|
Wat een euforie toch in ons apenlandje nadat we ons hebben kunnen kwalificeren tegen Kwak en Boemel voor de knock-out fase van het WK voetbal. We kunnen het ons permitteren om de volgende wedstrijd tegen Engeland aan te treden met een veredeld B-elftal. De tegenstander echter is hetzelfde van plan want blijkbaar wil niemand eerste worden in deze poule om verschillende redenen. We kunnen deze confrontatie met Albion nu reeds als een non-match bestempelen. Na de tweede ronde, we zaten toen aan de helft van het aantal te spelen wedstrijden, stel ik vast dat het aantal goede partijen op één hand te tellen zijn! Het WK begint pas echt vanaf de 1/8 finales, maar dat wisten we al. En dan kunnen we ons toch wel opwarmen aan het tot nu toe flamboyante, positieve, aanvallende spel van onze elite-troepen.
Een aantal zaken zijn nog ergerlijker dan het abominabel spelniveau op het veld. Hoe FIFA-baas Infantino zich bij elk optreden laat omringen door koningen, prinsen, presidenten en ander gespuis is niet van enige megalomanie gespeend! Wie dacht dat we met Sepp Blatter alles gezien hadden kan van enige naïviteit verdacht worden. Het meest tegen de borst stuitende probleem van dit WK betreft het schabouwelijke niveau van de arbitrage. Na onze ervaringen met Röthlissberger en Prendergast zijn wij als Belgen wel al een en ander gewoon, maar hoe deze klojo's onze edele sport verkloten grenst aan het ongelofelijke! De ondersteuning van een stelletje video-analisten geldt als het definitieve faillissement van het gild der scheidsrechters. Voor de goede verstaander ; het zijn nooit echt mijn vrienden geweest! In de ordinaire schoppartij tussen Kroatië en Argentinië had ik minstens ZES rode kaarten getrokken. En wanneer gaan ze eens iets doen aan de meest ergerlijke vorm van spelbederf namelijk de "professionele" fout. Telkens de Hazards, Neymars, Shaqiri's onder ons acceleren wordt een veelbelovende actie op schandelijke wijze afgebroken. Een bestraffing met een rode kaart is de enige sanctie om deze laffe en onsportieve daad te weren. Idem voor de talrijke wurggrepen en aanverwanten binnen de zestien die thuis horen in een of andere vechtdiscipline. Rood karton gevolgd door een strafschop en ook in deze ben je binnen de kortste keren verlost van deze marginale praktijken. Om nog maar te zwijgen van de vele manieren van tijd rekken, de defensieve Schwalbe, het monopoliseren van de bal om iedereen toe te laten zijn positie weer in te nemen..........
Het moge duidelijk zijn dat ik een adept ben van technisch verzorgd, aanvallend en complexloos voetbal, een beetje naar het credo van voetbalromanticus Jan Mulder (zolang hij zijn adoratie voor dat paars-witte clubje achterwege laat, we lopen minimaal gevaar als het landenteams betreft).
Dit weekend begint het pas voor echt! Rechtstreekse uitschakeling, eventueel na slopende verlengingen en een met drama doorspekte epiloog genaamd penalty's. De sukkelaars moeten er van tussen! En dan maar hopen dat onze Rode Duivels eindelijk kunnen opstijgen "from zeroes to heroes"! Ja, toch!?
|
