Het zijn zotten die werken ( Juul Kabas) Na de twee en een halve maand vakantie, mocht ik mijn vader naar Brussel om te gaan werken bij de Brusselse trammaatschappij MIVB, mijn verjaardag van 1967 zal ik nooit vergeten want dit was die bewuste dag. Met de trein van 6.45 uur in Lede kwamen we aan in Brussel Zuid, richting Koningslaan stelplaats van de tramrijtuigen . Mijn vader was er werkzaam als ontvanger op de tram of beter kaartjesknipper. Na een kort gesprek met een van de chefs werd ik naar de werkplaats gebracht, kreeg handschoenen, schoenen met stalen tippen en een blauwe overall die al was gedragen, maar genoeg paste . Een van de oudgedienden zou mij aanleren wat er te doen stond. In deze afdeling werden de elektromotoren nagezien en vermaakt, en als eerste baan mocht ik een ganse dag de rotors kuisen tot het koper blonk . Na enige dagen maakte ik ook kennis met de brigadier die de bijnaam “ De Rossen “ droeg, de chef van de afdeling noemde Olivier, het was een mengelmoes van nationaliteiten, zo was er een Spanjaard, Marokkaan en ook andere zonder werkdiscriminatie. In die tijd was roken al verboden in de werkplaats tijdverlies, dus was het richting toilet, waar de rook was te snijden . Voor het middagmaal waren het boterhammen met iedere dag andere toespijs en een kan koffie of thermos. Middagpauze duurde 30 minuten, als beginneling moet je wat horen van die oude mannen. Het grootste gespreksonderwerp was voetbal. De maanden gingen voorbij en op een maandag moest ik naar het bureau van de brigadier, ik kreeg ander werk, tegenover de werkplaats waar ik werkte was ook de stelplaats en de werkplaats waar nieuwe onderstellen en wielen werden geplaatst. Onder begeleiding werd ik daar geïntroduceerd, hier was het niet zo warm maar aangenamer werk . De maanden gingen voorbij en op een dag moest ik me aanmelden op het Klein Kasteeltje voor de drie dagen zoals het in de volksmond werd genoemd. De rekruteringsdagen voor het Belgische leger. Daar werd men gekeurd of men goed was voor de dienst. En ja enkele maanden later ontving ik een kaart om me op 02 mei 1968 was het aan te melden in Kazerne Majoor Blairon in Turnhout . Heel fier trok ik naar het bureau van de werkplaatschef om hem dit te melden. Hij zei me over jaar komt je terug als een echte man. Of dit zo zou zijn kon ik hem een jaar later laten beoordelen.

04-04-2007 om 16:11 geschreven door Beirenbalkan