovenlip twee lage en twee korte. De karper kent veel kleuren: bruin-groen tot grijs-blauw met flanken die brons-bruin tot goud-geel zijn. Blauwachtige vinnen met een rode gloed en geelachtige ogen met donkere pupillen. Een karper kan tussen de 75-120 cm lang worden en wegen dan ruim 20 kilo. De karper voedt zich met plankton, kleine bodemorganismen (wormen, muggenlarven, enz.) en planten. De karper komt in heel Nederland voor, maar heeft de voorkeur voor grotere wateren en langzaam stromende rivieren. De vrouwtjes bereiken meestal geslachtsrijpheid na vier jaar, de mannetjes na drie jaar. Er zijn zes soorten karpers Spiegelkarper, heeft onregelmatig verspreide schubben van ongelijke grootte. Schubkarper, heeft regelmatig geplaatste schubben. Lederkarper, bijna zonder schubben, ook wel naaktkarper genoemd. Rijenkarper, heeft 1 enkele rij grote schubben op de zijlijn en enkele kleine schubben verspreid op de rug. Graskarper, een zeer smalle karper die net als de kroeskarper geen bekdraden heeft en volledig beschubt is. De   graskarper lijkt niet echt op de gewone karper, en wordt hij verward met de kopvoorn. De vis is echter herkenbaar door de vijf schubben die hij heeft onder de zijlijn. De graskarper heeft, in tegenstelling tot de gewone karper, geen bekdraden. De vis heeft een korte rugvin en een eindstandige bek en is erg slank. De graskarper kan zo’n 120 centimeter lang en enkele tientallen jaren oud worden. Graskarpers van meer dan 40 pond behoren tot de hoge uitzonderingen. De graskarper voedt zich voornamelijk met (zachte) waterplanten. Maar ook in het water hangend gras staat op de menukaart van de vis. Kroeskarper, is koper/bronsachtig van kleur en heeft geen baarddraden en een opvallend hoge rug. De kroeskarper is na ongeveer 2 tot 4 jaar geslachtsrijp, de mannetjes weer iets eerder dan de vrouwtjes. De paaitijd begint in mei en duurt ongeveer tot de maand juni.  De kroeskarper voedt zich voornamelijk met kreeftachtigen en waterplanten.  Het is een sterke vis, die in ondiepe wateren (vijvers) goed kan overleven, toch komt de kroeskarper voornamelijk in diepere meren en groote plassen voor. De maximale leeftijd van de kroeskarper ligt rond de 10 jaar. Een kroeskarper wordt niet echt groot, exemplaren van 40 centimeter zijn al vrij groot. Kroeskarpers grooter dan 50 centimeter worden zelden tot nooit gevangen gevangen. De karper houdt van tamelijk warm water en dus is de zomer de tijd voor de karper. Gewilde plaatsen van karpers zijn bijvoorbeeld rietkragen, waterlelies, brugpijlers, zandbanken, mosselbanken. Bij stil warm weer 'hangen' ze daar aan de oppervlakte te zonnen. Ook het paaien breekt pas los bij tamelijk hoge watertemperaturen. Dit paaien gaat er in alle hevigheid aan toe. Helaas zijn de zomers in nederland (meestal) te kort om de jonge karpertjes voldoende te laten groeien. Ze vallen massaal ten prooi aan snoeken en hebben te weinig vet reserve om de winter door te komen. Een succesvolle voortplanting in de Nederlandse natuur is bij de karper haast een zeldzaam verschijnsel. Om toch een aantrekkelijke karperstand te krijgen, zet de OVB daarom regelmatig kweekkarpers uit, om de visstand op peil te houden. Er is weinig wat de karper niet lust qua voedsel. De karper kan uitstekend ruiken en proeven, en kan zijn voedsel probleemloos vinden. Dat karper niet altijd direct toehapt op aas dat hem voorgeschoteld wordt geeft aan, hoe voorzichtig ze zijn. Dit geldt voornamelijk voor de grotere karpers, welke zich niet makkelijk laten vangen. De karper neemt met zijn stofzuikerbek bek een hap bodemmateriaal en zeeft het voedsel d.m.v. zijn kieuwen en bek er eruit. Het in en uitblazen van voedsel gaat met een zeer hoge snelheid Ook harder voedsel is voor de karper geen probleem. De karper kan hardere voedselbrokken (ook boilies, particles) kraken met zijn keeltanden. De keeltanden van een karper zijn erg krachtig. De kauwdruk van een karper van een kleine 30cm, zal niet veel verschillen met die van een mens. Wanneer er veel karpers in een plas of meer zitten, dan kan het water hierdoor erg troebel worden. Vissen die een voorkeur hebben voor helder water, zoals de snoek en de ruisvoorn, moeten dan het veld ruimen voor de karper. Dit heeft de karper een slechte reputatie bezorgd. Troebeling in het water is veelal een teken van een te hoge karperstand in het water. Bovendien is het voor de karper zelf ook niet al te gunstig als ze me te veel soortgenoten in een viswater zitten. Door gebrek aan voedsel kan de conditie van de karper teruglopen. Maar wanneer ze voldoende eten, dan zijn karpers boven de 80 centimeter lang en een gewicht van boven de twintig pond een heel gewoon verschijnsel. Nadeel voor ons als karpervisser is, dat de zwaardere karpers zich lastiger laten vangen dan hongerige kleinere karpers in een wat minder goede conditie. Deze kleinere karpers worden dan ook veel sneller gevangen, en soms wel meerdere malen in een seizoen. Het is een bekend verschijnsel dat waar veel op karper wordt gevist, de vangsten in de loop van het seizoen afnemen. Een karper is niet stom en stoot zich niet snel twee keer aan dezelfde steen: hij laat zich dan ook steeds moeilijker vangen. Toch is dit niet helemaal waar, het komt voor dat een karper nog een tweede keer op dezelfde dag wordt gevangen. Dit gedragsverschijnsel wordt ook wel dressuur genoemd en kan het geduld van de karpervisser behoorlijk op de proef stellen. Het uitproberen van nieuwe aassoorten kan dan een uitkost bieden. Wateren waar veel op karper wordt gevist, maar relatief weinig wordt gevangen omdat de karper hier erg schuw is geworden, worden ook wel dressuurwateren genoemd.

29-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

28-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Waarmee?

Dit geld natuurlijk voor alle onderdelen; JE MAAKT HET ZO DUUR ALS JEZELF WILT. Ook tweedehands is een optie!!!!
Minimale benodigdheden om op een karper te kunnen vissen zijn:

motivatie,
Waarom motivatie? Nou... het kan lang duren voordat je een karper aan de haak hebt en vele dagen kunnen erbij zijn waar je niets vangt. Veel vissers zijn met veel plezier begonnen en hebben van alles gekocht, maar een jaar later al weer alles verkocht. Leuk voor jou als je nog alles moet hebben, maar minder als je een jaar later zelf ook weer alles weg doet. Karpervissen = uren kloppen. Dagen en nachten. Sommigen zelfs weken. Zo'n dikke big komt niet van niets.

1 of 2 stevige werphengels.
Je hebt kleine karpers en grote karpers. Het record van Nederland is 76 (?) pond. Nou vang je die 70 pond niet in de vijver op de hoek, maar het geeft wel een indicatie over het soort vis dat je vangt en de trekkracht die zo'n dier kan produceren. Hier moet de hengel in ieder geval tegen bestand zijn. Een goede en geschikte karperstok is al te koop vanaf ongeveer € 20,=, maar er zijn ook karperstokken voor € 900,=. Met die goedkope stok vang je echt niet slechter, maar die dure stok zal waarschijnlijk handgemaakt zijn en misschien iets mooier zijn afgewerkt en waarschijnlijk beter geschikt om op grotere afstanden te vissen. Voor de vijver op de hoek is een karperstok van 3,30 mtr (11 feet) of 3,60 mtr (12 feet) en 1,5 of 2 lbs voldoende. Met dit soort hengels gooi je met gemak een werplood van 30 tot 60 gram Schuivende systemen) of 80 tot 130 gram (vastlood systemen oftewel zelfhaak systemen) naar een behoorlijke afstand. Je hebt dan een flexibele hengel en de kans op losschieters (bij de oever) en doorgetrokken karperlippen is, wat betreft je hengels, klein. Zo'n hengel is, mits goed gebruikt, heel goed geschikt om ook dikke karpers aan land te krijgen. Alles een kwestie van goede lijn en een goed afgestelde molenslip en de handigheid van de visser.

1 of 2 stevige werpmolens.
Hier is de lijnkapaciteit en de slipafstelling belangrijk. Zoek naar een molen waar voldoende lijn op kan worden gewikkeld. Meestal staat aan de zijkant van de spoel hoeveel lijn erop kan en van welke dikte. Vis je vaak aan de vijver en is deze vijver niet groter dan 150 meter lang dan is een molen met de gewenste draaddikte en een kapaciteit van 150 mtr voldoende. Je raakt niet zonder lijn als je karper er flink vandoor gaat. Molens hebben een slip waarmee de trekkracht die nodig is om lijn van je spoel te trekken heel mooi mee kan worden afgesteld. Meestal van heel strak (geen lijn komt vrij van je spoel hoe hard je ook aan de lijn trekt) tot en met heel slap (met duim en wijsvinger kan je al lijn afrollen). Na het ingooien stel je de slip zodanig af dat bij een aanbeet je hengel niet van de steunen getrokken kan worden. Dus heel slap. Tijdens de drill kun je dan de slip afstellen op trekkracht van de vis. De slipsterkte zodanig afstellen dus dat je hem nog voldoende sturen kan, maar ook zo slap dat hij zich moe kan zwemmen en geen beschadigingen oploopt. Een gespecialiseerde molen, die voor het karpervissen wordt gebruikt, is de baitrunner. Op een baitrunner zitten twee slips welke via een schakelaar omgeschakeld kunnen worden. Beide slips zijn onafhankelijk van elkaar ingesteld worden. De baitrun-slip moet zo zijn ingesteld dat niet je hengel wordt meegetrokken van je hengelsteunen bij een aanbeet, maar niet zo slap dat je wakers uit hun eigen kunnen zakken (door de slip vallen). Bij een aanbeet hoef je dan slechts de hengel op te pakken en een slag aan de molenarm draaien. De baitrun klapt dan dicht en de normale lijnslip doet dan zijn werk. Door de plotselinge strakkere slipafstelling is aanslaan meestal niet meer nodig, maar is wel nog een aanrader om het wel te doen. Geef daarvoor een korte ruk aan de strakke lijn, om de haak goed in de vissebek te zetten en begin de drill. Wil je sneller werken, dan sla je aan met de molen op de baitrun, houdt daarbij wel de molenspoel vast, want anders sla je alles in de war en in de knoop. Meteen daarna sla je de hendel van de baitrun dicht en de dril begint.

Landingsnet,
Grote vissen, grote netten, grote prijzen. Vraag naar een karpernet en hoe groter, hoe liever.


Onthaakmat,
Het zijn zware vissen, en wij verzorgen hem goed. Dus bij het onthaken ligt hij niet op het trottoir of weet ik waar, maar op een onthaakmat.

Een onthaaktang (o.a.),
Er zijn speciale tangen voor te koop. In de meeste gevallen kan je de haak met de vingers eruit trekken, maar soms niet,....en dan heb je een probleem. Een gewone spitsbektang is vaak voldoende, en die liggen vaak bij de bouwmarkt, in de manden bij de kassa, voor een prikje.

