Ik ben Joyce, en gebruik soms ook wel de schuilnaam blonde_trien.
Ik ben een vrouw en woon in Vosselaar (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 16/04/1991 en ben nu dus 34 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fitnesse, muziek.
Voor het GIP (geintegreerde proef)
moesten we een weblog opstarten waar ons reilen en zeilen van de stage op uitgelegd
Bozzy
Life Is A Gift
24-10-2008
Kerst in het land
23/10/08 (donderdag)
Kerst was het land ingeslopen. Alle kerstkaarten en leveringen van kerstartikelen kwamen de winkel binnen. Verschillende producten moesten plaats ruimen hiervoor. Het eerste dat werd aangesproken was de liefdespyramide. Deze stond voorraan en zou nu achteraan in de winkel een plaats krijgen. Eerst maakte we de stand leeg en brachten de spullen naar achter. Nadien werd de stand door twee collega's naar achteren gebracht. Voordat er opnieuw iets opgezet kon worden moest deze afgewassen worden. Een klusje dat lang niet gebeurd was. Tot mijn grote spijt was de dag al om en zou ik er de volgende dag aan moeten doorwerken.
24/10/08 (vrijdag)
Toen ik aankwam kon ik er meteen invliegen en wist ik meteen wat me te wachten stond. Doordat de pyramide niet afgeraakt is, had ik al kunenn nadenken over hoe ik de producten erop zou plaatsen. Het ging echter niet zo gemakkelijk zoals ik het wou. Een aantal producten waren met de tijd hun verpakking verloren of de verpakking zag er niet meer mooi uit. Dit moest ingepakt worden in Micco papier. Omdat ik hier geen ervaring mee had, vroeg ik een collega het uit te leggen en voor te doen, zodat ik het kon oefenen en proberen goed te doen. Na veel geklunger is alles toch ingepakt geraakt.
Iedereen was druk bezig en ik werd gevraagt de kassa over te nemen. Het inpakken ging al beter nadat ik thuis ook geoefend had en een collega mij een spoedcursus inpakken had gegeven.
Chris was de lavalampen aan het nakijken en aanvullen want er waren nieuwe lampen binnengekomen. Ze gaf mij de opdracht de lampen aan te geven. En lavalampen voorzien van een prijs als dit nog niet gebeurd was. De lampjes binnenin de lavalampen werden nagekeken en als deze kapot waren werden ze vervangen.
Toen ik aankwam en mijn spullen had weggezet mocht ik eindelijk een namiddag aan de kassa staan. Een moment waar ik al een tijdje op had gewacht. Het enige waar ik het bijzonder moeilijk mee had in het begin was het inpakken. Vanwege de verschillende formaten papier en verschillende maten van artikelen, moest ik elke keer mijn inpakmethode aanpassen. Vooral het inschatten van het papier vond ik moeilijk. Na een tijdje verliep dit al veel vlotter en was ik trots op mezelf, als een cadeau minder goed was ingepakt , schaamde ik me om het cadeau zo mee te geven. Samen met Claudia ( collega ) heb ik Ruben & Rutje gelabeld. Samen met haar probeerde we de bon in te geven, wat bijna een onmogelijke taak was aangezien ze boordevol fouten zat. Deze hebben we dan ook over moeten laten aan Chris die meer ervaring had met dit soort leveringsbonnen.
03/10/08( Vrijdag)
Mijn collega's waren al een hele week bezig met de inventaris telling. Aangezien het al een tijdje geleden was, duurde het lang en was het een enorme stapel. Ik kreeg de taak voor de inventaris telling van Miko te doen. Alle producten moesten nageteld worden en opgeschreven worden. Als alles gebeurd was werden deze vergeleken met de aantallen die in de computer stonden. Daarna begonnen we met 3 aan de Me To You stand, kaarten en knuffels. Hier hebben we hetzelfde gedaan. Na alles nagekeken te hebben, kwamen we tot de verbazing dat er veel artikelen ontvreemd of kapot waren.
Het eerste wat me opviel toen ik de winkel binnenkwam was een te hoog opgestapelde eilanddisplay. Toen ik ingetikt was en mijn collega's hierover mijn mening gaf, kreeg ik meteen de taak om deze te corrigeren. Het teveel aan producten werden aan de kant geschoven en later in het stock gezet, dit heb ik samen met de winkelverantwoordelijke Marianne gedaan. Ik heb de producten schuin gepresenteerd dit gaf een aantrekkelijke look aan de standen. Nadat ik klaar was, heb ik zo nog een eilanddisplay aangepakt.
19/09/08(Vrijdag)
In het midden van de winkel stonden 3 witte kasten naast elkaar. Eentje ervan was gevuld met het schoolgerief van Me To You. De kast moest plaats maken voor de aapjes ( knuffels ). In de kasten ernaast maakte ik plaats voor de schoolspullen van Me To You waarna ik hen erin schikte. De aapjes zaten voordien in een glazen kast die nu gebruikt zou worden voor de agenda's. Nadat alle kasten ingeladen waren met de producten die ze moesten bevatten, ben ik begonnen met de kalenders.
