Vandaag weer een stukje doorgereden, zo`n 220 km. Deze keer met schitterend weer, goed gebruik kunnen maken van de airco in de auto . Onderweg weer ons vast ritueel aangehouden en ergens aan een van de uitzichtpunten een hapje gegeten. We zitten nu aan de anderkant van het Gaspésie-schiereiland, het is hier al een stuk vlakker, maar nog altijd niet te vergelijken met de Belgische kust. (Nog genoeg hellingen en bochtjes ) Carleton-sur-mer is een echt kust dorpje met een aantal mooie vergezichten. Na ingecheckt te hebben in het hotel, zijn we naar het nationaal park van Miguasha geweest. Dit is een plaats waar grote hoeveelheden unieke en complete fossielen van vissen te vinden zijn, allemaal rond de 400 miljoen jaar oud . Echt indrukwekkend.
Daarna zijn we teruggekeerd naar het hotel en hebben we een poging gedaan om gebruik te maken van het buiten zwembad... Na 2 minuten kon ik (koen) het niet meer houden van de kou, bij navraag bleek het water omgeveer 16 graden te zijn...
Morgen de langste rit voor de boeg, zo`n 355 km richting Riviére-Du-Loup. Dat ligt terug aan de St. Lawrence rivier maar al een heel stuk terug richting Quebec.
Vandaag een dagje rust gehad in Percé. Spijtig genoeg zat het weer vandaag niet echt mee... Deze morgend opgestaan met dikke mist die grotendeels is blijven hangen. We zijn deze middag dan toch een boottochtje gaan doen, omdat de mist wat begon op te trekken. Maar eens op het water waren de golven toch wel onaangenaam in het redelijk kleine bootje, zeker als we uit de bescherming kwamen van Rocher Percé en île Bonaventure, normaal gezien wordt er langs de atlantische kant naar het natuurreservaat en zijn vogelkolonie op île Bonaventure gevaren, maar dat we zijn dan toch maar langs de landkant gevaren... Eens aangekomen op het natuurreservaat, kwamen we onze "goede" vriend, de regen weer tegen. We hebben dan een stuk van een wandeling gedaan op het eiland en hebben toen we terug waren in het hotel dan maar een lekker warm badje genomen .
Gisteren zijn we nog naar het nationaal park van Gaspésie geweest, zeer indrukwekkende natuur . Daar hebben we een wandeling van een 3-tal kilometer gedaan, niet direct groots maar we waren er pas redelijk laat .
Het hotel gisteren is nog een verhaal apart, van voor zag het er ok uit, maar eens op de kamer was het al een pak minder. Redelijk onverzorgd... 's Nachts zijn we dan een keer of 5 wakker gebeld en elke keer we de telefoon opnamen was er niemand aan de andere kant van de lijn. Op de duur begonnen we ons toch wel een beetje zorgen te maken . Veronique heeft dan een poging gedaan om iemand aan de receptie te pakken te krijgen maar daar was niemand meer te zien. 's Morgens ons beklag gedaan aan de receptie en met een uitleg dat er blijkbaar iets scheelde met de telefoons en wat excuses konden we het dan maar stellen.Wings 'n Wheels mag hierover toch nog wel een "briefje" verwachten...
We zijn dan redelijk vroeg doorgereden, we hadden immers 325 km voor de boeg. Een vervolg langs de route 132 die de kustlijn van Gaspésie volgt, met kustlijn moet je niet direct vlak denken, want regelmatig zitten daar hellingen tussen 10% en 15% bij. Al een geluk heeft de auto daar geen problemen mee . We hebben een paar keer gestopt op de schitterende uitkijkplaatsen die langs deze route zijn ingericht.
Het hotel in Percé is ondertussen al gekeurd en goed bevonden... Een grote verbetering tegenover gisteren. Vanavond staat er kreeft op het menu mmmmm (hoop ik) .
Morgen voor de verandering geen rit want we blijven in Percé.
Gisteren een vermoeiende oversteek gehad, vandaar nu pas een berichtje over gisteren en ook al een stuk van vandaag...
