Dag 4 begon eigenlijk de avond voordien. Aan alles in mijn lijf voelde ik mij ziek worden. Spierpijn, gewrichtspijn, koortsig. En het werd alleen maar erger. Het zal toch geen Covid zijn zeker? De rampscenario's spookten door mijn hoofd, ik was precies terecht gekomen in 'a disaster movie' met f*cking Nicolas Cage!
De nachtverpleegsters waren snel bij de pinken. Dat moest ook wel want binnen de kortste keren haalde ik 38.7 op de schaal van Celsius. Er werden bloed- en urinestalen afgenomen midden in de nacht, de parameters werden nog strenger opgevolgd. En ik? Ik veranderde ondertussen in een slappe schotelvod.
De wasbeurt werd op mijn vraag flink ingekort, het ontbijt beperkte zich tot 1 potje youghourt. Om 10 uur volgde dan de zoveelste, irritante Corona-test, de uitslag zou uiterlijk vanavond bekend zijn!
De dokter kwam mij vrij vlug bezoeken met de melding dat ze een urineweginfectie gevonden hadden en dat ik me alweer aan een antibioticakuur mocht verwachten. Het bed houden is voorlopig de enige optie!
Gelukkig kwam kinesist Christof op de kamer voor wat mobilisatie en stretching, amai dat deed deugd!
Daarna het thuisfront verwittigen!
En voor de rest veel rusten en vooral veel slapen.
In de namiddag kon ik nog "genieten" van de geweldige remontada van Elise Mertens ergens op een tenniscourt in Dubai.
's Avonds laat kwam dan het bevrijdende bericht dat de Covid test negatief was. Oef!!!
|