Vezelay, deze morgen. Gisteren enthousiast de berg afgevlogen naar ons hotel. Natuurlijk vergeten dat we deze morgen deze terug op moesten klauteren om de stempel te halen. Achja, alles went. Allez vertrekken dan maar. We zouden vandaag naar ons normen ondertussen een rustdag nemen. 97 km op het gemakje, en volgens onze routeplanner niet te moeilijk. Rustig aan naar beneden de laatste 50 km. Blijkbaar weten ze hier niet goed wat rustig aan betekent. We kwamen weer een paar muren van jewelste tegen. Is echt soms een complete verassing, nemen een bocht van 90° en daar staat dan een klepper voor onze neus. Niks aan te doen, we hebben ervoor gekozen, dus moeten we er ook over. Maar alles gerekend viel het goed mee. Rond 5 uur waren we in Nevers. Onze eerste indruk...echt veel armoede hier. En geeft ook niet echt een propere indruk. Gelukkig konden we nog een stempel halen in het bureau voor toerisme. In de kathedraal zelf was niemand te bespeuren. Mario ondertussen zijn beste Engels aan het boven halen tegen een Duitser, die veel interesse in zijn fiets toonde. En we weten allemaal hoe fier Mario op zijn fiets is. Dan naar ons hotel, bij deze willen we graag Tsvette bedanken voor alles wat ze voor ons doet. Leuk een privé secretaresse te hebben die de boekingen voor ons regelt. Voor ons een zorg minder. Enfin het was een leuke dag en zijn 's avonds nog eens goed gaan eten bij een Marokkaan. Het smaakte. Nu kruipen we ons mand in en morgen trekken we naar Montluçon. Ondertussen staat de teller na 6 dagen op 745km. Groetjes
Deze morgen met een blauwe hemel opgestaan in Troyes. Echt een mooi stadje, een aanrader. Fietsvriendelijk ook, in vergelijking met de andere steden. Saint-Quentin en Reims kunnen er echt iets van leren. Enfin, wij op weg. Eerste werk carwash. Na het avontuur van eergisteren zeker nodig. Rustige start van de rit, wel een eindje op een N weg. Die zijn niet zo leuk. Wel valt het op dat de Franse chauffeurs echt wel gedisciplineerd zijn. Ondanks dat wij mooi achter elkaar rijden zullen ze niet voorbij steken als er een tegenligger afkomt. Chapeau. En rijden maar dus, de gewoonlijke off-road toestanden, wZe zijn ze ondertussen gewoon. Klimmen dalen, allemaal mooi doenbaar. Tot we 65 km ver zijn. Een afdaling om van te genieten, 3 km aan een stuk tegen 50 per uur naar beneden tjezen is ook wel fun op een fiets. Komen we aan in een stadje, Tonnetje door ons gedoopt, omdat we alle twee de naam niet meer weten. Bochtje achter de kerk en daar staat een muur, echt een muur. Precies of ze hebben de koppenberg willen nadoen, maar hem dan maar zeker 2 keer zolang gemaakt. Afzien! Kruipen en zuchten om boven te geraken. We dachten alle twee we zijn er van af voor vandaag...jaja...niet dus. Zo'n 20 km van het einde zien we een bende Nederlanders met de balletjes gooien. Petanque dus. We groeten ze vriendelijk en rijden rustig verder. Steekt ons een madam die meedeed even later ons voorbij en vraagt of wij de "berg" opgaan. Weten wij veel van een berg. Amai. De koppenberg weer tweemaal en doe er nog de muur ook maar bij. We geraken boven en zeggen yess. In de verte zagen we Vezelay reeds liggen dus wat kon er nog gebeuren? Je kan het raden. Eerst een lange afdaling...we dachten direct aan Tonnetje...en het was van dat. Een stuk off road naar omhoog maar echt omhoog. Ons wielen hadden zelfs bijna geen grip. Ik mijnen elentriek volen bak. Nog altijd met veel moeite boven. Mario, die speelde dit klaar zonder ondersteuning. Chapeau maat. En om af te sluiten. De weg naar Vezelay zelf...aarts steil. Enfin we hebben het weer klaar gespeeld. Morgen hebben we een hopelijk rustigere dag. Staan 95 km op het programma en we rijden naar Nevers.
