Na enkele weken der gebeuren zie relaas 1 tot 5,werdt ik weder door men vader gevraagd mee te gaan naar die slager?waar ik al voorheen had moeten solesiteren,wat opzich wel vreemd was daar ik dacht dit niet meer zou ter sprake komen en dit daar zen maria er zo tegen was...nu was het wel zo dat ik min of meer op de hoogte was van dat dit zo gaan gebeuren, daar de dochter van maria uit haar vorig huwelijk genaamd martine me had ingelicht,....ziehier hoe dat tot stand kwam.
We waren nu al enkele weken in de grote school-vakantie,het moet rond de periode van men 14 de verjaardag zijn geweest,dus julie 1970.......toen ik zoals gewoontelijk weer aan het grasmaaien was,iets wat ik haatte daar dat stuk weide vol ongedierte zat en vooral inscketen,spinnen en de zwermen muggen die als je het gras maaide te voorschijn kwamen welke dan verschrik rond zwermden en heel men hoofd hadden vol beten gezet zodat de jeuk ondraagelijk was en het ook wel zo was ik dokwijls ziek werd....Martine welke meestal in de omgeving was van haar moeder om deze met alles en nog wat te helpen wenkte me met een psssss,waarbij ik rond kijkent en met vragende ogen naar martine toe vroeg waar is "ZE" was, deze me op fluisterende toon toeriep, ze voeld haar niet goed fluisterde martine me toe en ze ligd even op haar bed,ik moest beneden een asperine komen nemen,maar weet je dat ze de laatste tijd nu ruzie maakt tegen u vader om de rede dat hij met u naar die slager moet gaan?...,hoe kan dat nu vroeg ik martine ze is toch altijd tegen het feit geweest ik daar zou gaan werken. Wel verklaarde martine,je weet dat zij daar altijd achter vlees gaat,maar sedert die kwestie,is ze daar buiten gebleven...tot hij die slager haar verlede week had geroepen dit terwijl ze daar paseerde met hare fiets,en naar wat ze me vertelde was ze zo geafronteert daardoor dat deze man aar zo maar op de straat toeriep, maar die slager bleef maar aandringen zodoende is ze binnen gegaan,en is de vraag daar gesteld geweest waarom hare man niet was komen opdagen met U ,en Maria dan maar had geantwoord ,ze daarmee niets te maken had?waarop dat hij haar gratis vlees had meegegeven,en dit op een wijze ze het niet kon wijgeren,en gezegdt had stuur ze maar naar ier e zult het u niet beklagen?JA JA, ging martine verder ZE had gezegd,hij die slager dit niet moest doen maar hij bleef maar vleien en lieve woordjes geven DIENE BOCK,had maria daar aan toegevoegd iets welk ze wel meer over haar lippen liet komen als de persoon waarmee ze in contakt kwam haar niet beviel... daar zen vriendelijkheid er zo strooperig afliep,dat ze nu er niet meer onderuit kon,en tegen u vader gezegt heeft hij moet gaan om van dat gezaag vanaf te zijn?dus verwacht er u maar aan want binnekort is't zover,ben je content? vroeg ze martine me nog,waarop ik wat vreemd lachte daar ik niet wist wat ik daar van denken moest.
En ja die zelfde avond was het zover, toen men vader van zen werk als bouwvakker tuiskwam en me dus aanmaande om mee te gaan wist ik meteen waar het naartoe ging,met het verschil dat er nu geen woord gezegdt werd en we ook de straatomliepen welke voorheen de aanleiding had geweest met die man die tussen mij en men vaders woede van een paar afgelopen weken was tussengekomen...zodat ik even later voor de deur van die bedoelde slager stond waar eene zekere Edegard en deze zij vrouw christiane,welke er een beenhouwerij winkel hadden zoals men dat toen noemde .