Een tas of zak om alles in te transporteren.
Te verkrijgen in allerlei soorten en maten en kwaliteiten. Koop je een nieuwe tas, dan is het verstandig om een regenwater dichte tas te kopen en zo ruim mogelijk met zoveel mogelijk afsluitbare vakjes buitenom. Meestal groeit je assortiment aan spullen en daarbij de vraag naar transportopslag. In dat geval is een iets te ruime tas in het begin al meestal na een half jaar te klein. Uitbreidingen voor in de tas zijn ook mogelijk in de vorm van; molentasjes, spoelentasjes, onderlijnenmapjes, aastasjes, enz, enz.....

Sterke nylonlijn (vanaf 0,20 mm),
Gebruik je 'dunne' lijn (0,20 mm of 0,22 mm) dan is het best heel goed mogelijk om hier een dikke karper mee te landen, maar dan moet je slip zodanig zacht zijn afgesteld dat de lijn niet teveel gestresst wordt. Dat betekend dat je meer ruimte nodig hebt om met de karper te spelen (drillen) en op drukbezochte vijvers resulteerd dit meestal in een dril die vaak door de lijnen van de andere vissers heen gaat met alle ellende die erbij hoort. Goede raad....op drukbezochte vijvers (ook op vijvers met veel obstakels zoals planten e.d.) moet je de karper kunnen sturen en dat betekend dat je vaak de karper een beetje harder moet kunnen omtrekken. Dus de slip iets strakker om de kop van het dier de andere kant op te kunnen trekken, zodat hij niet in andermans lijnen (of tussen de planten) zwemt. In dat geval is een zachte (veel rek) nijlondraad van tegen de 0,30 mm een aanrader. Zit je vaker alleen aan de vijver te vissen dan kun je natuurlijk gemakkelijker met dunnere lijn expirimenteren. Voordeel, er past meer lijn op de spoel....nadeel, je hebt het meestal ook nodig. Dikkere lijn geeft ook meer zekerheid bij het ingooien, vooral op grotere afstand en/of bij gebruik van zwaarder lood.

Werplood.
In allerlei soorten en maten te krijgen. De vraag is;.....(1) welk systeem gebruik je?, en......(2) hoever ga je gooien?, en.....(3) hoeveel gewicht kan je safe met je hengel inwerpen?
(1) Bij gebruik van een glijdend systeem is het gewicht van het lood alleen belangrijk om het aas op de gewenste plek te kunnen gooien. Hier gebruiken de meesten tamelijk licht lood (20 gr tot 50 gr). Het lood is namelijk bij de aanbeet niet belangrijk. Bij gebruik van zelfhakende (vastlood-sysytemen) is het gewicht van het lood wel belangrijk. Bij vastlood-systemen houdt het lood de onderlijn strak vast of, via een stoppertje op de hoofdlijn, met slechts weinig speling. De bedoeling van deze systemen is dat na een aanbeet, bij het wegzwemmen, de haak zichzelf, door het gewicht van het lood, inhaakt en een run forceerd. Hier kiezen we lood dat meer dan 60 gram weegt om het juiste effect te scoren.
(2) Gooi je verder weg, dan is zwaarder lood soms de uitkomst om die paar meter meer te kunnen halen. Echter.......
(3) Ben voorzichtig met de stok en je lijn. Je kunt niet onbeperkt het gewicht van het lood verhogen zonder prijs. Uiteindelijk bereik je het maximum haalbare dat je lijn kan verdragen (knapt bij ingooien) of je hengel begeeft het na een flinke werppoging. Zelf gebruik ik bij een 2,5 lbs hengel niet meer dan 100 gram lood. Dit gewicht kan ik zo hard als ik kan ingooien zonder bang te zijn dat mijn hengel breekt. Voor zulk loodgewicht en grote afstanden is het wel een aanrader om lijn te pakken dat dikker is dan 0,35 mm, om niet je hele montage eraf te gooien.

Karperonderlijntjes.
Meer soorten dan je denkt. Kies voor het begin gewoon standaard onderlijnen en leer zo snel mogelijk hoe je ze zelf kunt maken (veel goedkoper en meer fun). Expirimenteer dan met allerlei soorten onderlijnen en onthoudt de onderlijnen waar je meeste vertrouwen in hebt gekregen. Gebruik deze.

2 of 4 hengelsteuntjes.
Er is qua stevigheid geen verschil in stokjes in de grond en een rodpod. Met een gummiehamer kun je zulke stokken goed vastzetten in de grond en je hengels liggen daar stabiel op. Echter bij het vissen aan de kant waar de ondergrond hard is (tegels of zo) kun je zulke stokjes vergeten. In dat geval kies je voor een hengelstandaard (rodpod). Hierop twee buzzerbars (waar je hengels daadwerkelijk op liggen) voor minimaal twee hengels.

1 of 2 wakers.
De meestgebruikte vorm van een beetindicator is een dobber. Als we met een pendobber op karper gaan vissen dan noemen we dat penvissen. Oorspronkelijk is de pen een omgebouwde pauweveer met een, in signaalkleur, gekleurde top. De hengels zijn lichter dan de hengels voor afstandvissen en de afstand waarop gevist wordt is korter dan bij afstandvissen. Bij het op afstand vissen op karper is een dobber alleen maar in de weg en je ziet hem waarschijnlijk toch bijna niet door de afstand. Geen dobber dus, maar wat dan wel? De simpelste vorm.....een stuk zilverpapier aan de lijn hangen tussen het eerste en het tweede oog vanaf da molen. De lijn omlaag trekken opdat er speling is en bij een aanbeet zie je dan het stuk zilverpapier omhoog schieten, omdat de lijn strak gaat staan. Heel goedkoop alternatief voor zilverpapier zijn rood/wit gekleurde plastic balletjes die via een druk op een knop aan de lijn kan worden gehangen. De meer geavanceerde systemen gebruiken elektronische beetverklikkers (geluid) die al dan niet een trek aan de lijn met een andere toon weergeven dan een terugzwemmer (naar je toe). Samen met een swinger of linedancer of monkeyklimber (enz, enz) heb je dan een audio-visuele beetindicatie. Bij lange sessies is dit een zeer luxueuze vismanier. Je hoeft niet de gehele tijd op je beetindicator te letten en toch een aanbeet niet missen.

Voer,
Hier bedoel ik het spul dat je gebruikt om de karper aan je plek te krijgen. De meeste visvijvers hebben een goede visstand en zijn te klein om een echte voercampagne te starten. Erger nog, er wordt al zoveel ingegooid, zodat intussen de hele vijver een grote voerplek is geworden. Het wordt hier ook niet met dank afgenomen als er iemand de boel ligt te verzuren met emmersvol spul. Aan de grote rivieren of aanliggende plassen is dat een andere zaak. Hier kan een voercampagne voor het broodnodige resultaat leiden. Elke tweede dag minimaal de plaatsen waar je wilt vissen met voer bestrooien kan een plaats maken waar regelmatig karpers komen kijken of er wat te halen valt. Bij sterke stroming en bij vaarwater voer je meer dan bij stil;staand water. Geschikt spul is alles wat je aan de haak wilt proberen, maar ook meelproducten (maccaroni, karperdeeg ed), aardappels, en ander klein voer zoals tarwe, rogge, mais, hennep, pindas (alles wel mits even goed gekookt) en kant en klare pellets (geperste en,of gekookte korrels of brokken) of hondenbrokken (mits zinkend).

Aas,
Zoveel mensen zoveel soorten. Het meest gebruikt zijn de zogenaamde boilies. Hardgekookte deegballetjes (vandaar de naam ... boil = koken) in allerlei kleuren en smaken en maten. Niets tegen boilies. Ze zijn gemakkelijk in gebruik. Zelfmaken geeft meer voldoening (en is goedkoper), maar ook meer troep. Niet te versmaden zijn ook de andere soorten aas zoals; lunchmeat (SMAC), kaas, tijgernoten, mais, kikkererwten, bepaalde boonsoorten, aardappel, fricandel enz, enz...
Zoek zelf uit wat voor voer op welke vijver in welk jaargetijde het beste gaat. Vis als het even gaat anders als de rest. Zeker als niemand wat vangt. De zachtere aassoorten zijn moeilijk op afstand te presenteren, want je gooit ze er gewoon vanaf, maar dan gaan we dichterbij zitten of/en gebruiken we een penhengel.

26-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

1. Karpervissen in de winter is hard werken. Als u het onderschat zult u zeer bedrogen uitkomen. 2. Laat uw planning niet te lang aanslepen. Kent u het winterwater niet zo goed, dan moet u al in de zomer zeker de eerste voorbereidingen treffen. Hierbij met het oog op lokaliseren van karpers op bepaalde plaatsen, inspectie doen naar de leefomgeving, hun gedrag, etc. 3. Wilt u op een bepaald water tijdens de winter aan de slag, dan start u uiterlijk in september op dat water, zodat u toch nog een beetje kunt voorvoeren en het water leert aanvoelen. 4. Probeer steeds een water uit te kiezen met een goede bezettingsgraaf aan karpers. 5. Kijk uit naar ondiepe wateren. Deze soort wateren blijken het beste te zijn in de winter, aangezien ze vlugger opwarmen dan diepere waters. 6. Vermijd diep water met een weelderige wiergroei aangezien dit de moeilijkste waters zijn. Door de diepte van het water zijn ze minder onder invloed van eventuele weersverbeteringen en beginnen daardoor pas later actiever te worden. 7. Kies een water uit waar u op zijn minst eenmaal per week kunt vissen. Kunt u regelmatig een beetje gaan voeren, dan toont dit zich zeker in de resultaten. 8. Iedere stek waar karper gevangen wordt, is de stek waar u aan de slag moet. Kunt u er zelf niet vissen, omdat iemand anders er al aan de slag is, probeer dan zo dicht mogelijk in de buurt uw aas aan te bieden, zonder dat andere hengelaars te storen. 9. Hebt u helemaal geen idee waar u moet beginnen, zoek dan naar obstakels, afgestorven wierbedden en lelievelden en in dieper water naar grindrichels. 10. Aangezien de plaatsing van het aas zeer belangrijk is in de winter, kunt u niet accuraat genoeg zijn tijdens het werpen. Bevindt de aasaanbieding zich niet op de exacte plaats, gooi dan opnieuw uit. 11. Gebruik steeds de meeste gevoelige presentatie waarmee u overweg kunt en gebruik deze met het meest gevoelige beet registratiesysteem. 12. Hoewel het een goed idee is om in de winter regelmatig een beetje te voeren, houdt u het aanbod van aas tijdens het vissen beter zo beperkt mogelijk. 13. Het aas overflavouren en/of onderdompelen in een mix van smaakstoffen en oliën is een zeer goede methode voor de winter. 14. Houd rekening met de weersomstandigheden. Maar schrijf uw kansen nooit af als het weer niet ideaal blijkt te zijn. 15. Zorg ervoor dat u beschermd bent tegen regen en andere ellende, dat u warm en droog blijft en dat er genoeg warm eten en drank aanwezig is.