Alle nieuwe kalenders van 2009 waren binnengekomen en deze moesten worden opgehangen aan een speciaal voorziene wand hiervoor. Omdat er teveel kalenders waren en ik me weinig raad wist wat ermee te doen en hoe te schikken, kreeg ik hulp aangeboden van een collega. Na veel hangen en verplaatsen raakte de wand eindelijk vol met kalenders en hingen ze er allemaal netjes op.
Er was nog maar een uurtje werk te gaan. Dus begon ik met standen op te ruimen en de rekken aan te vullen met wat er nog in de stock lag.
Elke vrijdag arriveer ik om 9.15u 's morgens. Iedereen tikt zich in en gaat zijn spullen wegzetten, dagelijkse routine. Als we nog 5 minuten hebben zitten we nog even op de trap tot half 10 en dan gaat de winkel open.
De muziek wordt opgezet, de lichten gaan aan en een nieuwe werkdag begint. Als eerst kreeg ik een levering, iets wat ik niet erg vind want ik doe het wel graag. De levering Mepal Rosti houd brooddozen en drinkbekers in. Alles was in orde en ik liep naar de kassa om mijn correcte bon in te geven. Tot onze verbazing zagen we dat er van bepaalde artikelen geen prijzen waren en ze nog niet stonden opgeslagen in de winkel.
Voor het eerst lieten ze mij toe een mail te sturen naar het hoofdbureau. Met de vraag of ze deze wouden aanpassen. Nadat dit probleem rechtgezet was, waren de artikelen klaar om de rekken in te gaan.
Nadien heb ik de agenda's aangevuld. Een hele levering nieuwe agenda's voor 2009, en ze zijn er steeds vroeger en vroeger bij. Onze voorraad was al bijna uitverkocht. De naamkaarthouders die bij de agenda's staan hadden geen prijs en hiervoor maakte ik een algemeen prijskaartje.
De Mega Mindy stand was al een tijdje verwaarloosd, een slecht verkooppunt van de winkel. Ik heb deze kast opgeruimd en opnieuw geschikt en toen zagen de klanten de producten wel ineens staan.
Op het einde van de dag heb ik nog een uurtje aan de kassa gestaan. Dit is mijn favoriete onderdeel van de winkel. Stralende klanten die vrolijk buitengaan na aankoop van een product en je dag kan niet meer stuk.
Zoals elke donderdag kwam ik om 13.20u op mijn stage aan. Doordat ik vakantiewerk gedaan heb in Bozzy had ik een persoonlijke code om mezelf in-en uit te tikken. Nadat ik mezelf in had getikt, nam ik mijn sleutel en liep de trap af naar het stock waar tevens ook onze lunchplaats is. Het is verboden iets in je broekzakken te hebben zitten en enkel een koek of drinken mag mee naar boven genomen worden.
Toen ik boven kwam, mocht ik mijn eerste etalage maken, helemaal alleen. Ik was in de wolken. Men vertelde mij welk merk er in de etalage moest en ik mocht zelf de producten uitkiezen. Het bureau had beslist dat er ditmaal Dark Dudes in de etalage moest.
Het werd de etalage aan de ingang van de winkel, deze staat verborgen achter tal van kaartenmolens. Mijn taak was dan ook om eerst voldoende plaatst te creëren. De producten van Diddle die in de etalage stonden werden eruit gehaald. Terug voorzien van eventuele verpakking en prijs werden deze netjes terug op hun plaats gezet. Omdat de ramen vuil waren van de regen en de weersinvloeden werden deze grondig onder de arm genomen. Langs binnen en buiten werden de ramen netjes opgepoetst. Iets wat ik nog nooit gedaan had, maar wel blij ben het geleerd te hebben.
Vanwege dode vliegjes, rondslingerende papiertjes en een vuile vloer mocht deze ook eens gestofzuigt worden. Na dit alles begon ik aan mijn zoektocht voor de Dark Dude producten. Ik nam willekeurig sleutelhangers, mokken, schoolkaften, sleutelhangers, spaarpotten, ... steeds met een ander soort mannetje op. Ik zette de producten naar mijn gevoel neer en wandelde regelmatig naar binnen en buiten om ze te bekijken van buitenaf om ze daarna te perfectioneren. Ook vroeg ik enkele klanten en mijn collega's om te komen kijken en hun mening te vragen.
Na allemaal positieve commentaar en mijn eigen tevredenheid was ik klaar met mijn eerst echte etalage. Tot mijn grote verbazing was de dag al om en ging ik met veel trots naar huis.
25/09/08 (Donderdag)