Ha!!! ben je daar MONG?is afkorting van edmond,kom binnen kom binnen, men vader welke duidelijk verbaast was van de vriendelijkheid waarmee hij ontvangen werd keek wat naar beneden als teken van onderdannigeid en neerbuigent tegenover het zelfvertrouwen welke de man die hem aansprak wel had,...zet u maar ...en wat wil je drinken, vroeg edegard men toekomstig leermeester en werkgever aan men vader op een manier dat men vader zich een belangerijk persoon voelde,eene exspor antwoorde men vader nadat hij eerst gezegd had,EEN GLAS WATER IS GOED? en edegard had gezegdt "dat water voor de vakens was. Men vader welke nu twijfelende de kamer opserveerde en welke ingericht was volgens de normen van die tijd maar voor mezelf en men vader iets had wat we nog nooit gezien hadden liet zich verbaast de woorden ontvallen,waarop edegard antwoorde het niets speciaal was en met een grapje der aantoevoegde dit het domein van de vrouw des huize was en voegde der aan toe ... het zal ook hier zijn uwe zoon met ons de tafel zal delen hij zal hier niets tekort komen, driemaal daags zen eten waarbij men vrouw voor voldoende eten zal zorgen alsof uwe zoon de onze is,maar we moeten eerst tot een akkoord moeten komen he ging edegard nu weer wat geslepener verder. Ja ?sprak men vader een akkoord dat zal er toch wel inzitten zeker,trouwens ik zou niet weten wat ik anders met hem moet aanvangen,hij is tot niets in staad en ik durf hem niet mee te nemen op de treavou,hij is vroeger ziek geweest en heeft zwakke longen,voor de school is hij ook niet goed zijn raport is overladen van nullen,...he zuld er u werk me hebben ging me vader maar verder en dit terwijl nu ook edegard zen vrouw was binnengekomen en deze me begon te verdedigen met de woorden,ge moogt dat niet doen mong dat ventje is nog deels een kind en je kan nu nog niet weten hij voor niets deugt dat zal de toekomst uitwijzen,JA..maar wij hadden het toch niet zo makkelijk in "ONZEN TIJD" ging men vader verder welke hiermee de periode van juist na de oorlog bedoelde,toen ik 12 jaar was mocht ik a de kabas van mij vour(vader) dragen en mocht ik mee op traevou men kloten gaan afdraaien voor een sneede brood?... die tijden zijn voorbij he mong antwoorde christiane,waaraan edegard insprong met de woorden zo dom is hij toch ook niet he mong???de ondertussen binnen gekomen oudste dochter marie christine,en dit op het moment edegard zij/zo dom is hij toch ook niet?kon haar spottent lachje niet onder drukken , christine welke haar vader een kus gaf voor het vertrekken naar de avondschool en geamuzeert de woonkamer verliet,....ach das niets kwam christiane de vrouw van edegard nu tussen, het kunnen allemaal geen studenten zijn zoals ons marie-christine welke een primus is maar dan ook geen intrese heeft voor het vak of wat wij doen... , als hij een beetje kan werken of liever wil werken waarbij christiane nu in men richting keek alsof ze een antwoord van me verwachte?toch had ik al die tijd ineengekropen geluistert en was zeker niet van plan om iets te antwoorden,ik durde zelfs niet van men cola te drinken welke daar nu al een kwartier voor men neus stond zo verlegen en teruggetokken was ik,niet verwonderlijk als je haast geen contakt heb met andere volwassen mensen en dit als bij wijze mocht aanzien worden als een nieuwe ervaring op alle gebied dus ook deze conversatie.