Gisteren een uitstekende dag gehad met veel zonneschijn . We zijn eerst naar een lokaal strand aan de oever van de St. Lawrence rivier geweest echt een idyllisch plekje , alleen is het water ijskoud, we hoorde een van de lokale mensen iets zeggen van 4 graden . Al een geluk had Veronique daarvoor al eens geprobeerd hoe lekker "warm" het water wel zou zijn... Daarna zijn we doorgereden naar Baie Comeau waar we de ferry van 20u naar Matane moesten nemen. Een goede 200km rijden, maar we waren een paar uur te vroeg daar... Dus Baie Comeau verkend en daar eindelijk een bar gevonden met deftige koffie, want dat kennen ze hier toch niet... Koffie is hier water met een smaakje . Hierna hadden we nog altijd wat tijd over dus dachten we wat verder door te rijden naar het volgende dorp, we waren echter vergeten dat we in Canada zaten en niet in België... Na 50km zijn we maar teruggekeerd, want we hadden het volgende dorp nog altijd niet gevonden... . Daarna eindelijk de ferry op voor 2u en 30min, de St Lawrence rivier is hier immers al meer dan 60km breed... .
Deze morgend in het hotel nog maar eens genoten van een stevig ontbijt . Ook hebben we wat huisbereide gerookte zalm meegenomen. Hier hebben we al eens van geproefd langs een van de mooie stopplaatsen die altijd aan de routes liggen. Zeer lekker, maar de smaak is toch wel wat anders dan dat wij gewend zijn...
Straks gaan we eens zien of we terecht kunnen in het natuurpark dat vlakbij St. Anne des monts.
Groetjes,
Veronique en Koen
PS: Voor het moment zijn we beiden niet bereikbaar op de gsm, ik (Koen) kan ook geen ontvangst meer krijgen...
Vandaag zijn we met hetzelfde weer begonnen als waar we gisteren mee geïndigt zijn, regen dus... Dit maakte het eerste deel van de rit richting Tadoussac niet bepaald aangenaam. Een slecht wegdek, overvloedige regen en bergachtig terrein... Regelmatig voelde ik de auto deftig trekken van aquaplanning. We hebben dan gestopt bij een uitkijkplaats over het fjord van Saguenay. Een prachtig uitzicht eens de regen wat begon te minderen. Daarna zijn we verder doorgereden in betere omstandigheden, de zon begon er zowaar door te komen. Aangekomen in Tadoussac, hebben we het dorpje verkend. Af en toe moesten we wel schuilen voor een deftige bui... Zo zijn we dan ook in het maritiem onderzoekscentrum terechtgekomen en daar een expositie rond walvissen bekeken. Na het onderzoekscentrum hebben we ook een van de uitkijkpunten gaan bezoeken met een prachtig zicht op de monding van het fjord van Sagueney in het estuarium van de St. Lawrence rivier. Spijtig genoeg geen walvissen gezien tot nu toe, dat kan natuurlijk aan al het kabaal van Veronique liggen, toen ze uitgleed op een rots... Behalve een kapotte knie, geen schade, al een geluk.
Veronique heeft vandaag ook gekookt, aangezien er een keukentje was op onze kamer, spaghetti met heerlijk verse zalm, mmmmm
Na een nachtje heerlijk te hebben geslapen, zijn we vandaag doorgereden naar Roberval. Zoals aangegeven door onze roadbook, langs de prachtige Route 155. Een enkelbaans weg, waar gedurende meer dan 200km het enige beduidende stadje La Tuque is. Voor de rest een prachtige kronkelende weg door de natuur. In La Tuque hebben we dan even halt gehouden, om de nodige mondvoorraad in te slagen, we hadden immers nog niet gegeten. Vlak na La Tuque hebben we een prachtige stopplaats gevonden, waar we ons middagmaal hebben verorbert. Het enige verkeer dat af en toe passeerde was één van de lokale vrachtwagens, voor de rest niets dan natuur en stilte. De lokale vrachtwagens zijn dan ook wel een "klein" formaatje groter dan we in België gewend zijn . Na iets meer dan 300km (in totaal) waren we dan eindelijk in Roberval en hebben we de naburige dorpjes en een stuk van de oevers van Lac St. Jean verkent. Daarna hebben we ook voor de eerste keer gaan tanken, spannend . Omgerekend 30 euro voor 40 liter benzine, moet je bij ons eens proberen...
