|
Dag 11 begint eigenlijk een avond vroeger. Tijdens de opname mag je in het weekend naar huis maar moet je op zondagavond binnenkomen, dit o.a. om verkeersproblemen op maandagochtend te vermijden. Zo komt het dat ik uitbundig werd begroet door "spring in 't veld" Liesbeth. Altijd positief, altijd goedgezind en alles vieren met een enthousiaste "high five". Zalig!
Naast de routine 's morgens mocht ik in de douche met Riet, hahaha!!!
Fris en monter kon ik de dokters op hun wekelijkse tour ontvangen en mocht ik vervolgens starten met muziek. We (Bea en ikzelf) hadden het over veranderingen in het leven (bv. Jasper die met zijn prinses deze week verhuist naar zijn eigen stekje) en zo kwamen we uit bij Lou Reed, de man die bewees dat je niet moet kunnen zingen om te zingen!
Bij het armfietsen stopte de teller andermaal bij 1500 rotaties. Flink hé?!
Na het eten moest ik eerst een half uur aan de staantafel om te vervolgen bij Leni voor de ademhaling.
Tussendoor ontmoet ik Bart, een mede-patiënt. We kennen elkaar al langer van de wekelijkse revalidatie op donderdag. Hij vertelt over zijn langdurige opname (begin november 2021) en het ritme waaraan hij nu leeft. Ik merk dat ons gesprek hem deugd doet.
Tot slot v/d dag nog 40' kiné bij Amandine. Veel gewerkt op de krakkemikkige onderrug, dit blijft een teer punt, en aan het sportraam. Ik ben moe!
Straks, ,na het avondeten, afspreken met mijn goede maat Lydia voor een leuke babbel bij een goede tas koffie.
|
