Met wie het ook altijd wel goed komt zijn de geldverslaafde, postjes vergarende politici. De schandalen van de afgelopen maanden in Gent, Antwerpen, Luik en nu in Brussel schokken de gemeenschap, maar laat ons eerlijk zijn. Ze zijn van alle tijden. Vroeger werden ze gemakkelijker onder tafel geveegd. Men moest al een krant of tijdschrift lezen waarin een of andere onderzoeksjournalist klokkenluider speelde en dan nog werden deze artikels slechts door een minderheid meerwaardezoekers bekeken. Anno 2017 en dankzij de sociale media (mijn god, wat haat ik die term) is het veel gemakkelijker geworden om klokken te luiden en affaires openbaar te maken. Dat protagonisten het risico lopen zichzelf in de voet te schieten (cfr. Bracke) nemen we er dan maar bij onder de noemer "collateral damage". Zelfs de machtigste man op aarde bezondigt zich dagelijks aan al dan niet ongepast "tweet-gedrag". En wie herinnert zich nog Leterme? Was dat lachen zeg!!!

Maar wat nu in Brussel komt bovendrijven is nog erger dan het deksel van de beerput optillen. Een burgemeester en OCMW-voorzitter die zich schaamteloos verrijken op kap van de sociaal zwaksten?! " Faut le faire!!!". Allebei ter linkerzijde, maar dat is blijkbaar al lang geen item meer. Ik zou, met mijn naïef verstand, toch durven stellen dat een voorzitter van een maatschappelijke instelling op zijn minst onafhankelijk is. Maar niet in België waar dit mandaat wordt toegekend door de burgemeester. Ons hele bestel is georganiseerd in een sfeer van ons kent ons. Competenties, ervaring, betrokkenheid zijn ondergeschikt aan connecties. Het is ook niet te verwonderen als we zien hoeveel regeringen, executieves, ministers, staatssecretarissen ons land telt. Er wordt goed voor elkaar gezorgd! Men spreekt al lang om de Senaat af te schaffen. Het duurt toch zijn tijd, vindt u niet? En kan iemand mij vertellen wat de bevoegdheden van de provincies zijn? Afschaffen die troep!!! Om nog maar te zwijgen van de intercommunales. Voor mijn part worden al die besturen bevolkt door politici maar als iemand wordt aangeduid om te zetelen dan zonder vergoeding. Men zou dit moeten zien als "part of the job" eens men in de politiek stapt en de vergoeding die men opstrijkt als kamerlid of schepen zou moeten volstaan. Vergeet niet ; velen houden er nog een advocaten- of dokterspraktijk op na. In Brussel is er dan nog ophef over het het feit dat Mayeur schepen zou kunnen blijven, niet te geloven. Evenmin als het feit dat zijn vervanger ook niet onbesproken blijkt te zijn! Moet politiek niet ten dienste staan van de mensen? De praktijk leert ons van niet!