Vrijdag zag er op papier een zware dag uit. We krijgen onze planning altijd de avond voordien. Ik startte al om 9.15u met hydrotherapie en dat betekende vroeg ontbijten, vroeg verzorging en hopen op niet teveel complicaties.
's Morgens achtereenvolgens hydro, kiné en ergo. 's Middags de onvermijdelijke vis op het bord, kan ook niet anders in een katholieke instelling en na de middag naar de sociale dienst, de logo, naar de armfiets en de staantafel. Mijn voorgevoel bleek nogmaals volledig terecht te zijn, ik was stik kapot!
Rond half vier valies maken en naar huis, of toch niet?
De chauffeur van mijn taxi melde dat hij vast stond in het Brusselse verkeer, dus 16u zoals afgesproken werd half zes. Ik kreeg een totaal opgedraaide "taxi driver" voorgeschoteld om mij naar Gent te brengen. Maar ook dat bleek geen sinecure want vanaf het viaduct van Vilvoorde tot voorbij Groot-Bijgaarden reden we bijna stapvoets. Gelukkig zorgde mijn warme stem voor de nodige kalmte bij de piloot! En zo kon ik rond half acht genieten van mijn thuiskomst!
|