Blijkbaar kan een mens, zelfs met MS, teveel rusten. Ik had zoveel rust ingehaald dat ik 's nachts overschot had. Ik voelde mij precies een zonnepaneel dat teveel elektriciteit had opgeslagen.
Mayday, mayday deze morgen om 7.30u. Ik was in handen van de altijd goedlachse, goedgemutste Claudia voor de verzorging. Daarna ontbijten en om 9u starten.
Mieke, de ergotherapeute, begon de dag met een super ontspannende handmassage. Ondertussen babbelen we honderduit over één van mijn grote passies, muziek, en voor we het goed en wel beseffen zit onze tijd er op.
Maandag is opnamedag en er duikt een verse lading patiënten op voor een verblijf van een paar weken. Maar voorlopig geen bekende gezichten.
Na een halfuurtje Motomed en een vermoeiende kinesessie bij Amandine is het alweer etenstijd.
Benieuwd naar wat de "haute cuisine" voor mij in petto heeft is de ontgoocheling navenant als ik het deksel van het bord optil. Gelukkig is er Claudia met een lekkere tas koffie om het leed te verzachten.
Na de middag staat er nog hydrotherapie op het programma. Ik heb het tropisch zwemparadijs helemaal voor mij alleen voor een klein uur ongeremde waterpret. Was het maar zo! Het was toch vooral hard labeur. Toch ben ik heel dankbaar dat deze faciliteit hier voor ons aanwezig is. Ik mis enkel nog een duikplank!
Nog 4X slapen, tot morgen!!!
|