 |
|
|
| leermomenten op weg naar Compostela |
|
|
| 08-06-2017 |
 Dag 3 |
Impressies van dag 3 op de prachtige Via Podiensis, door de Montagne de la Margeride. Van Sauvage tot Aumont Aubrac, 28 km.
Beste Bloglezers,
Lekker gegeten in Le Sauvage, allemaal gerechten, klaar gemaakt met plaatselijke producten.
Le Sauvage was aanvankelijk een boerderij, eigendom van de Orde der Tempeliers. Toen ze in handen kwam van het Departement Le Puy, werd besloten om ze uit te baten als herberg voor de Pelgrims op weg naar Compostela. Na een grondige renovatie werd een aanbesteding uitgeschreven voor deze uitbating. 31 lokale boeren schreven gezamenlijk in en wonnen de aanbesteding. De herberg wordt dus dagelijks door een van deze 31 mensen uitgebaat. heel knap. En dit om hun lokakale producten in de kijker te zetten. Er is dan ook in de herberg een kleine winkel met hun producten.
ik deel de tafel met 2 Franse vrienden uit de streek van Tours, een Frans koppel uit Parijs, een papa en zijn dochter uit Duitsland en een dame uit Zwitserland.
Ik heb heel slecht geslapen omdat de 2 Duitse dames op de kamer om ter hardst snurken.
En dat laat zich direct voelen bij de eerste stappen. Ik vertrek om 8 u en voel pijn aan beide voorvoeten, mijn linker kuitspier, en last but not least, mijn nek en schouders. Dit baart me de meeste zorgen, gezien mijn operatie vorig jaar. Nog een verandering na mijn laatste camino in 2012.
Nadat ik een paar keer mijn rugzak op en aan zet, om telkens de schouderriemen te veranderen , lijkt het me dat de derde poging de beste aanvoelt.
De pijn vermindert inderdaad na een paar km en ik haal opgelucht adem. Inmiddels verbijt ik de pijn in de voeten en drijf ik mijn tempo op.
Wat opvalt is opnieuw de stilte en de prachtige vergezichten, omgeven door groen.
Bijna zonder het te beseffen bereik ik om 14u30 mijn gereserveerde slaapplaats Hotel Aubrac in Aumont- Aubrac. Ik ben de eerste gast, doch de uitbater zegt dat ik geluk heb dat ik reserveerde, want hij zit vol. Straks zijn we hier dus met 24 Pelgrims.
Bij het uitdoen van mijn schoenen zie ik direct van waar de pijn komt: ik heb een joekel van een blaar op mijn linker grote teen. En ze is open gegaan tijdens het wandelen .
na de deugddoende douche en de dagelijkse was en plas van de kledij, ga ik op zoek naar een apotheek om gerief te kopen zodat ik mijn wonde kan verzorgen. Daarna bezoek ik de kerk voor mijn dagelijkse stilte moment en mijn kaarsjes ritueel.
De kaarsjes zijn voor alle mensen die ik wil dankbaar zijn: in de eerste plaats Heidi die me deze tocht gunt; Dina en Martine die de winkel en de Smovey draaiende houden; Eric van Clixxs die me dit verlof gunt, alhoewel ik er geen recht op heb ( doordat ik vorig jaar niet in loondienst werkte); en alle mensen die ik ontmoet die me bij staan met raad en daad.
Vervolgens passeer ik bij het bureau van Toerisme om de lokale stempel te krijgen.
Op de terugweg naar het hotel bots ik op een plaatselijk Buencamino shop. Ik stap er binnen en begin ervaringen met de patron uit te wisselen. Hij focust op alleen wandelen, en. Beperkt zijn assortiment tot 2 merken kledij en 3 merken schoenen. Ook hij maakt gebruik van de voeten meetplank van Sidas. Ik vertel hem over mijn probleem. Hij zegt me niet verwonderd te zijn, ik ben blijkbaar niet de enige met dergelijk verhaal. Door de typische ondergrond van deze via Podiensis, namelijk veel kiezel, raken de voeten veel sneller over verhit. Gecombineerde met spannende schoenen en niet passende kousen kan dit leiden tot blaarvorming. Alweer een ervaring en slimme adviezen rijker.
Net voor het avondeten strompelen de Duitse papa en zijn dochter binnen. Papa Willem trekt de bagage voort op een karretje. Ze zien er beide oververmoeid uit en sluiten direct bij me aan. Zij spreken geen Frans, en de andere gasten zijn allemaal Fransen. En zoals iedereen weet spreek ik perfect Jean Marie Pfaff Duits.
Willem is 80 jaar en wilde samen met zijn dochter Birgit op de camino lopen. Birgit is lerares Duits Godsdienst en in Duitsland hebben die nu 2 weken verlof. In juli zijn de scholen er gewoon open en dan in augustus hebben ze een maand verlof. Ook Birgit heeft een connectie met België. haar zoon studeert pol en soc en zit momenteel voor een stage in het Europees parlement in Brussel'. Ze heeft ook een dochter die kinderarts is. Maar alle respect voor haar papa Willem die op zijn 80 ste dit huzarenstukje wil doen.
vandaag hebben we gewandeld onder een stralende zon en lekker warm. Tijdens het avondeten zien we de wolken voorbij komen. Dit beloofd niet veel goeds voor de wandeling van morgen. Positief blijven en vertrouwen hebben!
fijne avond en tot blogs, beste buencamino groeten van Bart.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