25-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

De stek,
Voordat je gaat voorvoeren of vissen leer je eerst je watertje kennen. Je loopt wat er omheen en kijkt naar het water. Zie je beweging, en wat voor beweging is dat. Zijn ze aan het zonnen en waar doen ze dat en waar liggen de rietkragen en overhangende bomen en struiken. Is het water diep en waar liggen de zandbanken en diepe delen. Het is ook verstandig om eens met andere vissers te praten en vragen te stellen over dit soort zaken. Kijk ook naar de plaatsen waar zij heengooien en wat ze aan de haak doen. Wat voor systeem gebruiken ze? Vangen zij karper? Het zijn geen wetten, en het betekend niet dat jij morgen op hun plaats MOET vissen of hun aas of systeem MOET gebruiken, maar informatie kan je filteren en gebruiken voor je eigen dingen en doen en laten. Je komt dan dingen te weten over het water en het bijtgedrag en soorten rijkdom van het water. Maak je keuze, zoek een plaats van waaruit je deze plaatsen zo kort mogelijk kan bereiken en verzeker je er van dat niet al iemand anders daar vist, of dat je geen andere stekken dichtgooid met je lijn. Pas dan is dat jouw stek voor nu (en misschien ook de volgende keer).

--------------------------

Opstellen,
Als je steuntjes in de grond gebruikt dan zet je het eerste steuntje in de buurt van de waterkant en het tweede steuntje in één lijn met de plaats waar je wilt vissen over het eerste steuntje op een afstand van elkaar zodat de hengel met het eerste oog voor het eerste steuntje ligt en met de achterkant van de hengel op het tweede terechtkomt. Ik zet meestal de hengel alvast in elkaar en leg hem op het eerste steuntje met het eerste oog ertegen, dan mik ik op de plaats waar ik wil vissen met de hengel en dan heb ik de afstand en de plaats van het tweede steuntje. Gebruik je electronische beetverklikkers dan draai je deze natuurlijk eerst erop.
Bij gebruik van een rodpod werk je ongeveer hetzelfde. Eerst zet je je rodpod in elkaar, daarna richt je de rodpod naar de plaats waarheen je wilt vissen. Zet alle onderdelen stevig vast, nadat je hem een beetje recht hebt neergezet (pootjes in- of uitschuiven). Monteer eventule beetverklikkers en wakers en wat je nog meer nodig vindt. Probeer de hengels altijd zoveel mogelijk naar je visplek te richten (in het verlengde van je lijn).
DAN EERST JE SCHEPNET KLAARLEGGEN! Stel je voor dat je beet krijgt terwijl je je tweede hengel nog in elkaar bent aan het zetten en je hebt je schepnet nog niet liggen! Het zou niet de eerste keer zijn. Leg je schepnet zo neer dat hij vanuit beide zijden van je rodpod binnen bereik is.
Nu pak je je hengels. Rustig in elkaar zetten en niets forceren. Monteer ook je molens en als je baitrunners hebt dan zet je de baitrun open (gemakkelijk bij het door de ogen halen van de draad), en monteer lood en haak en aas en gooi je hengel in naar je plaats waar je wilt vissen. Na het ingooien de lijn rustig strak trekken en op je steunen leggen. Als je een beetverklikker gebruikt dan controleer je of deze ook aan staat en functioneert en je hangt de waker aan de lijn. De lijn trek je een beetje slap, opdat de waker en naar boven en naar onder ongeveer evenveel speling heeft en controleer of je baitrun van de molen open staat. Met de tweede hengel idem dito.

-----------------------------

Aasmontage en presentatie,
Dit is heel persoonlijk, en of je nu D-rigs gebruikt, standaard met hair of baitbands (elastiekjes) of iets dergelijks, bij het 'op afstand vissen' op karper gebruiken we tenminste een systeem waarbij het aas naast de haak is gemonteerd. En dat moet zo soepel en beweegbaar als mogelijk, opdat het aas niet de haak stuurt, maar op een manier gemonteerd is waarbij de haak vrij bewegen en draaien kan, zodat het inhaken zo zeker als mogelijk ook gebeurt. De rest is PROBEREN! Begin met onderlijntjes van +/- 20 cm en met een aasmontage waarbij het aas ongeveer 1 1/2 cm onder de haak hangt. Heb je te maken met allemaal voorzichtige aanbeetjes (piepjes), maar geen fatsoendelijke run (piiiieeeep)? Maak dan de hair steeds een beetje korter ... totdat ... je wel een run kunt scoren. Neem van mij aan, runs zijn belangrijk. Ze bewijzen je dat je aas ok is, en je presentatie tenminste goed is. Hoe meer runs, hoe meer kansen je hebt op landen. Dus de frequentie is hier belangrijk, de rest volgt door aanpassingen van je systeem. Haak je echter wel goed in, maar zit de haak te diep in de bek gehaakt, dan maak je je hair langer, beetje bij beetje, totdat de haak goed door de lip zit. We haken het liefst door de onderlip. Daarvoor kan een langere of kortere onderlijn belangrijk zijn. Ook bij loschieters tijdens de drill, kan de ondelijnlengte een factor zijn. Er zijn vijvers hier in Brunssum, waar ik met onderlijnen van 10 cm vis, maar ook vijvers waar ik met onderlijnen van 15 of 20 cm vis.
De stand van de haak tov de onderlijn is ook heel belangrijk. Bij stif-rigs gemaakt van dikke nylon is de haakstand meestal ok, maar bij gevlochten onderlijnen is het gebruik van een line-aliner, of een krimpkousje, om de haak in de juiste stand tov de lijn te krijgen, meestal een noodzaak.
Kort samengevat is het doel, zo onopvallend mogelijk zijn, haken in de onderlip, liefst elke beet ook een run, zoveel mogelijk aanbeten creeren, alle aanbeten ook geland worden. Een aanbeet is een vergissing van de vis, aan jou de taak om hem en zijn vriendjes zo te misleiden dat zij zich gemakkelijk vergissen, maar dan ook niet meer losraken.

-------------------------------

Ingooien,
Voor het gemak veronderstel ik gewoon dat iedereen rechtshandig is, maar als je linkshandig bent draai dan gewoon de handaanwijzingen om. Pak je hengel op en pak met de rechterhand voor de molen en de linkerhand op of in de buurt van de onderkant van de hengel. Als je gooien gaat, kijk je eerst goed of je niets bij het ingooien kan raken, zoals stoelen, paraplu's, tassen of foedralen of andermans oog. Til met je rechterwijsvinger de draad tegen de hengel en klap de beugel van de molen om (open). Beweeg de hengeltop naar achter je en houdt de draad en de haak daarbij steeds in het vizier, opdat er niets in de knoop raakt of tegen het aas of de haak kan komen. Mik op het punt waarheen je gooien wilt door te voelen waar je lood hangt (achter je), en je gezicht en beide schouders naar het punt gekeerd. Als de zon je in de ogen schijnt, wil een petje met klep wel helpen. Met een stevige gedoseerde swing beweeg je dan de hengel naar voren toe en, bij dit overhands ingooien, laat je dan de lijn van je rechterwijsvinger los als de hengel op ongeveer 10 of 11 uur is. Het lukken van een worp en het bereiken van je voerplek/visplek is een kwestie van oefenen en zal zeker niet direct goed lukken. De raarste dingen gebeuren in het begin en zijn meestal een bron van hilariteit bij je visvrienden.

-------------------------

Beet,
Je zit misschien al een hele tijd in het zonnetje te soezelen of onder je parapluutje in de regen als er plotseling met een ruk de waker omhoog gaat en je spoel gierend begint leeg te lopen. Als je beetverklikkers hebt dan is de kermis kompleet. Snel naar je hengel toe en aanslaan.....VOORZICHTIG.....als je baitrun openstaat zal zo'n onbesuisde aanslag zeker een enorme kluwen draad voor de molen als resultaat hebben. Het is een goede gewoonte om bij het aanslaan met één hand de molenspoel vast te houden om zoiets te voorkomen. Je kunt ook heel rustig je hengel oppakken en een slag aan de molenarm geven. De baitrun slaat dan automatisch om naar gewone slip en dit zal bijna het zelfde resultaat geven als aanslaan en je hebt niet het probleem dat je lijn in een kluwen voor de molen hangt, maar je verliest wel tijd. Ik geef daarna toch nog even een rukje aan de hengel om zeker te zijn dat de haak goed vastzit.

----------------------

De drill,
De coole kikker uithangen helpt. Geen paniek dus. Houdt je hengel rechtop en laat de aktie van je hengel meewerken. De karper zal steeds, als hij gaat trekken, een stukje lijn nemen (dan staat je lijnslip goed). Meestal trekt de karper een tijdje en dan rust hij even uit. Elke meter die je van hem kan winnen moet je nemen. Steeds attend zijn en inhalen als het kan. Trek de karper niet met de molen naar binnen, maar met de hengel. Dus je hengel omhoog bewegen en dan met een neerwaartse beweging het stuk lijnwinst op je molen spoelen, Daarna weer je hengel omhoog bewegen  enz, enz... De karper is, na een beetje oefenen, goed te sturen door hem de kop te laten draaien. Houdt daarvoor de hengel laag, haaks op de lijn, en probeer hem uit het evenwicht te brengen opdat hij wel moet bijdraaien. Je trekt hem als het ware, met de hengel, naar een andere richting toe. Niet te snel werken, want het is de bedoeling dat je hem moe maakt, en laat vooral je hengel het werk doen en de schokken opvangen. Is de karper nog erg fit, laat hem rustig nog eens en nog eens gaan en houdt zoveel mogelijk lijn tussen karper en hengel. De meeste losschieters gebeuren bij de kant waar de rek van de lijn het kleinste is, en als de karper nog te wild is ben je hem zo weer kwijt. Ze draaien zich in allerlei bochten en proberen overal achter en tussen te zwemmen. Een oudere vis is een vis met ervaring! Alle ervaringen, die ooit succesvol waren, gooien ze in de strijd.

-----------------------

Landen,
Er zal een moment zijn waar de karper niet meer de diepte opzoekt en je hem met de kop boven water kan tillen. Hier geeft hij zich gewonnen en zal ook aan land relatief rustig zijn. Dit is ook het moment dat we hem aan land halen. Trek de karper naar je net toe (niet andersom) en schep diep onder hem door tot hij er in zit. Niet je schepnet als een braadpan gebruiken, maar til (vooral de iets grotere exemplaren) met je armen en niet met de steel (deze breekt). Dus de steel hoog (verticaal) houden en eruit takelen of het net pakken en eruit tillen. Op gras kan je eventueel nog zonder onthaakmat werken, maar in andere gevallen is het toch netjes (zelfs een ongeschreven wet) dat je een onthaakmat gebruikt om deze vis erop te leggen. Stel je voor dat een vis van twintig pond begint te spartelen op stoeptegels of anders wat. Hij zal zich zeker verwonden en dat is een gevaar voor de overlevingskansen van de vis. Is toch zonde als een vis van tien jaar of ouder, door zulke onvoorzichtige onthaakmethoden, dood gaat of getekend voor het leven zijn. Meteen onthaken is vereist. Gebruik hiervoor je vingers of een tang en maak zo weinig als mogelijk wond. Als je foto's gaat maken blijf dan op de knieen zitten of in de hurken, opdat bij een ongelukje niet de vis van hoog valt. Een duim in de bek houdt hem een beetje rustiger. Laat hem niet langer als nodig aan de kant (meten, wegen en een foto) en zet hem zo snel als gaat weer (onbeschadigd) terug waar hij thuis hoort. Een bewaarzak is een optie, maar niet aanbevolen.

