 |
|
 |
| leermomenten op weg naar Compostela |
|
 |
| 07-06-2017 |
Dag 2 , van Monistrol naar Le Sauvage, 32 km. |
beste bloglezers ,
we zijn klaar voor dag 2. Gisteren lekker gegeten in de gite van onze gastheer en gastvrouw. Ze beschikken over 2 kamers: een voor 6 personen en een voor 4 personen. De eerste werd ingenomen door een Duitse familie, afkomstig uit het Brugge van Duitsland, de naam ontsnapt me. Opa, oma, dochter, schoonzoon,, kleinzoon en kleindochter. Opvallend is dat de kleindochter het syndroom van Down heeft. Knap dat zij de samen de camino lopen tot in Congues. Opa heeft de camino microbe aan zijn nakomelingen doorgegeven. Hij stapte reeds in 1990 op de camino Frances. in de tweede kamer slaap ik samen met drie Belgische dames afkomstig uit de buurt van Luik. Zevroegen le of ik niet bang was om de kamer te delen met 3 dames van rijpere leeftijd. Ik antwoordde dat ik wel wat vrouwengeweld gewoon was, aangezien ik opgroeide met 6 zussen. Op dat moment besefte ik dat er veel gebeurde sinds mijn laatste camino in 2012. Niet alleen professioneel, zeer zeker ook op familiaal vlak. 2 zussen zijn inmiddels , Myriam en Mizef, zijn immers resp in 2013 en 2016 overleden. Beide na een lange , harde en ongelijke strijd tegen kanker. De eerste kaarsjes morgen vandaag zijn voor hen en hun dichtste nabestaanden. Ook professioneel ziet mijn leven er nu gans anders uit. Na mijn ontslag begin 2014 bij Vebego, na 29 jaar dienst toch weleen harde klap, besliste ik om van wandelen mijn professie te maken, zeker geïnspireerd door de eerder gewandelde camino's. Gecombineerd met mijn praktijk ervaring als coach, en mijn opleiding mastercoach bij Gea en wandelcoach bij wandelcoach Nederland werd ik dus wandelcoach. Gecombineerd met een wandelwinkel en een wandelclub en Smovey wandelen. Vooralsnog geen groot succes. De juiste focus kiezen zal de komende maanden heel belangrijk zijn. Wat een lens aandacht geeft, groeit. Ik geef misschien aan teveel dingen aandacht, zodat niet alles optimaal tot zijn recht kan komen. Hopelijk vind ik op deze camino de juiste antwoorden. En zo kom ik weer bij de gasten van gisteravond. De elfde pelgrim was een IC arts van Gasthuisberg. Aangezien er maar 10 slaapplaatsen waren, mocht hij gebruik maken van het noodbed in de living. En hij gaf me al direct een bruikbare tip die me kan helpen bij de juiste keuze. Hij adviseerde mij om volop voor wandelcoaching te gaan, naar de doelgroep hoofdverpleegkundigen in de zorg. Zij zijn onderhevig aan veel werkdruk, en stress. Tevens wordt van hen coachende vaardigheden verwacht, terwijl ze daar niet voor opgeleid zijn, en er ook van binnen de zorg weinig aan gebeurd. Belangrijke tip. Ook artiesten zouden deugd hebben aan een korte trip om tot rust te komen, begeleid door een coach. Daarom doet deze man deze korte camino. Op aanraden van een collega van hem. Hij zal vandaag van de route afwijken. Annemie Struyf, bekend van op tv, is een vriendin des huizes. Zij verblijft momenteel in de buurt en hij wilde ze een bezoekje brengen. Hij beloofde me om het thema wandelcoachen bij haar aan te kaarten. Misschien ziet ze er wel een reportage in.
Vanmorgen dus om 8u30 vertrokken na een lekker ontbijt met oa zelfgemaakte bananen/kiwi konfituur. De eerste 12 km zijn niet van de poes. De klim naar Saugues, 12 km lang, 500 hoogte meters overwinnen, mag er zijn. De imposante Saint Medard kerk valt direct op. Zoals gemeld brand ik er de eerste kaarsjes van de dag. Hier in Frankrijk zijn het trouwens echte kaarsen, niet van dat electronisch gedoe zoals in de meeste grote kerken in Spanje. Wanneer ik de kerk verlaat woedt ik opgewacht door een oud vrouwtje. Zij neemt me mee naar haar bureeltje om mij te voorzien van de originele stempel. Ze vertelt me dat ik nu het lastigste stuk van de via Podiensis achter de rug hebt. Als ze hoort dat ik verder wandel richting Le Sauvage waarschuwt ze mij dat het daar ook in deze periode vrij koud kan zijn. Saugues is verder ook gekend als klompenmakers stad en van de legende dat de stad einde achttiende eeuw geterroriseerd werd door een wolf. Deze zou honderden vrouwen en kinderen hebben verslonden alvorens hij gedood werd door een plaatselijk held. Er is een museum gewijd aan deze gebeurtenissen. inmiddels wandelen we verder naar La Sauvage , terwijl het in tegenstelling tot wat het oude vrouwtje vertelde, steeds warmer wordt. Van Saugues naar Le Sauvage is het 20 km vals plat, richting de Montagne de Margeride, 1300 m hoog. Heerlijk, doch ook niet te versmaden.
ik slaap vanavond in de enig slaapplaats op Le Sauvage, ze draagt ook dezelfde naam als de plaats. Ik heb gelukkig gereserveerd, wat ze zijn volgeboekt. Ik slaap in een kamer met 6, en wordt vriendelijk verwelkomt door Pamela, een Amerikaanse dame die banden heeft met Merksem. Haar man deed zijn laatse jaar humaniora in Merksem, Sint Lutgardis, bij gastfamilie Goosens. Zij wandelde vorig jaar alleen de Camino Frances, nu samen met haar man de via Podiensis. Haar man is nergens te bespeuren. Hij zit in de bar een biertje te drinken. De andere kamergenoten komen uit Duitsland en Frankrijk.
beste groeten van Bart.
|
|
|
|
 |
Reacties op bericht (0)
|