Hier zijn we weer met de dagelijkse update. Zoals we gisteren hadden verwacht is het echt een zware rit geworden. We zijn een beetje bekaf. In totaal deden we 2199 hoogtemeters en het hoogste punt was 963 meter. Veel afdalen was er niet bij, af en toe wel een stukje om naar beneden te vliegen, maar ze waren eerder schaars. Jammer dat we La Souterraine deze morgen moesten verlaten want die B&B is echt prachtig, een aanrader. Met het nodige bekijk dus vertrokken en al snel zaten we op en neer te rijden. Jammer genoeg is het fototoestel van Carlo gisteren gesneuveld op het land van eer. Dat wordt dus zoeken om een ander aan te schaffen. Onderweg zal dit niet lukken, want we rijden meer in het hol van Pluto dan in de beschaving. Zoals reeds gezegd de rit was redelijk zwaar, maar zeker wel de moeite weer waard. We zien dat we een beetje hoger komen te rijden, want de bomen veranderen stilaan in naaldbomen. Het landschap verandert hier iedere dag weer opnieuw. Toen we aankwamen in Neymac, hadden we nog geen slaapplaats. Dus even paniek, want de dichtstbijzijnde Ibis (hotel) was nog 20km uit de baan. Geen zin meer voor. Gaan vragen in een crêperie. Die mevrouw was zo vriendelijk om ronde te bellen, maar blijkbaar was alles volzet. Het idee om de blote hemel te trotseren stak de kop op. Tot Mario een camping in de buurt vond. Snel er naar toe, en na wat wachten hebben we een mobilehome gevonden om te slapen. Is eens iets anders. Hier gaan we sluiten voor vandaag, en ons oogjes dicht doen. De teller staat ondertussen op 1149km.
Vandaag dag op dag één week geleden zijn we vertrokken op Ertvelde, het regende toen een beetje in de voormiddag; We zouden vandaag ook een beetje regen kunnen gebruiken hebben. Wat was het HEEEET. 32° minstens. Deze morgen dus vertrokken in Montluçon en het beloofde een toch wel stevige brok te worden. Een 122 km met constant stijgen en dalen. Het stijgen is dus echt wel veel langer aan het worden. De echte muren zijn verdwenen, maar het worden steeds langere om op te klimmen. Met deze temperaturen is het wel zweten geblazen. Deze morgen had Mario weer veel bekijks met zijn fiets. Deze keer van een Hollanderuit Zeeland. Misschien eens folders laten drukken in meerdere talen? Enfin wij dus zweten en puffen onderweg, maar het landschap is echt zo mooi....we leren echt Frankrijk op een heel andere manier kennen. Als je met de wagen door het land reist is er zoveel dat je mist. Hebben ook onze eerste herten gezien, we zagen er één eerst 50 meter voor ons de weg overspringen en enkele seconden later op 10 meter voor onze fiets. Echt wel schitterend om mee te maken. Hagedissen zien we ook aan de lopende band op straat lopen. Buizerds en valken zoals er bij ons kraaien zijn. Super gewoon. La Souterraine zelf is echt wel een doods stadje, hier is helemaal niks te beleven. Gelukkig is onze slaapplaats echt de max. Een vriendelijke uitbater uit Burningham. Volledig in rustieke stijl ingerichte kamer, een salon, eigen ontbijttafel, bar, zwembad, echt de max. Voor 60 euro. We vonden toch nog een restaurantje open, waarschijnlijk werkt de plaatselijke horeca niet op zaterdag? Een stuk snoekbaars met dessert en koffie, en we kunnen er weer tegen. Morgen beloofd echt afzien worden. Van 's morgens tot aan de aankomst constant klimmen...zal ons ook wel lukken. Gasten, tot morgen en slaapwel. De teller staat na 8 ritten op 1006km.