Ben je alleen, en moet je zonder hulp landen? Doe het dan zo....eerst de vis moe drllen, tijdens de drll het net reeds aan de kant in het water leggen (kan die alvast nat worden), daarna op de hurken, of op de knieen zitten, de lijn strak en kort draaien (voorzichtig want dit is een kritische situatie voor visverlies), in de linkerhand het net pakken en iets met de voorrand onder water houden, de hengel omhoog bewegen en de karper over de rand van het net in het net sturen, daarna het net iets tillen, en naar de kant trekken, opdat de opening van het net dicht gaat, gewoon de steel van het net neerleggen, je hengel op de baitrun zetten en uit de buurt neerleggen, je onthaakmat eventjes goed leggen, de onthaaktang pakken en de weegschaal en eventueel je fotoapperaat pakken en daarna pas de karper met net en al uit het water halen, op de mat leggen en onthaken.

Met een duim in de bek zijn karpers vaak een stuk rustiger. Houdt ook hun ogen bedekt, want ook dat houdt een karper rustig.

------------------------

Foto maken,
Stel je voor, je vriend vangt de vis van zijn leven, en jij moet een foto maken?
Dat lijkt gemakkelijk, maar kijk eens kritisch naar de foto's op internet en zie, sommige joekels zien er minder fraai en kleiner uit dan sommige kleinere vissen. Jij wilt een superfoto maken.
Voor het gemak neem ik aan dat je een digitale camera hebt. Ten eerste, je zoomt helemaal uit (groothoek), je houdt de camera op buikhoogte van de karper, je kijkt goed naar de display en probeert de hele karper op het scherm te krijgen, precies passend, daarna de camera zo kantelen totdat je het gezicht van de visser in beeld krijgt, maar de vis nog vol in beeld is, dan afdrukken. Wedden dat dat een mooi plaatje wordt? Je krijgt zo een gedetailleerd plaatje van de vis, en hij staat er enorm op.
Probeer met andere cameras dit te benaderen en zie, je fotos worden fraaier en scoren bewondering.

-----------------------

Terugzetten,
Hand onder de buik en een hand onder zijn kop (event. een duim in de bek). Zo vasthoudend zet je hem weer voorzichtig in zijn element en je zult zien dat hij, na een zeer korte adempause, onmiddelijk het hazepad kiest en dat het hem verder best wel goed gaat, maar als je het handig aanpakt is het soms nog verstandiger om hem weer met het net terug te zetten.
Gefeliciteerd met je vangst.

------------------

Drill tips, ook voor nachtvissen.

• Trek altijd de knopen aan met een beetje speeksel. Op die manier krijg je de sterkste knopen
• Maak altijd trekvaste knopen. Op sommige lijn/haak verpakkingen of op internet staan goede voorbeelden.
• Test je knopen en je haak, trek er aan en controleer de scherpte van je haak.
• Sla beheerst aan, maar bewust
• Bij het aanslaan op afstand, houdt rekening met de rek in de lijn (per tien meter lijn, vaak tot 1 meter).
• Blijf rustig, geen paniek, ga bewust maar beheerst te werk.
• Controleer je molenslip. Een niet afgestelde molenslip kan je jouw hengel kosten of je lijn doen knappen, meestal op de knopen.
• Houdt genoeg lijn tussen de vis en jou om plotselinge uitvallen te kunnen ondervangen met genoeg elastisch nylon.
• Vlak voor het landen de slip iets losser zetten, opdat bij een schrikreactie aan de kant je lijn niet breekt, of de vis losschiet.
• Houdt continu druk op de vis, de buigkracht van de hengel, de slip en de elasticiteit van de lijn zijn de factoren om een continue druk op de lijn te zetten.
• Houdt de hengeltop hoog, om de volle buigkracht van de hengel te gebruiken, houdt de hengeltop laag (horizontaal) om een vis zijdelings uit balans te brengen om hem bijvoorbeeld van richting te doen veranderen.
• Houd de dril kort, maar lang genoeg. Bij een karper is het landen aangebracht als hij niet meer de diepte in wilt.
• Stel de slip alvast voor de dril in. Trek aan de lijn en stel hem niet te strak af.

• Houdt tijdens de dril de slip in de gaten. Stel eventueel met kleine beetjes bij.
• Zorg dat je net reeds nat is, opdat het voor het landen goed zinkt.
• Ga niet naar de vis steken met het net, maar houd het stil onder water, en laat de visser de vis in het net drillen. Je hoeft dan alleen nog maar te tillen.
• Zorg voor landingsnetten van formaat ‘Ruimschoots”.
• Til altijd zware vis aan het net uit het water, nooit met de steel, die is daar niet op gebouwd.
• Verken je stek voordat het donker wordt, opdat een vis je niet verrast bij de dril.
• Zorg vooral bij het nachtvissen over een goede landingsplaats, zonder obstakels en rommel waarover je kan vallen.
• Zorg voor goede verlichting, en volle batterijen. Zorg dat alles een vaste plaats heeft, opdat je niet hoeft te zoeken.
• Losschieten gebeurt meestal bij de oever.
• Plan je dril van te voren in, hier mag hij niet komen en daar wil ik hem landen. Dat scheelt enorm.
• Draai geen lijn op terwijl de slip loopt. Je twist alleen maar lijn en je verdient geen meter.
• Laat een vis even uitrazen, verlies niet je geduld. Wie zijn geduld verliest en te snel wilt landen verpeelt de meeste vis.
• Dril een vis goed uit. Een vermoeide vis is ook rustiger aan de kant en op je onthaakmat. De kans op verwondingen is dan ook het kleinst.
• Land de vis het liefste zelf, onkundig geklungel van vriendelijke omstanders zijn vaak de oorzaak van visverlies.
• Met ingenaait loodkoord zinkt een landingsnet sneller.
• Zorg dat je vanuit elke kant van je hengelsteunen bij het landingsnet kunt komen.

-------------

25-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

De boilie Dit ronde en gekookte deeg balletje is toch echt wel het bekenste aas bij de karpervisser. Deze ronde knikkes zijn in middels in alle denkbare flavours verkrijgbaar, maar ook in alle maten van 5 milimeter tot wel 34 milimeter. Ook de kleuren zijn er in alle kleuren van de regenboog. Ze liggen visklaar in de winkel. Natuurlijk is deze boilie ook zelf te maken. Het is niet moeilijk om bolies te maken met een goed recept. Voor boilie recepten klik hier en je zult naar m'n boilie recepten pagina gaan. De boilie word vrijwel nooit gebruikt voor het penvissen, maar eigenlijk altijd voor het afstand vissen met de optonic. Dit omdat het een fijne eigenschap heeft, namelijk dat het niet van de hair vliegt of kapot spat op het oppervlak bij het uitgooien. Dit komt doordat de boilie een hard korstje heeft en een tamelijk zachte kern. Er moeten dan nog wat boilies worden bijgevoerd op de stek tijdens het vissen. De boilies kunnen ook worden gepresenteerd op een bedje kippenmaïs, hennep of andere particles. Dit om te zorgen dat de karpers die de boilie niet gelijk als voedsel herkennen, de particels eten en dan uiteindelijk de boilies mee eten. De haakmaat hangt af van de groote van de boilie, de haakbocht moet namelijk ongeveer even groot zijn als de boilie zelf. De boilie moet niet aan de haak worden geprikt maar aan een hair worden bevestigd met een boilieboor en boilienaald. Helaas zijn er al wat wateren waar de karper de boilie herkent als gevaar en hem niet meer neemt. Alleen een andere flavour, kleur, mix, vorm of doorsnee kan er voor zorgen dat de karper de boilie weer neemt. Tegenwoordig is de boilie aas numero 1 geworden bij de karpervisser. Kant en klaar gekocht of zelfgemaakt behalen zeer goede resultaten. Hierdoor worden vele andere aassorten in het hoekje gedreven, terwijl deze aassoorten jarenlang trouwe dienst hebben bewezen; en dat is jammer. Daarom vindt je hieronder een opsomming van diverse mogelijke vervangende aassoorten.  Pik er maaar eens 1 tussenuit en ga er eendagje mee vissen. Ongetwijveld zullen er dezelfde resultaten mee worden behaald. Daarnaast is het op dressuurwateren vaak de gouden tip, overstappen op een ander; misschien een nog nooit eerder geprobeerd aas. Het proberen waard lijkt mij.. Succes..!!! Mais Mais is een vrij goedkoop en makkelijk voer voor de karper. We hebben het hier wel over kippenmais en niet over mais uit blik.De kippenmais moet eerst ongeveer 2 dagen laten weken. Daarna nog een half uurtje op een laag pitje zachtjes laten doorkoken, wanneer je de mais op vol vuur kookt, zal deze openbarsten. Maïs is een gekende aassoort zowel bij de karpers als bij brasems Mais wordt vaak samen met duivenvoer gebruikt, om een aan te maken. Echter als aas doet mais het ook uitstekend. De feloranje kleur zorgt er voor, dat het zeer goed opvalt op haast alle ondergronden. Doordat het zo goedzichtbaar is, is de kans groot dat kleinere karpers sneller zullen toehappen dan hun grotere broers en zussen. Naast de gele mais is er ook een rode variant op de markt. Ook kun je er zelf kleur en smaakstoffen aan toe voegen. Tijgernoten Bij het voor de eerste keer zien van de tijgernoten, doen ze je denken aan mini-aardappeltjes. Het is een kijharde zoete noot. Zelfs na weken en hun kooktijd blijven de noten hard en krokant. Voor de karper is dit geen probleem, want karpers kraken de tijgernoten tussen hun keeltanden. De bereiding is eenvoudig: Laat de noten 48 uur in water weken. Kook daarna de noten een half uur en laat de noten vervolgens nog 2 tot 3 dagen staan in het gekookte water. De noten zullen nu een slijmerig laagje krijgen, welke vrij zoet is en een positieve aantrekkingskracht hebben op de Karpers. Eventueel kan er tijdens het koken wat suiker bij de noten worden gegooid, echter nodig is dit niet. Vooral op dressuurwateren zullen tijgernoten het na een (kleine) voercampagne zeer goed doen.. Er kleeft slechts 1 nadeel aan de noten, en dat is hun prijs.Oh ja een 2e nadeel...een heerlijk gevoel is het om met je handen de slijmerige noten uit de emmer te pakken... Duivenvoer Duivenvoer is een favoriete onder de aassoorten om een voerplek mee aan te leggen. De reden hiervoor is dat het een variteit aan ingredienten bevat en daarnaast vrij goedkoop is. Duivenvoer is een mengeling van maïs, peulvruchten, hennep, haver en diverse andere kleine zaden. Ook duivenvoer moet eerst ongeveer 2 dagen weken en nadietijd nog eventjes een half uurtje koken. Een nadeel van duivenvoer is, dat het ook brasem aantrekt op de voerplek. Kikkererwten Net als andere partikels, dienen ook kikkererwten eerst gekookt te worden. Van tevoren eerst weer eventjes 12 uur laten weken in koud water en vervolgens een half uurtje laten koken. Let er op, dat tijdens het weken, het gewicht van de kikkererwten met ongeveer factor 2 toeneemt Doe dus de emmer nooit helemaal vol en zeker geen deksel erop. Na het koken de kikkererwten afgieten en laten drogen. Witte en bruine bonen Bonen kan je zowel droog als “kant en klaar” verkrijgen in de winkels. Bonen geven de voorkeur aan dezelfde behandeling als de kikkererwten. Het voordeel van de bonen die te koop zijn in blik is, dat ze in tomatensaus drijven. Niet alleen als voermiddel maar ook als aas doen deze bonen in saus het goed. Karpers zijn er verzot op. Bonen zijn er in diverse varianten: Bruine,- Witte, Cidneybonen, Black-eye beans. Je zou kunnen voeren met de 1 en gaan vissen met de ander... Hennep Hennep is vooral bij witvissers zeer populair en wordt bij karpervissers meestal vergeten. Dat is jamemr want de karper is verzot op hennep. Hennep is echter moeilijk als aas te gebruiken. (tis errug klein) Daarom wordt hennep vaak gebruikt in lokvoeders, maar ook een handjevol hennep op je visstek zal wonderen doen. De visspeciaalzaak heeft over het algemeen 2 soorten: gewone en gemalen hennep. De gewone hennep moet eerst een dag in koud water staan te weken. Daarna moet de hennep nog eventjes gekookt worden. Dit koken moet niet te lang, zodra de witte kiemen uit de zaadjes komen, is de hennep klaar voor gebruik. Hennep kan in princiepe door alle lokvoeders heen. Een goede combinatie is duivenvoer met hennep...!! Pinda’s Ook met pinda’s kan worden gevist. Wel vergt de voorbereiding enige aandacht. Kook de pinda's (neem wel een groot formaat pinda) ongeveer drie uur in ruim water. Giet de pinda's tussendoor meerdere malen af en voeg weer vers water toe. Dit in verband met het schadelijke blauwzuur wat ind epinda zit end an vrijkomt. Dit blauwzuur is schadelijk voor zowel mens als de karper!! Aardappel Een eeuwenoude recept en het werkt nog steeds. Kook de aardappels niet helemaal af. Laat ze eventjes afkoelen en snijd het in grote brokken. Knutsel de aardappel op de haak en doop deze eventjes in de stroop. Maar ook de kant en klare krieltjes zullen het bij de karper bijzonder goed doen. Zeker het proberen weer waard. Boterhamworst Juist ja..de blikjes Smac van Unox of lupac. In hapklare brokken snijden en aanbieden aan de karpers. Wel is ook dit aas zeer witvis gevoelig, vooral voorntjes zullen een poging doen het homp vlees van de haak te krijgen. Katten en hondenvoer Het klinkt raar maar toch is hier reeds menige karper mee gavangen. Hiervoor kunnen zowel de droge als de vlees brokken worden gebruikt. Een nadeel van de droge brokken is, dat het blijft drijven (hoogmatig vervelend met eenden in de vijver) en de vleesbrokken raken verzadigt met water waardoor ze makkelijk van de haak / hair vallen. Roggebrood Roggebrood kneden tot een harde bal. Een aantal van deze ballen in het water gooien. De bal op de haak eventjes onderdompelen in wat stroop en vissen maar. Het is een eeuwenoud recept, maar nog steeds worden er karpers op gevangen. Rozijnen Velen lachen zich waarschijnlijk nu een bult, toch is dit een erg mooi serieus voer. Je koopt een zakje van de die gedroogde rozijntjes bij de supermarkt. Gooi ze in een bak met warm water en laat ze een dag / nacht weken. De rozijn zal zich met factor 10 uitzetten en is dan een perfect aas. Wel verdient het aanbeveling, om van tevoren een aantal voerplekken aan te leggen met rozijnen. Dit om de karpers aan het nieuwe aas te laten wennen. Trouvit Trouvit is ander woord voor forelkorrel welke wordt gebruikt in de forelkwekerij voor het opfokken van forellen. Trouvit is verkrijgbaar in verschillende grootten van korrel; de kleinste versie, bevat de meeste eiwitten en heeft een zeer scherpere geur. In de forelkorrel zit een grootte dosis vismeel en bloedmeel verwerkt, ingrediënten waar de karper gek op is. De trouvitkorrel wordt bij de productie samengeperst. Alle ingrediënten worden gemengd, gekneed en met behulp van water, verwarmd en daarna bij elkaar geperst om te eindigen in de gedroogde korrel. Een nadeel van trouvit is, dat het vrijsnel oplost in het water. Gemalen trouvit kan worden gebruikt bij het maken van boilies, maar is ook uitermate geschikt als lokvoer. Brood Uiteraard mag brood niet ontbreken als karpervoer. Wat is er leuker, dan met warm weer de luchthappende karpers te verleiden met een grote vlok brood. Daarnaast zijn er tal van andere mogelijkheden met brood. Een paar plakken brrod eventjes nat maken beetje gemalen hennep of trouvit erdoor, of naar wens een andere flavour. Mogelijkheden genoeg met een goedkoop aas. Kaas Kaas is ook 1 van de producten die een beetje in het vergeethoekje is terechtgekomen. Kleine blokjes kaas direct op de haak of op de hair. Of variëren met komijnekaas. Ook kleven hier weer nadelen aan. Kaas is een vrij dure aassoort en het is erg witvisgevoelig. Macaroni Juist ja Macaroni. De macaroni iets minder lang koken dan normaal, zodat het ietsjes steviger is. Macaroni heb je in diverse soorten en maten. Eigenlijk maakt het niet uit welke soort je gebruikt. Wel zullen verschillende modellen beter op de haak blijven zitten dan de ander. Om deze lekkernij nog iets aantrekkelijker te maken, zou je ze kunnen aanbieden met tomatensaus (hetzelfde als de bruine en witte bonen)

