Hey iedereen.
We zijn net terug van onze twee-daagse trip naar Brownsberg! Het was super leuk! Het was zwaar, maar zeker de moeite waard!
We hebben heel veel mooie dingen gezien en leuke dingen gedaan die ons voor altijd zullen bijblijven!
Om acht uur vertrokken we met de auto en de gids. Onze Harry was maar een al te praatgrage gids, en legde ons alles in geuren en kleuren uit van Paramaribo en omstreken. Het was allemaal heel interessant en hij sprak ook heel goed Nederlands, waardoor alles zeer goed verstaanbaar was!
Na nog geen uurtje rijden hadden we al een eerste onuitgenodigde gast in onze auto, namelijk een vieze, enge wesp! Daar had ik al m'n eerste paniek-aanval!:s Gelukkig heeft Marlies me ervan kunnen redden en zit die vieze wesp nu in de insectenhel! Ha! :p
Na een rit van twee uur en een half, kwamen we aan in de jungle, maar niet door eerst de auto uit het slijk te duwen! Die was namelijk vast te komen zitten, en de chauffeur had er totaal geen controle meer over! Daar was mijn paniek-aanval twee, want we waren stijl naar boven aan het rijden, dus het maar weinig gescheeld of we waren helemaal terug onderaan! :s
Toen we aankwamen zijn we onmiddellijk aan onze tocht begonnen. Na een kleine helse beklimming, hadden we een prachtig uitzicht over de jungle.Ook hadden we onderweg iets kei schattig gezien. Hard werkende miertjes die allemaal een klein groen blaadje op hun rug droegen. Je zag dus een wandelende groene lijn van miertjes over heel het terrein.
Nadien was het een heel eind steil bergaf,
en kwamen we aan bij een super mooie waterval! Het water kwam
rechtstreeks van de bron, waardoor we er lekker van konden drinken. We hebben natuurlijk ook veel gezien en gehoord! Onder andere de brulapen(jammer genoeg niet gezien), (slapende) gifslangen, vogels, nest van een vogelspin en heel veel mooie natuur!
Maar aiaiai! Nu heel die tocht terug naar boven! Dat was echt een heel eind klimmen. Marlies had niet zo veel problemen dankzij haar stalen conditie, maar bij mij was het toch wel wat puffen geblazen! We hielden er allemaal wel veel voldoening uit toen we uiteindelijk de eindbestemming hadden bereikt!
Nadien gingen we met de auto richting het huisje in 'Stone-island'. Het huisje was ruim en we lagen met ons twee in een kamertje. Na ons te hebben geïnstalleerd was het etenstijd. Het was echt niet lekker! Rijst die smaakte naar rook en vieze bonen-sossisjesbrei! Hup, naar de winkel dus! :D Dankzij het ranzige eten, hebben we een fantastische ervaring beleeft! We mochten namelijk meerijden met Mauri. Hij was in het bezit van een gróte ATV (quad bij ons genaamd :p)! Echt super cool! Marlies, marileen en ik, zaten achteraan. Den Harry en Rasta (kokkin), zaten op een houten plank vooraan en dan had je Mauri nog, de chauffeur. In totaal dus zes mensen op één quadje! :D Echt lachen geblazen! Met de wind in onze haren, reden we door de jungle en hoorde we de bosdieren rondom ons. Het was een zalig gevoel dat we gewoon niet kunnen omschrijven, maar dat ons voor altijd zal bijblijven!
's Avonds hebben we het met ons allen nog gezellig gemaakt door een lekkere parbo-biertje te drinken en een gezelschapspelletje te spelen! Na twee spelletjes, was het wel welletjes geweest en was het tijd om in ons bedje te kruipen!
Om half negen stond ons heerlijk ontbijdje klaar. Sponsbrood met eieren (Marlies was in haar nopjes: lees je het sarcasme?!:D). Nonkeltje van Marlies, je gaat het nooit geloven... U Liske is mee gaan VISSEN!!!
We stapten in een smal, lang bootje en vertrokken. Met de zon op onze snoet, 'goed' ingesmeerd, genoten we weer van het prachtige landschap. Het water waar we in vaarde, staat bekend voor zijn duizende boomtoppen in het Brokopondo-stuwmeer! het had een soort van misterieus uitzicht. Na een tijdje te varen, maakte Harry de boot vast aan één van de boomtoppen. Daar had in mijn paniek-aanval drie! dat bootje wiebelde van de ene kant naar de andere kant! het had zowieso niet veel gescheeld dat we er in lagen. Marlies en ik waren heel de tijd aan het uitrekenen hoe ver het was om naar de kant te zwemmen, moesten we toch maar in het water vallen. Maar dan kreeg ik ook nog ineens mijn paniek-aanval vier, toen er een geviste piranja, écht maar een milimetertje van mijn hoofd hing! En we kunnen jullie garanderen (met bewijs en al), die beesten hebben vlijmscherpe tanden! Ik had het beeld zonder oren al in mijn hoofd gevormd! Jullie zullen denken, ons Sabrina is weer aan het overdrijven, maar Liesje trok me wel schoon mee naar de andere kant, weg van die vieze piranja hoor! Dus niks overdreven! :D
Na al het gevis en een grote buit aan vissen en piranja's, vaarde we gelukkig weer verder. Na ongeveer nog een half uurtje te varen, kwamen we weer aan, aan ons huisje. We hebben van het bootritje zelf, wel heel hard genoten!
We deden nadien, jammer genoeg, een heel schrijnende ontdekking! Namelijk een knalrode Sabrina! Ik kon het gewoon niet geloven! Ik had me DRIE keer ingesmeerd en dan nog zit ik me nu heel de avond in te smeren met after-sun en kan ik amper mijn benen strekken! :s Gelukkig is Lieske er om me goed in de watten te leggen!^^
Zo, nu hebben jullie een uitgebreid verslag over ons twee-daags-avontuur!
We hebben er beide volop van genoten en nu gaan we in ons bedje kruipen!
Tot snel! xxxx
04-02-2011 om 02:24
geschreven door Brien & Lies 
|
Hallo iedereen!