T'is zeker ne stillen vroeg christiane nu aan men vader aangezien ik niet op der vraag had geantwoord ,of ik zin had om te werken, zodat nu men vader op strengere toon me aansprak met de woorden, kan je niet antwoorden???,ben je u tong verloren?,,waarop ik van ja knikte in de hoop niet te moeten antwoorden,daar ik mezelf zo een sukkel vondt doorwat men vader voorheen over me had vertelt zodat ik nu vol schaamte en rood aangelopen de lippen op elkaar hield. Zo eene "stillen" is ook weer niet,als hij onder het zicht is verdwenen komen de streken boven,ging men vader verder,zodat ik nog meer verkleurde en wenste hier zo snel mogelijk buiten te zijn,voor mij had men vader het nu al verbrot?hoe kon of kan ik hier nu nog werken nadat hij me hier al op die manier had afgeschildertals een miskleun, wat ik was?omdat dit me nu altid en steeds weer gezegt werdt. Het komt allemaal wel goed en je kan niet teveel verwachten in den beginne laat die jongen de tijd om zichzelf te zijn en pas dan kunnen we zie of er wat inzit spak edegard nu welke min of meer al door had wat voor situatie ik doormaakte en dan meteen verder ging over een werk- overeenkomst welk als volgt werden overeengekomen dit wetende men vader alle speelkaarten reeds toegeschoven had aan edegard. Mong...? ge zuld ook wel weten dat zo iemand als uwe zoon niet veel kan,en hier alles zal moeten leren...dat wil zeggen ik en men vrouw daar onze tijd zullen moeten insteken voor dat we er iets zullen voor terug krijgen,wat nog altijd een vraagteken is, HIJ ZAL WEL MOETEN.... onderbrak men vader edegard zen rede, waarop edegard dan weer antwoorde,mong ge moogt doen wat ge wil?maar als het er niet inzit kan het er niet uitkomen en daarmee basta,maar vooralleer dit te weten moet ik proberen en te kijken of hij aanneemt wat ik hem als opdracht geef,AAA jaaa antwoorde men vader das juist,men vader welke nu voledig aan het relaas van edegard was gekluistert slikte het allemaal als zoete wijn en dit ondanks dat christiane hem zij tweede biertje of exspor voor de neus plante welke hij met minder afwijzende direkt aan de lippen zette achterovergoot alsof zen keel een sterfputje was zonder bodem en verder luisterde wat edegard welke men vader in de poket had.
Edegard had het nu over dat hij heel wat achterna geloop voor mij zou moeten gaan doen,wat onderandere inhield hij me zal moeten inschrijven in een school waar ik weekkelijks naartoe zal moeten gaan,ook dat hij edegard verandwoordelijkheid zal moeten tekenen en nakomen om als leermeester mij de knepen van het vak te leren,wat op bazis van een leer contrakt zou worden vastgelegd,men vader die nu zonder onderbreken had geluisterd kon niet antwoorden op de vraag van edegard als deze hem vroeg welke vergoeding hij had gewenst op de maand voor men zogezegde diensten had hij der bijvermeld,,,,,, te weten ik niets te kort zou komen en alle dagen gekookt eten zou krijgen...waarbij ik al bij de gedachte eraan zat te water tanden wat dan weer moet opgevallen zij bij de vrouw van edegard,welke enkele seconde later met een zestal droge worsten kwam aandraven welke ik met bevende hand aannam toe ze die in me richting aanbood,eet maar mene jongen voegde ze der aan toe eene jonge vent als jij kan dat gebruiken,waardoor ik met veel goesting en vooral honger aan de worst begon te bijten en al vlug een andere kreeg toegestop;alsof ze aanvoelde ik anders die tweede worst niet zo druven aannemen en ik pas na de vierde worst en afkeurende blikken van men vader ,de volgende aangeboden worst wijgerde............awel verduidelijkte edegard zich verder wat zo je der van denken als ik u zevenhonder frank op de maand geef,en ik verder voor alle kosten van inschrijving enz insta,waarop men vader in stilte antwoorde van JA,zodat ik de volgende morgen al kon komen werken,had edegard er aan toegevoegd en wat ook gebeurde zou.
Al het huiswaarts keren kreeg ik wel nog een serieuze preek van men vader welke me het verwijt maakte ik vier worsten had opgegeten terwijl der thuis nog waren welke honger hadden,en ik voor straf geen avond eten meer kreeg,iets waar ik kon mee leven met de gedachte ik morgenvroeg aan de tafel van die slager zou zitten en naar wat men mezelf had verteld het niet op een boterhametje zou aankomen .