24-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Ander aas,

Bij onderstaande aassoorten is bijvangsten normaal. Ook brasem (bijv.) lust er wel pap van.

Maccaronie, goed gekookt, maar 'a dente' is het een prima aassoort. Het hoeft niet alleen dat elleboog-type te zijn. Maccaronie is er in allerlei soorten en maten en kleuren.

Kaas, in blokjes aan je hair of meteen aan de haak. Gebruik bij voorkeur de jonge of jong-belegen kaas. Komijnenen-kaas gaat ook. Brengt weer wat afwisseling in je voerpatroon.

Smeerkaas, roggebrood, wittebrood of paneermeel vermengen met smeerkaas. Bolletjes aan de haak doen en er mee vissen. Goed houdbaar in de diepvries.

Wittebrood, op veel verschillende manieren te gebruiken. Als vlok (drijvend) aan de haak, de korst (drijvend) aan de haak, als vastgekneed voer aan de haak (zinkend), ingeweekt door het lokvoer etc.

Roggebrood, kneed het roggebrood met stroop tot een massa, en laat daar balletjes van drogen. Prachtig voer en haakaas voor de pen.

Rozijnen, een dagje inweken in water en er kan mee gevist en gevoerd worden.

Katte- of hondevoer, in blik of de droge brokken. Hier zijn drijvende en zinkende exemplaren van. De drijvende vormen hiervan kunnen dus ook zeer goed als popup gebruikt worden.

Boterhamworst (luncheon meat), is worst in blik (Smac). Gewoon blokjes aan de haak of de hair.

Aardappel, al oud karpervoer. Niet te lang koken, maar met een beetje bite zal dit prima werken. Meer geschikt voor de penhengel, omdat je het er nogal snel van af gooit. Je kan gekookte krieltjes gebruiken, maar ook blokjes (of bolletjes) gewone gekookte aardappel. Verpulvert door het lokvoer of deeg is ook een optie.

Patates frites, of zoals we in limburg zeggen 'Frieten'. Vooral aan vijvers waar de stad omheen ligt is dit bijna natuurlijk voer, maar ook op gewone vijvers. Is per slot van rekening aardappel. Een prettige bijkomstigheid, dit aas blijft goed aan je hair wegens het hardere korsteje. Gebruik niet de hardgebakken delen.

Frikandel, gewoon ongebakken een stuk aan je hair of haak.

Wormen, en of het nou mestpieren zijn, of dauwwormen. Prik je haak lekker vol en ga je gang.

Maden en casters, en vooral op vijvers waar weinig andere witvissen zitten. Bijv. op karpervijvers en/of kwekerijen.

Muggelarf, hiervoor geld hetzelfde als voor de made, veel witvis en je plannetje loopt mis.

Garnaal, natuurlijk aassoort. Garnaal kan heel goed gaan op water waar al garnaal voorkomt, maar ook als dat niet het geval is. Levend aan de haak doen.

Waterslak, hiervoor geld hetzelfde als voor garnaal.

Mosselen, natuurlijke aassoort. Zelf verse mosselen pellen en aan de haak doen, maar ook een potje mosselen (in het zuur) uit de winkel kan uitkomst bieden.

Noten en peulvruchten, worden beschreven in het onderdeel 'Partikels'

Voerpellets, ook hiermee kan gevist worden. Valt snel uit elkaar, dus vaak verversen.

23-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Deeg

Algemeen - Een zeer aparte manier van vissen. Een klodder deeg aan de haak, geen hair, en licht lood, want anders valt het er zo vanaf. Een goed alternatief als er op bepaalde vijvers niet met boilies gevist mag worden. Een goed alternatief ook als je gewoon eens wat anders wilt proberen. Sommige vissers zweren bij het gebruik van deeg. Dat zal wel niet voor niets zijn.

22-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Particles



tijgernoten                     hennep         Pindas                 duivenmengling            kikkr erwten

                            

Algemeen - Sinds de opkomst van de boilie is de particle een beetje in onmin geraakt. Begrijpelijk, want als haakaas vang je vaak net zo goed brasems als karpers met particles, echter, de attractiviteit van dit aas is soms echt behoorlijk te noemen en doorbreekt vaak weer de dressuur bij de vissen. Ook bij het maken van een voerplek kan de particle vaak nuttig bijgebruikt worden en maakt het geheel een vaak wat goedkopere aktie. Er zijn ook particles waar hoofdzakelijk karper op aast, zoals tijgernoten (ook niet overal). Sommige particles zijn domweg te klein om een haak mee te be-asen als ik denk aan hennepzaad en tarwe. Bij alle soorten particles geld wel de regel dat het voorheen goed verzorgt hoort te zijn. Inweken en/of voorkoken zijn een aantal akties die bij de meeste particles MOETEN gebeuren. Ongekookt en/of ongeweekt kunnen particles schadelijk of zelfs dodelijk voor de vissen zijn. Houdt je dus aan de voorgeschreven inweek en kooktijden of anderzins voorgeschreven behandelmethoden.

                                                                         ---------------------

20-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Drijvend

Algemeen - Als het warm is, de karpers liggen in de zon en iedereen zit te blanken, dan is het proberen waard. Pas op, op sommige vijvers is dit verboden.
Een vers wittebrood en je kunt aan de slag. Pluk een prop wittebrood (binnenste), gebruik geen lood, hooguit een verzwaarde dobber, maar liever niet. Kneed het brood boven de haak stevig vast en laat de rest losjes erbij hngen. Dip even het water om gewicht aan het brood te geven en gooi met gevoel in in de buurt van de zonnende karpers. Chakkaaaa. Hetzelfde kan je doen met een stuk van de korst. Hier steek je de haak gewoon doorheen.
Alternatief op het korstvissen of pluimvissen is het vissen met drijvende honde- of kattebrokjes. tevens zou een kunstvlieg nog soelaas bieden. Vang je niets? Dan heb je in ieder geval iets te doen gehad.