Vandaag een stukje verder gereden, slechts 100 km. Eerst zijn we nog naar het verlaten dorpje (een echte Ghost town ) van Val-Jalbert geweest en daar van de uitzichten genoten van bovenaf de waterval. Daarna zijn we doorgereden naar Chicoutimi. Hier is echter het weer deftig omgeslagen, temperaturen rond de 15 graden en gietende regen . We hebben dan maar even genoten van een Burger King , hopelijk morgen beter... Het is dan ook Canada Day morgen en hopelijk kunnen we dan mee vieren, hiervoor hebben we 2 vlaggetjes (Canada en Quebec) gekocht. Voor vanavond hebben we ook nog een tafeltje gereserveerd in ons chique hotel (prijzen vallen al een geluk wel mee ).
Morgen is het eindelijk tijd voor walvissen en hopelijk beter weer...
De vluchten hiernaartoe zijn goed verlopen, alleen was de landing in Heatrhrow nogal bruut. Toen we in Montreal waren aangekomen en onze huurauto gingen ophalen, kregen ze goed nieuws. Een gratis upgrade , 2 weken rondrijden in een Dodge Caliber, een luxe. Alleen is hij nogal gulzig... Waarschijnlijk typisch voor de lokale auto's. Het ontbijt was deze morgen uitstekend, daarna zijn we Montreal deze morgen nogal redelijk snel ontvlucht, het was er net iets te druk naar onze zin.Onze eindbestemming was vandaag St. Flore de Grande-Mere, een heel kleine stip op kaart en ook in het echt... Morgen trekken we richting Roberval.
groetjes vanuit het (voor het moment) natte Canada (er is verbetering op komst)
Veronique en Koen
PS: Veronique is niet op haar gsm bereikbaar, die werkt hier blijkbaar niet...
De zenuwen beginnen ondertussen wel te komen. Koen ligt nog te slapen, maar ik ben al anderhalf uur wakker, iets wat niet van mijn gewoonte is op een zondagmorgen. Ondertussen is alles ingepakt en moeten we enkel de koffers nog dichtdoen en nog eens wegen voor alle zekerheid. Om 12.25 komt iemand van het reisbureau ons halen en begint ons avontuur echt!
Een eerste berichtje op ons blog voor ons reisje door Canada. We vertrekken zondag 27 juni om 15u25 in Zaventem en komen na een tussenlanding in Heathrow, om 19u55 in Montreal, Canada aan. De laatste voorbereidingen zijn ondertussen gebeurd, alleen het inpakken wacht nog.
. Onderweg weer ons vast ritueel aangehouden en ergens aan een van de uitzichtpunten een hapje gegeten. We zitten nu aan de anderkant van het Gaspésie-schiereiland, het is hier al een stuk vlakker, maar nog altijd niet te vergelijken met de Belgische kust. (Nog genoeg hellingen en bochtjes 
) Carleton-sur-mer is een echt kust dorpje met een aantal mooie vergezichten. Na ingecheckt te hebben in het hotel, zijn we naar het nationaal park van Miguasha geweest. Dit is een plaats waar grote hoeveelheden unieke en complete fossielen van vissen te vinden zijn, allemaal rond de 400 miljoen jaar oud 
. Echt indrukwekkend. 
.
Dus Baie Comeau verkend en daar eindelijk een bar gevonden met deftige koffie, want dat kennen ze hier toch niet... Koffie is hier water met een smaakje 
. Hierna hadden we nog altijd wat tijd over dus dachten we wat verder door te rijden naar het volgende dorp, we waren echter vergeten dat we in Canada zaten en niet in België... Na 50km zijn we maar teruggekeerd, want we hadden het volgende dorp nog altijd niet gevonden...
, hopelijk morgen beter... Het is dan ook Canada Day morgen en hopelijk kunnen we dan mee vieren, hiervoor hebben we 2 vlaggetjes (Canada en Quebec) gekocht. Voor vanavond hebben we ook nog een tafeltje gereserveerd in ons chique hotel (prijzen vallen al een geluk wel mee 