We hebben het overleefd alweer. Vertrokken rond half tien in Reims, en direct een mooie beklimming mogen doen. Wel een paar kilometer lang maar de beentjes zaten nog fris. Al bij al viel alles mee, een beetje op en neer tot we bij, voor ons ondertussen al standaard, een slagje kwamen. De eerste foto toont de ingang van het slagje, en de tweede hoe de fiets van Mario eruit kwam. Dit is geen fotoshop. We hebben onderweg ook de champagne streek kunnen ontdekken met de vele ranken.Van armoe dan maar aan een meertje de fietsen gaan wassen :( verder was het van dorpje naar dorpje op en neer. Tot we na ongeveer een 85km boven kwamen en pots was alles in de verste verder vlak? Raar land toch dat Frankrijk. Veel weidse landschappen maar bijna vlak, bijna niks van beschaving meer te bespeuren. Zo zijn we verder gereden tot in Troyes. Echt een schitterend centrum daar. Enfin, een 147km achter de kiezen en allebei zo moe als een, ja wat is er moe? We gaan nu dus maffen, morgen wacht er 131km naar Vezelay. Na 4 dagen staan er 499km op de teller. Slaap ze en tot morgen. E we hadden vandaag voor de eerste keer regen.ER was slecht weer voorspeld, hadden maar half uurtje echt regen.Groetjes, Mario en Carlo
Hier zijn we weer, onze derde dag is gereden. Vandaag was in vergelijking schitterend. Hoewel we ook wel over zware keien, door kleine bospaadjes die zijn toegegroeid viel dit al bij al nog mee. Of we worden het misschien gewoon. Het meeste lastige waren de hoogte meters vandaag. In totaal hebben er zo'n 1000 achter de rug. Carlo zijn benen zijn ondertussen 2 kreeften geworden .De uitzichten vandaag waren gewoon prachtig. Alles staat hier mooi groen en in bloei. Koolzaad dat ze hier hebben, gewoon niet te doen. Een minpuntje vandaag was de speurtocht naar een hotel voor deze avond. Eindelijk gevonden maar bleek dat dit toch een 6 tal kilometer van ons oorspronkelijk eindpunt lag. Na zo'n 123 km bergop en bergaf viel dit tegen. Gelukkig konden we onze fietsen hier in de kelder zetten achter slot en grendel. Morgen rijden we naar Troyes, zal ongeveer een 132 km zijn. See you guys. Een paar foto's natuurlijk erbij.
Wat een dag. We hebben de Franse wegen blijkbaar toch beetje onderschat. Ofwel hebben jullie om ons te pesten de kasseien van Parijs Roubaix naar hier verhuisd. Indien dit nog niet genoeg liggen de paadjes nog vol met steengruis. We bedoelen dus echt wel steengruis en putten, echte putten dus. Soms verdwijnen ons wiel er voor de helft in. Op een bepaald ogenblik kwamen wel zelfs op een wegeltje terecht midden tussen de struiken. Maar ondanks dit alles hebben we er echt van genoten en gelachen. Sorry voor de late post vandaag. We zijn eerst nog hotel gaan zoeken, en daarna een Thai verorberen. Kwam er nog bij dat het niet lukte om foto's bij te laden. Is nu dus gelukt :). En het bestaat, de hulp aan bedevaarders. We waren zonder drinken gevallen. Zijn dit dan gaan vragen in een café, en kregen het gratis. En ondertussen staat de totaal teller op 211 km, nog 2400. We houden jullie op de hoogte.
We zijn vertrokken, deze morgen nog een lekker ontbijt gehad bij mama thuis. En vrienden die ons kwamen uitwuiven. Jammer dat het beetje regende, maar alles is gelukt. Omstreeks kwar na elf zijn we dan vertrokken. Eerst nog naar Gent gereden om onze metgezellen Tsvete Wim en Claire thuis af te zetten. Daarna waren voor echt vertrokken. Eerst naar Oudenaarde met korte pauze. Daarna op typisch Belgische wegen naar Doornik gebonkt.90 kilometer staat er reeds op de teller.Morgen zal het vroeg dag zijn en rijden we Frankrijk binnen.
Het is bijna zover...na maanden wachten is 25 mei eindelijk inzicht. We kunnen dan vertrekken naar ons doel in het verre Spanje. "Compostela". Wij kijken er alvast naar uit en hopen dat jullie kunnen genieten van onze tocht. We zullen proberen iedere dag wat te posten en foto's van ons wedervaren te posten.
Het is bijna zover...na maanden wachten is 25 mei eindelijk inzicht. We kunnen dan vertrekken naar ons doel in het verre Spanje. "Compostela". Wij kijken er alvast naar uit en hopen dat jullie kunnen genieten van onze tocht. We zullen proberen iedere dag wat te posten en foto's van ons wedervaren te posten.