19-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Mugtubs: een nieuw aas is geboren

Gedurende de tijd dat ik op karper vis heb ik altijd een haat-liefde verhouding gehad met pop-ups. Ik zag zeker bepaalde voordelen van een aaspresentatie vlak boven de bodem. De belangrijkste zijn volgens mij dat je het aas precies zo kunt uitbalanceren zoals je zou willen: van zwaar zinkend tot luchtig zwevend, en dat de haak zich altijd in de perfecte positie bevindt om in de onderlip van de vis te prikken. Het maken van een effectieve pop-up was echter een heel ander verhaal. Allerhande methoden heb ik toegepast zoals het uitboren van een boilie en opvullen met wat foam, het kneden van boiliedeeg rond een kurken balletje om die vervolgens als een normale boilie te koken, en het verhitten van boilies in de magnetron. Over geen van deze methoden was ik echter zó tevreden dat ik er vaak gebruik van maakte. Herwin Kwint had in het verleden al eens in artikelen beschreven dat hij zijn boilies bakte in een koekenpan en op die manier perfecte pop-ups verkreeg. Tijdens Carp 2004 stond ik met hem in de stand van Sensas en kon ik met eigen ogen zien hoe hij ze fabriceerde, en nog belangrijker, hoe perfect het resultaat is! Hieronder volgt Herwin's instructie hoe hij zijn mugtubs fabriceert. Waar de naam mugtubs vandaan komt? En combinatie van muggelarven en tubifex, twee natuurlijke ingrediënten die hij graag in dit aas verwerkt. De basismix De basis van het aas is een boiliemix waarvan Herwin na veel experimenteren uiteindelijk tot de volgende samenstelling is gekomen: 3 delen Sodium Caseïnaat 2 delen Soya Isolaat 1 deel Ei Albumine 1 deel Lactalbumine 1/3 deel fijngemalen Garnalenmeel 1 deel Tarwebloem 2 delen Rijstebloem Een deel is een vaste inhoudsmaat die je zelf kiest. Dat kan een drinkbeker zijn, een maatschepje voor koffie of babyvoeding maar ook een eetlepel. De meeste ingrediënten zijn vrij prijzig, maar omdat je dit alleen als haakaas gebruikt en er niet mee voert, heb je er maar weinig van nodig. In het verleden was deze mix een stuk complexer maar Herwin streeft ernaar om zo weinig mogelijk verschillende ingrediënten te verwerken, simpelheid troef. Verder heeft ieder ingrediënt zijn functie ten behoeve van vele zaken die de verhitting (uitzetten) met zich mee brengen. De mix zal uitzetten en mag dus niet scheuren, maar mag na het afkoelen ook niet als een 'rozijn' in elkaar krimpen. Om dit laatste te voorkomen zijn dus rijstebloem en ei albumine toegevoegd. De tarwebloem zorgt voor elasticiteit, zeer belangrijk daar de mix uit gaat zetten bij verhitting. Tevens zorgt de tarwebloem samen met calcium caseïnaat voor bindende eigenschappen waardoor je aan deze basismix allerlei alternatieve ingrediënten kunt toevoegen, mits deze zeer fijn gemalen (!) zijn. Alle delen kunnen het beste in een plastic zak gedaan worden. Als je er wat lucht in blaast, de zak afsluit en vervolgens flink heen en weer schudt worden ze optimaal met elkaar vermengd. De basismix is gereed. Eigen karakter Als de basismix gereed is kunnen er spullen met een specifieke eigen geur en smaak toegevoegd worden. Zo neem je bijvoorbeeld twee delen van de basismix en doet daar één deel fijngemalen gedroogde muggelarven door. Herwin probeert dus telkens om de mix aan te scherpen en er zoveel mogelijk muggelarven of andere dierlijke ingrediënten in te verwerken, daar hij ervan uitgaat dat dit soort ingrediënten toch enige positieve aasrespons bezitten. Wellicht een beetje bloedmeel, iets minder basis mix en weer een grotere hoeveelheid muggelarven, ect. Ook hiervoor geldt hetzelfde, twee delen basismix en één deel extra toevoegingen bij elkaar in een plastic zakje doen, lucht erin en vervolgens goed schudden . Sla vervolgens een normaal formaat ei kapot in een bakje. Indien je een kleurstof wilt toevoegen, dan hiervan ook wat bij het ei in de bak doen. Voeg daar aan toe: 10 ml. Olie (bijvoorbeeld Sardineolie), 10 ml. van bijvoorbeeld Attractant of Sense Appeal en eventueel 2 tot 5 ml. flavour en meng dit alles goed met een vork. Zoals je ziet kan er maximaal zo'n 20 ml. extra vocht op een ei toegevoegd worden. De olie is wel belangrijk trouwens, het risico dat de mix verbrandt wordt hiermee een stuk kleiner. Doe vervolgens beetje voor beetje wat van de aangemaakte mix bij het vocht en meng het goed door elkaar. Kneed de mix, je zult zien dat deze zeer elastisch is, dit is ook gewenst. Houd het deeg soepel, maak het niet te stijf en maak boilies van ongeveer 16 tot 18 mm. Wanneer je de boilies met de reguliere boilietafel maakt zal je merken dat er van die gaatjes in het midden van de boilies zitten. Om deze weg te werken rol je dus elke boilie even met de hand na. Een intensief karweitje maar zoals eerder gezegd, omdat je ze alleen als haakaas gebruikt valt het best wel mee. Langzaam bakken Steek vervolgens de gaspit aan, het luistert nauw op welk vermogen je de pan verhit dus vandaar dat je hierin erg precies moet zijn. De gaspit waar Herwin zijn boilies op bakt is precies 9 cm doorsnee, hij gebruikt dan driekwart van het vermogen. Alle 'pitten' die kleiner zijn moeten dus gewoon vol open. Even uitproberen is het motto. Met één hand schud je de koekepan die vetvrij moet zijn, continu over het vuur heen en weer. Met de andere hand leg je één voor één de boilies in de pan. Steeds goed blijven schudden anders plakken ze vast. Op deze wijze dien je gedurende 7 à 10 minuten de boilies door de pan te rollen terwijl deze verhit wordt. Na een aantal minuten zetten ze uit door de hitte, op dat moment komt er lucht in en begint het drijfvermogen toe te nemen. Je zult zien dat elke boilie door het continu rollen kogelrond wordt, ook al zaten er 'platte' kantjes aan in deegvorm. Na de opgegeven tijd de gaspit uit doen en de boilies nog eventjes 1 a 2 minuten doorrollen om ze gelijkmatig af te laten koelen. Dit voorkomt dat ze als een rozijn in elkaar krimpen (schrikken). Laat de pop ups op een droge plek (zolder of schuur) nog enkele dagen drogen. Je kunt ze vervolgens rustig in de vistas laten zitten, ze bederven namelijk niet meer (mits droog opgeborgen natuurlijk). Het grote voordeel van deze manier van pop-ups maken is volgens Herwin dat de ingrediënten rechtstreeks in contact staan met het water, er zit geen dichte schil rond het aas die een reguliere gekookte boilie wel heeft. Je zult zien dat deze pop-up eenmaal in het water zeer goed uitwasemt. Dat ze lang hun drijfvermogen houden is ook een feit en iets wat met andere methoden nog wel eens mis wil gaan. Je kunt naar hartelust experimenteren met het toevoegen van lokkende ingrediënten. Zo lang je zorgt dat ze goed fijngemalen zijn en hooguit 1/3 van de totale mix uitmaken, zal de verwerking geen problemen opleveren. Via deze weg willen wij Herwin hartelijk danken voor het prijsgeven van deze informatie, er zullen ongetwijfeld een heleboel mensen verder mee geholpen zijn.

18-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Ingredienten

Aardappel vlokken: hoeveelheid ongeveer 20-30 procent van de mix, het heeft een laag eiwitgehalte van 5% koolhydraat gehalte op 70 %. 

Ansjovismeel: Dit heeft een zeer uitgesproken geur, net zoals alle vismelen overigens. Het heeft hierdoor een goede instant werking, het mag ongeveer 20% van de mix bevatten.

Biergist: Kan tot 15 % van je mix bevatten, het is een vrij duur bestanddeel met een hoog eiwitgehalte . Het word niet veel gebruikt in boilie mixen.

Bloedpoeder: Dit meel heeft een zeer sterke eigen geur, het heeft een hoogpercentage aan eiwitten maar deze zijn niet bruikbaar. 

Babycornmeel: Dit meel is zoetig en genaakt van mais, het heeft hierdoor een zeer goede instant werking. Het heeft een goede uitharding en kan tot v40% van je mix uitmaken.

Biggenmeel: In het boek Karper van Rini Groothuis staat een leuk deegje van dit meel, het is in Bulk te verkrijgen bij de boerenbond. Er is een grove en fijne versie in de handel, de grove versie zal moeten worden gemaald en gezeefd. Het is een prima bestanddeel met een goede voedingswaarde en het rolt als een trein. Het kan tot 80% van je mix bevatten.

Birdfood: dit is een ingrediënt die we veelvuldig tegenkomen, het kan tot 40% van je mix bevatten. 30% is voor de rolbaarheid van de mix beter.

Caseïne: Is verkrijgbaar in diverse mesh uitvoeringen 90 mesh is de fijnste en 30 mesh de grofste . 90% is voor het samenstellen van de mix het meest geschikt, met de grove korrel word een betere hardheid van de boilie verkregen. Het is een zwaar ingredient met een eiwitpercentage van 95% het kan tot ongeveer 40 % van je mix bevatten.

Ei-albumine: Hoogwaardig maar zeer duur ingredient het heeft een n uitstekende uitharding en een eiwitgehalte van  85% het kan tot 20% van je mix bevatten.

Eipoeder: Een vettig vuilgeel meel, het geeft een goede hardheid aan de boilie en het eiwitpercentage ligt op 50% het kan tot 20% van je basis mix bevatten.. Het bevorderd de rolbaarheid en heeft goede bindende eigenschappen.

Garnalenmeel:  Heeft door de geur een prima instant respons, eiwitgehalte 55% het kan tot 50% van je mix bevatten.

Griesmeel: Griesmeel heeft een aantal eigenschappen waardoor het in vele mixen word toegepast. Allereerst het is goedkoop, daarnaast heeft het zeer goede hardende eigenschappen. De voedingswaarde is niet hoogwaardig, de grove structuur laat de flavour makkelijk uitlekken dus ook geschikt wanneer de temp laag zijn. Het kan tot 50% van je mix bevatten.

Kattebrokken: Gemalen kattebrokkenn kunnen prima als basis dienen voor een goede boillie. Het heeft een prima instant respons met een eiwitwaarde van rond de 35%, het kan tot 80% van je mix bevatten.

Lactalbumine: Heeft een uitstekende hardheid en instant respons en kan tot 20% van je mix bevatten, het bevordert tevens de rolbaarheid van je mix., eiwitgehalte 85%

Maismeel: Kan tot 60% van je mix bevatten het heeft een uitstekende hardheid en instantrespons. Eiwitgehalte ongeveer 10%.

Natrium Caseinaat: Kan tot 10% van de basismix vormen het heeft sterke bindende eigenschappen en een eiwitgehalte van 95%.

Pindameel: Pindameel is erg vettig en er moet opgelet worden dat dit meel vers is, het is erg aan bederf onderhevig. Het kan tot 60% van je basis mix bevatten. 

