Ciao! Ik ben nu vier weken in Forli en ik moet zeggen dat, tegen alle vezrwachtingen in, ik het hier al aardig gewend ben. Ik had niet verwacht dat alles zo vlot zou lopen. Elke dag een kopje koffie in een van de vele bars, soms vergezeld van een croissant, een piadina tijdens de lunch,... Het begint gewoontes te komen. Elke dag ontdek ik nog nieuwe gelateria's, want zolang de zon schijnt, moet je een ijsje eten! Maar zelfs als ze niet schijnt, is de verleiding soms zeer groot om er toch eentje te eten
Scuola Op school volg ik, naast enkele Duitse en Engelse, een hoop Italiaanse vakken. De moeilijkheid van de vakken bevindt zich vooral in de taal. De inhoud is doenbaar, maar eerst moet ik alles ontcijferen om te ontdekken dat het eigenlijk wel doenbaar is Gelukkig dat ik ook Engels en Duits volg, want in die vakken moet ik niet zoveel energie steken. Zodoende kan ik mij dus volledig concentreren op het Italiaans, wat eigenlijk het enige - officiële - doel is van deze studie De vakken zelf vallen ook goed mee, behalve eentje dan: Letteratura Italiana. Wie is er nu in godsnaam geïnteresseerd in het alfabet van de sterren... Maar ik laat mijn goed humeur niet verpesten door dat ene vak, net zomin ik mijn humeur niet laat verpesten door mijn roommate Leonardo.
Leonardo verdient het eigenlijk niet echt om woorden aan te verslijten, maar toch... Hij is een gierige oudere man, die zich geroepen voelt om mij altijd de les te spellen wanneer ik kook, kuis of wegga. Je moet geen patatten eten, maar pasta of je moet meer zout in de pasta doen... Maar ik ben niet zoveel thuis dat hij mij hondsdol kan maken ^^ Zelfs de huisbaas, Fausto, komt er gek van.
Gelukkig heb ik al veel leuke mensen ontmoet ook. De ene spelbreker weegt niet op tegen de tientallen andere, leuke mensen.
Meer heb ik voorlopig niet te zeggen, dus tot de volgende!
