|
22022022, mooie combinatie waarvan we er niet snel nog één op de kalender zullen zien verschijnen!
Misschien heeft deze dag de verpleegsters behekst. Met hun lichtblauwe plastic schortjes aan was het precies een invasie van De Smurfen. 7.30u Liesbeth om bloedstalen af te nemen, 7.32u Gonda met medicatie, 7.33u Sonja met het ontbijt en 7.35u een studente om mijn parameters op te nemen.
Een deugddoende schrobbeurt van Liesbeth later was ik alweer klaar voor het bilan ergo bij therapeute Laurane. De oog-hand coördinatietest bleek, na een moeilijke start, nog mee te vallen.
Het middageten was alweer niet veel soeps. Ideaal om wat af te vallen want de weegschaal stopte even later op een dappere 92.9 kg.
Ook bij kiné Yassin stond de afname van het bilan centraal. Ontluisterend toch wel om andermaal te moeten vaststellen dat er alweer veel vet van de soep verdwenen is. De benen zijn onherroepelijk nar de haaien. Behalve tonus en spasmen zijn er nog amper gewaarwordingen. Zelfstandig de onderste ledematen bewegen lukt niet meer. Ondanks mijn immense inspanningen is er nauwelijks beweging te zien. Met behulp van toestellen, zoals ik daarnet tijdens de Motomed mocht ondervinden, krijg ik wel nog ontspanning in de spieren. Zo'n toestel thuis kunnen gebruiken, dat zou toch wel een heus verschil maken! Gelukkig verkeert het bovenlichaam nog in redelijke staat.
Om af te sluiten breng ik nog een bezoekje aan Sofie, de kokette sociaal-assistente, om mijn verblijf, opname te fine-tunen.
Na het avondeten ga ik rusten want morgen belooft een zware dag te worden.
|