Polenta: Geeft een prima hardheid en heeft een goede instant respons, het kan tot 40 % in je basismix gebruikt worden.

Polentabloem: Kan tot 60% in je basismix gebruikt worden, het heeft een zeer goede instant respons en een goede rolbaarheid.

Robinred: een top ingredient , niet meer als 10% van je mix.

Sojameel : kan tot wel 80% van je mix bevatten, heeft een goede instant respons en laat zich goed rollen. Het eiwitgehalte ligt rond de 35%.

Sojabloem: Is een goed basis ingredient maar hard slecht uit, de hoeveelheid in een mix niet meer als 40%. Eiwitgehalte 50%

Speculaasmeel: Gemalen speculaas, heeft een kruidige geur wat een goede instant respons heeft op de karper. Niet meer dan 30% van je mix.

Tarwebloem: Een goedkoop ingredient, maar nioet teveel gebruiken de mix word erg plakkerig. Dit word vaak gebruikt als bindmiddel. Het heeft een prima instant respons.

Trouvit: Het zijn eigenlijk forrelen pellets, een topingredient. De karper worden hiermee opgefokt en zijn er dol op. Het kan tot 80% van je mix bevatten het rolt goed, wat extra verharders toevoehen om hem goed hard te laten worden.

Vismeel: Kan tot 70% van je mix bevatten eiwitgehalte ruim 60%.

Wouwbloem: Prima bulk ingredient met een eiwitgehalte van 10% maar een uitstekende hardheid en rolbaarheid. Kwantiteit 70%

17-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Voorvoeren

Er zijn een aantal meningen en manieren van voorvoeren te bedenken en ook een aantal theorieen over de gebruikte hoeveelheden per keer, maar kort door de bocht genomen kun je voorvoeren in drie fases onderverdelen.

Introductie - Je hebt een nieuwe boilie, of een boilie of aas dat nog niet op deze stek is geprobeert. In dat geval ga je je aas introduceren. Een tijdrovend werkje, alwaar het de bedoeling is om de vis aan het aas te laten wennen. Dit aas moet een onderdeel van het vaste eetpatroon worden en door de vis te conditioneren kun je hem leren dat dit aas een natuurlijk voer is. Ga als volgt te werk. Neem een aantal keren per week een geringe hoeveelheid van dit aas en strooi zeer kleine hoeveelheden over een groot gebied op meerdere plaatsen. Mondjesmaat dus. Door dit verspreide gedrag van voeren en de geringe hoeveelheden zullen de vissen dit aas als iets natuurlijks gaan zien. Ze vinden regelmatig een beetje en aarzelen na verloop van tijd ook niet om dit te pakken. Dit is bijv. ook een mooie methode om aas waar dressuur aan hangt weer opnieuw te introduceren als veilig, maar ook om tijdens de winterstop, op je vaste stekjes, de stekken warm te houden.

Creatie van een hotspot - Je probeert via een voer-campagne een plek te maken waar ze zeker aanwezig zullen zijn als je straks komt vissen. In dit geval praat je over grotere tot zelfs zeer grote hoeveelheden voer welke geconcentreerd op plaatsen wordt aangeboden. Zo'n voer-campgne kan een aantal dagen duren, maar ook een aantal weken. Is alles een kwestie van beurs en tijd. Op zeer groot water kan zo'n voercampgne tientallen kilo's per keer groot zijn, verdeelt over twee a drie grote voerplaatsen. Aan klein tot zeer klein water is dit natuurlijk een killer voor de andere vissers en beperk je je campagne aangepast aan de lokale gebruiken en regels. Langere campagnes leveren in beginsel vaak grotere exemplaren. De theorie hierachter schuilt in het gegeven dat een goede voerplaats op den duur door de dikkere vissen beheert gaat worden. De tijd van het jaar speelt ook een rol. In de koudere jaargetijden zullen de karpers een stuk minder vreten dan wanneer het hartje zomer is. De temperatuur zou een factor vijf aan eetlust kunnen zijn tussen maart en augustus. Pas je voergedrag hieraan aan. Voer zoveel als opgegeten wordt tot aan de volgende keer dat je komt. Teveel voer heeft verschaling en verzuring van het voer als gevolg hierdoor zal je campagne een tegendraads effect krijgen. Het water stinkt daar namelijk naar rotting. Vooral op kleinere vijvers heeft dat een verzuring van het water tot gevolg en zal het visbestand geen goed doen. Aanlengen van je voer met particles heeft als voordeel dat andere vis ook hiervan eet, maar kan als nadeel hebben dat je boilies liggen blijven. Voer echter steeds ook met het aas waarmee je straks gaat vissen.
Voercampagnes hebben over het algemeen een aflopend karakter. Men begint grootscheeps, en naarmate de dag van vissen nadert ga je steeds meer minderen met het voorvoeren. Ze moeten er straks wel zin in hebben, toch?

Tijdens het vissen - Beginnen met een verspreid liggende kleine hoeveelheid haakaas, waarbij de concentratie op de inworpplaats ligt. Tijdens het vissen steeds een beetje bijgooien, opdat er steeds iets te vinden is in de buurt. PVA netjes en lijntjes kunnen ook goed dienst doen tijdens het vissen. Er ligt in ieder geval een propje voer bij je haak.

16-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

15-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Peilen

Peilen is bij het karpervissen praktisch onmisbaar. Het vooraf goed in kaart brengen van de bodem van het betreffende water is deels bepalend voor een goede vangst. Neem voor het peilen ruim de tijd en doe het voordat je met een voercampagne of het vissen begint. Hoe gaat het peilen in zijn werk en wat heb je nodig? We gebruiken een (oudere) karperhengel met molen die uiteraard met voldoende lijn is opgespoeld, een wartellood wat vrij over de lijn schuift, een plastic kraal en een peildobber. Tegenwoordig zijn er hypermoderne peildobbers beschikbaar in diverse soorten, maten en gewichtsklassen die van oorsprong zijn ontwikkeld voor het snoeken met dode aasvissen. Als je er eerst niet teveel geld aan wilt uitgeven voldoet een traditionele snoekdobber van plastic, kurk of foam ook. Kies het gewicht van het wartellood niet te laag. Daarmee voorkom je dat tijdens het peilen het lood van zijn plek wordt getrokken en je dus geen nauwkeurig beeld van de diepte krijgt. Normaal gesproken is 90 tot 110 gram ideaal maar dat is ook afhankelijk van wat je hengel maximaal kan werpen. klik voor volledige weergave - Haal de hoofdlijn door het oog van het wartellood en rijg daarna een plastic kraal op de lijn. Deze voorkomt dat tijdens het peilen het oogje van het lood aan de knoop van de dobber blijft haken. Knoop de peildobber met het oogje aan de hoofdlijn. - Plak op je peilhengel tussen de handgreep en het startoog 2 stukjes tape goed zichtbaar op 50 cm afstand van elkaar. - Gooi nu het geheel in het water op de plek waarvan je de diepte wilt weten. - Wacht tot het geheel de bodem heeft bereikt en draai nu langzaam de lijn in, totdat je de dobber tegen het lood voelt slaan. Dit kun je voelen doordat de weerstand toeneemt. - Zet de molen in de baitrunnerstand of draai de slip losser. Pak de hoofdlijn ter hoogte van het eerste stukje tape tussen je vingers. Trek nu lijn door de slip van de molenspoel af tot je vingers bij het tweede stukje tape zijn. De peildobber zal door zijn drijfvermogen naar het oppervlak toe willen en zal nu 50 cm boven het wartellood staan. Plaats je vingers weer bij het eerste stukje tape en trek weer 50 cm lijn van de spoel. De dobber staat nu een meter boven het lood. - Herhaal de handeling en tel ze net zolang totdat de peildobber aan het wateroppervlak verschijnt. Wanneer de peildobber bijvoorbeeld na 8 keer lijn geven boven water komt, dan weet je dat het daar vier meter diep is (want 8 keer 50cm = 4m). Wanneer je de diepte weet, draai je de lijn weer binnen totdat je de dobber weer tegen het lood voelt slaan. Trek het geheel nu over de bodem een paar meter naar binnen en herhaal dan de bovenstaande procedure. Door op deze manier in een soort waaiervorm in een paar verschillende richtingen te werpen, krijg je een goed beeld van het bodemverloop op je stek. Heb je een interessant stuk gevonden dan kun je daar nog een keer extra naartoe werpen om het nauwkeuriger te verkennen. Let bij het verschuiven van het lood over de bodem ook op je hengeltop. Aan de weerstand en de trillingen die je ziet en voelt kun je er achterkomen wat voor soort bodem zich daar bevindt en of er ergens bijvoorbeeld een mosselbank ligt. klik voor volledige weergave Vergeet niet om tijdens het peilen op te schrijven hoe diep het overal is. Dit is ook handig voor later als je gaat voeren en vissen. Een gewone nylonlijn is prima te gebruiken. Wil je echter heel nauwkeurig en op grote afstand peilen dan is een dyneema lijn veel beter. Deze bezit geen rek en geeft ook de trillingen veel beter aan de hengeltop door. Succes..!!

14-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Het knopen van een hair

Hieronder zullen we een beschrijving geven van het maken van een hair. De hair is onmisbaar bij het karpervissen. Praktisch alle soorten aan kunnen op een hair worden aangeboden aan de karper en is de hakingskans vele malen groter. Dit is 1 van de meest voorkomemde hairs in de karpervisserij. Waarschijnlijk vanwege zijn bewezen successen.

Allereerst maken we een wikkelingsknoop op de haak. Steek de lijn door de oog van de haak en houd de lijn langs de haak zodat er aan de onderkant een paar centimeter uitsteekt. Wikkel nu van boven naar beneden de lijn om de haak en steek hem vervolgens weer door de oog van de haak. Een 6 à 8 tal wikkelingen is voldoende. Door nu de lijn aan te trekken trekt deze zichzelf vast.

Verder hebben we nodig: een boilienaald, een stukje onderlijn (naar eigen wens) en 2 stukjes silicone tubing (0.3 of 0.5 mm). We knopen een lusje in de onderlijn.

We plaatsen nu de stukjes siloconen tubing op de hair e.v.t. d.m.v. de boilienaald. Zo verkrijgen we een lus in de hairbraid en 2 losse eindjes waarvan eentje met het hairlusje.

Hier volgt een wat prutserig werkje, zeker als je dikke vingers hebt. We schuiven de siloconentubing met de hair erin over de haakpunt naar het oog van de haak toe toe. Let er wel eventjes op, dat bij het opschuiven van de hari, de haakpunt niet door de hair of siloconenrubbertje halen.

Trek nu de onderlijn door de oog van de haak heen. Als eenalaatste halen we de lus nu over het oog van de haak heen naar de achterkant van de haak.

Maak nu eerst de hair op lengte, dit kun je doen door er alvast een boilie op te bouwen. Trek nu voorzichtig aan het uiteinde van de onderlijn en je ziet dat de lus zichzelf afklemt.

Het resultaat is een perfecte hair. De eerste en ook de tweede keer zal het hoogstwaarschijnlijk mislukken. Het is een handigheidje die je door regelmatig te oefenen goed onder de knie kan krijgen. En uiteindelijk goedkoper is dan steeds kant en klare hairs te kopen.