De rit zit er weer op. We zijn deze morgen vertrokken in ons hotel. Le petite dejeunier was inderdaad tres petite. Daar konden wij echt niet op vertrekken. Zijn dan maar de lokale Carrefour binnengesprongen om proviand op te halen en weg waren we. We hadden een beetje schrik om vandaag weer van de muren tegen e komen, maar daar werden we gelukkig van gespaard. Echt een fijn ritje beleefd. Wel hebben we een beetje te kampen gekregen met een nieuwe "vijand", de zon. Deze was na de middag echt wel van de partij. Volop aan het schijnen, we denken een graad of 26 à 27. Morgen spreken ze nog warmer. Moeten we erbij nemen want in Spanje zal het ook wel koekebak zijn. Rond 5 uur waren we in Montluçon. Door een misverstand van ons waren we het verkeerde hotel aan het zoeken . Kan gebeuren niet? Rond een uur of zeven waren we dan in het hotel, en rap douchen. We zijn dan stad ingetrokken om te eten en een gat in de markt gevonden. Slimme meeneem Chinees. Je kon zelf je menu samenstellen uit enorm veel keuze en betaalde aan spotprijs per 100 gram. Voor 15 euro eten we daar echt ons buikje vol. We kruipen terug ons mand in, want morgenvroeg staa er van bij de start een kraker voor de deur. Tot morgen, slaapwel en groetjes Mario en Carlo. De totale teller na ons vertrek staat ondertussen op 881 km. Morgen over de 1000.
Vezelay, deze morgen. Gisteren enthousiast de berg afgevlogen naar ons hotel. Natuurlijk vergeten dat we deze morgen deze terug op moesten klauteren om de stempel te halen. Achja, alles went. Allez vertrekken dan maar. We zouden vandaag naar ons normen ondertussen een rustdag nemen. 97 km op het gemakje, en volgens onze routeplanner niet te moeilijk. Rustig aan naar beneden de laatste 50 km. Blijkbaar weten ze hier niet goed wat rustig aan betekent. We kwamen weer een paar muren van jewelste tegen. Is echt soms een complete verassing, nemen een bocht van 90° en daar staat dan een klepper voor onze neus. Niks aan te doen, we hebben ervoor gekozen, dus moeten we er ook over. Maar alles gerekend viel het goed mee. Rond 5 uur waren we in Nevers. Onze eerste indruk...echt veel armoede hier. En geeft ook niet echt een propere indruk. Gelukkig konden we nog een stempel halen in het bureau voor toerisme. In de kathedraal zelf was niemand te bespeuren. Mario ondertussen zijn beste Engels aan het boven halen tegen een Duitser, die veel interesse in zijn fiets toonde. En we weten allemaal hoe fier Mario op zijn fiets is. Dan naar ons hotel, bij deze willen we graag Tsvette bedanken voor alles wat ze voor ons doet. Leuk een privé secretaresse te hebben die de boekingen voor ons regelt. Voor ons een zorg minder. Enfin het was een leuke dag en zijn 's avonds nog eens goed gaan eten bij een Marokkaan. Het smaakte. Nu kruipen we ons mand in en morgen trekken we naar Montluçon. Ondertussen staat de teller na 6 dagen op 745km. Groetjes
Deze morgen met een blauwe hemel opgestaan in Troyes. Echt een mooi stadje, een aanrader. Fietsvriendelijk ook, in vergelijking met de andere steden. Saint-Quentin en Reims kunnen er echt iets van leren. Enfin, wij op weg. Eerste werk carwash. Na het avontuur van eergisteren zeker nodig. Rustige start van de rit, wel een eindje op een N weg. Die zijn niet zo leuk. Wel valt het op dat de Franse chauffeurs echt wel gedisciplineerd zijn. Ondanks dat wij mooi achter elkaar rijden zullen ze niet voorbij steken als er een tegenligger afkomt. Chapeau. En rijden maar dus, de gewoonlijke off-road toestanden, wZe zijn ze ondertussen gewoon. Klimmen dalen, allemaal mooi doenbaar. Tot we 65 km ver zijn. Een