Vannacht nog lag ik zalig te dromen over ons aankomend weekendje in de Smoky Mountains in ons favoriet hotelletje. David omhelsde me, en vroeg me ten huwelijk. Ik wist dat hij de ware was...voor altijd. Tot ik plots gewekt werd door het oorverdovend gerinkel van de telefoon. Het was David die me belde, wat was het zalig om zijn stem weer te horen. Maar wat hij me vertelde zinde me heel wat minder. Gefrustreerd vertelde hij dat hij ons weekendje zou moeten uitstellen. Hij moest de stad uit en zijn vliegtuig halen, ik had verder niets verstaan van zijn verwarde uitleg. Hij zou me terugbellen als hij op het vliegtuig zat.
Nog steeds wacht ik op een telefoontje van hem. Daar gaat ons romantisch weekendje in Stone Manor...