13-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

	Freelinen, oftewel met een vrije lijn vissen. Een manier die hier nagenoeg niet bekend is. Hier wordt hoofdzakelijk het gewicht van het aas gebruikt om de haak op de plaats te krijgen. Doorgaans staan de hengels secuur gericht in het verlengde van de hoofdlijn, waarbij de waker de lijn strak moet houden. De bovenlijn behoort goed zinkend te zijn en, omdat deze methode voor heel zachte aassoorten geschikt is, moet de hengel zeer zacht zijn. Natuurlijk niet geschikt voor grotere afstanden en bij harde wind, maar wel een enorm gevoelige beetregistratie. De molenslip helemaal open en dan maar hopen dat er een met je aas aan de wandel gaat.
	Een afgeleide van freelinen, maar met de luxe van vrij schuivend inline werpgewicht. Ook hier is het de bedoeling dat de karper aangeslagen wordt bij beet en geen erg heeft in een onderlijn of haak. De slip open en wachten op beet. Het ruberen kogeltje (groen) is slechts ter bescherming van de wartelknoop bij de dril, of bij het ingooien.
	Een afgeleide van freelinen, maar met de luxe van vrij schuivend werpgewicht (wartellood). Ook hier is het de bedoeling dat de karper aangeslagen wordt bij beet en geen erg heeft in een onderlijn of haak. De slip open en wachten op beet. Het ruberen kogeltje (groen) is slechts ter bescherming van de wartelknoop bij de dril, of bij het ingooien.

Mijn favoriete haken en rigs

nr 1:

Hayabusa h1 nr 6 of nr 4 (Is mijn fovorite rig)

nr 2:

Hayabusa boiliehook nr 6(enkel voor het trek en sleurwerk)

nr 3:

Drennan continental boiliehook nr 6 met line aliner voor boilies niet groter dan 16 mm.

nr 4:

Tiemco nr 4  met krimpkous gecreëerd tot benthook.   Onderlijn 12 cm met lus op de wartel. Oppassen deze haken plooien gemakkelijk uit dus voorzichtig drillen is de boodschap.

Onderlijnen:

Voor mijn onderlijnen gebruik ik corastrong in 19 kg. deze lijn is goedkoop, sterk, schuurvast en plat dit heeft zijn voordelen dat de notles knoop niet te dik uitvalt. 

De lengte van de onderlijn:

Voor de meeste situaties vind ik tussen 18cm en 30cm ideaal.  Jij waarschijnlijk ook.

Lood:

Voor het vissen op korte afstand gebruik ik bollood van 80gr met een safety rig,en voor het afstand werk korda inline lood van 120gr.

Tot slot:

Ik hoop dat ik de beginnende karpervisser met deze informatie een goede richtlijn heeft gevonden, in ieder geval hebben deze montages voor mij één ding gemeen

VEEL VERTROUWEN.

12-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Diverse handige knopen

Onmisbaar bij eigenlijk alle vissporten is het maken / leggen van een goede knoop. De meesten zijn hierin reeds erg bedreven en kunnen blindelings een lijn aan een haak knopen of andere leuke technische knoopkunsten uitvoeren. Knopen bedenken en leggen zoals de knopenkoning Piet Vogel is niet aan ons besteed. Wij hebben daarom hier een hoeveelheid knopen verzameld die bij het karpervissen regelmatig voorkomen en daarom onmisbaar zijn voor elke karpervisser. Doe er je voordeel me. Veelal is het een kwestie van een aatal keren proberen voordat je de knoop onder de knie, of juist in de vingers hebt. Succes ermee.. Pascal We beginnen met waarschijnlijk de meest bekendste knoop: De halve bloedknoop Deze knoop wordt vooral gebruikt voor het bevestigen van wartels en ringetjes.  Een variant op deze knoop is de ingestopte halve bloedknoop Deze wordt voor dezelfde doeleinden gebruikt als de halve bloedknoop, echter deze zal minder snel gaan schuiven. Noodzakelijk is dat je minimaal 6 wikkelingen maakt. Het maken van een lus in een lijn is vrij eenvoudig. Wij gebruiken hiervoor de dubbele overhandse lus knoop Deze knoop heeft bij lus in lus knopen het voordeel dat hij niet gaat schuiven. Maak wel minimaal 3 wikkelingen. De lus in lus knoop wordt gebruikt voor het aanelkaar knopen van 2 soorten / stukken lijn. Handig voor het aan elkaar knopen van 2 stukken lijn. De waterknoop wordt gebruikt voor het aanelkaar knuppen van 2 stukken lijn. Een andere knoop om 2 stukken lijn aan elkaar te knopen. De Albrightknoop is idiaal voor het aanelkaar knuppen van 2 stukken lijn met verschillende diameters. Ook voor gevlochten lijn en andere voorslagen is deze knoop uitermate geschikt.   De trileneknoop is geschikt voor diverse doeleinden. Het is een schuifvrijeknoop die zo'n 80 tot 95% van de lijnsterkte behoud. Haal het einde van de lijn 2 maal door het oog en houd een kleine lus open. Wikkel het vrije stuk lijn minimaal 6 keer om de hoofdlijn heen. Haal het vrije stuk lijn nu door de opengehouden lus heen. Maak de lijn nu iets nat en trek beide delen zachtjes aan. De knoop zal zich vast trekken. Knip het overtollige stuk lijn weg. Tot op heden blijf ik het pielerij vinden. Het vastknuppen van een haakje zonder oogje (bledhaak?). Onderstaande knoop moet hierin verandering brengen; de bledknoop. Maak een lus en leg deze langs de haaksteel en zorg voor een los stukje lijn van minimaal een cm of 10 Wikkel nu dit stukje lijn een aantal keren (stuk of 8) rond de haak steel. Houd nu het losse uiteinde vast en trek de onderlijn voorzichtig vast, en trek de knoop dicht. Let er wel op dat de lijn aan de binnenkant van het bledje uit de knoop komt. Voor het penvissen maken de meesten gebruik van kant en klare stuitjes (ook wij). Voor de zuinige mensen onder ons of juist de knutselaars, hebben wij hier de uitleg van hoe je zelf stuitjes op de lijn kan knutselen. Veel plezier. Knip een lang stukje lijn af en leg deze dubbelgevouwen langs je hoofdlijn. Wikkel 1 van de uiteinden ongeveer 6 keer rond de hoofdlijn en het andere uiteinde van deze lijn, en steek het daarna door de lus. Trek nu beide uiteinden voorzichtig aan en klaar is je stuitje. Het knuppen van een hairuit 1 stuk lijn. Deze methode wordt door ons meestal alleen toegepast bij stiffrigs. Neem een lang stuk onderlijn (30cm) en maak hierin een kleine lus. Haal de lijn door het oogje en leg hem langs de rug van de haak. (hair ongeveer 3cm) Neem nu het vrije stuk lijn en wikkel deze ongeveer 6 tot 10 keer om de haaksteel heen. Zorg er voor dat de wikkeling goed strak om de haak en achterelkaar zitten. Haal nu de lijn van achteren naar voren door de haakoog heen en trek het geheel strak aan. Let er op dat de lijn aan de binnenkant van de haak er uit komt..!!! Zelfs voor het vastmaken van je hoofdlijn aan je spoel is een speciale knoop ontwikkeld. Echter zie ik hiervan het nut niet in. Ik denk dat een willekeurige goede knoop hier voor zal volstaan. Maar toch leuk om eventjes te vermelden. klik voor volledige grootte Wij gebruiken voor de verbinding van onze onderlijn met de wartel veelal de dubbele acht knoop. Deze knoop is bijzonder sterk en verschuift niet. Deze knoop is wel moeilijk te leggen met witte amnesia, vanwege de dikte ervan. Voor het aan elkaar knuppen van 2 stukken lijn zijn diverse knopen te bedenken. De meeste bekendsten hiervan zijn de bloednoop, de waterknoop en de chirurgenknoop worden gebruikt. Klik op de afbeelding voor de volledige weergave van de afbeelding (in nieuw venster) De bloedknoop; deze knoop gebruiken wij voor het verbinden van 2 stukken lijn. Ook voor lijnen met verschillende diameters is deze knoop uitermate geschikt .   De waterknoop; een naar mijn menig te moeilijke knoop voor het verbinden van 2 stukken lijn. De Chirurgenknoop; wederom een makkelijke knoop om 2 stukken lijn aan elkaar te knuppen.

11-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser  

Zelf steenloden maken

In 2005 ben ik begonnen met het vervaardigen van steentjes als werpgewicht. Waarom kan u zich afvragen. Dit heeft tal van redenen, maar de hoofdreden was voor mij dat ik het gewoonweg leuk vind om te hengelen met zelfgefabriceerde materialen en/of aassoorten. Bijkomstige voordelen van de stenen is dat ze goedkoop zijn (behalve aankoop tweecomponentenlijm), ze milieuvriendelijk zijn en dat je ze kan aanpassen volgens de bodem, maw dressuur brekend (ook zijn ze ideaal als dipmiddel). Nadelig is vooral het feit dat je er werpend niet zo een lange afstanden mee kan overbruggen als gewoon lood.

Wat heb je nu nodig om deze steentjes gebruiksklaar te maken?

Hoe begin ik er nu aan? Zoek eerst de geschikte stenen uit, waarop je let op wat het meest geschikt is als snijkant. Plaats de steen tussen de werkbank en span deze goed op. Dit is erg belangrijk opdat de steen niet wegspringt tijdens het slijpen van de gleuf. Indien deze wegspringt ter hoogte van je edele delen, dan vrees ik voor een stevig jodelconcert en erger. Het slijpen zelf vergt enige oefening en zoeken naar de beste plaatsen om in te slijpen. Belangrijk is dat je niet duwt op de steen met de slijpschijf, anders breken de stenen in mum van tijd af. Degenen die denken dat het gemakkelijker is om met een steenboor een gat te boren moet ik ontgoochelen. Dit was mijn eerste idee, maar enkele kapotte boortjes later (ondanks afkoelen met water) ben ik hiervan afgestapt.

Nadat de nodige stenen zijn ingeslepen is het tijd om deze van een wartel te voorzien. Als wartel kan je deze gebruiken die verkrijgbaar zijn bij uw hengelsportleverancier. Let er wel op dat het oogje voldoende groot is, want anders werkt dit niet bij veel veiligheidssystemen. Ook kan u zelf een oogje maken met geplastificeerde ijzerdraad. Het oogje maakt u door de draad rond een fijne schroevendraaier te draaien, de overtollige draad snijdt u nadien op gewenste lengte af.

Duurste materie is de lijm om de wartel te bevestigen aan de steen. Ik gebruik hiervoor de Akepox 2040. Dit is een tweecomponentenlijm die gebruikt wordt in de bouw oa om beschadigde dorpels te herstellen. Na uitdroging is deze keihard en waterbestendig. Nadeel is het prijskaartje. Waarschijnlijk zijn er goedkopere alternatieven beschikbaar, hier ben ik echter nog niet op zoek naar gegaan.

Met behulp van een spateltje vul je de opening die ontstaan is met de slijpmachine. Plaats dan je wartel hierin. Een nachtje laten drogen en klaar is kees.

Hierboven kan je de afgewerkte producten zien. Wel kan ik er nog bijvermelden dat je indien

je wenst je de stenen ‘properder’ kan afwerken mits de overtollige lijm af te schuren. Voor mij voldoen ze echter zoals op foto afgebeeld, mijn schuurtijd wordt vistijd.

10-07-2006 om 00:00 geschreven door carp visser