afdaling om van te genieten, 3 km aan een stuk tegen 50 per uur naar beneden tjezen is ook wel fun op een fiets. Komen we aan in een stadje, Tonnetje door ons gedoopt, omdat we alle twee de naam niet meer weten. Bochtje achter de kerk en daar staat een muur, echt een muur. Precies of ze hebben de koppenberg willen nadoen, maar hem dan maar zeker 2 keer zolang gemaakt. Afzien! Kruipen en zuchten om boven te geraken. We dachten alle twee we zijn er van af voor vandaag...jaja...niet dus. Zo'n 20 km van het einde zien we een bende Nederlanders met de balletjes gooien. Petanque dus. We groeten ze vriendelijk en rijden rustig verder. Steekt ons een madam die meedeed even later ons voorbij en vraagt of wij de "berg" opgaan. Weten wij veel van een berg. Amai. De koppenberg weer tweemaal en doe er nog de muur ook maar bij. We geraken boven en zeggen yess. In de verte zagen we Vezelay reeds liggen dus wat kon er nog gebeuren? Je kan het raden. Eerst een lange afdaling...we dachten direct aan Tonnetje...en het was van dat. Een stuk off road naar omhoog maar echt omhoog. Ons wielen hadden zelfs bijna geen grip. Ik mijnen elentriek volen bak. Nog altijd met veel moeite boven. Mario, die speelde dit klaar zonder ondersteuning. Chapeau maat. En om af te sluiten. De weg naar Vezelay zelf...aarts steil. Enfin we hebben het weer klaar gespeeld. Morgen hebben we een hopelijk rustigere dag. Staan 95 km op het programma en we rijden naar Nevers.
We hebben het overleefd alweer. Vertrokken rond half tien in Reims, en direct een mooie beklimming mogen doen. Wel een paar kilometer lang maar de beentjes zaten nog fris. Al bij al viel alles mee, een beetje op en neer tot we bij, voor ons ondertussen al standaard, een slagje kwamen. De eerste foto toont de ingang van het slagje, en de tweede hoe de fiets van Mario eruit kwam. Dit is geen fotoshop. We hebben onderweg ook de champagne streek kunnen ontdekken met de vele ranken.Van armoe dan maar aan een meertje de fietsen gaan wassen :( verder was het van dorpje naar dorpje op en neer. Tot we na ongeveer een 85km boven kwamen en pots was alles in de verste verder vlak? Raar land toch dat Frankrijk. Veel weidse landschappen maar bijna vlak, bijna niks van beschaving meer te bespeuren. Zo zijn we verder gereden tot in Troyes. Echt een schitterend centrum daar. Enfin, een 147km achter de kiezen en allebei zo moe als een, ja wat is er moe? We gaan nu dus maffen, morgen wacht er 131km naar Vezelay. Na 4 dagen staan er 499km op de teller. Slaap ze en tot morgen. E we hadden vandaag voor de eerste keer regen.ER was slecht weer voorspeld, hadden maar half uurtje echt regen.Groetjes, Mario en Carlo
Hier zijn we weer, onze derde dag is gereden. Vandaag was in vergelijking schitterend. Hoewel we ook wel over zware keien, door kleine bospaadjes die zijn toegegroeid viel dit al bij al nog mee. Of we worden het misschien gewoon. Het meeste lastige waren de hoogte meters vandaag. In totaal hebben er zo'n 1000 achter de rug. Carlo zijn benen zijn ondertussen 2 kreeften geworden .De uitzichten vandaag waren gewoon prachtig. Alles staat hier mooi groen en in bloei. Koolzaad dat ze hier hebben, gewoon niet te doen. Een minpuntje vandaag was de speurtocht naar een hotel voor deze avond. Eindelijk gevonden maar bleek dat dit toch een 6 tal kilometer van ons oorspronkelijk eindpunt lag. Na zo'n 123 km bergop en bergaf viel dit tegen. Gelukkig konden we onze fietsen hier in de kelder zetten achter slot en grendel. Morgen rijden we naar Troyes, zal ongeveer een 132 km zijn. See you guys. Een paar foto's natuurlijk erbij.
