Foto
Foto
Inhoud blog
  • Bedankt
  • Onze laatste dagen in Congo
  • Nieuwjaarsdag - het grote feest!
  • Foto's voorbereidingen jaarovergang
  • Feest in Mbota!
    Archief per maand
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
    Gastenboek
  • ontroerend!
  • Nice!
  • onder de indruk
  • Bonjour!!!
  • hallo afrikaantjes

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Mailinglijst

    Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.


    Startpagina !
    Brazzatrip
    Ons avontuur in Pointe Noire
    17-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ploeteren
    Ploeteren, dat is wat de mensen hier doen. Elke dag opnieuw, letterlijk en figuurlijk. Ploeteren in de modder, want het heeft weer eens geregend. De auto's rijden vast in de smurrie, met een aantal passanten proberen ze zich los te rijden uit de aarde.
    Maar ook in figuurlijke zin... Elke dag moeten de gezinnen zich verweren om rond te komen. Want het leven is hier super duur. Niet voor ons natuurlijk. Als ik de prijzen hier vergelijk met de prijzen in België, kost alles maar een prikje. Maar toch... Gisteren kocht ik een ananas voor 1300 FCA. Dat is iets meer dan 2 euro. In België een normale prijs, maar voor de inwoners hier is het echt veel geld. Zeker als je weet dat werk vinden hier een uitdaging is. Vaak is er corruptie mee gemoeid: je moet eerst een grote som betalen aan een werknemer van een bedrijf, die je vervolgens aan het werk helpt. Zoniet, moet je zelf je plan maar trekken. Daarom lopen hier honderden mensen op straat te sjacheren met horloges, keyboards e.d.

    Maman Julie moet zich ook uit de slag trekken om elke dag de kookpotten te vullen. Gelukkig woont er nog familie op hetzelfde perceel. Zij helpen om geld in het laatje te brengen.
    Er wordt maniok gemaakt, die dan door wordt verkocht. Elke dag maakt Carole (mijn schoonzusje) beignets en rijstpap om te verkopen. Verder wordt er ook pindakaas gemaakt, die ook wordt verkocht. Het maken van de koopwaar neemt veel tijd in beslag. Voor de pindakaas worden de pindanoten eerst gekraakt, daarna geselecteerd en gegrild. Daarna wordt alles met de hand gemalen om er pindakaas van te koken. Een werkje dat veel energie vergt voor weinig rendement. Op het perceel van Maman Julie staan ook 2 tafels voor tafelvoetbal. Als de schoolkinderen uit school komen, kunnen ze er een cent in stoppen voor een spelletje. Alle kleine beetjes dragen bij voor de kost.

    Het straatbeeld verraad ook de armoede die hier heerst. Kinderen lopen vaak zonder schoenen op de aarde die vervuild is met gevaarlijk scherpe voorwerpen. Soms dragen ze helemaal geen kleren! Een toilet is luxe, bij veel gezinnen gebeurt plassen gewoon in een hoekje op de grond.
    Het leven is hier niet makkelijk voor de inwoners uit de wijken. Het lijkt een beetje op getto's, die altijd vol leven zijn. Mensen leven op straat samen met elkaar. In het centrum zie je dan de expats en de rijke Afrikanen rondrijden in dure auto's en jeeps. Bij de winkelcentra zijn er bewakers voor hun auto's. Hun huizen worden 's nachts bewaakt en ze krijgen overal voorrang. Eerlijk is anders.
    Ik begrijp nu dat niet alles in het leven zo vanzelfsprekend is. De mensen leven hier op het ritme dat de stad aangeeft: de elektriciteit valt hier om de haverklap uit. Dat wil zeggen: niet wassen of strijken. Geen ventilator 's nachts om wat aan de hitte tegemoet te komen. Geen televisie, noch computer. En in ons geval ook geen stromend water. Timing en planning zijn hier dus een relatief begrip.

    Vandaag brachten we de middag door met familie. De kinderen hebben zich weer goed uitgeleefd. Amaris wil, net zoals haar neefjes en nichtjes, op blote voeten rondlopen. Aan het eind van de dag zien ze er niet uit. Alles zit onder de aarde! Maar ze liggen dan ook uitgeteld te slapen tussen hun afrikaanse vriendjes. Gaïus, onze vaste taxichauffeur, brengt ons dan thuis. Een rit van ongeveer een uurtje waarbij ik soms ook mijn ogen niet meer open kan houden en rustig in slaap dommel.

    Mbote na yo...


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (1)

    19-12-2013
    happy new year
    En jawel! ... ik heb 2 dingen gevonden die in België hetzelfde zijn! HET REGENT HIER èn WIJ ZIJN OOK BLEEKSCHETEN DIE NOOD HEBBEN AAN ZON!  
    't Is m'n laatste werkdagje in 2013 dus stuur ik jullie alvast m'n beste wensen voor 2014.
    De foto's zeggen alles, Kim. WAT EEN VERSCHIL! Een andere wereld ... en dat verklaart veel.
    Geniet nog van jullie avontuur en ... we leggen al een zachte matras onder jouw bureau ... om de cultuurshock wat te dempen. De eerste keer dat jij in januari naar de trein spurt, naar Brigands host, je arm strekt om nog 1 seconde sneller aan die prikklok te zijn mag je van mij gerust eens heel luid roepen ... Aw aw aw! WAT IS BEDOELING HIERVAN? ;-) groetjes 

    19-12-2013 om 11:33 geschreven door Tine




    Foto

    Foto

    Mbote na bino :-)


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs